De 4×4 Vakantiebeurs hebben we al besproken. Echter niet iedereen heeft zich daar op het Experience Island lopen vergapen aan al dat vakantie lekkers. Toegegeven, verreweg het grootste deel wel, maar een zeer kleine minderheid zoekt de door de Land Rover Club Holland (LRCH) uitgezette trial proeven op en het omliggende onverhard.
Boven: Kijk, zo hoort het, de bandenspanning aanpassen als je het terrein in gaat. Misschien wel eens goed voor een (niet al te moeilijke) quizvraag. Is het antwoord A, we laten de banden af lopen als we het terrein in gaan om onze ‘voetprint’ te vergroten voor meer grip of B, we pompen ze juist op om minder last te hebben van ‘die rotzooi’ onder onze banden door deze aan de kant te duwen….?
Corrupt? We zien ook een aantal ‘combinatie Land Rover’s’ deze zondag 24 maart en middels deze door ons zelf in het leven geroepen term hebben we het met name over de menselijke bezetting. Verreweg het grootste deel van de bezoekers in Loon op Zand hebben hun Land Rover buiten het terrein geparkeerd. Dat zijn de bezoekers die zich laten ‘inspireren’ voor hun vakantie door de alom aanwezige standhouders. De trial deelnemers rijden de parkeerplaatsen voorbij en sturen gelijk door naar de proeven. Een kleine derde groep stuurt echter eerst langs de hoofdingang om moeders of vaders met, dan wel zonder, kids af te zetten bij het beursterrein, om pas daarna het off-road terrein op te zoeken. Officials staan al klaar om de rijders op te vangen en zo nodig of gewenst uitleg te geven over de proeven. De LRCH leden die deelnemen aan de club trial wedstrijden hoeven ze niets uit te leggen, maar uiteraard vergt uitleg wel richting de minder ’trouwe’ deelnemers. Het leuke aan de LRCH clubtrial is met voorsprong het gegeven dat je je met volkomen gelijkwaardig auto’s in de strijd werpt. Er zijn slechts enkele klassen en die zijn puur afhankelijk van de wielbasis. Ook leuk is dat de uitgezette trial proeven vooral behendigheid van de chauffeur vereisen, met daaraan gekoppeld ‘waakzaamheid’ van de co-piloot of co-pilote. De proeven worden namelijk gemarkeerd met behulp van paaltjes met daarop een balletje. Raak je een paaltje en het balletje valt er af, dan collecteer je strafpunten. Gesjoemel is er niet bij, want officials controleren vooraf op de aanwezigheid van tubes lijm. Vanzelfsprekend zijn ze wel omkoopbaar, alleen moet je dan ‘verschrikkelijk veel geld’ meebrengen, in ieder geval meer dan de duurste land Rover waard is…
Sportieve atleten. We geven er zoals je hopelijk begrijpt een ludiek draai aan, want de trial van de LRCH kenmerkt zich juist door een enorm sportieve en relaxte sfeer waarbij onderling fanatisme tussen deelnemers ver te zoeken is. Dat komt mede door die strijd in gelijkwaardige auto’s. Neem als voorbeeld dat je beiden in een Discovery 3 deelneemt en jij rijdt bij poortje 3 tegen de paal met als gevolg dat het balletje van de paal valt. Je tegenstander tuft keurig langs hetzelfde paaltje en dus blijft het balletje net zo keurig op zijn plek liggen. Je begrijpt dat het knap moeilijk wordt om de auto de schuld te geven of anders de op afstand toekijkende official. Hooguit kun je een onverwacht en sterke windvlaag de schuld geven, maar als niemands haar in de war zit vervalt ook deze optie… Waar het op neerkomt is dat je uitsluitend jezelf de schuld kunt geven. Wat volgt is dat het onderlinge fanatisme aan de kant gezet wordt ten gunste van het persoonlijke fanatisme. In de grijze massa gaat een knop resoluut om en verschijnt er in een denkwolkje de zin: ‘waarom hij wel en ik niet?’….. Het vervolg laat zich raden.
Discriminatie van uiterlijke verschillen… Je hebt daar tijdens de LRCH club trial de serieuze deelnemer met stoïcijns gelaat en zonder het geringste spoor van emotie (foto boven) en de minder serieuze deelnemer met brede grijns wiens gezicht boekdelen spreekt en die je op de foto onder ziet…..
