Boven: John en Cissy Kerkhof verlaten Proef 3 spectaculair met ‘driewielaandrijving’ en in een wolk van stof.
Sprakeloos… We zijn (bijna) met stomheid geslagen afgelopen zondag 27 augustus als we op de Landsard arriveren voor het NK Trial en dat wil in ons geval wel wat zeggen zullen ingewijden beamen. Het is niet door de strakblauwe lucht en het ongekend warme weer waar we deze laatste zondag van augustus op getrakteerd worden. Ook niet door de kop kokendhete koffie die we van Liesbeth Rouwenhorst aangereikt krijgen, want die smaakt als vanouds zoals we gewend zijn, prima. Zelfs niet als gevolg van de ietwat matige opkomst deze keer, want dat heeft zijn redenen leren we niet veel later. Nee, het is het terrein de Landsard zelf dat ons ‘als een mokerslag met stomheid’ slaat. Hoe bestaat het, vragen we ons serieus af en proberen ondertussen een logische verklaring te vinden.
Troosteloos. Wat is namelijk het geval? We hebben diverse keren over de droogte gerept die ons landje vooral in de maanden juni en juli trof. We noemden ook al enkele keren, zeker aan het eind van die droge periode, dat we de Landsard voorheen nog nimmer zo droog en, voor ons off-roaders, een tikje troosteloos hebben gezien. Vorige week zijn we eveneens op de Landsard geweest voor een verslag over het evenement van de Land Rover Club Holland (LRCH). Omdat het al verschillende keren heeft geregend in de weken voor het evenement van de LRCH, en zelfs daags voor hun evenement een zeer uitbundige bui over de Landsard en haar omgeving trekt, zien we vorige week de Landsard weer zoals we die kennen; lekker vol met water en blubber. Omdat het terrein, als gevolg van de talloze jaren off-road pret, nauwelijks nog natuurlijke afwatering kent, verwachten we zeg maar een Status-Quo. Met andere woorden, dat er weinig veranderd zal zijn voor deze wedstrijd. Hoe bedrogen komen we uit!
Spoorloos… Inderdaad beste lezers en lezeressen, we begrijpen direct hoe het komt dat ze in Houston, Texas zo’n water overlast hebben. Het water dat hier afgelopen zondag op de Landsard lag is nu namelijk spoorloos. Vermoedelijk is het aan vakantie toe geweest en heeft het besloten daarom maar eens een keer naar Houston in Texas te gaan. Het terrein is vrijwel net zo droog als na de droogteperiode die ons landje teisterde. Grote plassen en geulen welke vorige week tijdens het evenement van de LRCH nog boordevol gevuld waren met hemelvocht, liggen er volledig uitgedroogd bij. Je kunt nog net zien dat ze nat geweest zijn, maar dan heb je ook alles gezegd. Op diverse plekken weet het terrein ons hiermee te verbazen. De meest logische verklaring is dat het de grond is ingetrokken. Na een lange periode van droogte reageren de grond en de bomen en struiken die er op staan in veel gevallen als een spons. Ze zuigen het hemelwater dat er valt als een kameel of reuzecactus in één keer naar binnen om hun dorst te lessen en mogelijke reserves weer aan te vullen.
Wat is er nog meer loos? Dat voorheen gevulde plassen en geulen droog staan wil nog niet zeggen dat al het water verdwenen is. Nee, het moet wel heel lang droog zijn wil al het water op de Landsard verdwenen zijn. Het heeft de Stichting 4×4 Sport dan ook geen enkele moeite gekost om de acht proeven plus twee protoproeven uit te zetten. Sterker nog, met de wetenschap in het achterhoofd dat de meeste rijders helemaal niet zo gecharmeerd zijn van (te diepe) doorwadingen hebben ze de diepste plassen en geulen ‘links’ laten liggen. Om die reden ook liggen een aantal proeven achter in het terrein. Daar zijn de geulen en plassen minder diep en is het makkelijker proeven uitzetten waarbij het vooral aankomt op stuurmanskunst, het kunnen lezen van het terrein en, niet in de laatste plaats, het ’technische’ rijden (precies weten wat je auto presteert en hoe deze reageert op iedere soort van ondergrond en om het even in welke situatie). En met volop ruimte op de Landsard is het ook niet moeilijk geweest de proeven langer te maken dan gebruikelijk. Jammer alleen dat de opkomst deze wedstrijd niet heel groot is. Wellicht zijn een aantal deelnemers nog vakantie aan het vieren maar ook laat de ATV-klasse verstek gaan. Directe oorzaak is een naar ongeval tijdens het werk van een van de ATV deelnemers dat gelukkig wel goed afgelopen is. We hopen daarom dat ze er de volgende wedstrijd weer bij zullen zijn.
