Chérimont Offroad Race 2018

Tot de tanden ‘bewapende’ off-road bolides is wellicht de beste omschrijving en zijdelings van toepassing als we het hebben over het terrein in Cherimont. Nederlanders kennen het beter onder de naam ‘Sclayn’ maar veel off-roaders in het algemeen als ‘dat pittige terrein waar ze op duiven schieten’. Ho, voordat nu een ‘eskadron’ verenigingen van dierenbeschermingen aan komt vliegen om die ‘arme, zielige duifjes’ te redden; deze ’tortelduifjes voor schutters’ bak je vooraf in een oven, want ze zijn van klei. En laten we eerlijk zijn; ook kleiduiven schieten is een sport welke je off-the-road beoefent toch?

Het uitdagende parcours. Als al aan getipt staan er 51 off-road voertuigen op deze zonnige zaterdagmorgen te popelen om de strijd met de ondergrond en de competitie aan te gaan. Mocht je het terrein niet kennen; het is grotendeels gelegen in een bos dat tegen een flinke helling van een heuvel ligt ‘geplakt’. Boven aan de heuvel, schuin achter het kenmerkende kasteeltje van Cherimont, staan de bomen beduidend minder dicht op elkaar en dat is dan ook een gunstige plek om te passeren. De bedoeling is zoveel mogelijk rondjes zien te rijden op een uitgestippelde ‘route’ welke zoveel mogelijk het hele terrein omvat. Een route met vooral in het bos diep uitgesleten sporen, waterige modderpassages, steile beklimmingen en dito afdalingen, aangevuld met een stuk grasland, korte gravelsporen en vooruit, hier en daar ook nog wat dikke modder. Kortom, een off-road parcours met meerdere uitdagingen waar je op verschillende plaatsen min of meer gedwongen wordt je lier te gebruiken. Een zwaar off-road parcours in een race zoals off-road racen bedoeld is; in kunnen springen op meerdere soorten van ondergrond met de bedoeling die te verslaan en liefst uiteraard sneller dan de competitie dat kan.

Anti monotone verslaggeving. Het is maar goed dat de deelnemers hun teamnaam opgeven in plaats van hun eigen namen. Punt 1 is het off-road racen zoals in deze Chérimont Offroad Race (COR) een teamsport bij uitstek. De een kan niet zonder de ander en dat geldt ook voor andersom. Beide inzittenden zijn even belangrijk en dan maakt het niet uit wie er achter het stuur zit. Het betekent ook dat je zo nodig, of in geval je het leuk vindt, kunt wisselen van plaats. Een derde reden is meer praktisch. Het scheelt ondergetekende het noteren van een dikke honderd namen en dat voorkomt een monotoon verslag in ’telefoonboek’ stijl.

Terrein.nu vertegenwoordigers… Verantwoordelijk voor de fotografie is deze keer Wilko Peters die de zaterdag voor terrein.nu aanwezig is. Eveneens aanwezig als publiek die zaterdag is Kris Segers. Van hem krijgen we zondag vanuit zijn beleving informatie over hoe de race zaterdag verlopen is. De zondag gaat Wilko op vakantie en moet Kris zelf aan de bak in Hengelo tijdens het NK Trial. Wat hij dan nog niet weet is dat hij een fenomenale wedstrijd zal rijden. Maar daarover meer in een volgend verslag over het NK Trial.  

Boven en onder: Team Wildpower (NL) is een van de weinige gemengde teams met als dame Hiske Tijseling en als heer Bokke Nijdam.

Boven twee keer: Team Weazel. Onder: Team No Bull Racing.

Het startschot gevallen. Eindelijk is het dan zover. Van de eerste bolides, stuk voor stuk nog ‘kleurig spic en span’, die aan de start staan opgesteld zwelt het motorgeluid aan. Luider en luider klinkt het staccato van door bougies of compressie ‘afgevuurde’ zuigers totdat het voor het menselijk gehoor al snel overgaat in een legato brullen dat tussen de bomen door en langs de hellingen kaatst, op weg naar in de verte onhoorbare vergetelheid. Oké, we draven door, maar gun ons een stukje muzikale poëzie in een poging het prachtige, schier orkestrale geluid van dikke en uitstekend geprepareerde motoren weer te geven. Dan, als een pijl uit een boog, schiet de eerste deelnemer weg, op ‘weg’ (‘op pad’ is beter maar is minder dubbelzinnig…) naar de eerste uitdaging. Weldra volgt een tweede en dan een derde, net zo lang tot alle 51 equipes vertrokken zijn. Het duurt niet lang of er wordt gevochten voor iedere meter Cherimont grond. Hard, maar geenszins meedogenloos en dat is zoals het hoort: sportief fanatiek.

Boven: Team May Motorsport 2. 

 

Boven en onder: Team Muddley Offroad Racing.

