Adventure Events op de Beekse Bergen (deel 1)

Off-road avontuurtjes op maat. Het eerste voorzichtige off-road komt op gang en niet heel gek zijn dat 4×4 avontuurtjes van off-road aanbieders. Action Planet beet op de laatste dag van mei het spits af en de volgende in de off-road agenda zijn Adventure Events in Nederland en Chérimont in België in het afgelopen weekend van 20/21 juni. Behalve het verschil in de topografische ligging, de een in Nederland en de ander in België, is er nog een opvallend verschil. Bij onze zuiderburen is de off-road pret verdeeld over twee dagen maar hier in Nederland over twee dagdelen. Dat heeft twee redenen.

“Want ik ben klein en zij zijn groot” roept kuikentje Calimero regelmatig, met name als er gevaar dreigt. In de off-road wereld zijn ze de kleintjes eerder behulpzaam. Van de Suzuki Jimny is de voortgang tijdelijk gestopt, maar grote broer Range Rover schiet hulpvaardig toe. Een klein duwtje is voldoende en het ‘leed’ geleden.   

Verklarende uitleg I. Ten eerste is daar Corona. Dat lijkt vooralsnog de goede richting op te gaan, maar voorzichtigheid blijft geboden. Nummer twee is het terrein van de Beekse Bergen. Je kunt je namelijk afvragen waarom we daar geen clubs met hun off-road evenementen zien. Simpel; het terrein is flink prijzig in vergelijk met de gebruikelijke off-road terreinen in Nederland en België. En met flink prijzig hebben we het al gauw over een factor drie tot vier keer duurder. Voeg dat bij het gegeven dat op veel evenementen een beperkt aantal deelnemers wordt toegestaan en je mag het als tamelijk uniek beschouwen dat er überhaupt gereden kan worden. Het siert Richard Vonk van Adventure Events dat hij er een drietal weekenden met twee dagdelen durft te organiseren. Wat helpt is dat Richard een off-road liefhebber pur sang is. En in het bezit is van een grijze massa die oplossingsgericht is. Een beperkt aantal 4×4 deelnemers toelaten op de hele (peperdure ) dag vergt een te grote investering puur voor het plezier van een ander. Dat is niet reëel, los van het feit of bruintje dat kan trekken.

Boven: Water is magnetisch voor off-roaders roepen we altijd en zelfs doorgewinterde off-roader Egon Kooi valt er aan ten prooi….

Boven: Op een open veldje zonder gras mag en kun je het gaspedaal wel even vloeren. 

Onder: Kijken we al jaren niet meer van op, het feit dat er zo nu en dan gesleuteld moet worden.

Boven: Luke Wolf, komen we regelmatig tegen bij Hannibal Offroad, en nu eens samen met broer Casper voor zover we kunnen zien.

Boven en onder: Eind van het dagdeel en dan is er ook andere waterpret…

24 uren in een dag… Waarom dus niet de dag in twee delen is Richard zijn gedachte geweest. Het terrein huur je toch de hele dag, dus dan kun je maar beter gebruik maken van zoveel mogelijk uren van die dag. Vroeger beginnen en later stoppen komt dan in beeld. Met een schuin oog heeft hij daarbij gekeken naar de duur van het gros van de (recreatieve) off-road evenementen. Die beginnen meestal ’s morgens om 10.00 uur en eindigen om 16.00 uur in de middag. Tussen de middag trekken de meeste liefhebbers dan een uurtje uit voor de lunch en het lekker ophalen van de sociale contacten. Dan hou je nog maar vijf uurtjes effectief over. Hebben we nog niet gerekend dat veel off-road liefhebbers het rond de klok van 15.00-15.30 wel gezien hebben en zich opmaken om naar huis te gaan. Reken nu zelf maar uit hoe lang je op een zogenaamd hele dag in feite werkelijk rijdt.

Verklarende uitleg II. Twee dagdelen van vier uur. Het eerste dagdeel begint om 09.00 uur en duurt tot 13.00 uur. Kun je daarna gelijk lunchen… Het tweede dagdeel begint om 13.00 uur en het is te hopen dat je jouw lunch dan al achter de kiezen hebt…. Je ziet dus dat er eigenlijk maar weinig verschil is tussen de tijd die je werkelijk rijdt op een evenement en de tijd die je rijdt met de opzet van Adventure Events op het terrein van de Beekse Bergen. Mede daarom, en uiteraard in combinatie met de veel hogere kostprijs van het terrein, heeft Richard het inschrijfgeld per dagdeel ongeveer gelijk gehouden aan de prijs die clubs rekenen voor een hele dag.

