Santa goes into the mud!

Dat overweldigende aantal van tweehonderdvijftig deelnemende ‘arrensleeën was al snel bereikt en dat bewijst ontegenzeglijk de populariteit van de LRCH Kerstrit, want daar hebben we het natuurlijk over. Wereldfaam zou je de Kerstrit zelfs toe mogen dichten, want meedoen aan de Kerstrit betekent indirect dat het versieren van jouw auto in de sfeer van de Kerst bijzonder gewaardeerd wordt. De Kerstrit wordt al jaren georganiseerd door de All Road Commissie (ARC) binnen de Land Rover Club Holland. De ARC is net even wat anders dan de hier in Nederland gebruikelijke off-road clubs en verenigingen. Bij die off-road clubs en verenigingen staat het off-road rijden centraal en daarmee is de 4×4 auto waar je in rijdt de spil waar alles om draait. Niet bij de ARC, want daar is de 4×4 auto, in dit geval zijn dat natuurlijk Land- en Range Rovers, onderdeel van. Rijden in het terrein komt best wel voor, maar daarnaast zijn gezamenlijk dingen ondernemen een vast gegeven, de onderlinge, vooral vriendschappelijke sfeer belangrijk, door middel van tourritten nieuwe omgevingen verkennen en cultuur opsnuiven essentiële parameters.

Chocoladebruine verrassingen. Net als vele jaren gebruikelijk is de Kerstrit een tourrit waarbij zo mogelijk onverharde paden en weggetjes in de route zijn opgenomen, maar waar ook het verhard zeker niet wordt gemeden. Zolang die verharde paden en weggetjes maar (landschappelijk) mooi zijn om te rijden. Uitzondering zijn snelwegen; die worden angstvallig buiten het bolletje/pijltje routeboek gehouden. We verslaan de Kerstrit al meerdere jaren. Moeilijk om te rijden zijn deze nooit geweest, maar zonder uitzondering is het altijd genieten geweest. Dit jaar heeft de organisatie een tourrit uitgezet met een lengte van iets meer dan zestig kilometer. De start is in Boxtel bij Eetcafé De Ketting en de rit eindigt eveneens bij dit etablissement. De grootste verrassing dit jaar is zonder twijfel dat de rit op een aantal plekken pittiger uitvalt dan de kerstritten in het verleden. Op meerdere plekken komen de deelnemers flink modder tegen, met als hoogtepunt een langgerekte modderplas, met voor het oog verborgen, diepe sporen. Dank gaat daarbij uit naar de vele regen die valt voorafgaand aan de tourrit. Niet voor niets heeft de organisatie al een verwijzing op het voorblad van het routeboek geschreven en tevens de titel van ons verslag: Santa goes into the mud! Mocht je de Engelse taal niet machtig zijn, kunnen we ons nauwelijks voorstellen bij Land- en Range Rover eigenaren, Santa gaat de modder in! 

Uitbundig en ingetogen. De start is vanaf 10.00 uur, maar ruim voor die tijd stroomt de parkeerplaats al druppelsgewijs vol. In De Ketting ontvangen de deelnemers het routeboek maar ook wacht daar de koffie en/of thee welke ‘weggespoeld’ kan worden met een smakelijke versnapering. Op tijd aanwezig zijn betekent dat wij alvast de nodige Land- en Range Rovers met Kerstversiering op de digitale plaat vast kunnen leggen. Aan de mooist versierde Land- of Range Rover hangt nog een prijsje en welke auto dat is wordt na afloop van de rit bekend gemaakt. De verscheidenheid aan versieringen is enorm, variërend van kleurrijk en uitbundig tot en met bescheiden ingetogen. Bedenk het en je komt het wel tegen. Kerstmannen in talloze uitvoeringen zijn natuurlijk het meest populair, maar ook rendieren, slingers, kerstmutsen, (arren)sleeën, echte dan wel kunstmatige kerstboompjes, enkele heuse grote kerstbomen, kerstballen, kleurrijke linten, kerststalletjes, kunstsneeuw, etc. zijn zonder uitzondering populair. Een feest om naar te kijken en de Kerstrit is dan ook een typisch kijken en genieten gebeuren.

