Greenlane Tracks beleeft een drukke zaterdag voor de nachtrit 6 januari 2024 van start gaat. Niet alleen moet de rit gecontroleerd worden in verband met het hoge water, maar ook moeten er boodschappen gedaan worden. Vaste prik is namelijk dat de deelnemers voorafgaand aan de rit bij de start kunnen genieten van een lekker ‘Brabants worstenbroike’ en dat moet zo vers mogelijk zijn. Nu rond het nieuwe jaar doet organisator Jeroen ‘Muddigger’ Kielen er nog een schepje bovenop door de deelnemers voor onderweg smakelijke oliebollen mee te geven en, voor het geval je die niet weg krijgt, doet hij er ook nog een ‘Greenlane Tracks’ thermosflesje met warme chocomel bij! Het ’thermo’ cadeautje blijkt ook nog eens van prima kwaliteit te zijn, want één van de deelnemers stuurt de volgende dag nog een berichtje dat, ondanks de kou, de chocomel na vijftien uur nog steeds warm is! Als alles gedaan en achter de rug is, snel op weg naar de start locatie.
Boven: De door Jeroen ‘Muddigger’ Kielen van Greenlane Tracks uitgereikte thermosflesjes moeten wel goed zijn, want na maar liefst vijftien (15!) uur is de chocomel daarin nog steeds warm! Dat wordt een ‘hot item’ durven we te voorspellen.
Oeps, tijdreizen…? Die drukke werkzaamheden vooraf, met name het controleren van de rit, zorgen er voor dat Jeroen een beetje later dan gebruikelijk op de start locatie arriveert. Soms heeft de tijd namelijk de onhebbelijke gewoonte te vliegen en het is dus niet vreemd dat de eerste deelnemers al staan te wachten. Snel de koffie, thee en de worstenbroikes klaargezet, en de aanmelding wordt geopend. Vervolgens is er nog een ‘last minute’ wijziging in het roadbook. Nood breekt wetten en de deelnemers mogen die laatste wijziging daarom zelf even intekenen. Het betreft een afsluiting op het allerlaatste moment, maar heb je die eenmaal ingetekend, dan kun je daarna met de rit van start gaan.
Nuanceverschilletje… Na een half uurtje zijn de circa vijfentwintig (25) deelnemers op pad voor de inmiddels, door enkele afsluitingen in verband met het hoge water, nog maar 94 kilometer lange rit. Maar wat voor een rit! Het wordt een Greenlane rit die zijn weerga niet kent. Om je een indruk te geven laten we hierboven ook een foto zien die gemaakt is vóór de nachtrit, toen je nog wel kon genieten van ‘vergezichten’. Wellicht is beter omschreven: ‘zeegezichten’….
Boven: In het donker is het wel ‘wat’ lastiger, om te bepalen waar het pad zich bevindt, en of het niet te diep is. Zoals met name de deelnemers wel zullen begrijpen drukken we het ‘ietwat mild’ uit.
Boven: Zelfs op zaterdagmiddag zijn er nog enkele paden extra afgesloten. Dit gaf echter weinig problemen met omleiden.
Over-drijven? Anderhalve week geleden, toen het nog 2023 was, heeft Jeroen de rit nagereden met die-hard off-roader Frans van Esch. Die weet zo ongeveer, nee kent onmiskenbaar alle onverharde wegen en paden in Noord-Brabant en vermoedelijk weet hij er nog een paar die niemand kent of die nog uitgevonden moeten worden. Omdat er toen al enkele paden slecht tot niet begaanbaar zijn door de overvloedige regenval van de laatste tijd, hebben Jeroen en Frans deze al uit het roadbook gehaald. Voor die zware stukken hebben ze een omleiding gemaakt, zodat er een keuze is voor de deelnemers. Tijdens de rit blijkt nog maar eens dat niets zo veranderlijk is als het weer. Iedereen weet het inmiddels wel, maar alsof het nog niet genoeg was leek de regen de laatste weken niet meer op te houden. Regen records sneuvelden dag na dag en we hebben uit ‘onbetrouwbare bron’ vernomen dat op meerdere plaatsen bewoners een soort opvallend grote ‘arken’ in hun tuin aan het timmeren waren… Door die vele regenval blijken de paden nog verder onder water te staan dan tijdens het narijden, met als gevolg dat er uiteindelijk enkele als zwaar bestempelde tracks makkelijker blijken te zijn dan de vooraf nog als licht aangeduide trajecten.
Boven: Niet alles ziet er in het donker even angstig en dreigend uit. De licht effecten op de volledig ondergelopen paden zoals op de foto hier boven zorgen eerder voor een sfeervolle, sprookjesachtig indruk. Afhankelijk van de soort verlichting en lichtval zien de struiken er om de haverklap anders uit. Soms duidelijk, dan weer spookachtig, met lange, benige vingers die naar de sterren reiken. Plassen water zien er peilloos diep uit en ieder ‘natuurlijk’ geluidje wordt in de stilte van de nacht angstaanjagend versterkt. Brrr.
Boven: De ledverlichtingen op en aan de voertuigen zorgen soms voor een kleurenspel dat je alleen tegenkomt op het kleurenpalet van een gesjeesde kunstschilder of als een ijverige uitspatting van het Noorderlicht.
Boven: Rij ik nog op het pad of door de sloot?
Onder: De rit is wel enkele malen ‘grensoverschrijdend’ geweest. Dat staat als een paal boven N.A.P….
Boven: Uiteraard zijn er ook minder ondergelopen paden opgenomen in de route.
Unieke ervaring. Op het eindpunt van de route wordt met Jeroen en de deelnemers nog even wat na gekletst over de rit. Het blijkt toch wel een bijzondere ervaring geweest te zijn voor velen, rijden in het donker met zoveel ondergelopen paden. Een ding is zeker; het is een rit geweest die niet gauw vergeten zal worden. En is dat niet juist de bedoeling? Onvergetelijke, avontuurlijke ervaringen opdoen in dat kleine poosje dat we op deze bol vertoeven?
Fotografie: Jeroen ‘Muddigger’ Kielen en deelnemers Nightride. Tekst: Jeroen ‘Muddigger’ Kielen m.m.v. Martin Brink.
Info: Greenlane Tracks.