Gewichtloos (boven): Eindhoven Airport ligt pal aan de Landsard en zo nu en dan komt er dan ook prachtig spul overvliegen. Afgetekend tegen een strakblauwe lucht lijkt zo’n vliegtuigje de zwaartekracht te tarten en ‘gewichtloos’ tegen het zwerk geplakt te zijn.
Boven en onder. In de zwarte Suzuki Jimny en dan weten ingewijden dat we te maken hebben met Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer. Niet alleen zien we die mannen stijgen op de uitslagenlijst; ze beginnen het de gevestigde orde vaker en vaker lastig te maken. Deze keer is het Henk die eremetaal wegkaapt voor de neuzen van de, in de regel vooral in het verleden, gedoodverfde winnaars. Die omslag wordt niet alleen veroorzaakt door de gestaag opkomende Henk en Johan, maar ook de jeugd heeft al een poosje de aanval geopend op de ’trial elite’. Nick van Loenen is bijvoorbeeld een van hen, maar ook Nick Wassing komt sterk op de laatste wedstrijden en die is niet eens heel lang actief in het NK Trial. Okay, okay, hij strijdt weliswaar in de super bolide van Jeroen Roelofs, en dat maakt het al een stukje makkelijker omdat goed gereedschap nog altijd verantwoordelijk is voor de helft van het werk, maar deze wedstrijd verslaat hij zomaar ‘de meester’ Jeroen Roelofs zelf! En wil je dat staaltje voor elkaar kunnen boksen, geloof ons, dan moet je heel wat in je mars hebben!
Boven: Ook Filibert van Otten/Bennie Rouwenhorst ondervinden tegenwoordig geduchte tegenstand van onder meer Theo van Dillen en Kris Segers. De strijd tussen deze heren is al langer aan de gang. De spanning zat er dan ook vanaf de eerste wedstrijd in. Beurtelings weten deze teams de meeste punten te collecteren en tot op heden bestaat er nog geen enkele zekerheid wie de strijd in zijn voordeel zal kunnen beslissen.
Puntenloos (nog wel)… Nieuw in het NK Trial gestapt is Willem Verhoef (met co-piloot Jan Lichtendahl). Willem kennen we al een poosje en we weten dat we hem niet meer hoeven vertellen wat 4×4 en terreinrijden is…. (kijk, dat scheelt al weer….). We wisten ook dat Willem al een poosje bezig was met het bouwen van een serieuze trialauto en vandaag is het zover en arriveert hij als debutant. Willem heeft de auto niet alleen voor het NK trial gebouwd, maar ook om op andere (off-road) evenementen leuk te kunnen ‘spelen’. En dat dit gaat lukken met zijn knalrode Suzuki Vitara staat buiten kijf. De auto heeft onder meer vierwiel besturing en dan val je sowieso in de Protoklasse. Althans, in geval je die gebruikt, want zou je die vierwielbesturing tijdelijk vast zetten, dan kun je ook in een andere klasse stappen/meedoen. Zo’n eerste keer verloopt een keuring het meest grondig. De organisatie moet immers weten in welke klasse de auto komt te vallen. Daar heeft Willem absoluut geen rekening mee gehouden, want zijn prioriteit is in eerste instantie geweest gewoon een leuke auto te bouwen. Een paar kleine dingetjes moet hij nog aanpassen volgens de reglementen in geval hij in de protoklasse deel wil gaan nemen, tamelijk logisch omdat hij vierwielbesturing op de auto heeft gebouwd. Onder meer is een rollbar dan verplicht en die zit nog niet op Willem zijn auto (was nog wel de bedoeling). Ook een puntje van overweging voor Willem is de wielbasis. Met de huidige wielbasis van de Vitara valt hij net in de Proto 1 klasse, maar dan heeft hij wel de meest lange wielbasis ten opzichte van de overige deelnemers en dat is uiteraard een nadeel bij het tussen de poortjes manoeuvreren. Zou de wielbasis een fractie groter zijn, dan valt hij met zijn Vitara in de Proto 2 klasse, echter dan heeft hij zo’n beetje de kortste wielbasis in deze klasse. En ziedaar, dan is zijn wielbasis ineens een mega voordeel. Vooralsnog doet Willem deze wedstrijd wel mee, maar telt deze niet mee voor de punten. Zeker geen probleem voor Willem, want hij weet dat je halverwege een seizoen nooit meer de punten kan halen voor een overwinning.
