Afwisselend weekendje van de Jeep Club Nederland

‘Weekendje Moergestel’ heeft de Jeep Club Nederland (JCN) het weekend van 9 en 10 juli jongstleden genoemd en dat heeft vooral te maken met Kees en Christine Geerts die in Moergestel wonen. Nog mooier is dat ze daar de beschikking hebben over een lapje grond waar ‘ver weg wonende Jeepers’, of Jeepers die verzot zijn op kamperen en gezelligheid, kunnen overnachten. Plak daarbij twee tourritten aan het weekend, een voor de zaterdag en een voor de zondag, en dan komt het Zwitserleven gevoel al aardig op gang. Maar dat is nog niet alles.

Twee vliegen in één klap. Er gebeurt veel meer voor de Jeepers dit weekend. De JCN heeft voor de zondag tevens beslag kunnen leggen op het terrein de Landsard en waarom dan niet daar een Academy aan vast geplakt? Tijdens een Academy worden al dan niet nieuwe leden of onervaren Jeepers door een of meerdere ervaren leden de beginselen van de terreinsport bijgebracht. Meer ervaren Jeepers, die de smaak van het off-road al wat langer kennen, kunnen op de Landsard zelf op zoek gaan naar uitdagingen. Kortom, de leden worden meerdere opties geboden. Wel of niet gezamenlijk eten en overnachten op de ‘surrogaat camping’ van Kees en Christine, wel of niet de tourrit op zaterdag rijden, wel of niet de tourrit op zondag rijden, je wegwijs laten maken in de edele kunst van het off-road rijden of gewoon lekker zelf je gang gaan op de Landsard. 

‘Feestvarkens’. Helaas is schrijver dezes de zaterdag verhinderd, althans de middag. Nog in leven zijnde ouders, kort na elkaar jarig, die het ‘in hun hoofd halen’ hun negentigste en vierennegentigste verjaardag te vieren deze negende juli zijn ons inzien een meer dan gerechtvaardigd verzuim om onze naam zaterdag op de absentielijst te laten plaatsen. Zondag zijn we echter van de partij zodat we, iets later dan gebruikelijk, in de auto stappen en op weg gaan naar de Landsard. De Landsard omdat JCN lid Kristine Nuyens ons heeft aangeboden wat foto’s te maken van de zaterdag en een tourrit en dat is voor ons een zorg minder. Het is warm weer, ondanks dat de zon zich vrijwel de hele dag achter permanente sluiers van bewolking verbergt. Terzijde, het betekent wel dat het ideaal weer is voor fotografen in een bos omdat ze minder geplaagd worden door ‘harde schaduwen’ welke de koperen ploert nu eenmaal teweeg brengt als hij zich wel ‘op de voorgrond’ dringt (lees: door de bewolking weet te prikken).  

Boven: Gastheer en gastvrouw Kees en Christine Geerts.

Boven: Komen alleen op zaterdag langs, Alex & Dee.

Boven: Deze heerlijke foto krijgt van ons het predicaat (het Groene Boekje zegt dat je predikaat hoort te schrijven maar de spellingscontrole bestraft dat met een rood kringeltje…) ‘suggestie doet smullen’. De foto doet bij een eerste oogopslag geloven dat de dame in kwestie, Marjan van Hezik, last heeft van twee ‘lintwormen’. Je kent het wel, als de een slaapt dan, heel oneerbiedig, vreet de ander. We hechten echter in dit geval meer aan de uitspraak dat niet altijd alles is wat het lijkt. Daarom is dit ook vooral ‘smullen van de suggestie’ die de foto teweeg brengt.

Bescheiden JCN opkomst. Het is minder druk dan we gewend zijn bij de JCN ontdekken we als we op ‘de plaats delict’ arriveren. Pakweg een kleine veertig leden met hun auto’s zijn op het Moergestel weekend afgekomen. Daar mag je nog wat auto’s van de organisatie bijtellen en dan is het geen slecht totaal plaatje, maar we zijn gewoon meer gewend en verwend bij de JCN. De oorzaak? Die is niet direct aan te wijzen, maar wellicht moeten veel leden nog bekomen van het Dutch Jeep Camp dat kort geleden in Zwartemeer plaats vond en waarbij tevens het twintigjarige bestaan van de club gevierd werd. Wat ook niet helpt is dat midden Nederland op vakantie is gegaan dit weekend en als laatste mogelijke oorzaak zou het kunnen dat een aantal leden naar Oostenrijk is gegaan of thuis is gebleven om de race skills van Max Verstappen te zien. Wat de reden ook mag zijn, het voordeel van minder mensen tijdens een evenement is dat het de gezelligheid en saamhorigheid ontegenzeglijk ten goede komt. Bij grote aantallen mensen zie je al gauw dat zich groepjes vormen en dat komt bij kleine aantallen nauwelijks voor.