Tactiek en techniek. Dat de adrenaline een wezenlijke rol speelt bij de teams horen we van Kris. “Het is opvallend dat veel teams zo hard van start gaan” is zijn commentaar als we hem zondag spreken en kijkt ons daarbij met lichte verbazing in zijn ogen aan. Eerlijk is eerlijk, dat snijdt hout. We zien dat ‘fenomeen’ gebeuren bij het gros van snelheidswedstrijden en off-road wedstrijden vormen daar geen uitzondering op. Ieder team is er natuurlijk op gebrand om een zo goed mogelijk resultaat te behalen met als summum het bestijgen van het podium. Waar wel eens aan voorbij wordt gegaan is dat je om te winnen eerst moet finishen. Ga je hard van stapel, dan wordt onlosmakelijk de techniek zwaarder belast; voor die wetenschap hoef je niet gestudeerd te hebben. Off-road icoon Kees Tijsterman bevestigde ons dat jaren geleden al eens naar aanleiding van zijn toen uitstekende prestatie in de Dakar, samen met zijn vrouw Mieke. “We hebben helemaal niet op onze top gereden, maar wel zo constant mogelijk. Deelnemers kwamen ons regelmatig voorbij gevlogen, maar net zo vaak kwamen wij hen weer voorbij omdat ze node stonden te sleutelen”, aldus Kees. Het gebeurt ook tijdens deze COR volgens Kris. Hij heeft duidelijk genoten van de race, maar naar zijn idee geeft ook best wel het nodige materieel voortijdig de geest. Oké, ‘veel’ is een ruim begrip, zeker van iemand die door uiterst beheerst te rijden in het NK Trial zelden tot nooit brokken heeft. ‘It’s all in the game’, zullen we maar zeggen en is bijna onontkoombaar als je de grenzen van de techniek opzoekt om tot zo goed mogelijke prestaties te komen. Het is derhalve puur een persoonlijk keus voor welke tactiek je kiest.

Boven: Team ORS Racing. Onder: Little Bastard 1.

Genieten op hoog niveau. Mooi om te zien is hoe de bolides met hun ‘bewoners’ al snel veranderen van een kleurig palet in een monotoon, bijna saai ’tweedelig’ grijs. Daarmee bedoelen we een grijze modderkleur voor de auto’s en een grijze modderkleur voor de inzittenden. Voor buitenstaanders worden de auto’s en teams onherkenbaar, maar het deert de deelnemers zelf allerminst. Hijgende en zwetende mannen en vrouwen lieren, duwen, trekken, klimmen, klauteren en doen alles dat maar mogelijk is om het opgelegde parcours te verslaan. Het publiek, veelal bekenden van de deelnemers, herkent de auto’s en de teamleden toch wel, hetzij aan hun stem of anders aan de uitgesproken vorm van de passerende ‘klont’ modder. Dit is het pure off-road racen en je mag wat ons betreft gerust de vergelijking trekken met illustere en spraakmakende off-road races als onder andere de Croatia Trophy, Ultra 4, de Ladoga Trophy en de vorig jaar voor het eerst gehouden International Masters of Mud als we een beetje dichter bij huis willen blijven. 

Boven: Team Black Pearl.

Boven: Team Poison Frog en we weten dat dit ‘gifgroene’ kikkertje bemand wordt door onze vaderlanders Sjoerd en Niels Wijnia. 

Boven: Team Supertoy wordt hier op de hielen gezeten door Team Poison Frog.

Onder: Team Koekwous.

Boven: Team Brecht Damiaens & Co.

Onder: Team DM Cars 1.

Boven: Team Firecracker (Corné van de Merriënboer en Martijn Nieuwkamer).

Onder: Team Red Spider.

Boven drie keer en onder vijf keer: Team Gigglepin Racing met Jim Marsden (van Gigglepin) achter het stuur van zijn nieuwe, indrukwekkende wedstrijd bolide.

Boven: Team May Motorsport 1.

Onder: Team Offroad Madness.

 

Boven: Team Wildpower nog een keer.

Onder: Team Monster. 

Boven en onder: Team TSV.

Boven: Team Mannaricium (Leon Vernimmen & Stas Grigartas). Moeten vooraf liters anti-vries in hun bloedbaan gespoten hebben dunkt ons, want ze zakken deze helling ‘ijskoud, koelbloedig’ en beheerst af zonder hulp van een (achter)lier….

Boven: Team DR Offroad.

Boven: Team the Offroad Neighbours?

Onder: Team Gigglepin.

Zucht… Bij vertrek stond het nog overeind, het kasteeltje van Cherimont. Of dat het de zondag overleefd heeft durven we helaas niet te zeggen omdat we er niet bij konden zijn. Wel hebben we hieronder de top 3 teams voor je van deze grandioze COR. Wil je de hele uitslag weten, dan verwijzen we je naar de organisatie van de COR of anders mail je terrein.nu met je email adres zodat wij ze naar je opsturen. Rest nog te vermelden dat we een tikje medelijden hebben met de organisatie van de COR. Hoe verbeter je in de toekomst een formidabel topevenement als evenaren al moeilijk zal zijn?

Uitslag Chérimont Offroad Race 15 & 16 april 2018. Cherimont (Sclayn) België (eerste drie plaatsen). 

  1. Team May Motorsport 3
  2. Team Allen Sharp
  3. Team Offroad Madness

  

Fotografie: Wilko Peters. Tekst: Martin Brink.

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.