Boven: Onmogelijk om alle Land- en Range Rovers op één foto afgebeeld te krijgen. Op de foto links achter Eetcafé De Ketting ligt namelijk nog een grote parkeerplaats met tientallen Land- en Range Rovers. Veel deelnemers hebben ook kleding die refereert aan de Kerst, met de Kerstmuts als favoriet.

Boven: Die hebben we nog niet genoemd; de Kerstbeer….

Boven: We schreven het hierboven al: niet alleen de (meeste) auto’s zijn versierd, ook de deelnemers zijn vaak uitgedost in de sfeer van Kerst.

Boven: Je kunt er ook een dubbel feestje van maken. Kerstmis plus ‘in sneeuwwitte’ letters nog even herinneren aan het 35-jarige bestaan van de LRCH.

Boven en onder: Een heuse stal met sterretje op het dak achter op een Defender, inclusief Maria met levend kindeke ‘JeZus’ (van het mannetje op de foto) in een kribbe en een ezel! De foto is gemaakt door ‘één wijze uit het noorden’… 

Boven: Ook een aantal ‘Zuiderburen’ doen enthousiast mee aan de Kerstrit.

Boven: Een rendier met een ietwat ‘opgeblazen’ gevoel…

Boven en onder: Zo te zien heeft de Kerstman een tweelingbroer…

 

Vochtig. Ieder krijgt wat hem of haar toekomt wordt wel eens gezegd. Of het zo moet wezen wordt de Kerstrit ‘geteisterd’ door best wel fraai weer, waarbij de zon zich regelmatig laat zien. En dat is extra opvallend, want het regent bijna dagelijks de laatste weken. In de eerste helft van november weet het nieuws al te melden dat het grondwaterpeil ver boven diens gemiddelde hoogte staat in Nederland. Je hoeft maar om je heen te kijken om te zien dat veel weilanden deels of soms zelfs geheel onder water staan. Oppassen geblazen dus om daar te gaan rijden, want voor je het weet zakken je banden diep weg in de drassige ondergrond en laat je sporen na waarvan de boer beslist niet blij van wordt.

Positief imago. Die vele versierde auto’s in de Kerstsfeer lijken op de een of andere manier ‘vredelievend’ te werken op het humeur van buitenstaanders. Als we weer eens uit de auto gesprongen zijn om foto’s te maken stoppen verschillende keren mensen spontaan om ons te vragen wat er precies te doen is. En stuk voor stuk vinden ze het prachtig en wordt ons nog veel plezier gewenst. 

Boven: Bijna vaste prik is dat we toffe peer Stijn Manders tegen komen op een rit van de ARC.

Boven en onder: Een wel heel uitbundige dame…

Boven: Let op de tweede auto met flink uit de kluiten gewassen kerstboom staande op zijn dak. Een klein stukje rijden verder worden ze middels een bord gewaarschuwd; u nadert een tunneltje met een doorrijhoogte van 2,40 meter. Niet helemaal waar, want zodra je bij het tunneltje arriveert word je op een ander bord meegedeeld dat de doorrijhoogte 2,60 meter is. Desalniettemin moet de nog altijd (te hoge) uit de kluiten gewassen kerstboom even neergehaald worden om, eenmaal door de tunnel, weer ‘opgericht’ te worden.

Boven: Blijft een buitenbeentje, de toch tamelijk unieke Land Rover 101 Forward Controll. Dit exemplaar zou uit 1970 stammen.