Boven: Een ’trosje’ Officials.
Boven en onder in de zwarte, grandioos opgebouwde Jeep Cherokee: Kris Segers en Jos Godschalk.
Boven: Theo van Dillen die John van der Westen tijdelijk heeft ingeruild voor Marc Bakker.
Onder: Wilfred Bogerd met naast hem uiteraard pa Hans. Behoren tot de vaste kern binnen het NK Trial kunnen we met droge ogen vertellen en concurreren daarmee bijvoorbeeld met de familie van der Maas en de familie van Loenen als we het over ’trial families’ hebben.
Boven en onder respectievelijk Ronald en Nick van Loenen.
Boven: Jeroen Roelofs (achter het stuur) en Nick Wassing.
Boven en onder: Jan van der Maas en Wilma Keijzer.
Boven: Nick Wassing ‘verkent’ een proef.
Boven en onder: Teus Berkhof rijdt tegenwoordig, net als Jan van Loenen, solo. Met andere woorden, zonder bijrijder. Nog altijd zitten we te wachten op zijn nieuwe bolide, maar Teus laat desgevraagd weten dat hij momenteel gewoon te druk is in zijn bedrijf met het inrichten van bedrijfswagens. En nee, dat heeft hij niet te danken aan de momenteel licht groeiende economie, want bijvoorbeeld de voorgaande crisis is ook aan Teus voorbij gegaan. Tsja, we zijn bij de opening geweest van zijn nieuwe bedrijfs onderkomen en daar hebben we met eigen ogen kunnen zien dat meneertje vakwerk aflevert. En dat soort mensen zit zelden zonder werk.
Boven: Nog altijd trouw aanwezig op de wedstrijden: Jan van Loenen. In de UK en USA hebben ze daar een uitdrukking voor; ‘Still going strong’ en inderdaad is dat Jan op zijn lijf geschreven.
Boven: Cissy Kerkhof. Manlief John trakteert ons op één van de mooiste acties van de dag, waarvan je een fragment op de openingsfoto kunt zien. Onder: Massaal toegestroomd publiek (met een leuke hond) op een off-the-road tribune….
Beoordelingen. Geen van de proeven springt er echt uit qua moeilijkheid. Stuk voor stuk herbergen ze wel enkele listige passages waar het serieus oppassen geblazen is. Zou je ons dwingen er een te noemen, dan twijfelen we tussen Proef 6 en Proef 7. Op Proef 6 is het een zijwaartse helling die de nodige zweetdruppeltjes tevoorschijn tovert op de postzegeltjes van de rijders. Het raken van een paaltje is vrijwel niet te vermijden en ben je er eenmaal door, dan krijg je nog een een nare bult te verwerken. Op Proef 7 is het een lastige bult welke je vanuit een modderplas ietwat schuin moet beklimmen. De narigheid is vooral dat de beklimming pakweg driekwart bandhoogte vrijwel loodrecht is. En omdat je iets schuin op de helling aan komt rijden, krijgt slechts één van de voorwielen goed druk op de ondergrond, het wiel dat het eerst omhoog moet tegen die bult op. Precies, het andere wiel oefent daarom maar weinig druk op de ondergrond uit, want het bevindt zich nog in de modder. En dan liggen onvermijdelijk razendsnel doorslippende wielen op de loer. En verwacht niet al teveel van je achterwielen, want die staan nog lekker in de zachte blubber. Een voorsper zou uitkomst brengen, maar in de Verbeterd 1 en Verbeterd 2 klassen vind je die niet. De beste remedie: een flinke peut gas op het juiste moment.
