Autoblubbering Alteveer (Deel 2)

Weliswaar loopt de fotografie een pietsje door elkaar, niet heel gek als je met drie man sterk een wedstrijd fotografeert, maar in de praktijk van het Autoblubbering zijn we ergens in de helft van de wedstrijd. Je hebt al een flinke portie modder mogen incasseren in deel 1 van ons verslag en daarom doen we het in dit deel 2 een tikje rustiger aan. Ook maar een heel klein tikje hoor, maar ook wat meer de mensen van en in het Autoblubbering laten we de revue passeren. Die maken het immers mogelijk dat jij alle heerlijke en spectaculaire acties in die lekkere en kleurrijke ‘Alteveerse’ modder op je ‘off-road bordje’ geserveerd krijgt.

Progressie in de blubber. Ondertussen vordert de wedstrijd gestaag. De blubberbakken worden moeilijker en moeilijker maar hebben het predicaat ‘meedogenloos’ nog niet bereikt. Opvallend genoeg lijkt dat de deelnemers in het geheel niet te deren. We verslaan het Autoblubbering ‘slechts’ enkele jaren maar toch krijgen we sterk de indruk dat er een gezonde progressie in de sport zit. Gezond in die zin dat meer overwogen aan de sport wordt deelgenomen. Als een blind paard de auto de modderbakken injagen is meer en meer uit den boze. Ondanks dat J.P. Kleinjans de modderbakken pittig laat prepareren door de vele vrijwillige machinisten zien we dat deelnemers vaker een full run door de modder maken. Om uiteindelijk toch een oordeel te kunnen vellen worden andere maatregelen uit de kast getrokken. Ook deze wedstrijd gebeurt dat. Als er meerdere deelnemers de zwaarste modder, al dan niet met de nodige moeite, achter zich weten te laten, dan wordt de aanloop drastisch korter gemaakt. Niet de gebruikelijke 50 meter aanloop meer, maar slechts 20 meter. Maar ook nu blijkt dat niet voldoende, want opnieuw weten meerdere deelnemers de modderbak over de volle 50 meter door te komen. Het antwoord van de organisatie is om de rijrichting om te draaien en een nog kortere aanloop. Het is nauwelijks te geloven en ondanks dat deze maatregel het aantal full run’s reduceert zijn er opnieuw een kleine handvol deelnemers die de modder de baas zijn. De laatste maatregel is dan de factor tijd. Degene die het snelst de modder achter zich weet te laten mag zich winnaar noemen. En aangezien de tijd in tienden van seconden wordt gemeten is dit de uiteindelijke ‘scherprechter’.

Boven: Steevast één van de kanshebbers op de overwinning is Youri Wigger (Special) in zijn Saab 2.0 turbo sprinter. Stel je die motor even voor in slechts enkele honderden kilo’s gewicht welke hij op snelheid moet brengen en dan begrijp je dat Youri al voorbij is voordat je er erg in hebt.

Boven en hieronder: Opperste concentratie bij Arjen Leemhuis vlak voor zijn run (Special).

Boven: Charlotte Olthof (Special) en die gaat hoge ogen gooien tijdens deze wedstrijd!

Onder: De ‘ongenaakbare’ Egbert Pullen (4×4 klasse). De run’s van Egbert zou je haast saai kunnen gaan noemen omdat ze zo perfect worden uitgevoerd, bloedstollend snel zijn en je op voorhand al bijna kunt voorspellen dat de poging eindigt in een full run. Je kunt hem keer op keer op geen foutje betrappen en dan krijg je bij wijze van spreken hetzelfde fenomeen als ‘iedere dag biefstuk eten gaat ook vervelen’. Maar ga er maar aan staan, want je moet het toch iedere run maar weer zien waar te maken. Egbert is sportief genoeg om zijn autotechnische kennis niet alleen voor zichzelf te houden zodat we meer auto’s in verschillende klassen zien die door hem onder handen zijn genomen. Stuk voor stuk presteren die uitstekend.

Boven: Berry Zweers (4×4 klasse) moet zijn meerdere erkennen in de nu schier dodelijke modder.

Boven en onder: Arie Strijker (Grande 4×4) ‘kuiert’ op weg naar een full run.

Boven: Melvin Meeuwissen (Grande 4×4) met als ‘rugzak’ een potente Audi V8 motor.

