Croatia Trophy 2019 (deel 1)

We weten niet wat meer tijd vergt tijdens onze reis naar Petrinja in Kroatië alwaar de Croatia Trophy dit jaar plaats zal vinden, de grenscontroles uit het verleden of de vele hedendaagse tolpoorten in het één geworden Europa….  Enfin, daags voor de aanvang van de wedstrijd arriveren we enkele kilometers ten zuiden van Petrinja in het gehucht Donja Bacuga. Het ‘caravantoor’ van de organisatie heeft plaats moeten maken voor een groot gebouw met daar omheen het kamp voor de deelnemers.

De lage landen in beeld. Vrijwel overal heerst bedrijvigheid, maar er zijn uitzonderingen zoals je op de foto hierboven kunt zien aan de leuke, lokale ‘huishond’. Deelnemers en organisatie lopen in en uit en hier en daar wordt de laatste hand gelegd aan het kampement of worden de bolides extra geïnspecteerd. De ‘Italian’ crew houdt zich bezig met het keuren van de auto’s en het plakken van de sponsor stickers. Na het nodige handen schudden en op schouders slaan van na zoveel jaren vrienden en bekenden begeven we ons ‘in het strijdgewoel’ en gaan op zoek naar de Nederlanders en Belgen. Ze zijn gauw gevonden en staan kort bij elkaar op het kamp. In de Adventure Klasse treffen we aan Sjoerd Wijnia en Eric Plomp in hun gifgroene Suzuki en Brian de Jong met Sanne van den Born die voor de gelegenheid gebruik maken van de Land Rover Defender van John de Leur (Applitech). In de nieuwe ‘Legend Klasse’ komen we Frank en Daan Scholten tegen in een Land Rover Defender 90 en Ge Hofenk en Roy Steenbergen, eveneens in een Land Rover Defender 90. Het meest opvallende team in deze klasse bestaat echter uit Geert Martens (van Sand and Stone) en Robbert Janssen (van Autobedrijf Robbert Janssen). Niet zozeer de mannen zelf vallen uit de toon, maar vooral hun auto, een Land Rover Defender 130! Dat noemen we een kwestie van lef hebben om met het lange formaat van zo’n auto toch mee te doen aan deze wedstrijd. In de zware Trophy Klasse komen we dit jaar geen vaderlanders tegen.

Eeuwige roem. Geert en Robbert komen we nog wel eens tegen op challenge wedstrijden, evenals Ge Hofenk, maar wat bij ons voor eeuwig in ons geheugen gegrift staat is één van de eerste Croatia Trophies welke we meemaakten met Geert. Het was in de beginjaren van deze eeuw en enkele kilometers na de start worden de deelnemers geconfronteerd met een stroompje dat zich tamelijk diep in onze moeder aarde heeft gekerfd. Het is maar nauwelijks breder dan de gemiddelde diameter van een wiel en dat is precies het geniep. Je voorwielen zakken naar de bodem van de geul waarop de neus zich lekker vast in de tegenover liggende oever boort. Bedenk daarbij dat de off-road bolides in die tijd lang niet zo geavanceerd zijn als tegenwoordig. Het wordt derhalve lieren voor de eerste deelnemers die arriveren. Bomen staan een stukje verder en het wordt weldra een ‘kippenhok’ van door elkaar heen rennende en schreeuwende bijrijders die elkaar ook nog eens in de weg lopen want heel breed is het meest gunstige deel van de ‘overtocht’ niet. Enkele minuten later arriveert Geert op de plek, ergens op een plaats tussen de 20 en 25, dat hielden we op dat moment niet precies bij. Aangekomen bij het stroompje tovert Geert tot ieders stomme verbazing twee laddertjes tevoorschijn, legt die over het stroompje en hup, weg is hij alweer, kort achter de eerste en tot dan enige van de overige teams die over het stroompje wist te komen! Geloof ons, het jaar daarna kwamen we ineens heel veel laddertjes tegen! Onze Belgische zuiderburen zijn dit jaar niet van de partij, althans, niet in een van de drie verschillende klassen. Wel is aanwezig top fotograaf Sven Strobbe van T.M.M. Photography die het ‘Belgenland’ vertegenwoordigd. Meesterkok Nico van Wingen moet het noodgedwongen af laten weten wegens omstandigheden thuis die zijn aanwezigheid aldaar vereisen.

