Het is nog vroeg als we zondagmorgen 15 december in een opperbeste stemming arriveren bij Hotel en congrescentrum de Heerlickheijd in Ermelo. De zon zweeft op dit vroege uur nog laag boven de horizon in deze tijd van het jaar maar dat verhindert haar niet de wereld te overstelpen met haar warme en gouden kleurenpracht. Het is een voldongen feit dat de wereld er stukken mooier uitziet bij zonsopgang dan wel zonsondergang, vooropgesteld dat de zon zich niet verschuilt achter een al dan niet grijs wolkendek. Die ijverige zon verklaart tevens het opperbeste humeur van uw verslaggevers annex fotografen, want het uitbundige kleur van de wereld zie je onmiskenbaar terug op de vastgelegde beelden. Jazeker 4×4 vrienden, de ochtendstond heeft werkelijk goud in de mond….
Uniek in de wereld. Het is niet alleen het fraaie weer waar de dag mee begint dat vrolijk stemt. Ook het feit dat we weer aanwezig zijn bij de Kerstrit van de Land Rover Club Holland (LRCH) doet een niet onaanzienlijke duit in ons ‘humeur zakje’. We verslaan de Kerstrit nu al een aantal jaren achtereen en tijdens al die voorgaande kerstritten hebben we ons nooit een seconde hoeven vervelen. In tegendeel. De Kerstrit onderscheidt zich doordat veel van de deelnemers hun Land- of Range Rover in min of meer uitbundige mate versieren in de sfeer van het Kerstfeest. Maar lang niet altijd blijft het beperkt tot de auto. Nee, ook de ‘inwoners’ van al die Land Rovers zijn vaak uitgedost in kerstkledij of op zijn minst getooid met een kerstmuts. Voor zover we weten is dat tamelijk uniek in de wereld. Wat helpt is dat door de Land Rover organisatie na afloop een aardigheidje wordt uitgeloofd voor de mooiste dan wel leukste Land- of Range Rover in ‘kerst kledij’.
Boven: Prachtig toch, opgewacht worden door zo’n ‘knipperende kerstmuts’.
Boven: Zelfs het routeboek ademt de sfeer van Kerstmis uit. Op ieder plaatje zie je wel een kerstmannetje of kerstvrouwtje verwerkt in de situatie.
Onder: Bij de LRCH zijn leuke honden steevast te kust en te keur. Ons geheugen vertoont sterke gelijkenis met een zeef maar gelukkig dat van Linda Zantingh van yourdoggy.nl niet. Twee leuke Border Collies gaan sowieso mee op de Kerstrit.
De ervaring in de prullenbak… Onze vroege aankomst biedt ruimte om even lekker bij te kletsen met de Land Rover mannen en vrouwen zodat we ook wat ‘harde cijfers’ te weten komen. Ondertussen treffen medewerkers van de Heerlickheijd voorbereidingen voor de verwachte deelnemers. Ze komen aangesjouwd met koffie, thee en schalen vol met plakken krentenbrood. Weldra druppelen de eerste deelnemers binnen, waarmee we tevens komen op de orakeltaal van onze intro. Wat is namelijk het geval? Evenals de meeste voorgaande jaren, een enkele uitzondering daar gelaten, is het aantal deelnemende auto’s beperkt tot 250 stuks. De ervaren LRCH organisatoren van de Kerstrit weten echter uit ervaring dat er altijd een bescheiden aantal leden, rond de tien procent, niet op komen dagen. Die zijn op het laatste moment om wat voor reden dan ook verhinderd. Om die reden laten ze het aantal inschrijvingen door lopen tot voorbij de limiet van 250 stuks, dus pakweg tot 275 inschrijvingen. Met de uitval waar ze min of meer op rekenen komen ze dan aardig dicht uit op genoemde 250 stuks. Dit keer is ‘de ervaring’ een pietsje anders. Vrijwel alle ingeschreven leden komen opdagen! Slechts vijf afzeggingen zijn er en dat ‘zadelt’ de organisatie deze Kerstrit op met maar liefst 270 deelnemers! Maar de organisatie heeft wel voor hetere vuren gestaan en ze laten zich ‘niet uit het veld slaan’ door deze ‘enorme tegenslag’. Ze vangen die perfect op, met als enige restrictie dat ze niet al te kwistig met de routeboeken moeten omspringen.
Boven: De ‘uitbundige’ kledij in kerstsfeer zorgt tevens voor een uitbundige stemming onder de deelnemers. Of moeten we dat omdraaien? Zijn Land Rover eigenaren standaard al uitbundige mensen die zich uitbundig kleden bij maar de geringste gelegenheid c.q. aanleiding? We houden het op het laatste. Waarom? Bij geen enkele andere club wordt er zo uitbundig naar ons gezwaaid als we langs de route staan te fotograferen als bij de LRCH… We proberen terug te zwaaien, maar het gewicht van onze camera’s en het gelijktijdig ingespannen turen door de lens laten dat niet altijd toe. Bij deze onze excuses als we niet terug gezwaaid hebben.