Onder: Wim Hamhuis (Grande 4×4) daarentegen moet zich zien te ‘behelpen’ met een BMW V12 bi-turbo….

Boven en onder: Het ‘beroep’ van official of fotograaf biedt geen garantie voor een moddervrije werkdag. Ook schrijver dezes moet er aan geloven….. Dank Desiré, want ik zie er weer jaren jonger uit!

Boven: Niet in de ‘aflever modus’, maar op vrijersvoeten. Loos alarm dus voor de Autoblubbering dames…

Boven: Angela Lennips (Standaard). Onder: Ricardo de Groot (Standaard).

Boven: Maria ‘no rearname’ (Standaard). Onder: Stefan Goverts (Standaard).

Boven: Probeer aan het eind van een warme dag je waadpak maar eens uit te trekken. Dan is dameshulp onontbeerlijk….

Onder: Pascal Olsman moet op doktersadvies na afloop van de wedstrijd de modder wegspoelen…

Boven: Dick Doldersum (Grande 4×4) vanuit een andere hoek gefotografeerd en fracties van een seconde vóór het moment dat de kruisstukjes in zijn vooras het begeven….

Onder: Wolter Klinkien (Grande 4×4).

Boven en zes keer onder: Tussen de runs door gebruiken veel coureurs die tijd om de auto te ontdoen van de tijdens de run opgelopen modder en, niet direct te zien aan de buitenkant, het bijvullen van brandstof. Mits er niet gesleuteld moet worden natuurlijk, maar dat gebeurt relatief weinig. Spic en span verschijnt het gros van de deelnemers schoon aan de start van hun volgende run. Er valt natuurlijk ook wat voor te zeggen, namelijk gewichtsbesparing! Je verzamelt best wel een aantal kilootjes tijdens die vijftig meter door de modder. Het wordt nog wel eens onderschat, ook in de 4×4 wereld. We trekken het vergelijk nog wel eens met ‘suiker’. Dat wordt meestal verkocht per pond. Iedere kilo modder vertegenwoordigt dus twee pakken suiker. Heb je tien kilo modder verzameld tijdens een run, dan zijn dat twintig pakken suiker. Loop als voorbeeld zelf maar eens door de blubber; eerst zonder iets en daarna met die twintig pakken suiker op je rug….

Boven: De ‘heren’ van Team Onbenul. Met vier auto’s strijden zij in de Standaard Klasse.

Boven: Ademloos en vol ontzag kijkt de jeugd naar al dat moois.

Boven: De concurrentie onder telefoon fotografen is moordend….

Boven: Nicole Zweers (Standaard Klasse) wordt ‘aangehaakt’ door Desiré Boers.

Boven: Jarnick Woelders levert strijd, hoe kan het anders met een Suzuki Samurai, in de 4×4 Klasse evenals hieronder Egbert Pullen in zijn Opel Kadett GT/E.

Boven en onder: Berry Zweers (4×4 Klasse).

Boven APK Gerrits en onder Melvin Meeuwissen: De aerodynamische vormgeving van een ’tweepersoons schijthuisje’ (schijthuisje klinkt weliswaar een tikje oneerbiedig, maar een tweepersoons wc is te chique) komt vooral voor in de Grande 4×4 Klasse maar heeft weinig invloed op de prestaties in het algemeen. Immers, de snelheden liggen niet enorm hoog en worden zelfs lager met het vorderen van de wedstrijd. De luchtweerstand heeft derhalve maar weinig invloed op de prestaties van je bolide. Nee, paardenkrachten zijn een belangrijker criterium dan die vormgeving. Door de dikkere modder kost het ook deze monsters de nodige moeite zich door die lange vijftig meter te worstelen.

Boven: Melvin Meeuwissen (Grande 4×4) en onder Arie Strijker (Grande 4×4).

Boven: We zien het somber in voor sommige jeugd. Bloedheet en dan in de auto een spelletje gaan zitten spelen…

Boven: Desiré Boers, onder J.P. Kleinjans.

Boven: Pieter Urville (Team Vakdonders, Standaard Klasse).

Boven twee keer en hieronder: Het overtuigende bewijs dat de Officials van het Autoblubbering enorm veel plezier hebben in hun werk.

Boven en onder: Gerald Volkerink (Team Volkerink Brothers, Standaard Klasse). Anders dan de teamnaam doet vermoeden levert Gerald zijn broer Ramon strijd in de Super standaard Klasse.

