We schrijven 7 september jongstleden als we ’s morgens vol goede moed in de auto stappen en de locatie Lommel in België opgeven aan onze elektronische routeplanner. Een vriendelijke vrouwenstem wijst ons vervolgens feilloos en ‘zonder ruzie maken’ naar het opgegeven adres, volgens haar 176 km. zuidelijker gelegen dan onze woonplaats. Hoe zuidelijker op het noordelijke halfrond van onze aardbol, hoe warmer leerden we op school, maar vooralsnog stemt het weer niet tot vreugde. We laten ons echter niet uit het veld slaan en na een voorspoedige reis arriveren we even na 10.00 uur op de plaats van bestemming. We zijn in het verleden vaker op de crossbaan in Lommel geweest, maar dat is heel wat jaren geleden moeten we bekennen. We herkennen dan ook maar weinig van het terrein. Gelukkig wel de aanwezige mensen, want al aan de ingang van het terrein botsen we tegen Jos Godschalk op. Die zijn we een week eerder ook al tegen gekomen op het Wings & Wheels evenement in Ursel. Na het gebruikelijke welkoms babbeltje voegt ook collega Peter Bouwmans (van Peerke’s 4×4 uitjes) zich al snel bij ons en gaan we op zoek naar de ‘mooie plaatjes’.
Boven: Met veel mooi off-road is het ’telefoonverkeer’ uitbundig…
Sympathieke weergoden. Even worden we kort na aankomst ‘geteisterd’ door een paar spatjes regen dat hooguit enkele minuten aanhoudt. Daarna knapt het weer zienderogen op en wordt het zelfs aangenaam warm als de zon zich regelmatig laat zien.
Aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid…? Het is nog niet heel druk ontdekken we zodra we het terrein op lopen. Een vijftigtal auto’s schatten we in, maar in de loop van de dag neemt het aantal flink toe. Die schoorvoetende opkomst heeft ook een reden horen we van de organisatie. Tegelijk met het 4×4 H.E.L.M. Kempen off-road weekend vindt in Hoogstraten het ‘4×4 Hoogstraten en Mosselfestijn’ plaats. Dat wordt al jaren ieder jaar gehouden en heeft in die tijd inmiddels een zekere naam weten op te bouwen. Voor de terrein.nu verslaggevers is de keus naar welk evenement te gaan echter niet heel moeilijk geweest. Vorig jaar zijn we immers in Hoogstraten geweest, dus kiezen we dit jaar voor het 4×4 H.E.L.M. evenement. Daar komt bij kijken dat het evenement nog niet heel lang geleden nieuw leven is ingeblazen. Vorig jaar waren ze hier in Lommel na jaren weer voor het eerst laat de organisatie weten. Toen moesten de beheerders van de crossbaan nog even de ‘kat uit de boom kijken’ hoe het evenement zou verlopen. Om die reden mocht de baan niet heel drastisch verbouwd worden met als gevolg dat veel 4×4 liefhebbers de 4×4 uitdagingen ‘wat aan de tamme kant’ vonden. Wellicht zitten ze daarom nu in Hoogstraten is het vermoeden. Wat ze nog niet weten is dat de organisatie van 4×4 H.E.L.M. vorig jaar de baan zo goed en fraai in de oorspronkelijke staat terug gebracht heeft dat ze dit jaar alle vrijheid krijgen van de beheerders horen we van Joris van de organisatie. Dat ‘wat aan de tamme kant’ kun je dit jaar daarom wel vergeten. En of zij zich uitgeleefd hebben dit keer!
Boven en onder: Behoort ook tot de mogelijkheden, rijden op een quad.