Boven: Vreselijk mooie Land Rover 130 in Bowler uitvoering en we moeten er net zo vreselijk naast zitten als Bas4Cars daar niet verantwoordelijk voor zou zijn.
Onder: En de jeugd doet volop mee!
Boven en onder: Kerstmannen op of aan de Land- en Range Rovers zijn razend populair, evenals rendieren. Verder kom je een breed scala aan attributen tegen die met kerst te maken hebben als klokken, sleeën, kerstbomen in meerdere maten, strikken, slingers, surrogaat cadeautjes en noem verder maar op wat er in je brein opkomt. De deelnemers krijgen een route over en door de Veluwe voorgeschoteld met twee verschillende lengtes. De kortste route heeft een lengte van iets meer dan 60 km. Ergens halverwege kun je kiezen voor een nog wat langere route en dan vertelt je kilometerteller aan het eind van de rit dat je zo’n 75 km hebt afgelegd, met uitzondering van de Land Rovers welke uitgerust zijn met een mijlenteller. Veel onverharde paden zijn in de route opgenomen, maar neem het ons niet kwalijk dat we niet ‘geklokt’ hebben hoeveel procent dat precies geweest is. Onbelangrijk in onze ogen, want veel leuker was het om de schitterende omgeving van de route in je op te nemen. Geloof ons, we wonen zelf aan de rand van de Veluwe, maar we hebben over weggetjes en paden gereden waarvan we het bestaan niet eens vermoedden, laat staan wisten. Ronduit prachtig en steevast doet dat bij ons de vraag opkomen hoe de uitzetters die in vredesnaam hebben kunnen vinden.
Boven: Als er 2019 jaar geleden Land Rovers geweest zouden zijn, dan was het kindeke Jezus waarschijnlijk niet in een stal geboren maar achter in een LR 130 of anders in een daktent.
De daad bij het woord voegen. Dit zijn Elly en Bart Janssen en die halen we maar wat graag even voor het voetlicht omdat ze, net als bijvoorbeeld Ferry Deen die we recent voor het voetlicht haalden, vallen in de categorie ‘geen woorden maar daden’. Elly en Bart doen van 26 januari tot en met 2 februari 2020 mee aan de zogeheten ‘Expeditie Noordkaap’. Een barre tocht naar het meest noordelijke puntje van Europa is de bedoeling, waar ze in een tijdsbestek van acht dagen iets van 8.000 km af zullen gaan leggen. Met die tocht steunen ze het KWF via www.BigChallenge.eu. Ze hebben daarvoor sponsors ‘geronseld’ die voor € 50,- of meer een sticker/logo op hun auto mogen plakken. Die fase van bestickering is inmiddels achter de rug, maar dat betekent niet dat je ze niet meer kunt steunen. Ook terrein.nu steunt Elly en Bart, maar is het niet veel leuker als alle Land Rover en andere 4×4 liefhebbers in Nederland en België Elly en Bart gaan steunen? Bedenk daarbij dat alle steun rechtstreeks terecht komt bij de doelgroep, de mensen die iedere dag bezig zijn om die vreselijke ziekte kanker te bestrijden. Je kunt Elly en Bart bereiken voor meer info en uiteraard hun rekeningnummer op: ellybartnoordkaap@gmail.com Doen! Verdikkie…..
Boven: Niet versierd, maar voor de gelegenheid ‘kerstboom groen’ gespoten soms…?
Mazzeltof. In de eerste uren laat het weer zich nog van haar beste kant zien. Langzaam maar zeker echter betrekt de lucht en gaat de wereld er een pietsje somberder uitzien. In de loop van de middag doet een donkergrijs zwerk even voor het ergste vrezen, maar de weergoden zijn ons en de deelnemers gunstig gezind; het blijft droog. Pas tegen het einde van de middag krijgen we te maken met wat motregen, maar dan zijn de meeste deelnemers al binnen of op weg naar huis.
Boven: Nee, hij komt echt niet uit het bos….
Boven: Is het mooi, zo’n vierkante doos op een eveneens tamelijk vierkante auto geplakt? Natuurlijk niet! Is het functioneel? Ja, tot op het bot. ‘Form follows Function’ en juist om die reden is dit voor ondergetekende een ‘schoonheid pur sang’. Nog net niet ‘wellustig’ omdat het niet leeft… Dit is niet alleen een vervoermiddel, maar bovenal een werktuig, een stuk gereedschap zo je wilt. Ontelbare keren mooier dan zo’n ‘ding’ dat jou alleen naar kantoor brengt met je akten tas en je lunchbox…. Vandaag is voor dit juweel vrije tijds besteding….
