In het laatste weekend van november vermeldt de terrein.nu agenda diverse evenementen. Uw ‘scribent van dienst’ laat na wijs intern beraad zijn keuze vallen op de ANVT in Loon op Zand. Zodoende sturen we de vierentwintigste november na een frisse nacht, maar vergezeld van een heerlijk zonnetje, richting het terrein van Experience Island in Loon op Zand. Eenmaal aangekomen op de plaats delict, nog ruim voor tien uur, ontwaren we een licht chaotische, maar gezellige bedrijvigheid van deelnemers.
P.S. Door het grote aantal deelnemers loopt de tekst niet synchroon met de foto’s.
‘Begroetingswave’. Rijders zijn druk doende met het parkeren van hun aanhangers, afladen, inschrijven en uiteraard het slaan van een babbeltje met andere deelnemers of 4×4 vrienden. Ons bekruipt lichtelijk het gevoel dat het wel eens een druk bezocht evenement kon gaan worden. Dat gevoel wordt nog eens versterkt als we de rij wachtende off-road liefhebbers aan de inschrijfbalie zien. We besluiten de lieftallige dames aan de balie niet te storen bij hun werkzaamheden en via de aloude techniek van ’even naar elkaar zwaaien’ ons aan te melden.
Boven: Ard van Meer van Custom Offroad, aan het oefenen voor opnieuw een seizoen Roan 4×4 Challenge?
Belofte ingelost! Gewapend met onze camera’s om de schouders wandelen we het terrein op, alwaar we meteen twee leuke dingen spotten. Nummer één is de Defenture Vector, het defensie voertuig van Nederlandse makelij dat op deze site al eens in de picture heeft gestaan. En twee, we zien een ons bekende zwarte Nissan Terrano rijden. Op zich niet heel bijzonder maar nu kunnen we eindelijk eens onze belofte jegens de eigenaar inwilligen, zijnde het afleveren van enkele terrein.nu stickers.
Boven: Martijn heeft zijn off-road sporen al lang en breed verdient.
Boven: Steevast aanwezig, Albert Posthumus in zijn Iltis, en dan ga je hem verdenken bij het ANVT meubilair te horen.
Niet ondeugend off-road triootje… Het terrein van het Experience Island ligt rondom een grote waterplas zullen velen weten. We kunnen het grofweg verdelen in drie aparte stukken: het treintje, de brug en het bos. We starten ‘onze werkdag bij ‘het treintje’. Hier liggen enkele fikse bulten op de deelnemers te wachten, alsmede een trial parcours met betonblokken en uiteraard het bekende treintje met wagon. Voorzichtig aftastend rijden de eerste 4wd’s over het blauw uitgezette parcours, maar er zijn natuurlijk ook de uitzonderingen die meteen voor rood of zwart gaan. Tussen het struikgewas is een zwaardere route uitgestippeld waar onder andere challenge deelnemer Ard van Meer van Custom Offroad en kornuiten zich al flink op aan het uitleven zijn. De deuren van de treinwagon staan als vanouds wagenwijd open. We hebben geen idee waarom, maar ook dit heeft een of andere bijzondere aantrekkingskracht op menig 4×4 rijder. Voorzichtig wordt de neus van de bolide in de wagon gemanoeuvreerd waarna de bijrijder de schone taak krijgt om in te schatten of men erdoor kan of niet. Voor de Suzuki’s en Daihatsu’s meestal geen probleem, maar de grotere 4×4’s of flink verhoogde wagens moeten vaak onverrichter zake weer terug om schade aan het dak van hun voertuig en uiteraard eigen ego te voorkomen.
Boven: Off-road exoot, deze VW 4Motion, net als de VW hieronder.
Boven: Een derde exoot, een Fiat Panda 4×4.
Vraagteken of? Onder de vele (Nederlandse) deelnemers zijn ook een bescheiden aantal oosterburen (Duitsers) en zuiderburen (Belgen). Uhh, betekent het dat het evenement internationaal is of lukt dat niet meer met ons ‘Verenigde Europa’?
‘IJzer met steen’ huwelijk. Verderop ligt het trial parcours, bestaande uit een aantal bulten van veelal betonblokken en grof puin. Een leuke uitdaging waarbij we meer dan eens de bijrijder buiten de wagen zien voor het broodnodige geven van aanwijzingen. Getracht wordt om met een ‘fluwelen voetje’ deze harde obstakels te overwinnen. Dat gaat meestal goed, totdat men bijna aan het einde van het parcours is. Met het einde in zicht stijgt de drang om er vanaf te zijn en volgt dito iets meer gas op het daarvoor bestemde pedaal. Dat heeft weer als gevolg dat de achterzijde van de auto iets meer in veert, waardoor menig trekhaak onvermijdelijk de uitstekende betonblokken ‘kust’.
Boven: Een ‘echte’ Volvo Laplander, dus de uitvoering zonder de begeerlijke portaalassen die zijn opvolger kenmerken.