…..en dan heb je nog de deelneemster met ingespannen gezicht die de off-road pret niet op het ‘moment supreme’ beleeft maar pas laat in de avond…. Vroeger kon je er mee telefoneren….
Boven: De enige ‘vreemde eend’ in de bijt op het off-road terrein is Richard Vonk in zijn Dakar. Waarom hij wel wordt toegelaten op het terrein? Simpel, de Dakar is gebaseerd op een Land Rover Discovery of Range Rover en hij zwaait heel leuk zoals je op de openings foto hebt kunnen zien…. En oh ja, er schijnt ook nog een Opel Frontera gespot te zijn….
Boven en onder: Het massaal toegestroomde publiek juicht de deelnemers toe en is breed van opzet zoals je ziet… Breed in de zin van ‘jong en oud’…
Het vak van de sterk ‘overdrive’… Geniet van de foto’s gemaakt door de top fotografen Jan Houtkoop en Peter Bouwmans en waarvan de relaxte sfeer afspat. Ze krijgen deze dag zowaar zelfs te maken met een omkiepertje (foto hieronder, auto heeft op zijn kant gelegen) op Proef 3. Ze zijn op dat moment niet ter plekke, maar weten de enorme schade die de auto oploopt wel vast te leggen. Een groot deel van de zijkant van de auto zit namelijk onder de modder. Gelukkig zijn de spiegels en het plaatwerk van de auto heel gebleven bij die ‘fatale crash’. De chauffeur komt er gelukkig vanaf met alleen een lichte deuk in zijn ego zodat de ’trauma helikopter’ onverrichter zake terug kan vliegen naar zijn stal…
Zo nu en dan biedt de lier uitkomst en dat geeft aan dat het op enkele plekken behoorlijk pittig is.
Boven en onder: Wat ze ‘uitgespookt’ hebben weten we niet, maar er werden een aantal ‘misdadigers opgepakt en meegenomen voor verhoor’ zoals je ziet.
Boven: Wat te doen als je een aantal ‘puppets’ hebt maar geen ‘string’? Het laddertje van een Land Rover Defender biedt uitkomst. Voor de onwetende jongeren onder ons: ‘Puppet on a string’ (poppen aan een touwtje) is een single uit 1967 van zangeres Sandie Shaw die er het Eurovisiesongfestival van 1967 voor het Verenigd Koninkrijk mee won.
Boven: Tanende schoonheid…
Boven en onder: Veel ingespannen gezichten tijdens de trial, want dat balletje ‘do..dert er bij de geringste aanraking af…. Dat valt onder ‘gezond fanatisme’, ook wel competitiegeest genoemd.
Boven en onder: Leuke honden genoeg bij Land Rover eigenaren. We kunnen minstens een jaar vooruit maar hebben er twee uitgepikt. Als gewoonlijk gaan we voor het merk bij Linda Zantingh van yourdoggy.nl te berde. Ondanks dat het aan de hand van de foto’s tamelijk moeilijk te zien is weet Linda met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid deze leuke honden te benomen. We laten haar voor de verandering helemaal zelf ‘aan het woord’. Bij deze Linda haar uitleg: “Bij de bovenste twijfel ik tussen Rhodesian Ridgeback (maar zie de ridge op zijn rug niet, valt waarschijnlijk net achter de stok) en een Vizsla (maar daar lijkt hij op deze foto te fors voor), dus ik zeg Rhodesian Ridgeback. De onderste is een Akita Inu of een Shiba Inu, maar ik schat ‘m niet heel groot in zo op foto, daarom Shiba Inu”.
Boven en onder: Army roots (leger genen), de Land Rover FC 101 (boven) en onder de Land Rover Light Weight.
Oeps….
Gespreksstof. Gelijktijdig met de 4×4 Vakantiebeurs zien we ook de deelnemers aan de club trial vertrekken. Iedere bezoeker van de beurs en deelnemer aan de club trial heeft zich kostelijk vermaakt middels zijn eigen voorkeur. Beiden komen ’s avonds thuis van twee heel verschillende disciplines met één overeenkomst; ze hebben genoeg stof om over te praten!
Fotografie: Jan Houtkoop (Steep Hill Tracks) & Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes). Tekst: Martin Brink.
