De eerste zondagmorgen van maart. We schuiven de gordijnen aan de kant en ontwaren een waterig zonnetje dat hard zijn best doet om door de aanwezige bewolking te prikken. Daarna valt het oog van uw verslagschrijver van dienst op de roze tint die het boompje in de tuin van de overbuurman siert. De knopjes in het boompje staan lichtjes open en de eerste glimp van de bloesem is zichtbaar. Hoe mooi is toch de ontwakende natuur. We houden dat, tegen beter weten in, nog altijd vol als we, na ons gewassen te hebben, een laatste blik in de spiegel werpen…
Ontwakende lente. We zitten inmiddels al weer in de eerste helft tussen het begin van de klimatologische lente, op één maart, en de astronomische lente op twintig maart. Twintig maart is de dag dat de dag en de nacht even lang duren, vandaar de astronomische lente. De lente, oftewel het ‘lengen der dagen’, de natuur die ontwaakt en de lammetjes die verschijnen in de wei. Kortom, de lente mag je zien als een soort begin van ‘nieuw leven’.
Boven: Dat moet haast wel Anne Reijnders zijn…
Onder: Oppassen met langere 4×4 bolides, met name als ze ook nog eens voorzien zijn van lampen op het dak.
Nog wel gratis… Afijn, genoeg gemijmerd, tijd voor ontbijt, camera’s inpakken en zes cilinders aan het werk zetten om naar Experience Island in Loon op Zand te rijden waar de ANVT vandaag een dag vrij rijden op het programma heeft staan. Aangekomen bij het terrein ontdekken we dat de ANVT voor vandaag een nieuwe dienst in het leven heeft moeten roepen, zijnde parkeerbeheer. Wat is er namelijk aan de hand? De parkeerplaats tegenover de ingang van het terrein is, op de parkeervakken langs de weg na, teruggegeven aan de natuur. Om de deelnemers die met een aanhanger komen, met daarop hun 4×4 lieveling, toch kwijt te kunnen is besloten dat die op de parkeerplaats van het terrein mogen parkeren. Degene die dus zonder aanhanger komen kunnen parkeren op de parkeerstrook langs de weg alvorens ze het terrein induiken.
Boven: Jan Hol in zijn nieuwe bolide. Verderop in spetterende actie.
Onder: ‘Porno’ voor collega fotograaf Jan Houtkoop.
Boven: Pascal Kersten is tijdens de evenementen van Jeebee zodanig druk met het reilen en zeilen van het evenement dat hij niet of nauwelijks tijd heeft om zelf te genieten van het off-road rijden. Om die reden zien we hem regelmatig op de evenementen van de ANVT.
‘Parkeer geboorte’. Aan de rechterzijde van Experience Island zijn inmiddels de eerste werkzaamheden gestart voor de aanleg van een nieuwe parkeerplaats. De nieuwe parkeerplaats staat dus eigenlijk ook ‘in de bloei’ van zijn leven om nog maar even bij de lentekriebels te blijven. Tijdens onze gedachten loopt ondertussen de parkeerplaats, alsmede de inschrijftent, al aardig vol met deelnemers voor een dag ‘plezier met de vier maal vier’.
Goed voorbereid I. Veilig zijn we vandaag ook. Op de parkeerplaats spotten we, naar onze mening perfect defensiemateriaal, bestaande uit de Defenture Vector. Mocht er dus eventueel een Russische leider zijn die het op zijn heupen krijgt om een aanval te plegen op het, vanuit 4×4 oogpunt zijnde, strategische Loon op Zand, dan hebben we de mogelijkheid om het strijdtoneel te overleven. Later op de dag zijn we nog enkele keren getuige van de geweldige offroad kwaliteiten van deze Vector en zijn, door middel van diens vierwiel besturing, imposant korte draaicirkel van negen meter. Verderop een actiefoto waarop dat te zien is.
Goed voorbereid II. Ondertussen is in de inschrijftent een heerlijke beker koffie voor ons ingeschonken die we nog extra versieren met wat suiker, melk en een roerstaafje. We babbelen tussen de teugen koffie door nog even met enkele bekenden onder de rijders waarna we met de camera’s om de schouders het veld intrekken.