Vrijwilligers contra personeel. Hebben we het nog niet gehad over het prepareren van het terrein. Oké, rekenen we even dat Richard het zogenaamd voor de kat zijn viool doet; hij is tenslotte de zakenman die weliswaar zijn nek uitsteekt, maar vooraf nooit weet of hij zijn tijd en investeringen er uit haalt. Maar vertel dat verhaaltje niet aan ‘die vent’ welke hij moet betalen voor zijn hulp met het uitzetten en het overnemen van een dag les geven aan een tiental quad rijders op een andere locatie (Klim-Rijk in Veldhoven, foto hieronder). Je ziet dat het allemaal niet zo eenvoudig is als het lijkt. Hopelijk denken enkele off-road liefhebbers voortaan eerst even na voordat ze roepen dat het ’te duur’ is. Het is bovendien nog maar de vraag of Adventure Events uit de kosten komt zodra alle drie de weekenden achter de rug zijn. Je begrijpt dat dit vooralsnog koffiedik kijken is. Om een beetje quitte te spelen hoopt Richard op een aantal van circa 30 tot 35 rijders per dagdeel met een maximum van 40 deelnemers per dagdeel.

Extra mogelijkheid! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij, en zijn betere wederhelft Monica (Moon voor ingewijden en verantwoordelijk voor de inschrijvingen), het eerste dagdeel 31 deelnemers mag verwelkomen. Tijdens het tweede dagdeel blijft het aantal steken op 22 stuks. De volgende weekenden ziet het er nog wat gezonder uit, met nog enkele plaatsen te vergeven. Wat ongetwijfeld zal helpen is dat dit eerste weekend, en we zijn er bij geweest, onverwacht een groter succes blijkt dan waar vooraf op gerekend wordt. En let op, we gaan dan expliciet uit van het enthousiasme van de deelnemers en de harde cijfers van Monica, dus geen ‘Praat’ om een slecht evenement te verdoezelen door het met de mantel der liefde te bedekken. Enthousiaste verhalen gaan als een lopend vuurtje, dus raden we aan er op tijd bij te zijn in geval je plannen hebt in die richting. Die enthousiaste verhalen gaan ook sneller dan het verslag van terrein.nu, want inmiddels heeft Richard Vonk laten weten dat hij er op 12 juli nog een ochtend evenement aanplakt. Dus van 09.00-13.00 uur kun je je off-road hart nog een laatste keer ophalen op de Beekse Bergen.

Boven en onder: Lisa Alblas geeft menig mannelijke collega off-roader het nakijken. Ze stuurt dan ook al zeventien jaar in haar off-road bolide, vaak vergezeld door pa Ron, en is nog maar voor weinig uitdagingen bang. “Alleen voor water” vertrouwt ze ons toe. Nee, niet zoals dat uit de douche placht te stromen, want ze ruikt heel lekker….

Boven: De prachtige en puik geprepareerde Volvo C303 waar we het in ons verslag over hebben.

 

‘Wegwijs’ maken…. Op een onaards vroeg tijdstip voor gepensioneerden vertrekken we vanuit het centrum van Nederland richting de Beekse Bergen. Niet ver van huis draaien we kruispunt Hoevelaken op om de snelweg naar Utrecht te vatten. Vrijwel onmiddellijk krijgen we de eerste tegenslag te verwerken. Een geel bord maakt ons attent op wegwerkzaamheden bij Utrecht! We kiezen voor een korte omweg via Hilversum richting Utrecht maar die is groot genoeg om pas tien minuten na negen op de plaats van bestemming te arriveren. De eerste deelnemers zijn dan al aanwezig op het terrein. Richard stopt ons in een van zijn Discovery’s en troont ons vervolgens mee voor een korte rondrit op het terrein. Hij laat de route zien en een aantal ‘spannende’ off-road plekjes om ons daarna ‘aan ons lot’ over te laten. Gelukkig wel….

Boven. En de prijs voor beste schutkleur gaat naar….. deze Hummer!

Status Quo van het terrein. Spannende plekjes zijn er voldoende, maar verder worden de deelnemers ook getrakteerd op een behoorlijk rit met wat milde uitdagingen door het bos. Een enkele uitdaging wordt in de loop van de dag flink pittig, maar je kunt er met gemak omheen. De meest ‘gevaarlijke’ ligt rechts van de ingang van het terrein in het bos. We herinneren ons de plek uit het verleden. Een langgerekte kuil vol met water met daarnaast een dieper gelegen deel van het bos. Destijds modderig genoeg om Unimogs het onderspit te zien delven. Nu zijn beide plekken door de droogte van de afgelopen tijd een stuk makkelijker. De kuil is vrijwel leeg en de modder heeft alleen nog betekenis op het laagste deel van de genoemde plek. In de lange kuil is het water nog niet helemaal verdwenen en deze wordt daarom in de loop van de dag een gevalletje van ‘net wel of net niet’.

Boven: We hoeven deze keer Linda Zantingh van yourdoggy.nl niet te raadplegen. We weten namelijk dat we met deze leuke hond Joep, bovendien ook dapper, een Jack Russell in de kijker hebben gehad.

