Baja Borger 2021 – Terrein.nu

‘Beter laat dan nooit’ luidt het spreekwoord en inderdaad is dat ook zo. De oorzaak is niet alleen miscommunicatie zoals we in onze aanhef suggereren. Een samenloop van omstandigheden is dan ook een betere omschrijving. Laten we als eerste oorzaak het virus noemen dat ons nu al zo lang bezig houdt. Vriend en collega Peter Bouwmans wil het al niet eens meer schrijven en houdt het bij ‘een niet nader te noemen virus’. Momenteel worden de ’teugels’ weer aangehaald, maar een goede maand geleden worden de maatregelen rondom dit niet nader te noemen virus juist versoepeld kun je je ongetwijfeld nog wel herinneren ook al zal dit met de nodige weemoed gepaard gaan. Het gevolg is dat veel off-road clubs en verenigingen zich massaal op off-road gerelateerde evenementen storten. De uitnodigingen vallen dan ook met bosjes op de digitale deurmat van terrein.nu.

Boven drie keer: van de Heijden/van Abbeelen.

We kunnen helaas maar op één plaats tegelijk zijn. Dat eerste weekend van november hebben we het VNTTK toegezegd hun evenement te verslaan, je weet wel, de vereniging die tegenwoordig de trialwedstrijden in ons landje organiseert. Als dan enkele weken later de data bekend worden van de Baja Borger Rally, ook in het eerste weekend van november, dan krab je je als verslaggevers toch even achter de oren in een poging dit op te lossen. Gelukkig hebben we Alex (vooral bekend als een helft van het duo AlexDee) bereid gevonden naar de Baja Borger te gaan voor het maken van foto’s.

Boven: Heskes/Lindeman.

Onder twee keer: van Loon/van Tiel.

Bent u er nog…? Nu wordt het wat ingewikkelder. Een goede week na het weekend met haar twee off-road disciplines zijn we jarig, samen met mijn enige zus. Nog geen foto’s van Alex voor zover we weten, maar wel, volgens een voorzichtige schatting, een dikke zeshonderd felicitaties op het ‘gezichtenboek’. Eind van die zelfde week nog eens twee verjaardagen, maar daar midden tussenin het zeventigjarige huwelijksfeest van mijn ouders! Nog steeds vallen er geen foto’s van de Baja Borger van Alex te bespeuren in onze mailbox zijn we in de veronderstelling, althans, bewijzen daarin ontbreken. Alle onontkoombare feesten eenmaal achter de rug wacht een noodzakelijk bezoek aan de V.S. van veertien dagen, onder meer wegens een bezoek aan de LA Autoshow (verslag volgt binnenkort). En bij terugkomst? Nee hoor, nog steeds geen foto’s van Alex.

Boven: van Miltenburg/de Vries.

Onder: Veltmaat/Meulink.

Het mysterie onthult. Bij terugkomst uit de States gaan we direct aan de slag. Er liggen nog zeker een viertal verhalen te wachten op publicatie, grotendeels te danken aan de ijverige terrein.nu thuisblijvende medewerkers. Onder meer is daar het verslag van de MBGCN op de Beekse Bergen van vriend alias collega Peter Bouwmans, dat je enkele dagen geleden al hebt kunnen lezen. Als gebruikelijk kondigen we ook op Facebook aan dat het verslag gepubliceerd is. Tot zover geen vuiltje aan de lucht zou je denken, totdat Alex de opmerking maakt dat we beter hem hadden kunnen sturen. Aanleiding van zijn opmerking is de door ons geplaatste foto van een MB-G klasse, met daar gebroederlijk naast de Jeep Wrangler TJ van Peter Bouwmans. Wat Alex bedoelde is dat er dan twee MB-G’s op de foto zouden staan omdat Alex in het bezit is van een MB-G. Een tikkeltje bijdehand antwoorden we hem dat we dat niet durfden vragen omdat hij ongetwijfeld druk is met het uitzoeken van de ons beloofde foto’s van de Baja Borger, uiteraard omdat we nog steeds geen foto’s hebben mogen ontvangen van de Baja Borger. Waarop Alex onmiddellijk antwoord dat hij deze allang verstuurd heeft, een week na de wedstrijd! Yep, middels een link welke te vinden is op de verjaardagwens van ondergetekende. Oeps en nog eens oeps. Door het overweldigende aantal verjaardag wensen is ons dat ‘even’ ontschoten. Bij deze dus onze welgemeende excuses voor het verlate verslag van de Baja Borger.

