In de loop van de Boerendag zien we het ‘Parc Fermé’, naast de geprepareerde, in de zon blakende modderbak, vol lopen met deelnemers aan de modder race. Deelname is gelimiteerd tot zo’n veertig deelnemers en dat aantal wordt nagenoeg gehaald. Och, dat is geen ramp, er zijn altijd wel deelnemers die op het laatste moment om wat voor reden dan ook moeten afhaken. Iets later dan de geplande 17.00 uur wordt gestart met het Mudracen, maar pas nadat Bianca van Tilburg (foto onder) middels een korte briefing de ‘spelregels’ laat weten aan de zichtbaar popelende ‘modderfreaks’.
Onder: Voor de zekerheid wordt er kort voor aanvang van de wedstrijd nog een ’tankje’ water in de modderbak losgelaten. Zal wel met de warmte te maken hebben die ongetwijfeld gedurende de dag een aantal liters uit de modderbak heeft weten te verdampen.
Verschillen in spelregels. We hebben ‘in het verleden’ (lees: voordat een niet nader te noemen virus diens sinistere kop opstak) vaker het modder racen verslagen. In de noordelijke helft van Nederland heet het Autoblubbering, terwijl hier in de zuidelijke helft van Nederland meer de naam Mudracen gebruikt wordt. In het kort komt het er op neer om te proberen een bak met een lengte van vijftig meter door te komen, rijkelijk gevuld met je raadt het al, dikke, diepe blubber. Of anders zo ver mogelijk in geval je het niet redt. Grappig daarbij is dat in de loop der tijd enkele verschillen zijn ontstaan tussen de ‘noordelijke en zuidelijke’ spelregels. Onwillekeurig ga je dan paralellen (overeenkomsten) trekken tussen die twee. Het belangrijkste verschil is dat de modderbak in het noorden in de loop van de wedstrijd steeds zwaarder wordt gemaakt. Kom je op een gegeven moment stil te vallen in de modderbak, dan zijn je kansen verder verkeken. De afgelegde afstand wordt gemeten en de wedstrijd is voor jou over. In het zuiden beginnen ze direct met een flink pittige modderbak die in de loop van de wedstrijd ook zwaarder wordt gemaakt, maar je mag alle manches rijden (in de regel vier totaal). Ook al kom je bij wijze van spreken in de eerste manche al na vijf meter stil te vallen, dan mag je het de overige manches gewoon opnieuw proberen, want wie weet was het een pech gevalletje in die eerste manche. Alle afstanden die je af hebt weten te leggen worden bij elkaar opgeteld en de dame of heer die de grootste afstand heeft afgelegd mag zich de winnaar noemen. Voordat je nu zegt dat je de de zuidelijke variant leuker vindt omdat je telkens opnieuw mag starten; de reden van dat verschil is dat een modder race in het noorden van Nederland veel meer deelnemers telt. Zou je die alle manches laten rijden, en een heel aantal zal ergens halverwege blijven steken, dan gaat een wedstrijd ‘vele uren duren’ want vergeet niet dat al die ‘vastgelopen’ deelnemers die modderbak ook weer uitgesleept moeten worden. Een leuke bijkomstigheid voor de noordelijke modder races is dat de deelnemers net een haartje fanatieker zijn dan de zuidelijke deelnemers. Immers, ook in het noorden willen ze zo lang mogelijk genieten van de blubber en dat lukt alleen als je zo ver mogelijk door de modder komt. Een tweede verschil dat opvalt, we weten echter niet of dat aan spelregels gebonden is, is dat in het zuiden de deelnemers vaak met twee in de auto zitten, daar waar ze in het noorden individueel de aanval op de modder openen.
Boven en onder: Het is Jurgen Verschoren die het spits afbijt. Hij doet dat, zoals je kunt zien, in een duidelijk herkenbare Nissan Sunny…
Verschil in bolides. Een derde verschil tussen de noordelijke en zuidelijke modder race wedstrijden is het wapenarsenaal waarmee de strijd in de modder wordt aangedaan. In het noorden zijn het vooral ‘gewone’ personenauto’s die deelnemen aan de strijd en zijn de bolides met aandrijving op vier wielen veruit in de minderheid. Hier in het zuiden is het precies andersom en zien we slechts een handvol personenauto’s en een overgrote meerderheid 4×4’s. Opvallend daarbij is het forse aantal Nissan Patrol’s. Ongelooflijk. Het moet zo ongeveer een maandproductie zijn die destijds van de lopende band rolde en nu hier strijd levert in de modder. Het zal weinigen verwonderen dat een fors aantal inzittenden van de Patrol’s zuiderburen van ons zijn. Dat zien we graag, internationale deelname!
