We zullen je niet al teveel vermoeien met tekst en het gros van de deelnemers heb je in deel 1 al voorbij zien komen. Mag je zelf puzzelen wie ook al weer wie was, want we vermelden alleen de nog niet genoemde deelnemers of daar waar uitleg wat toevoegt. Drie manches vandaag voor de deelnemers, maar vier voor de mini verrassing!
De morgenstond heeft doublé goud in de mond… De zondag start met een stevige en frisse bries. Guur willen we het nog net niet noemen, want dat klinkt zo negatief, maar als ik het strand op loop ben ik blij met de muts van Terrein.nu die ik daags daarvoor van Menno Muller heb mogen ontvangen. Op het moment van krijgen denk je er niet direct aan, maar vandaag waardeer ik de terrein.nu muts dubbel zoveel. Typisch eigenlijk, dat je iets dubbel waardeert op het moment dat je het daadwerkelijk nodig hebt en terstond eigenlijk niet meer zonder wil. Ik kan namelijk nog wel wat dingen bedenken die daar betrekking op hebben….
Boven en onder: De coureurs in de mini buggies in actie.
Boven: Weldra gevolgd door de ‘grote mannen start’.
Onder: Pascal Mercier en Marie van Tomme (SBS Klasse).
Echt, maar dan in het klein. Vandaag starten we met ‘de grote mini verrassing’. De mini verrassing zijn gemotoriseerde buggy’s bestuurd door fanatieke rijders. Neem dat beeld op in je verbeelding, maar deel het vervolgens door drie. Door drie delen? Ja, want zoveel blijft er over bij deze mini verrassing. Het is een buggy met een lengte van ongeveer 1,2 meter en een benzinemotor met een inhoud van 200 cc welke zorg draagt voor de voortstuwing. Verder alles er op en er aan om leuk te kunnen racen, inclusief een stoel voor een coureur in de leeftijd van 6 tot en met 12 jaar. Zelfs de race kleding en de helm is in de maat van de kleine rijders. Deze zondag staan ze aan de start van een speciaal voor hen aangelegde baan op het strand. De jeugdige coureurs zijn met zeven vandaag en ze strijden in een officieel bij de KNAF aangemelde klasse.
Boven: Philippe Pensis en Philippe Decourty (SBS Klasse).
Onder: Tom Buntinx en Ronald Steukers (T1).
Boven: Jerry van Langen en Bas Jongejan (T1).
Onder: Lina van de Mars en Michael Podlogar (SBS klasse).
Boven: Herman Schaeks en Peter Timmers (T2) gaan met gerepareerde koppeling stukken beter.
Onder: ‘Vuurvliegje’ Hans Weder (van Interflame, vandaar vuurvliegje…) en Bob Tromp (T2).
Boven: Vick Versteijnen en Teun van Dal (T4). Op de openingsfoto kun je zien dat ze niet het hele parcours hebben gereden….
Onder: Johan Elfrink en Peter Wissels (T4).
Boven: Cock de Roon met zijn imposante Unimog is deel van de ‘afsleepdienst'(berging van gestrande deelnemers).
Boven: John Groen en Marga Poen (Special).
Onder: Robert Wieberg en Marcel Wiebering (T2).
Boven: Ze mogen nog wel een keer genoemd worden door hun uitstekende prestatie, winnaars Overall, Joost Hofmans en Mark van der Spank (SBS Klasse).
