Op het affiche van de aankondiging prijkt nog een andere, onbekende tak van motorisch vermaak, namelijk autovoetbal. Ons verslag van het Autovoetbal heb je echter al kunnen lezen en dus concentreren we ons nu op het veel bekendere Autoblubbering.
Boven: Nog rustig in het kamp van de autoblubberaars als we arriveren.
Onder: De shovels en tractoren voor water en sleepdiensten staan in de startblokken.
Aangename ‘slow start’. Rond de klok van half twaalf draaien we het strijdtoneel aan de Berkenstraat op en zoeken we een mooi plekje tussen de op dat moment nog weinig aanwezige deelnemers. Een clubje ‘keurmeesters’ is ondertussen al druk doende om de auto’s te controleren op de aangebrachte aanpassingen en de uitermate belangrijke verplichte veiligheidseisen. Dit is een teken dat we aan de vroege kant zijn en dat geeft ons mooi de kans om wat rond te neuzen een praatje te slaan en alvast de inwendige mens te vertroetelen bij de aanwezige drank en eetgelegenheid.
Onder: Rene Meeuwissen (Standaard).
Onder: In de prachtige, ietwat futuristische Tonka zit Michel of Henk achter het stuur.
Beroemdheid. De aanvang van het spektakel Autoblubbering is rond de klok van drie uur. Het exacte tijdstip kan niemand ontgaan zijn want de start wordt aangekondigd door het ‘oor strelende’ geluid van niemand minder dan Wim ‘de stem zonder rem’ Bremmer. Later in de avond vernemen we via diverse binnen- en buitenlandse media dat dit tot ver buiten de Brabantse grens te horen is geweest!
Boven: Team de Muis (Special Klasse) en dan zit Jonny of Jan achter het stuur.
Onder: Fenomeen Egbert Pullen. Momenteel draait de film Rocketman in de bioscopen over Elton John. Die naam is veel beter van toepassing op Egbert, maar dan los geschreven; Rocket Man.
Boven: Melvin Meeuwissen van het team Gang is Alles (Grande 4×4)..
Onder: Wolter Klinkien (Grande 4×4).
Onder: Johan Bruggenkamp is Team Mudmonkey (Grande 4×4).
De spelregels. Het spelletje Autoblubbering zullen vele onder u inmiddels kennen, maar voor degene die het nog niet weten een korte uitleg. Men neme een vijftig meter lange modderbak en daar moet je doorheen zien te rijden. Na elke manche wordt de bak verzwaard door toevoeging van water en/of het omwoelen van de ondergrond. Deelnemers die vast komen te zitten vallen af en degene die er als enige nog doorkomt, en zo niet, dan het verst, die heeft gewonnen. Simpel toch…? Ja de regels dan hé.
Boven: Leon de Groot (Standaard klasse).
Verandering van spijs… Zo zijn de regels althans bij de Autoblubbering wedstrijden welke we het meest verslagen hebben. Iets anders gaat het echter hier in Oosteind. De eerste drie manches worden namelijk op tijd gereden en manche nummer vier, plus de finales, op het al dan niet vastzitten in de blubberbak. Er wordt gestreden in zes verschillende klassen, te weten de Standaard, Super Standaard, 4×4, Grande 4×4, Special en als demo is er deze keer ook een aparte klasse voor de Quad’s.
Boven: Je kon haar al op de openingsfoto bewonderen, Samantha van Hoorn (4×4 Klasse). We kennen de sympathieke Samantha, voor vrienden en bekenden ‘Sam’, al langer omdat ze ook op veel 4×4 evenementen komt, samen met haar levenspartner Johan Droog. Ze is verzot op modder is een ‘understatement’ en dat zegt meer dan genoeg. We kennen haar niet anders of ze is namelijk op zoek naar de dikste, dan wel diepste blubber.
Boven: Jarnick Woelders, Team Modderfokkers (4×4 Klasse).
Boven: Chris Vermeer (4×4 Klasse).
Onder: Johan Bruggenkamp (Grande 4×4).
Boven: Wolter Klinkien (Grande 4×4).
