De laatste zondag van de maand betekent meestal een vrij rijden evenement van de ANVT. Meestal schrijf ik bewust, want een enkele keer wijken ze daar van af, zoals bijvoorbeeld hun maandelijkse evenement van december. Maar enfin, zo ver zijn we nog lang niet. Het is de zesentwintigste dag van de afgelopen maand mei als de organisatie van de ANVT haar kampement opslaat op het terrein van de Landsard in Veldhoven. We zijn inmiddels wel gewend dat een evenement van de ANVT mag rekenen op een grote opkomst. Dit wordt meteen weer duidelijk als we de ingang van het terrein zien en inrijden. Op de groenstrook langs de weg staan al een flink aantal deelnemers hun aanhanger met daarop hun 4×4 te lossen en zodra we het zandpad indraaien valt meteen de lange rij geparkeerde wagens met aanhangers op. De organisatie weet echter nog wel een vrij plekje aan te wijzen aan het einde van het pad waar ik mijn Jeep kan parkeren. Dat scheelt sjouwen van onze camera apparatuur en bovendien staat de auto dan lekker dichtbij in geval ons ‘filmrolletje’ bijvoorbeeld vol is…
Boven: Hieraan herken je de professional, het laten aflopen van de bandenspanning.
Volvo upgrade. Na een babbeltje hier en daar op naar de inschrijftent, alwaar we een heerlijke beker koffie krijgen aangeboden. Terwijl we, weten we bijna zeker, hoorbaar genieten van het hete genotsmiddel krijgen we van bestuurslid Marianne de vraag of we al eens een echte auto op de foto hebben gezet? Nou Marianne, bij deze staat je prachtige Volvo V40 op terrein.nu en we zullen voortaan net doen alsof dit een 4×4 versie is met een extra kruisje, een Volvo V40 XC dus.
Boven: Jerrold van’t Hof samen met pa Henny. Kees Buijs kijkt geamuseerd toe.
Een gezonde opkomst. Zoals we van het voorgaande weekend nog weten te herinneren is het terrein in Veldhoven voor Landsardse begrippen droog. Deze ‘aanhoudende droogte’ zorgt er gelukkig wel voor dat er voor elk wat wils is. Voor off-road liefhebbers wil dat zeggen, off-road pret voor de rasechte modderliefhebbers maar ook off-road plezier voor de rijder die het wat rustiger aan wil doen en natuurlijk alle variaties daar tussenin. En beiden zijn ruimschoots aanwezig mogen we gerust zeggen. De teller van het aantal inschrijvingen staat op het einde van de dag namelijk op maar liefst 91!
Een gewaarschuwde off-roader telt voor…? De organisatie van de ANVT heeft twee trial proeven uitgezet voor de rijders die graag een uitdaging opzoeken. Proef 1 ligt, als we de eerste afslag rechts op het terrein nemen, aan de rechterzijde tussen de bomen in het altijd kletsnatte deel van het terrein. Proef 2 ligt aan de overzijde in het meer trial-achtige deel van het terrein. Opvallend te zien is dat Proef 2 duidelijk meer in trek is dan Proef 1. Wellicht weten ze wat hen te wachten staat in dat drijfnatte deel? Achter het natte gedeelte ligt een open stuk terrein. Van hieruit kun je naar links via twee paden terug naar het hoofd pad.
Leeftijdsdiscriminatie… In één van deze twee paden ligt een diepe geul en vanuit dit pad bereikt ons in alle vroegte al het bekende geluid van een lier in werking. Een aantal rijders probeert de overzijde van deze geul te bereiken maar ontkomt er niet aan om de lier hiervoor in te moeten schakelen. Totdat Kees Buijs ten tonele verschijnt. Die presteert het om in één geweldige ruk door de geul te zoeven en met een spectaculaire afsprong als finale weer op normale maaiveld hoogte te eindigen. Zou het een turnwedstrijd zijn, dan waren we zojuist absoluut getuige van de winnende oefening. De vraag vanuit de toeschouwers waarom het hem wel lukt en de anderen niet wordt door Kees laconiek beantwoord met “30 jaar leeftijdsverschil”.
Buitenbeentjes. Net zoals een week eerder komen we op deze dag ook enkele 4×4’s tegen die we niet vaak zien op evenementen, zoals een Nissan X-Terra en de Hyundai Terracan. Wie we wel vaker zien bij de ANVT is Vini Borft, alleen herkennen we hem niet meteen. We zijn gewend dat hij in een Land Rover LW rijdt, maar voor vandaag heeft hij de keuze laten vallen op zijn comfortabelere Nissan King cab.
Modder liefhebbers. Tussen neus en lippen door ontdekken we een groepje rijders van de Roan 4×4 Warrior Challenge, waaronder Rene van der Burg en Gert Wolters. Mannen die uiteraard gretig op zoek gaan naar de pittige uitdagingen. En als ze er niet zijn, dan verzinnen ze die wel. Leuke dan wel spectaculaire plaatjes schieten bij die mannen is nooit heel moeilijk.
Boven: Kees Buijs met zijn zoon.
Kantelmoment… Als we om het natte deel van het terrein heen lopen komen we bij heren uit die bezig zijn om door een geul te rijden waar een flauwe bocht in zit. De bodem is voorzien van een gladde brei. Na enkele pogingen wordt geprobeerd om met de rechterzijde van de auto op het hoge (drogere) gedeelte van de geul te rijden en met de linkerzijde door de brei. Met mankracht wordt voorkomen dat de wagen omkiepert. Ze doen dat door een sleeplint aan de rolkooi te bevestigen en hier aan te trekken tijdens ‘het ritje’ door de geul. De poging lukt helaas niet, maar zijn 4×4 staat inmiddels zo schuin dat chauffeur Germon Kamperman, als hij rechtop gaat staan, zijn hoofd door het rechter zijraam kan steken. Met hulp van twee lieren komt de wagen echter weer veilig op zijn pootjes terecht.
Boven en onder: Een leuke en enthousiaste hond en dan ga ook ik inmiddels bij Linda Zantingh van yourdoggy.nl te berde. Om eerlijk te zijn weet ik namelijk dat dit een Border Collie is, maar Linda voegt daar het volgende commentaar nog aan toe: “Yep…. mooie foto die eerste, bijna de blik en houding alsof ’t ie met schapen bezig is”.
Boven en twee keer onder: Germon Kamperman (op de openingsfoto kun je hem ook ‘bewonderen’) hangt een ’tikje’ schuin maar zijn off-road maten behoeden hem voor een ‘dodelijke’ afloop…
Boven: Jerrold en Henny van’t Hof waarbij Henny degene is die rechts uit het raam hangt, links op de foto.
Boven: Albert Posthumus in zijn Iltis.
Boven: Uhhhh, maar je doet wel even je klompen uit en veegt je voeten voordat je bij mij in de auto stapt….
Boven: Picknick aan het water.
Boven en onder: Jerrold en Henny van’t Hof.
Het onvermijdelijke einde… Ondertussen wordt het om ons heen rustiger op de Landsard, een teken dat het klokje richting vier uur gaat. De organisatie is gezamenlijk druk doende met het opruimen van de linten en bordjes als we afscheid nemen. Zij kunnen bogen op een geslaagde dag vrij rijden bij de ANVT.
Tekst & fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).
