ANVT viert de Kerst off-the-road in Heerde

Het is verdacht mooi weer als we de tweede zaterdag van december in de auto stappen en op weg gaan naar het off-road evenement van de ANVT in Heerde. Met achter ons een hele week met onbestendig nat weer kan het natuurlijk zo zijn dat het zwerk boven ons ‘leeg’ is, uit geregend zogezegd. In ieder geval mooi meegenomen deze zonnige zaterdag. Dat we deze keer niet overdrijven betreffende de nattigheid wordt bevestigd door het nieuws. Dat laat namelijk weten dat, na de uitzonderlijk droge periode tijdens de afgelopen zomer, het grondwater vrijwel overal in Nederland weer op peil is. De heenreis vanuit onze woonplaats naar Heerde wordt dan ook in beslag genomen door één groot vraagteken in onze bovenkamer: hoe zal ‘het peil’ van de crossbaan van de MSV-NOV er vandaag uitzien?   

Boven: Official Raymon van Maldegem weet dat de banden af laten lopen in het terrein een wereld van verschil maken.

Even na tienen arriveren we op ‘de off-road plek des onheils’. Vanuit onze ooghoeken ontwaren we al de nodige off-roaders op de baan, maar dat weerhoudt ons er niet van om eerst de voortreffelijke kantine van de MSV-NOV met een bezoek te vereren voor een kop koffie van Ada en een praatje te maken met Marianne Heijkamp en enkele leden van de ANVT organisatie. We noemen Marianne expliciet omdat zij achter de inschrijftafel zit en ons later op de dag precies weet te vertellen hoeveel leden en gastrijders er vandaag geweest zijn. Met zo kort na hun evenement in Loon op Zand is de opkomst de meeste voorgaande jaren nog altijd redelijk goed te noemen, maar dit jaar vormt zelfs een positieve uitzondering, want bijna negentig ANVT leden en gastrijders komen opdagen. Voeg de officials er aan toe en het aantal auto’s op de baan schommelt rond de honderd. Traditiegetrouw krijgen de inschrijvers een Kerstmuts van haar uitgereikt als ze dat willen. De meeste officials, en dat is een trouw aantal, zijn op het moment al ergens in het terrein te vinden en nadat de koffie ‘zijn weg’ gevonden heeft maken ook wij ons op om het terrein in te gaan.   

Boven: ‘Optimale off-road vreugde’ valt van het gezicht van deze deelnemer af te lezen als hij vanaf de parkeerplaats na de eerste bocht direct in een modderig putje vast staat. Je hebt dan immers al minstens vijftien meter afgelegd…. En het putje zag er nog wel zo onschuldig uit. Gelukkig zijn er meer dan voldoende deelnemers die je uit de penarie willen helpen. De eerste die voorbij komt en zijn lier aanspreekt geeft de moed noodgedwongen op omdat zijn accu het absoluut niet redt. De Suzuki Vitara lijkt dan ook voor eeuwig vastgezogen te zijn aan moeder aarde. Rene van der Burg (op de foto hieronder zie je links de rechter helft van zijn bolide) zorgt even later vakkundig voor ‘de oplossing’ zodat de tijdelijke vastzitter de rest van het parcours kan gaan verkennen.

Geen ‘status quo’. We noemden in ons eerste verslag van het Hannibal Wintertreffen een week geleden al dat de crossbaan achter op het terrein flink veranderd is maar ook dat hij tamelijk zwaar is. Een behoorlijk natte doorgaande route en vers gegraven kuilen en dito opgeworpen bulten zand uit die kuilen naast de route vormden het pittige decor. Mocht je in de veronderstelling verkeren dat het nu beter is met de natte regenweek achter de rug, fout! Droom maar verder zouden we willen zeggen. Wel mag je uitgaan van een ‘verschuiving’. Tijdens het Hannibal Wintertreffen is de doorgaande route nog redelijk ‘begaanbaar’, maar zijn het de verse steile kuilen en gaten die het zwaar maken. Het terrein bestaat echter  voornamelijk uit zanderige, losse bosgrond weten off-roaders die er wel eens geweest zijn. Tijdens het evenement van Hannibal zijn de steilste gaten en bulten een stuk ‘vriendelijker’ geworden als gevolg van de vele pogingen van de deelnemers om ze te slechten. Een goed voorbeeld is het enorme gat dat tot laat in de middag maagdelijk is gebleven. Vandaag zien we er meerdere deelnemers doorheen ‘kachelen’ alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Oké, oké, dat is wellicht een tikje te rooskleurig voorgesteld, maar heel moeilijk is het niet meer als je met verstand de aanval op het gat opent. Het geldt voor de meeste gaten en kuilen naast de baan. Anders is het nu gesteld met de doorgaande route. Door de regen is die een flink stuk zompiger geworden. Dat maakt die doorgaande route een flink stuk pittiger. Helemaal spannend worden de plekken op de doorgaande crossbaan waar zich al hellingen bevinden voor de crossers op hun motoren. Je zou denken dat regenwater altijd naar de laagste en diepste delen van een terrein zakt, maar daar heeft het de tijd nog niet voor gehad. Bovendien poogt het losse zand halsstarrig en hardnekkig het regenwater vast te houden. Onder de streep zijn de hellingen dan ook maar nauwelijks droger dan de horizontale stukken op het terrein. Redelijk steil omhoog in los zand dat behoorlijk verzadigd is met water? Dat ‘wreekt’ zich in de goede zin van het woord! Verbaasde gezichten van deelnemers die een ogenschijnlijk simpele helling gewoon niet opkomen of pas na herhaalde pogingen. Sleepjes en lieracties zijn legio vandaag. Op verschillende plekken bij die hellingen zijn omleidingen gecreëerd, maar dat laten veel off-roaders natuurlijk niet op zich zitten. Toch (blijven) proberen en komen ze alsnog vast te zitten, dan zie je zo nu en dan een ‘spoor’ van filevorming. ‘Drommen’ auto’s met hun inzittenden die wachten voor hun poging. Maar in tegenstelling tot filevorming op het verhard, die alleen maar ergernis opwekt, is filevorming op off-road evenementen bijna onderdeel van het spel geworden en je hoort dan ook geen enkele klacht. Kijken hoe die ander het doet en of het hem lukt om boven te komen.   