Verwachtingspatroon. Velen onder jullie, vrienden en vriendinnen van Terrein.nu, zullen het terrein in Loon op Zand intussen wel kennen, maar voor degenen die hier nog nooit geweest zijn, en heus die zijn er, zullen we het kort omschrijven. Via een zandpad rijd je rechts Experience Island in waarna je uitkomt op een crossbaan. Vanuit de crossbaan waar je je bochtentechniek kunt oefenen en beoefenen, kun je je skills in het bos uitproberen. Manoeuvreren tussen de bomen, rijden door de modderbak of vastzitten en lieren door de modderbak zijn hier de uitdagingen die men voor de kiezen krijgt.
Boven: De eerste ‘schermutselingen’ van Jan Hol met de ondergrond…
Onder twee keer: Korte schermutseling met de techniek in een loopgraaf…
Onder: Let op het embleem in de grille. Oh ja, en de voorbereiding in de bumper…
Geen brug te ver. Vanuit het bos gaat het richting de houten brug. Eigenschap van deze ‘unieke’ brug is dat men er overheen en/of onder door kan… Het pad onder de brug door is inmiddels een hele uitdaging aan het worden. Aan de rechterzijde kun je kiezen tussen een moeilijk en een makkelijker pad. Het moeilijkere deel is inmiddels diep en schuin uitgesleten en zorgt veelal voor een spectaculaire doorgang, afgaande althans op de grote grijns op de gezichten van de dames en heren die er door weten te raken. Meteen weer rechtsaf onder de brug door kan de uitdagende optie gekozen worden om de bult op te rijden. Ik hoor jullie al denken, “een bultje oprijden is toch niet zo moeilijk?” Maar het bultje is voorzien van betonnen platen, waardoor vanzelf sprekende grip iets is wat ver te zoeken is. Genoeg snelheid en gebruik van momentum is vaak de oplossing, samen met de nodige durf uiteraard.
Bijna rond bij Gerard Rond… Vanuit de brug gaat het richting een soort van trail parcours met ook hier betonpuin in de obstakels verwerkt. Dit alles overleeft te hebben gaat het richting ‘de trein en de stalen brug’. Fotogenieke uitdagingen liggen hier op de deelnemers te wachten. Als ook dit ‘station’ gepasseerd is gaat het via een lang zandpad met enkele modderige uitdagingen richting het strand en is het rondje Experience Island compleet.
Eerste kennismaking. Het mooie van dit terrein is het feit dat voor de minder geoefende of minder uitdaging zoekende rijder gekozen kan worden voor het rijden van een makkelijkere route door het hele gebied. Enkele maanden geleden is ons ten ore gekomen dat lid van de ANVT organisatie Jan Hol een nieuwe 4×4 gebouwd heeft en dat deze na twee en een half jaar bouwen en bedenken klaar is voor gebruik. Uiteraard zijn we benieuwd naar deze ‘nieuweling op wielen’ en het duurt ook niet lang als we de oranje bolide van Jan met uiterlijke Suzuki Samurai kenmerken zien rijden. Onze eerste indruk is dat hier een puik en goed doordachte machine staat waaraan Jan nog veel plezier gaat beleven. Onze tweede indruk versterkt al gauw onze eerste indruk. Alles aan deze machine is door Jan zelf bedacht en gebouwd. Voor de aandrijving zorgt een 200 pk sterke 1.9 TDI motor van Volkswagen. De gehele aandrijving is gemaakt van Toyota onderdelen. Zowel aan de achterzijde als aan de voorzijde zit een lier die in de wagen is gemonteerd. Dit alles met de looks van een Suzuki Samurai in de kleur oranje. Een speciaal door Jan gebouwde, nieuwe oranje 4×4 die, net als de eerste lentebloesem, ook in de lente voor het eerst tevoorschijn komt en zijn eerste offroad meters maakt. ‘Orange Blossom Special’ komt ineens in onze grijze massa naar boven.
Dubbele betekenis wordt driedubbele betekenis. Wat is Orange Blossom Special nu weer? zullen sommige denken. Orange Blossom Special was een luxe, voor die tijd hoge snelheid passagierstrein. Van 1925 tot 1953 reed de trein alleen in de wintermaanden op de Seaboard Air Line Railroad van New York richting Miami. Muziekliefhebbers zullen Orange Blossom Special wellicht vooral kennen als een veel gezongen en gecoverd nummer van onder andere de Charlie Daniels band, Johnny Cash, James Last en vele andere.