Boven: Nummer twee die de modderbak een ‘bijna knock-out’ slag weet toe te brengen is Andy van Dooren, met als wapen een Volkswagen Golf.
Onder: De volgende mokerslag aan de modderbak wordt uitgedeeld door Dennis van Loon en ook hij doet dat met een Volkswagen Golf. Dat Golfjes hard kunnen hoeven we hier niet te bewijzen; daarvoor is een ritje op de snelweg voldoende om je te overtuigen. Het tweede voordeel is dat knipperlichten optioneel zijn op Golfjes hebben we ons laten vertellen en dat het een optie is die vrijwel geen koper aankruist. Dat komt goed uit voor Andy en Dennis, want de aangelegde modderbak heeft maar één uitgang die er toe doet en dat is recht vooruit! Beiden rijden de eerste manche dan ook een ‘full pull’.
Voorbedachte rade. Als de wedstrijd begint kiest het trio terrein.nu fotografen ieder een eigen plek om te fotograferen. Jan Houtkoop positioneert zich aan de zijkant van de modderbak. Een weloverwogen, strategische beslissing, want tijdens die eerste manche zijn de bolides, ondanks het ongebreidelde enthousiasme waarmee de deelnemers de modderbak induiken, nog enigszins herkenbaar en hun startnummers leesbaar. Gewapend met een door Bianca verstrekte lijst met daarop de namen en startnummers van de deelnemers is het tenminste niet bij voorbaat onmogelijk om te weten wie waar inzit. Tja, in het verleden zijn ook wij door schade en schande wijs geworden en daar plukken we nu de zoete vruchten van.
Boven en onder: Na drie heren komt de eerste dame in beeld, Mariska Meeuwissen. Hardcore modderfreaks kennen die achternaam natuurlijk maar belangrijker is dat ze goed weet waar het gaspedaal zit in haar Opel Corsa.
Boven: Een ‘professionele praatjesmaker’ weeft de wedstrijd tot één geheel en hij doet dat uitstekend.
Onder: De jeugd weet zich, tot de wedstrijd begint, prima te vermaken.
Boven: En ja hoor, na Mariska Meeuwissen zien we Melvin Meeuwissen ten tonele verschijnen. Echter niet zoals we hem kennen, in een bolide welke voortgestuwd wordt door een potente Audi V-8 motor. Spijt en berusting strijden om de voorrang in zijn stem als hij ondergetekenden laat weten dat zijn Audi motor de geest heeft gegeven. Dat is op zich niet zo erg als je de juiste onderdelen te pakken kunt krijgen om hem weer in orde te kunnen maken, maar die zijn volgens Melvin nergens te vinden.
Boven en onder: De eerste deelnemer in het 4×4, deelneemster moeten we eigenlijk schrijven, die we regelmatig tegen komen naast het verhard, is Samantha van Hoorn, bijgenaamd ‘Sam’. Je mag gerust claimen dat Sam intussen een ervaren off-roader is, net als dat je met evenveel recht mag claimen dat Sam een rasechte modderliefhebster is. In Alphen is ze samen met partner Johan Droog en dochterlief. Ze bindt de strijd aan met hun inmiddels knap bejaarde Suzuki Samurai. Geloof ons, die heeft de afgelopen pakweg vijftien jaar geen asfalt, beton of ander verhard meer gezien. Maar de auto wordt moe, laat Johan ‘droogjes’ weten en dan met name het ‘ijzerwerk’. Daarom is Johan voorzichtig op zoek naar een opvolger, “maar één in de geest van de Samurai” laat Sam er direct op volgen. Het neemt niet weg dat Sam de Samurai nog altijd tot ongekende prestaties weet op te zwepen hier in Alphen. Meer beelden van Sam in de Samurai kun je tegenkomen in deel 3 van de Boerendag in Alphen-Chaam, zoals de volledige naam van de plaats luidt, dit om verwarring te voorkomen met andere Nederlandse Alphen’s. Met dank aan Richard Vonk die ons attent maakte op deze kleine nuance.