Op jacht naar de overwinning. Genieten is het te zien hoe de kleine coureurs hun uiterste best doen om de eerste plaats op hun naam te schrijven. Ze zijn misschien nog wel fanatieker dan de ‘senior coureurs’ in het NK ORR. Vier keer mogen ze vandaag een keer hun parcours rijden. Vier keer waarin ze al hun kunde en jeugdige enthousiasme tot het uiterste op de proef stellen. Maar zoals in alle wedstrijden, ook in deze wedstrijd kan er maar één als eerste de finishvlag passeren. Eenmaal de vlag voorbij volgt een lach van de winnaar maar ook rolt een traan over de kinderwang van een van de rijders, teleurgesteld als hij is in de uitslag van de race. Net als de iets grotere mannen die vandaag de strijd ook weer met elkaar aan gaan. Stiekem, maar dan ook heel stiekem, vraag ik me wel eens af of er zo af en toe ook niet een traantje rolt bij deze grote mannen als ze niet het resultaat behalen waarop ze hadden gehoopt. Maar ja, zeker weten kunnen we dat nooit, want de ogen en gezichten van de coureurs zitten meestal verstopt achter het vizier van hun helm. En de coureur die daadwerkelijk een traantje laat peinst er natuurlijk niet over zijn helm af te zetten; hij kijkt wel linker uit. En mocht het zo zijn dat die helm onverhoopt toch af moet, dan weten we zeker dat hij op dat moment twee vliegjes in zijn oog heeft gekregen…
Boven: Rijdt een stuk beter met vier wielen (Evert La Verge en Gert de Roover, Special).
Boven: Sofian Brinksma en Marc Burger (T4).
Onder: Kijk daar eens, om Martin Brink een plezier te doen, een leuke hond….
Oud en nieuw ‘vieren’ de overwinning…. Waar vandaag zeker geen traan van verdriet rolt zijn bij de winnaars van het weekend. We noemden ze ‘voorzichtig’ in deel 1 van ons verslag, Joost Hofmans en Mark van der Spank die in hun SBS het snelst Overall zijn na het optellen van de tijden. Ook al genoemd zijn Robin Lietar en Stephan de Groot die Joost en Mark akelig dicht op de hielen zitten met hun SBS. Op plaats drie Overall zien we de eerste T1 auto. Nog altijd magistraal en ongeëvenaard weten Rick en dochter Nienke Aarts de concurrentie voor te blijven. Na zoveel jaar aan de top en een voortdurend oprukkende concurrentie mag je dat gerust een weergaloze prestatie noemen. Op hun hoede moeten ze zijn voor rijzende ster in het NK ORR Dave Klaassen en Tessa Rooth alsmede de oprukkende Jorg Overbosch en Mark Salomons. In de T2 klasse is het, en dat kan bijna niet anders, Bert en Tom van Es. In de T2 klasse zijn ze vooralsnog, net als Rick en Nienke, ongenaakbaar. Iedere dag biefstuk gaat vervelen en dat geldt ook voor het winnen van wedstrijden. Het is in het verleden de reden geweest voor Bert en Tom een poosje met hun bolide in de T1 klasse mee te racen. Toen vielen ze meestal ‘net naast het podium’ (plek 4) maar geeft wel aan dat het met de stuurmanskunsten wel goed zit bij die mannen als je met je T2 auto behoorlijk mee kunt komen in de T1 Klasse. Tweede in de T2 Klasse zijn Bert Heskes en Rogier Lindeman. Tweede omdat ze een ‘volle drie seconden’ (!) voor weten te blijven op Niek Oude Luttikhuis en Nick ten Berge.
Twee winnaars bij elkaar, beiden in hun klasse en bij beiden een familie aangelegenheid. Boven Bert en Tom van Es (T2) en onder Nienke en Rick Aarts (T1).
It’s all over now… Met het in ontvangst nemen van de bekers eindigt ook een fantastisch weekend voor mij. Wat rest zijn de dik 200 kilometer terug naar Drenthe met een legio aan foto’s. Een selectie daarvan heb je hier kunnen zien, mede ook met dank aan Ad Woolthuis die eveneens het hele weekend met zijn camera aanwezig was. Hieronder de uitslagen overzichtelijk in de juiste volgorde.
Fotografie: Ad Woolthuis & Pascal Hanenbergh. Tekst: Pascal Hanenbergh (HoT).