Lef in opmars. Ondertussen gaat het ‘plezier met de vier maal vier’ rondom ons heen voortvarend door. De modderbakken in het bos blijken een moeilijk te nemen obstakel, een enkeling lukt het om het te beslechten zonder gebruik te maken van een lier of sleeptouw. Bij het trail gedeelte blijft het rustig in de morgen. Later op de dag begint bij deze uitdaging toch de aantrekkingskracht steviger wortel te schieten en van daaruit te groeien, want we zien steeds meer 4wd’ers die zich wagen aan het obstakel.
Onder: Bedrieglijk is de beste omschrijving voor de RC Land Rover’s.
Ongewilde contacten… Een ‘oeps’ moment voltrekt zich bij de treinwagon. Zeker met een lange wielbasis is het toch verstandig om iemand te hebben die even kijkt of door de treinwagon rijden wel gaat. Het moment dat je eruit rijdt en de neus van je bolide naar beneden gaat, komt het kontje van je wagen omhoog in de wagon en kan de dakrand van de wagon raken. We zien een lange Mercedes G door de wagon rijden en wachten. Er staat een persoon bij te kijken als de G doorrijdt maar die loopt en kijkt net weg op het kritieke moment. We roepen nog luidkeels een waarschuwing, want vanuit ons standpunt, dat weliswaar een stuk verder weg is, lijkt het er toch op dat de afstand tussen het dak van de G en de dakrand van de treinwagon minder is dan de schuimkraag van een goed getapt biertje! Maar gelukkig loopt het goed af.
Boven: Gerard Rond rijdt een rondje in de Defenture Vector.
Onder: Lisa Alblas als we ons niet vergissen.
Boven: Jan Hol begint de smaak te pakken te krijgen, evenals zijn nieuwe bolide.
Boven: D- en harpsluitingen zijn er in verschillende sterktes. Met dit exemplaar ga je op zeker met de gemiddelde 4×4, maar vergt wel aanpassingen aan de schokdempers…
Onder: Lekker vol de tijdelijke parkeerplaats.
4×4 Plezier met buitenbeentjes. Plezier met een vier maal vier is niet alleen voorbestemd voor de bekende terreinwagens. We kunnen toch wel stellen dat een vierwiel aangedreven Volvo XC90 niet een alledaagse verschijning is op offroad evenementen. Toch zien we een exemplaar gedurende de gehele dag rondrijden in het terrein. De Subaru Forrester daarentegen zien we inmiddels regelmatig offroad, dit ongetwijfeld tot groot genoegen van collega Jan Houtkoop. Verrassend is het dan wel als niet alleen een Forrester, maar ook een vierwiel aangedreven Subaru Justy ten tonele verschijnt! Enige broederliefde is bij de twee Subaru telgen wel nodig. De kleine Justy heeft blijkbaar regelmatig een hamer nodig om rijdend de dag door te komen. Gelukkig heeft de eigenaar van de grote broer Forrester een hamer in de laadruimte liggen waardoor de kleine Justy na een paar ferme tikken aan de onderzijde van de bolide weer verder kan.
Boven: Niet alleen de buitenzijde van Jan Hol zijn bolide ziet er strak uit zoals je hier ziet. Functioneel ten top heet dit.
Onder twee keer: Charles van Hemert van Hemimex heeft voor de verandering een Jeep TJ uit zijn ‘off-road voorraadkast’ getrokken.
Boven en onder: We kunnen het niet laten om nog wat ‘spetterende actie’ van Jan Hol te laten zien.
Boven: Trouw onderdeel van de ANVT organisatie, Raymon van Maldegem.
Boven: We vermoeden dat de achterste een Jeep is….
Boven: De Defenture Vector met zijn stuurbare achterwielen. We hebben het genoegen mogen smaken een keer mee te mogen rijden en geloof ons, dat is een sensatie.
Onder: Nog altijd aanwezig, Anne Reijnders.
Einde van het 4×4 plezier. Later in de middag begint het opvallend rustiger te worden. Een donkerbruin vermoeden zegt ons dat dit misschien wel eens te maken kan hebben met Max Verstappen die deze middag zijn eerste wedstrijdrondes gaat rijden in het nieuwe formule 1 seizoen. Voorzichtig beginnen ook enkele leden van de ANVT met het opruimen van het terrein. Jan Hol geeft zijn oranje terreinmonstertje nog zijn laatste modderbad. Dat kijken we nog af waarna het klokje inmiddels aangeeft dat het al na vieren is. Tijd om huiswaarts te gaan na een geslaagde dag ‘plezier met een vier maal vier’.
Tekst & fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).