Onder vier keer: Een ‘Meteoor’ Land Rover van wie de voortgang tijdelijk belemmerd is met naast zich de overblijfselen van een ‘Lucht Rover’ die voor eeuwig vastzit…
Boven en onder: Twee keer een Toyota LandCruiser maar met enkele jaren ‘ontwerp en productieverschil’.
Twee keer boven en twee keer onder: De geslaagde reddingsoperatie van een Suzuki Samurai. Achter op de Suzuki ligt het probleem, een wiel met steekas.
‘Onbreekbare adhesie’? Ter hoogte van deze mini trial proef is de mogelijkheid om een dertigtal meters door de grote waterplas te rijden. Gezien de flinke dotten gas die gegeven worden zodra de banden nattigheid voelen hoeven we, denk ik, niets uit te leggen over de aantrekkingskracht van water op 4×4’s. We schrijven het wel vaker, de aantrekkingskracht van water die aan ‘fanatiek magnetisme’ doet denken. Als fotograaf geven we grif toe dat het mooie actieplaatjes oplevert. Of het nu zo goed is voor je auto is een ander verhaal.
Heerlijke exoten. Zo tussen neus en lippen door zijn al enkele vierwiel aangedreven exoten onze camera gepasseerd. Niet alleen de Peugeot 505 Break van Dangel die je op de openingsfoto al hebt kunnen bewonderen, maar ook een Santana PS10 en een Fiat Panda in 4×4 uitvoering hebben we kunnen spotten. Een aantal foto’s hierboven kwam je al twee Volkswagens 4Motion tegen maar verderop krijg je er nog een paar te zien.
Boven: Een Willys of Ford GPW maar in ieder geval een opa van dik in de zeventig in vergelijk met de Chevrolet Avalanche hieronder….
Boven: De Volvo Laplander nog een keer, inclusief menselijke lading…
Onder: De Unimog is schier onverslaanbaar in het terrein, maar gezien het formaat moet je wel flink sturen in het bos.
Boven: Rene van der Burg kan zichzelf wel redden…
Boven: Strandgasten zijn er vandaag niet zoveel….
Schijnheilig. Intussen zijn we aangekomen op het tweede gedeelte van het terrein namelijk, de brug. Ook in de 4wd wereld geldt dat een brug bedoelt is om erover of eronder door te rijden, en dus ook op het terrein van Experience Island. Wel krijgen we sterk de indruk dat het erover heen rijden het makkelijkst is. Onder en achter de brug ligt namelijk een lekker vettige en spekgladde substantie, beter bekend onder de naam modder. Die ligt daar ‘als de vermoorde onschuld’ te wachten op de rijders. Aan het begin van de dag is het ‘modder monster’ nog niet op zijn best, maar later op de dag weet het met zijn glibberige klauwen de deelnemers steeds een beetje moeilijker te maken.
Boven: Sommigen zijn steevast op zoek naar de zwaardere uitdagingen (Ard van Meer, Custom Offroad). Gelukkig zijn ze nimmer verbaasd als de voortgang tijdelijk stokt.
Boven: Officials Jeroen van Gemert en Jan Wildeman van de ANVT in een heldhaftige poging een Toyota LandCruiser ‘om te leunen’…
Boven en onder: Op de ‘brug’, maar niet in de werkplaats.
Adequaat reagerende officials.Terwijl we lekker druk aan het fotograferen zijn bereiken de eerste berichten onze oorschelpjes dat het in het bos lekker druk is. Dat wekt uiteraard onze gezonde en vandaag beroepsmatige nieuwsgierigheid. Zodoende wandelen we zo rond het middaguur via het brede, in fraaie herfstkleuren gehulde pad, verder naar ‘het bos’. En inderdaad, het is er druk. Niet gewoon druk, maar ‘stervensdruk’. Waar we ook staan of kijken, overal is ‘vier wiel aangedreven bedrijvigheid’. Oorzaak van deze drukte lijkt de status van de ondergrond te zijn; glibberige modder die tegen de verwachting in slinkser is dan vooraf vermoed. Een aantal rijders heeft serieus moeite om de gladde substantie te overwinnen, hetgeen resulteert in oponthoud voor de volgende deelnemers. De heren van de organisatie zijn daar direct op ingesprongen en druk doende met het zoeken en maken van andere routes door het bos, dit ook om de rijders de gelegenheid te geven de zwaardere stukken te omzeilen. Op dat moment vernemen we tevens oorzaak twee van deze tijdelijke opstopping. De teller staat inmiddels op een ‘slordige’ tweehonderd! Deelnemers wel te verstaan! Voor de organisatie is het reden om via de sociale media het bericht de wereld in te sturen dat vanaf dat moment en vanwege die drukte alleen nog ANVT leden toegelaten worden op het terrein.
Boven en onder: Met een Suzuki Samurai door de treinwagon is een eitje, maar met grotere auto’s wordt het een ander verhaal. Hier is een rol voor de bijrijder weggelegd.
Boven: Rene Leyten in zijn HoT Blitz buggy over de brug.