Boven: En dan denk je dat je alles wel gezien hebt, kom je dit soort ventieldopjes tegen…

Geen N.A.P. maar N.L.M.P. De Landsard levert bij wijze van spreken een ‘modder’ garantie. We komen er al heel wat jaren, maar nimmer zagen we dat de modder volledig weg was of opgedroogd. Het is telkens wel weer de vraag hoe de ‘Status Quo’ van de modder is. Daarin vallen wel degelijk verschillen te zien. Een hoog waterpeil hoeft niet expliciet te betekenen dat het moeilijk is om door te komen. Andersom komt eerder voor, namelijk extra moeilijk bij een minder hoog peil. Minder water in dezelfde hoeveelheid aarde betekent vaak dat de smurrie dikker is en derhalve ook moeilijker is door te komen. Het is daarom dat we in de off-road wereld nooit spreken van N.A.P. (Normaal Amsterdams Peil), maar van N.L.M.P. (Normaal Landsards Modder Peil). 

Boven en onder: Marshal Stephen Troost is vandaag verantwoordelijk voor de Academy van de JCN. Een groepje Jeepers van zo’n zes of zeven stuks helpt hij op weg naar een ‘vermoedelijke offroad verslaving’. Tenminste, het zou ons verbazen als dat niet zo is.

‘Inclusief vreemdelingen’…? Als gewoonlijk bij de JCN is het evenement ‘internationaal’ als je dat als Europeaan nog mag schrijven. We komen in ieder geval niet alleen nummerplaten uit Nederland tegen, maar ook Duitse en Belgische exemplaren. We zien graag dat ook off-road sport verbroedert

Boven: Vastgelegd de terreur van de telefoonfotografen…

Boven: De inwendige mens hoeft niets tekort te komen. De organisatie van de JCN heeft gezorgd voor koffie en thee welke ‘weggespoeld’ kan worden met verschillende soorten koeken en andere zoetigheid. De lunch wordt prima verzorgd door ‘Emke’s Frietwagen’.

Boven en vier keer onder: Als je praat over een lumineuze ingeving c.q. invulling, dan zie je dat hier. Sponsoring is in het recreatieve (sport)leven enorm belangrijk en dat geldt ook voor de off-road sport. Clubs en verenigingen kunnen in principe niet zonder, de uitzonderingen daargelaten. De JCN doet er ook wat voor terug middels spandoeken met daarop hun sponsoren die op willekeurige, maar vooral strategische plaatsen in het bos van de Landsard zijn opgehangen. We hebben er een aantal op de digitale plaat weten vast te leggen.

Boven: Mike Meijer van MM Montage.

Boven: Christine Geerts.

Boven: Het opperhoofd van MM Montage, Michael Meijer. Steunt niet alleen de Jeep Club Nederland, maar ook terrein.nu.

Boven: Natale Dorigo (van Dorigo-Rosbag Raamfolie & Reclame) in de hoedanigheid van ‘reddende engel’. Jazeker, want als gewoonlijk herbergt de Landsard voldoende plekken waar ook bij Jeeps de voortgang tijdelijk belemmerd wordt. Een lier- of sleephulpje wordt dan enorm gewaardeerd.

Boven: Meerdere leuke honden tijdens het Moergestel Weekend. 

Onder: Marshal en ‘Academy leermeester’ Stephen Troost in zijn fraaie Jeep Cherokee XJ.

Boven en onder: Van links naar rechts op de foto heerlijke modderfreaks Mike en Michael Meijer van MM Montage. Michael en Mike mag ook, maar dan is het van rechts naar links… Volgens Michael was het ‘gaatje’ toch wat pittiger dan gedacht. Lieren en een bumper vol met kroos later staat hij weer op het veilige droge.

Boven: Kees en Christine Geerts.

Onder: Daarin herken je de ware Jeep fanaat….

Spijt komt na ‘zonde’… We hebben een dag heerlijk genoten, maar onmiskenbaar was het ook een dag met een licht ‘wrange’ (niet verwarren met de Wrangler…) bijsmaak. De oorzaak is het weerbericht van zaterdag dat voorspelde dat er mogelijk een bui zou kunnen vallen. Die mededeling weerhield ons er van om met onze eigen Jeep de reis naar de Landsard te maken. ‘Zonde’ dat we die kans hebben laten lopen…

Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop, Kristine Nuyens & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.