Boven en onder: Johan van der Maas en Goris voor den Dag.
Boven en onder: De jeugd in actie! Boven Nick Wassing en onder Nick van Loenen.
Boven: Teus Berkhof.
Boven: Jos Godschalk. Onder: Theo van Dillen.
Boven: Nissan, een van de leuke honden van wedstrijdleider Hans Vermeulen. Onder: Edwin van der Maas van Jeepparts.nl, het adres waar je moet zijn als je onderdelen of accessoires nodig hebt voor je Jeep.
Boven: Het is zelfs zo warm geweest dat we badgasten (met een leuke hond) tegen komen in het naastgelegen meertje. Onder:Thera van der Maas met naast haar broer Edwin..
Boven en onder: Kris Segers met naast hem de minder zichtbare Jos Godschalk. Kris is weliswaar afkomstig uit België, maar om te laten zien dat hij graag bij de Nederlanders wil horen heeft hij koptelefoons aangeschaft in ‘vaderlands oranje’….
Nodeloos? Hebben we het nog niet gehad over de twee Protoproeven. Tegen de verwachtingen in zijn die niet extreem moeilijk. Met het zware terrein en de vele modderige passages, plassen en geulen in het achterhoofd, en niet te vergeten het terrein kennende, verwacht je het tegenovergestelde. Maar nee, de heren uitzetters hebben zich duidelijk ingehouden. Ze zijn minder pittig dan gebruikelijk en het beste bewijs is dat geen van de protorijders er moeite mee lijkt te hebben. Stuk voor stuk weten ze die twee protoproeven zonder kleerscheuren uit te rijden.
Uitslagen NK Trial 27 augustus 2017 Landsard. We vermelden hooguit de eerste drie plaatsen. Wil je de volledige uitslag weten, dan verwijzen we je naar: http://4x4sport.nl/
Verbeterd 1 1. Nick van Loenen/Ronald van Loenen Suzuki 2. Wilfred Bogerd/Edwin van der Maas Suzuki 3. Ronald van Loenen/Nick van Loenen Suzuki Verbeterd 2 1. Edwin van der Maas/Goris voor den Dag Jeep 2. Henk Zeeboer/Johan Schoonhoven Suzuki 3. Johan van der Maas/Goris voor den Dag Jeep Proto 1 1. Nick Wassing/Jeroen Roelofs Suzuki 2. Jeroen Roelofs/Nick Wassing Suzuki 3. Jan van Loenen Suzuki Proto 2 1. Filibert van Otten/Bennie Rouwenhorst Range Rover 2. Theo van Dillen/Marc Bakker Jeep 3. Kris Segers/Jos Godschalk Jeep
Fotografie: Ad Woolthuis & Martin Brink. En nee, geen foto’s van Jan Houtkoop deze keer, want die fungeerde deze dag als Official! Dat betekent tevens ‘ja’, ze kunnen best wel Officials gebruiken bij de trialsport. Wil je volgende keer met je neus op de actie staan, dan neem je contact op met de Stg. 4×4 Sport (www.4x4sport.nl) Van een natje en droogje ben je verzekerd en een bescheiden tegemoetkoming aangaande de reiskosten zit er ook in. Uhhh, waar wacht je nog op?
Onder kun je genieten van de bewegende beelden van Piet van der Kaay!
https://www.youtube.com/watch?v=rrv0qLgwcIk
Tekst: Martin Brink.
