Alles is relatief. Niet alleen vanwege het Corona virus zijn het bijzondere dagen deze maand van 2020. We hebben net een Pythagorees trio achter de rug (16-12-2020) en als we dit verslag publiceren is het 21 december, de kortste dag van het jaar, met onlosmakelijk daar aan verbonden de langste nacht. Nog niet heel bijzonder, want daar worden we ieder jaar mee opgezadeld kunnen we ‘uit ervaring’ vertellen. Vooruit, doen we er nog een. Precies tachtig jaar geleden werd op 21 december de virtuoos en componist Frank Zappa geboren (1940). Naaa, best leuk, maar nog altijd niet ‘hartverscheurend of tenen krullend’ bijzonder. Oké, wellicht ‘knockt’ deze je dan van je sokken. Vandaag is er de zogenaamde ‘Great Conjunction’. Mocht je niet weten wat ‘The Great Conjunction’ is, dat is wat vaker genoemd wordt een ‘Kosmische Kus’ tussen de twee grootste planeten binnen ons zonnestelsel, Jupiter en Saturnus. Die staan zo dicht bij elkaar als dat ze voor het oog één lijken. Het komt iedere twintig jaar voor, maar zo dicht als vandaag is voor het laatst geweest bijna 800 jaar geleden, in 1226. Volgens de geleerden dan, want we waren er niet bij. Trouwens, die twee reuzen bij elkaar aan de horizon schitteren als één ster, door ‘sommigen’ de Ster van Bethlehem’ genoemd. Allemaal leuk en aardig, maar je bent nog altijd niet onder de indruk? Dan gooien we nu ons meest ‘geheime wapen’ in de strijd. Afgelopen zaterdag hebben een aantal off-road liefhebbers hun off-road vitamines op peil kunnen brengen middels vrij rijden op de Beekse Bergen en Jan Houtkoop van terrein.nu was er bij voor een verslag! Als je nu geen extra zuurstof en hulp nodig hebt van een AED (Automatische Externe Defibrillator), dan houdt het hier voor ons op…. Jan Houtkoop gaat namelijk verder met zijn verslag…
Boven: Tijdens de eerste helft van de dag is het, opvallend genoeg, nog niet schrikbarend druk. Een verklaring zou kunnen zijn dat veel hard werkende off-roaders de eerste dag van het vrije weekend uit willen slapen of anders met moeders boodschappen moeten doen. De tweede helft (dagdeel) maakt alles goed, want dan is het een ‘volle bak’ (maximum is 50 voertuigen per dagdeel).
Offroad passie. In een door corvid-19 gedomineerde periode van Nederland, steekt een ondernemer zijn nek uit om een vrij rijden evenement te organiseren op het mooie terrein van de Beekse Bergen. Jullie kennen hem vast wel, Richard Vonk van Adventure Events. Een door en door 4×4 liefhebber van de door ons zo gekoesterde sport, lekker offroaden met je standaard of meer geprepareerde 4×4 voertuig.
Simpele maar effectieve regels. De opzet is duidelijk en handhaafbaar. In de auto blijven, alleen bij calamiteiten één persoon met mondlapje buiten de auto, bijvoorbeeld om een sleeplintje aan te haken, niet ongecontroleerd met meerdere mensen buiten de auto om even ‘gezellig te buurten’ en zeker geen georganiseerde lunch met catering en dergelijke. Bovendien wordt er een tijdslot gehanteerd om de (vooraf ingeschreven) deelnemers over de dag te verdelen.
Boven: Moet toch een knap Corona virusje zijn, inclusief die nieuwe en nog besmettelijker variant die zojuist in het Verenigd Koninkrijk zijn niet gewenste opwachting heeft gemaakt, wil het deze barrière kunnen slechten.
Over luchtdruk en zo. Gelukkig hebben we op onze planeet te maken met luchtdruk en aantrekkingskracht (lees: grip). Over dat laatste wil ik het even hebben. De Australische Lyrebird is een prachtige vogel. Vooral de mannetjes. Zij pronken met de hen ‘dieu donné’ (door God gegeven) verenpracht. Zo zijn er ook lieden die de door hen bestuurde automobielen voorzien hebben van de meest begeerlijke accessoires. Deze ‘mannetjes’ zijn van mening dat de door hen zo gekoesterde en van alle denkbare snufjes en snuitjes voorziene bolide alles kan ‘overwinnen’. Het neemt niet weg dat ook de ‘aantrekkingskracht’ van moeder aarde deze offroaders parten kan spelen. Het item dat de meeste zin heeft op hun rijk uitgeruste auto, en dat is vandaag voor eenieder aan de orde, om die aantrekkingskracht op de juiste manier de baas te kunnen, zijn de banden. Je ziet 4×4 auto’s met de meest uiteenlopende profielen, variërend van wegbanden tot en met noppenbanden maar ook een uitgebreide selectie van verschillende soorten MS en AT banden. Natuurlijk is het profiel van een band belangrijk, maar waar nog wel eens aan voorbij wordt gegaan is de bandenspanning. Meer expliciet, het verlagen daarvan. Komen we nog even terug op die Lyrebird, een vogel die alles wat hij hoort of ziet imiteert. ‘Helaas’ is dat iets wat niet door heel veel offroad minnende rijders wordt gedaan, dat verlagen van de bandenspanning. Ze worden door ‘schade en schande’ wijs, want met name op het stuk aangepaste strand met zijn gaten en kuilen van los zand heeft een verlaagde bandenspanning enorm veel zin. Gelukkig heeft Richard de door hem aan mij ter beschikking gestelde Land Rover Discovery TD5 op banden staan met ’tamelijk lage druk’. Heerlijk, als je allerhand hindernissen met ogenschijnlijk het grootste gemak kunt nemen zonder dat daarbij de kans bestaat vast te komen zitten! De grip met die lage spanning van de banden is namelijk uitzonderlijk.