Boven en onder: Thomas Cools in actie en hij doet dat in een inmiddels collectors item, zijnde een Daihatsu Taft. Dat de Taft het tot collectors item geschopt heeft is niet heel vreemd gezien diens prestaties naast het verhard. Verantwoordelijk voor de goede prestaties zijn de 2,5 of 2,8 dieselmotor waarmee de Taft uitgerust kon worden vanwege hun hoge koppel in combinatie met het bescheiden gewicht van de auto. Thomas laat zien dat die prestaties anno nu nog altijd indrukwekkend zijn en dat deze ‘bejaarde’ 4×4 menig groentje ‘in het modderige stof’ kan laten bijten.
Boven: Samme Goudberg in een Daihatsu Rocky. Net als zijn kleine broertje Taft is de Rocky schier onverwoestbaar weten we uit ervaring.
Onder: Jelle Joosen, Suzuki Samurai.
Boven: Raf Ermens, Daihatsu Rocky.
Onder: De eerste Nissan Patrol die ten tonele verschijnt en deze wordt bestuurd door Geron met de toepasselijke achternaam ‘Baggerman’.
Boven: Corne de Waal en onder Leon Dijk, beiden in een Nissan Patrol.
Boven Menno van de Wal en onder Ries Jochems, beiden in een Nissan Patrol.
Boven Joyce Bastiaansen en onder Karl Baelemans, beiden in een Nissan Patrol.
Boven Jef Goetschalx en onder Wesley Bastiaansen, beiden in een Nissan Patrol. Wesley heeft startnummer 30….
… dus tamelijk logisch zou dan startnummer 31 moeten volgen. Dat doet het ook, alleen zie je Seppe Bastiaansen niet hier tussen staan maar hebben we die op de openingsfoto in beeld gebracht. Na 31 komt 32 en dat is Nick Leemans op de foto hier onder. En het klinkt wellicht eentonig, maar beiden strijden in een Nissan Patrol.
Boven uitstapje 1: En dan verschijnt daar ineens een andere auto in de lens van onze camera’s en niet zomaar de eerste de beste. Een Mercedes G met achter het stuur Jarne van Bael.
Onder uitstapje 2: Een bolide met een ‘vaag, niet te identificeren voorkomen’. Een customized stukje ‘huisvlijt’, uitgerust met de betere off-road componenten die op de markt te vinden zijn. Achter het stuur zou volgens de deelnemerslijst Ruben Segers zitten, maar dat durven we te betwijfelen. Enfin, wie meer zekerheid kan verschaffen is welkom!
Boven Wannes Roymans en onder Mathias Segers, beiden in een Nissan Patrol, althans, volgens de deelnemerslijst welke Bianca ons overhandigde. Kijken we door de lens naar de ‘zogenaamde’ Nissan Patrol van Mathias Segers, dan zien we ‘Toyota’ op de grille prijken.
Boven Patrick van de Wal en onder Michel Timmermans, beiden in een Nissan Patrol.
Boven Andries Janssen en onder Lander van Gestel. Andries onderbreekt het Nissan Patrol rijtje met een Mitsubishi Pajero, maar Lander pakt de draad weer op met een Nissan Patrol. Om dat goed door te laten dringen hebben we twee foto’s van Lander geplaatst.
Boven: Twan Havermans in een Nissan Patrol.
Onder: Tim Olieslagers in een zelfbouw bolide waarvan alleen de naam heel in de verte nog herinnert aan zijn Nissan verleden.
Boven: LIon van Loon in zijn Audi sprinter.
Onder: Rene de Cort en Bjorn Kuijpers. Dubbelstarters en ze doen dat volgens de deelname lijst in hun Hanomag AL 28. Uuuh, je wilt toch niet vertellen dat je niet kan zien dat het een Hanomag is?
Boven: De ‘regelt alles’ dame Bianca van Tilburg en ze doet dat fantastisch. Ze doet het natuurlijk niet alleen, want mede verantwoordelijk voor het perfecte reilen en zeilen tijdens de Mudrace hier in Alphen-Chaam zijn Dennis van de Broek en Niels Voeten. En op de dag zelf, tijdens de wedstrijd, is daar ook nog de nodige hulp zoals van Nicky, voor het samen met Bianca meten van de afgelegde afstanden.
Boven: De man die ook verantwoordelijk is voor het plaatje van de openingsfoto, Seppe Bastiaansen.
Onder: Menno van de Wal.
Boven: De co-pilote van Jelle Joosen in beeld, maar haar naam moeten we je vooralsnog schuldig blijven…
Boven: De ‘professionele praatjesmaker’ neemt Ries Jochems een interview af.
Onder: Mathias Segers.
De modderige beelden: Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.