Boven: Overbosch/Kamps.

Onder twee keer: Stam/Bargeman.

Boven twee keer: Klausing/Sand.

Onder twee keer: Klaassen/Rooth.

Boven en onder: van Langen/Jongejan.

Boven: Bekker/Booij.

Onder: Schouten/Albers.

Ideetje…? We hebben genoeg enthousiaste verhalen gehoord om onvoorwaardelijk aan te nemen dat het een heerlijk zinderende wedstrijd is geweest waarin alle deelnemende teams hebben genoten. Genoten van de onderlinge strijd en de strijd tegen de ondergrond en de op dat moment heersende elementen. Dat kan ook niet anders na zo’n lange tijd van ‘4×4 geheelonthouding’ als gevolg van die vermaledijde maatregelen rondom het niet nader te noemen virus. Alsnog een verslag over de wedstrijd publiceren is meer een kwestie van het geheugen opfrissen. Niet heel erg zinvol derhalve, maar dat brengt ons tevens op de volgende gedachte. Waarom niet een stukje verder graven in de geschiedenis van het vaderlandse off-road racen? We zijn er intussen immers oud genoeg voor…

Onder: Poel/Drooghaag worden op de hielen gezeten door Klinkhamer/van der Vliet.

Lange, maar eenzijdige herinnering. We moeten dan uiteraard afgaan op onze eigen herinneringen en die gaan terug tot ergens halverwege de jaren tachtig van de vorige eeuw. In die tijd hebben we wel eens gehoord dat er off-the-road geracet wordt, maar dat is dan ook alles. Namen weten we niet, maar dat verandert als we in de begin jaren negentig de pen en camera professioneel ter hand nemen. Captains Mess zijn de off-road wedstrijden die het gelijknamige blad Captain organiseert en daar leren we de namen van de off-road wedstrijd deelnemers, waaronder die van de snelheid. Pakken we daar de huidige deelnemerslijst bij, dan kun je alleen nog maar concluderen dat de off-road snelheid sport een ware evolutie heeft ondergaan. Slechts de namen van twee mannen uit de begin jaren van de off-road sport zien we nog terug op de huidige lijst van deelnemers en dat zijn, in willekeurige volgorde, Rick Aarts en Arno Baauw (van Suzi’s Place in Buren). Hulde met een gouden randje aan deze die-hards die de off-road sport meerdere decennia lang trouw zijn gebleven. Uiteraard zien we meer bekende namen, maar die zijn stuk voor stuk wat later in beeld gekomen.

Boven: Stijlvol vertrek van de deelnemers tijdens de avond etappe, zoals hier te zien is van Teun Stam/René Bargeman.

Boven twee keer: Aarts/Hofmans-Aarts.

Onder: van Es/van Es, doen ook al bijna sinds mensenheugenis mee aan de off-road snelheidssport.

Onder: Richards/Spierings.

De geschiedenis in een notendop. Het is een bewogen geschiedenis die de off-road snelheidssport doormaakt. We herinneren ons nog een soort van ‘algehele extinctie’, jaren geleden. De sport was nagenoeg dood mag je wel claimen als er niet meer dan pakweg een man of zes aan de start verschijnen. Het meest was dat te danken aan de beschikbaarheid van terreinen, althans, aan het ontbreken daarvan. Er werd derhalve uitgeweken naar motorcrossbanen, inclusief de beperkingen die dat met zich meebracht. Het wordt beter als, weliswaar schoorvoetend maar toch, op de Maasvlakte gereden kan worden. Niet heel lang daarna komt daar het strand bij van Wijk aan Zee met als ‘commandopost’ de bunker van Richard. Daarna gaat het sneller. Maasbommel, Hardenberg, Borger en buitenlandse wedstrijden als de Baja Saxonia die mee konden tellen voor het Nederlandse kampioenschap, zodat de off-road snelheidssport uit heeft kunnen groeien tot wat hij nu is, een volwaardig kampioenschap met nationale en internationale deelname. Okay, het jaar dat nu achter ons ligt is niet representatief voor de sport, met dank aan, en daar zijn we weer, een niet nader te noemen virus. Laten we hopen dat we dat volgend jaar alleen nog in de geschiedenis boeken kunnen lezen.