Visueel reisje over de Veluwe. We zullen je niet teveel vermoeien met het geschreven woord. Geniet van de indrukken die we vast hebben gelegd, hier en daar aangevuld met wat commentaar.
Korte route impressies. Heel moeilijk qua terrein rijden is de route niet. Onbelangrijk, want het accent ligt niet op het off-road rijden. Het meest modderige deel komen de deelnemers tegen op de lange route. Een glibberig modderpad met tamelijk diepe kuilen. Prompt let een van de deelnemers niet goed op en belandt hij in een naastgelegen greppel. Daar uit zien te komen wordt een stuk lastiger en ondertussen wordt de rij Land Rovers achter hem langer en langer. Van ‘fileleed’ is echter geen sprake tijdens de Kerstrit van de LRCH, wel van ‘filevreugde’. Immers, even lekker de auto uit en kijken naar de ‘reddingsoperatie’ is toch juist leuk en spannend? Het oponthoud duurt niet heel lang en weldra rijdt ‘de karavaan’ Land Rover’s weer verder. Plots wordt de rij onderbroken door een korte stoet van een stuk of vijf Subaru’s. De LRCH deelnemers zijn dus niet de enigen die genieten van de Veluwe. Al snel daarna is er geen sprake meer van een karavaan en zijn het losse plukjes Land- en Range Rovers die ons passeren. Hier en daar nemen deelnemers ook even pauze op een mooi plekje langs de route. Relaxen ten top.
Boven: Uhhh, wellicht in scheiding….?
Boven: Raymond Versloot, een van de drijvende krachten achter de 4D Challenge die komend jaar weer in de Agenda staat van de LRCH.
Boven en onder: Afwisseling troef, zoals ‘brandhout dat opgevolgd wordt door een molen in Garderen’.
Boven en onder: Een molen en plat landerijen die tot de horizon reiken; kan het Hollandser?
Boven en onder: Prachtig versierd deze Land Rover met haar inzittenden. Het beest op het linker voorscherm vonden we het leukst. Een soort van struisvogel, welke voortdurend met zijn komische kop draaide, ontlokte ons een schaterlach.
Boven en onder: Enkele indrukken onderweg. We noemden al dat we panorama’s gezien hebben waarvan we het bestaan niet eens vermoedden. Ondergetekende komt de voor hem mooiste tegen ergens kort voor het einde van de route. In een bos langs de weg meandert een glashelder stroompje murmelend en borrelend zich ‘een weg’ tussen de bomen door. De grond ernaast is doordrenkt van het water en zompig. Omgevallen bomen liggen her en der verspreid te rotten langs en over het water en vormen een rijke voedingsbodem voor insecten en meer van het kriebelende spul, op hun beurt weer prooi van veel van onze gevleugelde vrienden. Hier speelt de natuur gewoon zijn eigen spel zoals deze dat al eeuwen gedaan heeft. Werkelijk prachtig zoals je op de foto’s kunt zien en hopelijk met ons eens bent.
Boven: Bossen worden afgewisseld met heidevelden ‘bijna tot aan de horizon’. Het gebeurt niet vaak dat we ook foto’s nemen zonder een 4×4 in beeld.
Boven en onder: Van calamiteiten is gelukkig geen sprake geweest, maar de LRCH leden zijn er op voorbereid zoals je ziet….
Boven: Uiteraard van de partij, collega’s Floor en Onno.
Boven: Hij kon er nog net op springen…
Boven: Echte oude slee van LRCH lid Cees van Alten, die iedereen natuurlijk ook kent als bestuurslid binnen de Stg. 4×4 Drenthe….
Boven: Heerlijk, een Land Rover Discovery met een knoert van een kerstmuts.
Boven: Tja, daar wil je natuurlijk even goed naar kijken, zo’n gekke fotograaf die in een sloot staat….
Boven: Een Land Rover ‘buitenbeentje’ mag je gerust stellen, de FC 101.
Boven: En ineens komen we onze goede vriend en techneut Etienne Richter van X-treme 4×4 weer eens tegen. Tja, dat wordt na afloop van de rit even lekker bijkletsen.
Slotsom. De rit eindigt waar hij is begonnen, Hotel en congrescentrum de Heerlickheijd in Ermelo. Bij het inleveren van de routeboeken horen we unaniem dezelfde verhalen van de deelnemers die tegelijk met ons arriveren, over hoe fraai de rit is geweest. Hapjes en drankjes worden geserveerd in een grote zaal en de LRCH clubshop is aanwezig, wat wil je als LRCH lid dan nog meer? Of het na afloop van de rit nog gezellig is geweest wil je weten? Laten we het eens anders formuleren; wij hebben de deur deze keer niet dicht hoeven doen….
Fotografie: Jan Houtkoop (Steep Hill Tracks) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