Boven en onder: Jeffrey Korblet en in de BMW Leon de Groot, beiden actief in de Standaard Klasse.

Boven: Gerald Volkerink wordt geïnterviewd door Wim ‘de stem zonder rem’ Bremmer.

Boven en onder: Pascal Olsman (Special) valt eerder stil dan hij hoopte. Normaal draait hij namelijk steevast in de top mee en is hij grote kanshebber voor de hoogste podiumplaats. Dit keer beslist het lot anders. Het positieve van zijn vroegtijdig stil vallen is dat het laat zien dat de uitslagen vooraf niet vast staan. Met andere woorden, er is lang niet altijd een gedoodverfde winnaar.

Twee keer boven: Naarmate de wedstrijd vordert zien we de armpjes met gebalde vuisten vaker uit de auto gestoken worden. Tenminste, als ze een ful run weten te halen.

Boven: ‘Vlaggenist’ Marcel Jurjens is de man die telkens het startsein geeft…. Wordt binnenkort vader!

Boven: Arjen Leemhuis (Special). Onder: Roy Kivits (Super Standaard).

Boven: Jonny of Jan (Team de Muis, Special). Onder vijf keer: De actie van Robert Tromp heb je in deel 1 al kunnen zien, maar nu zie je die van opzij, prachtig gefotografeerd door Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).

Boven: Klaas Wesselink (Special) en onder: Pascal Olsman (Special).

Boven: Henk Nijman (Special) en onder drie keer: Dick Doldersum (Grande 4×4).

Boven twee keer: Berry Zweers (4×4). Onder: Egbert Pullen (4×4).

Boven twee keer: Melvin Meeuwissen (Grande 4×4). Onder: Wolter Klinkien (Grande 4×4).

Boven drie keer: Arie Strijker (Grande 4×4).

Onder: Gerald Volkerink met ‘een schare fans’ om hem heen alvorens hij naar de start van zijn volgende run vertrekt.

Boven: Henk Nijman (Special) bezig zijn bolide schoon te spuiten voor de volgende run.

Onder: Marco Snijders, Team vakdonders, Standaard Klasse).

Boven: Herkenbaar? “Papa, mag ik ook schoon spuiten”? Tuurlijk poppie!

Boven: De oude sticker kon het geweld van het telkens schoon spuiten niet meer aan. “En er moet wel een nieuwe op volgens Arie Strijker. Zijn wij van terrein.nu trots op natuurlijk. Dank je wel Arie!

Boven: De dames Desiré en Anouk zorgen samen voor het bergen van de gestrande coureurs. Het gerucht gaat dat sommige coureurs expres vast komen te zitten. Het zijn maar geruchten, maar toch….

Boven Henk Nijman en onder Pascal Olsman, beiden in de Special Klasse.

Boven: Klaas Wesselink, onder Robert Tromp, beiden eveneens in de Special Klasse.

Boven: Nicole Zweers voor een kort moment in de relax modus.

Boven: Jarnick Woelders is een van de weinige deelnemers die het lef heeft met een min of meer standaard Suzuki Samurai in de 4×4 klasse deel te nemen. Deze wedstrijd valt hij zowaar in de prijzen. De € 2.500,- euro aan prijzengeld voor zijn derde plaats vindt hij ‘mooi meegenomen’, maar de kus van de dames Anouk en Desiré die er bij hoort stelt hij veel meer op prijs.

Boven de winnaars in de Standaard Klasse; hieronder die van de Super Standaard Klasse.

Boven de winnaars in de Special Klasse; onder die van de 4×4 Klasse. Tevens nemen we bij de foto hierboven de gelegenheid om Wim ‘de stem zonder rem’ Bremmer (uiterst rechts op de foto) voor het voetlicht te halen alsmede Linda Zantingh, je weet wel, van yourdoggy.nl. Je ziet haar uiterst links op de foto mocht je dat nog niet begrepen hebben.

Onder de winnaars in de Grande 4×4 Klasse. Helemaal zeker zijn we nog niet, maar wellicht krijg je dit jaar nog een Autoblubbering wedstrijd voorgeschoteld. Een die in Brabant wordt gehouden en terug te vinden is in de Agenda van deze site. Alleen om te kijken is het al waard om er heen te gaan; laat staan mee doen met je eigen 4×4. Lef en niet bang zijn voor een spatje modder zijn voldoende…