Het off-road decor in een notendop. Gebleven is de doorgaande baan, die heel goed te rijden is voor iedere SUV zonder dat er kans op schade is, uiteraard stommiteiten van de chauffeur zelf buiten beschouwing gelaten. Ook de onervaren rijder kan daarop naar hartenlust zijn skills (vaardigheden) aan de tand voelen dan wel aanscherpen. Ideaal dus om de edele kunst van het off-road rijden in een bescheiden tempo onder de knie te krijgen. Maar naast de baan is het andere koek. Daar heeft de organisatie meerdere uitdagingen gecreëerd, variërend van pittig tot zeer pittig. Een aantal modderige trajecten, een paar geniepige zandrichels, een handvol slinkse bulten, een serie plassen water en een pokdalig veld met korte bulten en gaten dat er uitziet als het krater landschap op de maan, ware het niet dat het ‘omfloerst’ wordt door vegetatie. Het is zomaar een greep van hetgeen er aanwezig is en waar ook de die-hard off-roader zijn off-road gebitje op stuk kan bijten. Of het niet genoeg is ligt er ook nog een vette modderbak op de grootste fanatiekelingen te wachten. Daarin wordt later op de dag een heuse ‘Mudrace’ gehouden. Die bak met vette modder is bij aanvang nog redelijk te doen, maar een shovel, bemand door een ijverige machinist, brengt daar in een doordacht tempo flinke verandering in. Niet op zaterdag, maar wel op zondag liggen er dan nog vijf trial proeven te wachten voor de liefhebbers van behendig en beheerst off-road rijden. Die worden ‘vakkundig geboetseerd’ door Rene Leyten en die kun je zo ongeveer beschouwen als de ‘uitvinder’ van off-road rijden. Een liefhebber in hart en nieren die we regelmatig op evenementen tegenkomen. Geloof maar dat je het off-the-road rijden op zijn proeven kunt leren’.
‘Tijdverdrijf’. Wil je even het rijden laten voor wat het is, dan heeft de organisatie nog wat zaken uit de kast getrokken om de tijd te verdrijven. Er zijn namelijk meerdere standhouders aanwezig. We zien Suzuki aanwezig met onder meer de Vitara en uiteraard de Jimny. Uit Nederland kennen we natuurlijk Edwin van der Maas met zijn bedrijf Jeepparts. Marino van de naderende Dima beurs komen we eveneens tegen. Er is een springkasteel voor de kids als je die ‘even kwijt wilt’ en je kunt nog een kijkje nemen bij enkele Dakar ‘mastodonten’. Catering? Meer dan genoeg en van prima kwaliteit. Kortom, je hoeft je geen seconde te vervelen tijdens 4×4 H.E.L.M. Kempen. Onwillekeurig trekken we als verslaggever de vergelijking met het 4×4 Hoogstraten en Mosselfestijn evenement van een jaar terug. Overeenkomsten zijn er zeker maar ook duidelijke verschillen. Het evenement in Hoogstraten is in feite een dubbel evenement, te weten 4×4 en mosselen eten. Voor het 4×4 ligt er een fraai terrein met verschillende uitdagingen, maar ook niet meer dan dat. De off-roader mag daar zelf op zoek naar zijn uitdagingen dan wel grenzen. Het 4×4 H.E.L.M. evenement is alleen toegespitst op het 4×4 en zijn beleving. Het stukje entertainment dat de organisatie de deelnemers voorschotelt, en ook biedt, is daarmee dan ook duidelijk groter. Als kers op de taart is er zaterdag in de avonduurtjes nog volop feest.
Boven twee keer en hieronder: Kijk, dat is een uitstekend voorbeeld van de ‘verantwoordelijke’ terreinrijder. Zo zien niet alleen wij het graag, maar ook de organisatie. De mannen moeten redelijk aan de bak om een moddersectie uit te komen. Het lukt ze na enkele pogingen, maar bij een voorgaande poging rijden ze een paaltje plat. Zodra ze de modder echter uit zijn stoppen ze en zetten ze het paaltje met het lint terug op zijn oorspronkelijke plek! Een pluim voor deze mannen; zo hoort het!
Boven twee keer: Fantastische voertuigen die Unimogs, maar oh wee als je een lekke band hebt. Dan wil je hem wellicht wel ruilen voor een SSV (Side-by-side vehicle)….
Onder: Komt regelmatig een rondje rijden, een ‘Renault waterdrager’…
Boven: Wie weet blijft hij een nachtje over…?