Boven: We hebben hem een aantal wedstrijden moeten missen, maar hier in Oosteind staat hij gelukkig weer aan de start, John Kloppenberg (Grande 4×4).
Onder: Melvin Meeuwissen (Grande 4×4).
Onder: Alex van Son (Grande 4×4) in een ‘Bigfoot V8’.
Lekker startveld. De deelnemerslijst geeft aan dat er een mooie opkomst is van zo’n vijfenveertig deelnemers. Daaronder zijn volgens de organisatie vele ‘wijzen uit het oosten’, maar uiteraard ook ‘slimmeriken uit het zuiden’. Doordat de eerste drie manches op tijd zijn is het mooi en bijzonder spectaculair om te zien wat voor een snelheid deze bolides kunnen ontwikkelen over een korte afstand, en dan vooral in de Grande 4×4 en Special klasse. In de Quad klasse ligt de snelheid een stuk lager, maar het kijk spektakel is er zeker niet minder om. Vooral ook omdat ze als laatste aan de beurt zijn en een compleet omgewoeld strijdtoneel moeten zien te overwinnen, alsof een squadron bommenwerpers haar explosieve lading daar op heeft losgelaten. Gehuld in stevige regenpakken voor bescherming tegen rondvliegende modder ploeteren deze dappere strijders op hun open vierwielige machines zich door de blubber.
Boven: Rechts met de microfoon in zijn hand, Wim Bremmer, de stem zonder rem. Die man is heus ‘onbetaalbaar’ zoals hij het Autoblubbering van commentaar voorziet.
Boven: Rene Meeuwissen.
Onder: Mariska Meeuwissen. Moet een kwestie van de genen zijn, want we hebben ook nog een Melvin Meeuwissen…
Boven: Mark Huijben.
Onder: Gerald Volkerink.
Een heel aantal deelnemers komen we ook tegen tijdens het Autoblubbering in Alteveer zoals je wellicht al opgevallen is. Als voorbeeld noemen we de gebroeders Gerald en Ramon Volkerink waarvan je de laatste hierboven ziet.
Richting het donker. De wedstrijden die op tijd gereden worden gaan vlot en worden nog bij daglicht afgewerkt. De altijd spannende finales echter beginnen onder de mooie warmrode gloed van de zonsondergang, weldra gevolgd door kunstlicht. Weliswaar geeft het licht van de ondergaande zon de wereld prachtige kleuren, maar eerlijkheidshalve moeten we bekennen dat ook het kunstlicht dit modderige schouwspel een mooi effect geeft op de foto’s, ook al wordt het fotograferen een stuk moeilijker.
Boven Samantha, onder Egbert, beiden in de 4×4 Klasse.
Boven: Lion van Loon (Special Klasse).
Onder: Meten is weten.
Geldig excuus. We kijken de finales af, vegen de inmiddels dikke, vergaarde stof van onze kleren, gezicht en camera’s, nuttigen nog een hapje en een drankje en dan is het voor ons al laat en zijn we genoodzaakt om naar huis te gaan. Helaas hebben we namelijk nog andere verplichtingen tijdens de avond waardoor we de prijsuitreiking moeten laten schieten. Och, de winnaars zullen best ook plezier hebben zonder dat we er bij zijn en ook wij kunnen wat ons betreft terugkijken op een geslaagde dag autosport.
Boven en twee keer onder: Ook Samantha moet uiteindelijk haar meerdere erkennen in de modderbak.
Boven en onder: En als je dan strandt is het toch heerlijk om een duik in de modder te nemen. Het publiek heb je dan direct op je hand.
Boven: Mariska Meeuwissen (standaard klasse).
Boven: Wow, Team de Muis.
Boven en onder: Melvin Meeuwissen.
Afsluiting. Toch sluiten we ons verslag nog niet af. Niet zonder nog als laatste een dankwoordje uit te spreken richting de dames en heren van de KPJ Oosteind. Zij hebben ons gedurende de hele dag op tijd voorzien van broodjes en frisdrank zodat we niet om zijn gekomen van de honger en de dorst. Een pluim voor hen, want de verzorging van ons inwendige was goed geregeld!
Tekst & fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).
Mooie foto’s.