Stijgende lijn. Bij de uitdagingen staan geel en rood gekleurde pijlen; geel voor niet moeilijk en rood voor wat moeilijker. Een werkelijk ideaal parcours derhalve voor de SUV auto’s, maar toch komen we op deze route ook regelmatig serieuze off-roaders tegen. Ze vinden het gewoon leuk om de route een keer te rijden (bijvoorbeeld met de koters) en niet direct te worden geconfronteerd met de diepste modderputten. Iets pittiger stukjes route liggen op de grote zandheuvel en magnetisch is natuurlijk de korte route door het water. Niet heel moeilijk maar bijna een ‘must’ voor mooie plaatjes. Dan blijven er nog een drietal plekken over waar ook de die-hard off-roader aan zijn trekken komt. Of juist niet, want je moet van goede huize komen om ze te kunnen slechten. Meer dan eens biedt alleen een sleepje of de lier nog maar uitkomst. Om je een voorbeeld te geven. Eén van de deelnemers heeft zojuist zijn Volvo C303 klaar en als je praat over een serieuze terreinauto is zijn C303 met zijn portaalassen en standaard sperren en lier een voorbeeld. Een werkelijk pracht exemplaar, waarbij de originele zescilinder motor heeft moeten wijken voor een 2,4 liter dieselmotor uit een VW LT. Met zijn dikke schoepenbanden weet hij een langgerekt moddergat ’s morgens door te komen, en wel vanaf de makkelijke kant naar de steile, bijna loodrechte ‘uitrit’ van het moddergat. Weinigen doen hem dat ’s morgens na, maar ’s middags helemaal niemand meer zover we gezien hebben. En zowaar moet ook hij uiteindelijk zijn meerdere erkennen in die lomp steile uitrit en zijn lier aanspreken! Pittig genoeg dus dunkt ons.

 

Boven: Ze blijven binnen druppelen.

Boven: Egon Kooi met een bak vol koters….

Onder: Eddy Willen met een bak vol koters….

Uitgezet venijn. Een ander listig plekje ligt tussen de grote parkeerplaats en de weg welke over het terrein loopt. Adventure Events heeft daar een korte proef uitgezet. De start is een hoge, steile maar smalle zandrug welke de hele lengte van de parkeerplaats markeert. Geen ontkomen aan dus. Hup omhoog met een flinke peut gas, maar daarin schuilt het gevaar dat je doorschiet. De top is namelijk ragdun (smal) en je schiet zomaar door, alwaar je opgewacht wordt door een zelfde steile helling als waar je zojuist omhoog gesjeesd bent, echter nu neerwaarts. De kunst is net voldoende gas te geven om boven te komen. Gaarne even kort stoppen en dan uiterst behoedzaam schuin naar beneden. Dan volgt een ruime draai waarbij de rechter wielen door de uitlopers van een zompig gat in moeder aarde gestuurd moeten worden. Langere auto’s ontkomen niet aan een keer steken, maar alà, het is redelijk te doen. Aan het einde van de draai wordt je opnieuw geconfronteerd met dat zompige gat in onze aardkorst, maar nu in zijn volle glorie. Nu wordt het wat pittiger en zelfs moet er een enkele keer de hulp van een lier aangesproken worden. De proef eindigt met een langgerekt spoor in de vorm van een iets te krappe halve cirkel. Het spoor is rijkelijk gevuld met water en afgevallen bladeren van de afgelopen herfst. Uiteraard is door het water de ondergrond wat modderig, maar de meeste rijders hebben weinig moeite om via dit spoor de proef middels een korte, niet heel steile klim, te verlaten.

Boven: In het bos overvalt je al snel het ‘jungle gevoel’.

Een extra dagdeeltje! Net zo divers als het off-road is de mix van deelnemers uit Nederland en België. Van een paar nieuwkomers in het off-road met hun juist aangeschafte ‘off-road bolide’, tot en met de wat meer geprepareerde voertuigen. Bovenal heerst gezelligheid en daar is het mooie weer mede debet aan. Mocht je plannen hebben om ook een dagdeel te gaan genieten op de Beekse Bergen om een keer kennis te maken met het off-road avontuur, of anders je off-road skills op peil te houden, dan bij deze de tip om voldoende drinken mee te nemen, zeker als warm weer voorspeld wordt. Catering is namelijk niet aanwezig en het is een beetje wrang als je tong aanvoelt als een lap leer terwijl er vlak naast je een heel meer ligt. Word je niet vrolijk van. We schreven al dat door de enthousiaste reacties de datum 12 juli er bij getrokken wordt, echter alleen van 09.00-13.00 uur. Dat niet alleen de rijders enthousiast zijn kun je ook opmaken aan het feit dat wij er een deel 2 aan vast geplakt hebben….

Boven: Zie je wel dat het een Hummer is….

Boven: Dappere Joep nog een keer in beeld.

Boven: ‘Opperhoofd’ Richard Vonk van Adventure Events. Is vanuit zijn perspectief gezien serieus verbaasd over het onverwacht grote succes van zijn evenementen. Tja, we kunnen deels wel een verklaring bedenken. Door het Corona virus hebben off-roaders maandenlang hun geliefde hobby niet kunnen uitoefenen. Het gaat Richard echter te ver om het Corona virus te bedanken…. 

Boven: Lisa Alblas in close-up. Althans, een deel van haar. Onderweg van het evenement in St. Isidorushoeve (november vorig jaar) naar hier nu op de Beekse Bergen is ze ergens langs de route zeventien kilo verloren…..

Fotografie: Jan Houtkoop (Steep Hill Tracks), Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.