Gedachtenkronkel… Het spektakel komt met voorsprong op het conto van de bak met modder. Publiek zien we de hele dag overal op het terrein, maar dromt echt samen wat later in de middag als de modderbak open gaat. Voor die tijd zien we meerdere rijders al een poging wagen, echter in tegengestelde richting. Doet niets onder aan de zwaarte, want die is in de hele bak ongeveer gelijk. Niet heel moeilijk nog en we zien derhalve nog geen enkele off-roader die zich er in vast rijdt. Als de Mudrace begint moet er in tegengestelde richting door de bak gereden worden. Ook de eerste runs zijn nog tamelijk goed te doen. Maar de shovel machinist woelt de aarde na iedere run even lekker om en dan met name richting het einde van de run. Vijftig meter moeten de deelnemers zien door te worstelen. Van het specifieke Mudracen weten we dat de aanloop bij aanvang van de wedstrijd eveneens vijftig meter is. Dat kun je hier in Lommel wel vergeten. Die is een stuk korter. Wordt het dus ook navenant moeilijker. Wat blijft is het aanzwellen van de motoren voordat ze de modderbak induiken, ook al is dat korter dan bij de Mudrace wedstrijden. Vooral op het diepe geronk van serieus aangesproken dieselmotoren worden we hier in Lommel getrakteerd, afgewisseld door het iets mildere getokkel van een Daihatsu Taft of het meer venijnige zoemen van een ‘Humming Bird’. Die naam verzinnen we ter plekke zelf voor een setje deelnemers met een Suzuki Samurai met Nissan elementen en die ze zelf daarom ludiek Nissan Samurai noemen. Om de verwarring nog groter te maken prijkt boven tegen het dak nog een bordje met daarop ‘Hummer’. We kwamen de mannen al tegen tijdens het Mudracen in Alphen en wellicht gaan we ze ook zien tijdens een komende ‘Crazy Cross’. Hummer zit fonetisch dicht tegen Humming aan. Een Samurai is een kleine 4×4 en een Humming Bird is de Engelse benaming voor een heel klein vogeltje, namelijk de kolibrie. Voilà, het cirkeltje is weer rond.
Boven: En hopla, hij rijdt weer!
Boven: Gaat een hit worden voorspellen we (nieuwe Suzuki Jimny).
Boven: Rene Leyten in zijn HoT Blitz buggy.
Boven: Johan van der Maas in zijn ‘buitenbeentje’, een Jeep Scrambler.
Off-road juweel met cult status. Een pracht van een International Scout lopen we tegen het lijf en uiteraard willen we dan graag de eigenaar spreken. Van hem, Joris Vangansewinkel, horen we dat zijn International Scout uitgerust is met de originele dieselmotor van Nissan. Het bewijs prijkt ook op de flank van zijn auto zoals je op de foto hieronder kunt zien. Je bent nooit te oud om te leren zeggen ze wel eens, dat wordt vandaag bij ondergetekende bevestigd. Mooier is nog dat de auto nog volop ingezet wordt, ook off-the-road. Wel laat de zeer sympathieke Joris, die samen met zijn vriend Bart Bloemen in een Discovery rondtoert op het evenement, weten dat de motor toch wel wat vermoeidheidsverschijnselen begint te vertonen, maar verder rijdt hij nog prima. En nee, mocht hij hem ooit willen verkopen, dan is hij al bezet…..
Boven en onder: Onbetaalbaar de uitdrukkingen op het gezicht van de co-piloot, en dat alles in een fractie van een seconde. En ook daadwerkelijk binnen een seconde, dat bevestigd wordt door de tijdmelding op onze camera; een en dezelfde seconde!
Boven en onder: Respectievelijk Maxi (Hummer H2) en Mini (SSV), zo lang je maar plezier hebt.
Boven: Wel even schoenen uit en voeten vegen voordat je in de cabine stapt…
Onder: Uhhh, kunstmatige ‘intelligentie’…
Boven: Die is behoorlijk ‘off-the-road’…
Boven: En daar zijn de twee pracht exemplaren van mannen (we hebben heerlijk gesproken met ze) in hun Nissan Samurai Hummer, oftewel ‘Humming Bird’.
Yep, alle eendjes zwemmen inderdaad in het water ….. zoals je ziet.
Boven: Tientallen pk’s, aangevuld met drie mk’s…
Boven en onder: Off-road ‘goeroe’ Rene Leyten.
Boven: Eerlijk is eerlijk, je wordt gewaarschuwd.
Boven: Duidelijk een dame die kleur brengt in het leven!
Boven en onder: Edwin van der Maas van Jeepparts.nl Ingewijden kennen hem ook als ‘Jeep encyclopedie’…
Boven: Ruben Segers aan het testen.
Onder: Rene Leyten druk doende met het uitzetten van de trial proeven.
Slotwoord. Wij hebben genoten van 4×4 H.E.L.M. Kempen, ook al konden we alleen de zaterdag aanwezig zijn. Het evenement verdient het absoluut om weer uit te groeien tot de gloriedagen van weleer maar voor zover wij kunnen beoordelen wordt het nog beter. Off-road vermaak voor iedere 4×4 en off-road liefhebber, wat wil je dan nog meer? In maart volgend jaar kun je zelf onze beweringen aan de praktijk toetsen, want dan krijgt 4×4 H.E.L.M. Kempen op 21 en 22 maart een vervolg, opnieuw hier in Lommel. De sceptici die het vorig jaar te tam vonden zien we dan graag ook verschijnen….
Fotografie: Ad Woolthuis, Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