Boven: Yep, ook een Fiat Panda 4×4 kan over de brug. Je weet maar nooit, want het komt immers zelden voor dat een Fiat Panda daar overheen rijdt…
Onder: En kijk daar eens, als dat Lisa Alblas niet is, je weet wel de leukste, de liefste, de knapste, de meest spontane en gezelligste dame dame van het 4×4 Treffen in St. Isidorushoeve…. (omdat Lisa een trouwe lezer is van terrein.nu).
Boven: Exoot Santana PS10.
Boven en onder: Door de wasstraat…
Grandfather and son. Hebben we eerder al enkele 4×4 exoten gezien en vermeld; hier in het bos spotten we opnieuw enkele niet alledaagse 4wd’s. Wat te denken van een Volkswagen Transporter in 4×4 uitvoering. De Defenture Vector zien we inmiddels niet alleen geparkeerd maar ook rijdend over het terrein zijn kunnen tonen. Prachtig als we op dat moment ook een Willys zien rijden die netjes langs de Vector parkeert, een soort van grootvader en kleinzoon moment.
Boven: Je kon hem al bewonderen op de openingsfoto, deze Peugeot welke onder handen is genomen door ‘meneer Dangel’. Dat houdt in dat hij de beschikking heeft over aandrijving op vier wielen.
Reddingsactie. Een knap stukje ‘off road MacGyver-en’ speelt zich ondertussen in het inmiddels beruchte bos af. Een Suzuki Samurai staat ‘op drie poten’ in de modder. Het vierde wiel, met daaraan nog altijd verbonden de steekas, staat als een soort van trofee achter in de bak. Maar hoe krijg je deze ‘driewieler’ nu uit zijn modderige positie? Met behulp van enkele door de wol geverfde off roaders, zoals onder meer Rene, Germon en Martijn, wordt met behulp van een lier, spanbanden, een boomlint en een lange houten paaltje een soort van slee gemaakt. Op drie wielen en de houten paal wordt de onfortuinlijke Soes achteruit uit de modder gesleept tot een punt waar hij op een aanhanger kan worden gelierd. Een mooi staaltje ‘4×4 samenwerking’ om een gestrande mede off roader te helpen.
Boven: Jerrod van ’t Hof ‘under the bridge’.
Boven: Official Jan Hol.
Verontrustend en onthutsend aantal. De klok tikt ondertussen onverbiddelijk door en we besluiten om snel een extra ronde terug langs de brug en het treintje te maken. De water doorwading is enorm in trek om nog vlug even het merendeel van de modder af te spoelen. Langzaam wordt er begonnen met het opruimen van de paaltjes en linten. Maar één ding willen, nee moeten we absoluut nog weten. Dat is het uiteindelijke aantal deelnemers van vandaag. Brandend van nieuwsgierigheid begeven we ons naar de inschrijfbalie. Daar horen we het verlossende en tevens verrassende antwoord dat er maar liefst tweehonderdentwintig (!) terreinwagens op de baan zijn geweest gedurende de dag. Gelukkig is de catering nog aanwezig, want we hebben toch wel een beetje honger gekregen. Met al die 4×4’s hebben we de hele dag eigenlijk nog geen tijd gehad om de inwendige mens te verwennen.
Boven: Ondergetekende maakt uiteraard een foto als hij een leuke hond tegenkomt. Maar wat ik dan nog niet weet is dat ik het Linda Zantingh van yourdoggy.nl knap lastig maak. “Het is een hele natte Australian Shepherd of Border Collie” is haar eerste gedachte. Ze vult het even later aan met: “ik denk meer Border Collie vanwege het iets fijnere hoofd, maar ik zou het heel goed fout kunnen hebben en dat het toch Aussie is”. Een twijfelgeval dus en dan kan waarschijnlijk alleen de eigenaresse uitsluitsel geven.
Boven: Inmiddels een exoot aan het worden, de Daihatsu Taft. Gelukkig mag de Taft zich verheugen in een trouwe schare bewonderaars die hun auto’s met veel zorg en liefde veilig stellen voor het nageslacht.
Boven: Nog een paar mannen die we kennen en tegenkomen op de Roan 4×4 Challenges, Ronald en zijn zoon Ramon Appels (van Walther Appels Klimaatbeheersing). Behalve deze wedstrijdauto heeft Ronald kort geleden een plaat van een 130 aan kunnen schaffen.
Boven: Official Paul Klein.
Boven: Het ‘grootvader en kleinzoon moment’.
Geest verruimende ervaring… Tijdens het oppeuzelen van een heerlijk frietje zien we dat ook de off-road verwennerij nog altijd niet voorbij is. Ex Dakar-rijder Gerard Rond neemt nog enkele deelnemers mee in de Vector voor een rondje over het terrein van Experience Island. Helaas ligt de snelheid iets lager dan normaal vanwege het feit dat het op sommige stukken spekglad is geworden door de modder. Toch drukt dit niet de pret of de grijns op het gezicht bij degene die dit rondje mogen ervaren. Het is tevens een mooie afsluiting van een zeer geslaagde dag vrij rijden bij de ANVT.
Tekst & fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).
