Dat je in de stemming komt voor meer off-road na het evenement van de ANVT op de Landsard is zeker. Maar heel veel moeite kost dat de ANVT niet om eerlijk te zijn. Dat komt niet direct op het conto van de ANVT, ook al dragen ze niet onaanzienlijk bij aan die opperbeste stemming, maar meer nog aan de deelnemers die op het evenement af komen. Dat moeten rasechte off-road liefhebbers zijn, want erg uitnodigend is het niet om een dagje te gaan off-roaden. Het weer zit namelijk vreselijk tegen en dat begint al ruim voor aanvang van het evenement. Een grauw en somber zwerk dat onregelmatig een natte lading op moeder aarde laat neerdalen. En we weten niet hoe het met u is gesteld beste lezers, maar grauw en somber weer met als enige afwisseling die regen stemt niet bepaald vrolijk. En niet alleen wij balen van dat weer; dubbel balen onze camera’s… Toch weerhoudt dat nare weer iets meer dan zeventig off-road liefhebbers niet om het stuur richting de Landsard te draaien en dan hebben we de tien a vijftien vrijwillige medewerkers van de ANVT er nog niet bij gerekend.
Afwisseling troef. Wat een hoop goed maakt is de warme ontvangst van de ANVT en de daarop volgende hete koffie. De ‘social upgrades’ horen daar onmiskenbaar bij, evenals de wetenschap vooraf dat de Landsard steevast genoeg uitdagingen biedt. Na de koffie duiken we dan ook iets beter geluimd ‘het veld’ in. Er wordt al volop gereden door een ‘afwisselend pluimage’ en dan doelen we in dit geval op de voertuigen. Van Suzuki en Taft tot en met Mercedes Benz G-Klasse en de flinke Volvo TGB, je kunt het allemaal tegenkomen. De ANVT is dit keer uit ‘haar slof geschoten’, want in plaats van twee proeven uit te zetten hebben ze er vandaag drie uit gezet. Wat blijft is dat je volkomen vrij bent om ze te rijden. Ondanks de linten, waar we als fotograaf een hekel aan hebben, is het voor de deelnemers leuk om de proeven te rijden. De organisatie van de ANVT, inmiddels al jaren door de off-road wol geverfd, zet die proeven zodanig uit of althans probeert dat, dat je de nodige off-road skills uit je repertoire moet zien op te diepen om de proef foutloos te rijden. Kans op schade is er niet, eigen stommiteiten uitgezonderd uiteraard.
Flink pittig. Los van de proeven kun je lekker zelf je gang gaan. Met de regen in het achterhoofd begrijp je dat het off-road niet altijd mee zal vallen. Dat doet het ook niet, zeker in de loop van de dag als de grond van de Landsard doordrenkt raakt van het regenwater. De brede geul kort na de splitsing in het pad links wordt moeilijker naarmate de dag vordert, om eind van de dag bijna onmogelijk wordt zonder externe hulp van een collega terrein rijder of het uitrollen van de lierkabel. Een enkeling probeert het dapper middels het vlakken van een diep spoor maar ontkomt uiteindelijk niet aan een sleepje.
Herkenbaar? Net zo verschillend als de voertuigen zijn de skills (vaardigheden) van de deelnemers. We komen een heel aantal bekende off-roaders tegen die onder meer actief zijn in de Roan 4×4 Challenge, naast deelnemers die we nog niet eerder zijn tegen gekomen. Nu zegt dat natuurlijk niet alles, maar je merkt al gauw of iemand al door de off-road wol geverfd is of dat er nog niet heel veel modder op zijn netvlies de kans gekregen heeft in te branden. Een indicatie lees je nog wel eens van de gezichten af, je herkent het vast wel, die verbaasde blik van “verdraaid, kan mijn auto dat ook”.
Boven: Dat moet Simone Westra zijn achter het stuur! Dat valt op te maken aan het ‘kleurige bosje’ dat uit het raam ‘wappert’….
Onder: Jan Hol ‘in zijn vrije tijd’. Professioneel is hij co-piloot bij Kees Buijs in de Roan 4×4 Challenge.
Boven: Niet verboden bij de ANVT; samenscholingen van meer dan twee personen. Feit is dat de ANVT kan bogen op een flink aantal zeer trouwe officials, ruim twintig maar liefst. En daar zijn ze terecht heel zuinig op.
Boven en onder: Challenge deelnemer Kees Buijs aan het ‘oefenen’.
Boven: Secretaris Jeroen van Gemert legt het evenement voor de club vast.
Boven en onder: Nog een ‘setje’ challenge 4×4 deelnemers, Ronald en Ramon Appels.
Boven en onder: Official John Habold laat zien hoe je wel door die vermaledijde geul komt. Een grijns na afloop ten teken dat het hem gelukt is kan hij niet onderdrukken.
Boven en onder: Dat zien we altijd graag, het snatchen tijdens het lieren. Het gaat wat minder snel, maar je lier wordt er blij van….
Boven: Inschrijven.
Boven: Deze foto is genomen door fotograaf Jan Houtkoop, luttele ogenblikken voordat hij de volle lading modder over zich uitgestort krijgt. Tsja, het beroep van off-road fotograaf is nu eenmaal niet van gevaar ontbloot.
Onder: Doorgewinterde off-roader René van der Burg fungeert vandaag als ‘ballast (co-piloot) bij Gert Wolters. In de Roan 4×4 Challenge strijden zij samen in teamverband.
Boven: Leuk zo’n 4×4 ‘bus’ (Mitsubishi), maar je zult verbaasd zijn hoe ver de auto je brengt off-the-road.
Onder: Gert Wolters met Rene van der Burg ‘op sleeptouw’.
Boven en onder: Het plezier deze dag staat op een hoog peil. De regen doet daar niet aan af. In tegendeel juist lijkt het, want je zit immers allemaal in hetzelfde schuitje. Zelfs de ‘cabrio-rijders’ horen we niet klagen.
Boven: Stoïcijns kijkende leuke hond.
Boven: Schutkleur.
Boven: Vele handen maken het werk licht.
Boven: Ramon Appels.
Boven: Albert Posthumus in zijn Iltis.
Boven en onder: Herfst, paddenstoelentijd, ook op de Landsard.
Boven en onder: Gelukkig kan modder maar tot je velletje….
Verleden en toekomst. Er komt helaas een tijd dat de off-road pret over is. Als gebruikelijk is dat tegen de klok van vier uur in de middag. Deelnemers zien we druppelsgewijs vertrekken richting thuis en de ANVT officials beginnen voorzichtig de sporen van hun verblijf op de Landsard uit te wissen. We maken ons sterk of het gros van de deelnemers duikt bij thuiskomst eerst onder de douche om de sporen van modder op hun lijf uit te wissen. De laatste zichtbare sporen van een geslaagde off-road dag verdwijnen daarmee in het afvoer putje. Wat rest zijn de sterke verhalen van deze geslaagde dag; die blijven eeuwig in de herinnering gegrift staan. Het andere deel van de hersenen kijkt alvast uit naar het volgende evenement van de ANVT, want dat dit er gaat komen staat zo vast als een huis!
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