Boven: ‘Opperhoofd’ Vonk rijdt zo nu en dan een rondje, voornamelijk om een oogje in het zeil te houden. Na afloop laat hij weten dat het evenement uitzonderlijk goed is verlopen. Iedereen hield zich keurig aan de regels en als een van de regels in de hitte van de strijd even vergeten werd, wordt dat vrijwel direct gecorrigeerd. “Het was in één woord perfect” omschrijft Richard het evenement na afloop.
Boven: We zouden argwaan gekregen hebben als Leroy van ’t Hof niet aanwezig zou zijn geweest…
Permanente aantrekkingskrachten. De offroad ‘magneten’ op het terrein van de Beekse Bergen zijn toch wel het aanliggende meer en de diepe kleiputten bij de grote zandheuvel. We komen al een aantal jaren op dit terrein en zien bij de diverse verenigingen die er gebruik van maken bijna elke keer weer met welk een overtuiging van eigen kunnen deze obstakels worden aangevallen. De diepe kleiputten zijn door het veelvuldig gebruik nagenoeg niet meer door te komen. Spinnende wielen met al dan niet grove banden hebben de sporen zo diep uitgegraven dat de gemiddelde offroad bolide na enkele meters al muurvast met zijn differentieel op moeder aarde blijft hangen. De meeste rijders weten het zelfs en desondanks beginnen ze keer op keer opnieuw aan deze beproeving. Wat daarbij helpt is de wetenschap dat de eigen lier of lier van een collega ze wel weer uit de benarde situatie zal helpen.
Vochtige, vloeibare aantrekkingskracht. Het meer op de Beekse Bergen daarentegen is een veel mildere uitdaging, ook al lijkt deze visueel spectaculairder door het al dan niet hoog opspattende water. De ‘ondergrond’ van het meer (de bodem) is stevig en die loopt de eerste meters vanaf de oever nog niet erg steil af. Stuur echter niet met veel ‘bravoure’ een metertje te ver, want dan kun je al heel snel ‘staande drinken’, of je moet langer zijn dan een metertje of dertig. Met onze camera in de aanslag kijken we ‘geamuseerd’ toe. Vol goede moed zien we de deelnemers beginnen aan de doorwading. Zij die dit al eerder hebben gedaan doen het met een rustig tempo en zo hoort het eigenlijk ook. Beginnelingen zijn nog wel eens een tikje bang dat ze niet bij de ‘uitgang’ zullen komen en trappen derhalve het gaspedaal dieper in. Leuk voor de foto’s, maar het gevaar van waterslag in de motor neemt daardoor alleen maar toe. Dat kostbare scenario komt vandaag gelukkig niet voor.
Onder: Een trosje dan wel klontje Suzuki’s.
Boeventronies? Het grote vlakke terrein bij de ingang is door een shovel onder handen genomen en omgetoverd tot een lastige ondergrond met kuilen en hopen mul zand. Gezien de bezetting van dit stuk terrein vallen deze kunstmatig opgeworpen hindernissen bij veel deelnemers in de smaak. Uitgraven met het schepje of soms met de handen en lieren met een collega als ankerpunt zijn bijna doorlopend aan de orde maar duidelijk is te zien dat er genoten wordt. En dat het plezier ‘van de gezichten’ valt af te lezen is toch tamelijk uitzonderlijk, want stuk voor stuk zijn het gemaskerde tronies welke we voorgeschoteld krijgen. We zien het aan de ogen beste lezers, want zijn de ogen niet de spiegel van de ziel? Bij het vorderen van de middag begint het licht te regenen en word het al aardig donker. Logisch natuurlijk op bijna de kortste dag van het jaar. Ik heb echter meer dan voldoende foto’s en omdat thuis de boodschappen nog gedaan moeten worden wordt het voor mij tijd en zinvol om huiswaarts te gaan.
Boven: Zowaar komen we ook een leuke hond tegen! We onderhandelen nog over ‘het merk’ door Linda Zantingh van yourdoggy.nl een berichtje te sturen, maar voordat we antwoord van haar krijgen laat Richard weten dat het een tien weken oude pup is van een grijze Bouvier….
Boven en onder: Bjorn van Kasteren met natuurlijk zijn ‘Green Beast’. We kijken reikhalzend uit naar de eerste Challenge wedstrijd met Bjorn als deelnemer. Zijn Green Beast presteerde al uitstekend (relatief klein en licht) in wedstrijden, maar heeft niet heel lang geleden ook nog de schier onverwoestbare assen van een Nissan Patrol gekregen. Daarmee komt het Green Beast nog een stapje dichter bij het fenomeen ‘unstoppable’ (vrij vertaald, niet te stoppen).
Boven: Corné van Merrienboer (of we moeten ons sterk vergissen) en onder twee keer één (of toch twee?) van de gebroeders Vermeer.
Noot van de redactie: Eind van het evenement, als collega Jan Houtkoop onderweg is naar huis, wordt het evenement stil gelegd door een orde handhaver. De ochtend en middag evenementen op 20 december zijn daarom niet doorgegaan. Onterecht volgens velen. Toestemmingen en vergunningen waren rond en aan alle voorwaarden werd voldaan. Momenteel wordt druk overleg gevoerd of de evenementen van 27 december en 3 januari wel door kunnen gaan zonder onderbreking. We houden jullie op de hoogte.
Fotografie: Jan Houtkoop. Tekst: Jan Houtkoop, een klein beetje aangevuld door Martin Brink.