Boven en onder: Oeps deze sticker op de achterzijde van een off-road bolide, maar sterker nog, een soortgelijke sticker met dezelfde tekst komen we ook op de voorzijde tegen! De ‘baas’ heeft schijnbaar weinig vertrouwen in zijn auto dat hij vraagt of je wilt claxoneren als er onderdelen van zijn auto af vallen. Maar het valt mee vermoeden we. Eind van de dag hebben wij in het terrein in ieder geval geen onderdelen van een Chevrolet Blazer gevonden.

Onder: Teun ’t Mannetje met dochter Elisa in zo’n heerlijke ‘no-nonsense vintage’ Toyota LandCruiser BJ.

Boven en onder: Alsof ze het vooraf afgesproken hebben, maar het tegendeel is waar. Toch zien we vandaag vijf mannen achter het stuur die deelnemen aan de Roan 4×4 Challenge (in willekeurige volgorde Rene, Jeroen, Thijs, Harm en Kees). Niet geheel onverwacht zien we hen vooral bij de pittigste uitdagingen op het terrein.

Boven en onder: Martin van der Zouwen, wellicht aan het oefenen voor het komende ONK Trial van 2020?

Boven: Uhh, loodgieter?

Boven: Kenneth van Huet in zijn Jeep CJ 5; onder: Jesse Burgmeijer in zijn HoT Blitz (Hanenbergh offroad Techniek).

Boven: Vaste bezoeker van de MSV-NOV tijdens de wintermaanden.

Boven: Elisa, dochter van official Teun, vergezeld haar vader vrijwel altijd.

Boven: Ondanks dat het terrein juist achterin grondig is aangepast ligt het langgerekte gat links in de hoek daar nog steeds. Is momenteel ‘lekker laarsdiep zompig’ zoals we ‘meedogenloos’ vast hebben weten te leggen. Niet vreemd dus dat we hier regelmatig een lierkabel uitgerold zien worden.

Boven: De grap met de spiegel gaat hier niet op, want die spiegel is nog gewoon heel.

Onder: Wie vandaag in Heerde is geweest begrijpt ineens een stuk beter waarom de eerste Willys en Ford GPW’s uit de oorlogsjaren uitgerust werden met een schepje op de flank. We noemen het wel eens het tweede grote ’tijdverdrijf’ van off-roaders.

 

Boven: Luke Wolf. Onder: Co-piloot Koen met….. zijn we vergeten…. 

Boven: Jerrod van ’t Hof bouwt flinke off-road ervaring op, want we komen hem bij meerdere 4×4 clubs tegen. 

Boven: Teun ‘in de reddingsmodus’.

Boven: Wie oh wie…?

Onder: Challenge deelnemer Kees Buijs.

 

Boven: Koen in actie in een kuil die vorig weekend qua off-road in de categorie ‘onbegonnen werk’ viel. 

 

Boven: Een ‘klontje’ ANVT officials. Of is hier sprake van een ’trosje’? In ieder geval een ‘samen…scholing’….

Onder: Challenge deelnemer Jeroen Kerstens heeft er wel schik in.

   

Boven: Deze flink steile helling achter op het terrein is zelfs voor deze Mercedes-Benz G een poosje teveel van het goede. Na een tiental pogingen, het kunnen er ook elf geweest zijn, komt daar het spreekwoord ‘de aanhouder wint’ om de hoek kijken; hij haalt de top! 

Boven: Daar is weer een liefhebber van het scheppen met het schepje.

Onder: Uhhh, geen zakgeld gehad wellicht…?

Boven: Jesse Burgmeijer, onderdeel van het off-road meubilair van de MSV-NOV en altijd bereid hulp te bieden aan ‘slachtoffers’ in de vorm van tijdelijke vastzitters.

Boven: Luke Wolf.

Onder: ANVT official Paul Klein laat Marianne Heijkamp een rondje van de crossbaan proeven.

Het onvermijdelijke einde rooskleurig voorgesteld. Naarmate de dag vordert betrekt langzaam de lucht. Het heldere blauw van de ochtend maakt plaats voor steeds meer bewolking maar het blijft vooralsnog droog. De schemer begint al voorzichtig te vallen als de dit jaar laatste off-road pret van de ANVT achter de rug is. Of het zo moet wezen begint het net voor de sluiting een beetje te miezeren. Het deert niemand, want de ANVT kan immers terugkijken op een grandioze dag off-road. De kantine sluit de luiken en de deelnemers maken zich op om naar huis te gaan. Thuis zullen de benen vermoedelijk wel omhoog gaan, want een hele dag off-road pret in de buitenlucht is vermoeiender dan je denkt. We zien het helemaal voor ons, de ‘luikjes’ die dicht vallen terwijl moeder de kerstboom maar op gaat tuigen, want op vader hoeft ze niet meer te rekenen vanavond weet ze uit ervaring. Wij zijn ondertussen benieuwd hoe de baan er de komende zaterdag uit zal zien als de Jeep Club Nederland er haar off-road plezier beleeft met haar ‘Remember the Rebel’ evenement. Zien we je daar niet, dan raden we je aan ‘stay tuned’ te blijven. Kun je op deze site lezen wat je gemist hebt. 

Fotografie: Ad Woolthuis & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.