Slinkse D-tour… Als gezegd zijn een aantal paden flink modderig. Voor wier zijn auto niet vies wil hebben biedt de ARC de deelnemers een korte omweg. Daar wordt maar sporadisch gebruik van gemaakt om eerlijk te zijn. Sterker nog, kort na aanvang van de route moet je door een op het oog gesloten hek om een modderpaadje te kunnen tackelen. Veel deelnemers rijden daar in eerste instantie aan voorbij omdat het toch echt op een vaste afsluiting lijkt. Totdat ze in de gaten krijgen, geholpen door deelnemers die het wel in de gaten hebben, dat je daar toch linksaf had moeten gaan. Subiet wordt door het gros van de deelnemers omgedraaid om dat modderpaadje toch maar even te kunnen pakken. Als fotograaf zijn we ze dankbaar, want omdat we bij de vroegste starters zijn, dachten we kort daar voor ‘Jan met de korte achternaam’ te staan.

Boven en onder: Ho, ho, ho, ook even te ver doorgereden en dus rechtsomkeert om toch nog maar even dat modderige paadje te pakken.

Dromen zijn…? Zonder twijfel is de langgerekte modderplas voor veel deelnemers het hoogtepunt van de rit. De plas zorgt al snel voor een heuse ‘file’ van zo’n dertig tot veertig geduldig wachtende Land- en Range Rovers. Maar niemand klaagt. In tegendeel! Veel te leuk om even uit te stappen en te gaan kijken natuurlijk, want zeker in het begin wordt de voortgang bij deelnemers nog wel eens ’tijdelijk belemmerd’. Niet de schuld van de ARC, want ter plekke geven enkele helpers de deelnemers aanwijzingen. De truc is om een beetje rechts aan te houden zodat je met je linker wielen in het midden van de plas blijft, tussen de sporen. Die sporen in de bodem van de plas zijn namelijk venijnig diep en is de bodemvrijheid niet genoeg, dan is het snel over met de voortgang. Een sleepje of even lieren met de hulp van Erwin ter Riet aan de overzijde van de plas zijn dan onoverkomelijk. Het is makkelijker geschreven dan de realiteit geven we toe. Of je stuurt abusievelijk net naast het hogere midden of je glijdt ongewild die sporen in. Al naar gelang er meer voertuigen passeren wordt de modderplas wat makkelijker, maar het blijft spectaculair om de modder hoog op te zien spatten. Als fotograaf die ter plekke veel deelnemers ‘in actie’ vastgelegd heeft, krijgen we dromerige visioenen van een snel oplopende bankrekening…. 

Boven: Die-hard deelnemer die beslist van de partij wilde zijn…

Boven en onder: Traditioneel is er rond lunchtijd een tussenstop. Chocomel met slagroom, krentenbrood en snoeperij voor de kids. Er wordt zeer dankbaar gebruik van gemaakt kunnen we verklappen.

 

Boven en onder: Leuke dame heeft een ook een leuke hond, alleen is deze te jong om even rustig voor de camera te poseren.

Onvermijdelijk. Na de lunch slingert de route nog een poosje door het Brabantse landschap. Enkele modderige paadjes worden daarbij niet vergeten. Vanwege de fotografie ‘zakken’ we langzaam maar zeker richting de ‘hekkensluiters’ in de rit. Voorzichtig begint het al een beetje te schemeren als we de parkeerplaats van De Oude Ketting opdraaien. 

Twee keer boven en onder: Terug bij café De Oude Ketting wacht de deelnemers, als ze dat willen, nog een passende afsluiting. En natuurlijk is er nog de bekendmaking en prijsuitreiking van de leukste en mooist versierde Land Rover in de Kerstsfeer. De winnaars met hun kerstdorp achter in de Land Rover leggen we natuurlijk vast voor het nageslacht. Ze hebben er met zijn drieën enorm veel werk van gemaakt zoals je ziet, met onder meer verlichting en draaiende carrousels. Dat het een geslaagde Kerstrit is geweest staat buiten kijf. Ga er dus maar gerust van uit dat deze volgend jaar opnieuw op de agenda van de LRCH prijkt.

Boven en onder: We konden het niet nalaten om ook ‘Rendier Roy’ even vast te leggen voor het nageslacht… Dat ook Rendier Roy genoten heeft van de rit kun je zien aan zijn auto.

Tekst & fotografie: Martin Brink.