Boven: Halverwege het terrein, iets bezijden daarvan, staan de restanten van deze oude kerk, welke ten tijde van WW II tot ruïne getransformeerd werd…. 

Onder: Eveneens op het terrein de restanten van een groot huis. De Nederlandse teams in de Adventure Klasse zijn vroeg genoeg gearriveerd om een grote kamer beneden, de enige toegankelijke van het complex, te ‘confisqueren’. Ze zetten er hun tenten en spullen neer en dat blijkt twee dagen later een goede zet als de regen enkele dagen onophoudelijk van zich laat spreken.  

Boven Geert en onder Robbert.

Boven: Niet alleen de leuke huishond neemt het er van; ook service man Ton Hermans (van Brian de Jong en Sanne van den Born) neemt het er nog even van voordat de strijd losbarst.

Onder: Eén van de sponsoren van de CT 2019 is Tatanka Parts uit Zweden. Tatanka Parts zijn eigenaar Claes Hellblom en diens dochter Sofia, niet geheel toevallig ook Hellblom. Het zegt je wellicht nog niets, maar Claes is dé ‘big man’ achter de Volvo terrein auto’s als de Laplander en diens opvolger de C-serie. En je weet waarschijnlijk wel dat die C-serie af fabriek uitgerust werd met de in de off-road wedstrijd wereld begeerlijke portaalassen en sperren? Inmiddels verzorgt Tatanka Parts ook de onderdelen voor de auto’s die nog in het leger dienen. De sympathieke Claes is werkelijk een wandelende encyclopedie op het gebied van de ‘oude’ Volvo terreinauto’s, die voornamelijk richting het leger zijn geleverd. 

 

Boven en onder: De Italiaan Damiano doende met het plakken van (sponsor)stickers op de nieuwe bolide van Oostenrijker Johan Eibensteiner. Je ziet Johan, samen met zijn co-piloot Harald Deutschmann, voorbijkomen op de openingsfoto tijdens de proloog. Wie de gegevens van het ‘blauwe monstertje’ onder ogen krijgt begrijpt waarom het ‘off-the-road vuurwerk’ er van afspat. Ondanks de portaalassen is dit qua hoogte het laagste voertuig in de Trophy Klasse. Totaal gewicht zonder inzittenden is slechts 1.320 kg. en een 426 Hemi motor welke 600 pk aan de wielen aflevert heeft weinig moeite om dat gewicht, ook met twee inzittenden, tamelijk vlot over een parcours te jagen. En dan drukken we het heel bescheiden uit.

Boven: Igor tijdens de eerste briefing op het kamp, waarna het ‘circus’ vertrekt richting het centrum van Petrinja voor de ‘Showstart’.

Beelden in het centrum van Petrinja met aansluitend de showstart. De temperatuur is een aangename 27° C maar zakt een graadje als we een foto nemen van de thermometer.

Boven en onder: Igor en de burgemeester van Petrinja staan in de volle belangstelling van de lokale pers.

 

Boven: Toekomstige hartenbreker…?

 

Boven: Een foto van alle (37) deelnemende teams. De Showstart volgt en vervolgens gaat het naar een locatie ergens halverwege Petrinja en het basiskamp. Er is dan nog geen vuiltje aan de lucht van de CT 2019, hooguit dat de start van de proloog even op zich laat wachten.

De absentie van rozengeur en maneschijn verklaard. Edoch, laten we maar met het minder goede nieuws beginnen. Ingewijden weten dat de Croatia Trophy 2018 vorig jaar niet doorgegaan is. De toen naar buiten geventileerde reden was dat het gebied waar de wedstrijd gehouden zou worden onbegaanbaar was door te overvloedige regenval. De waarheid is echter en helaas dat er onenigheid is ontstaan tussen de organisatoren Igor en Andjelko, waarvan de laatste al jaren verantwoordelijk was voor het uitzetten van de routes. Die onenigheid gebeurde een maand voor aanvang van de CT van 2018 als Andjelko aangeeft niet meer van de partij te zijn. Het hield onder meer in dat het kamp niet meer op de al enkele jaren geijkte plek gehouden mocht worden en dat het nodige materieel, waaronder een van de twee voertuigen voor het uitzetten van de tracks, achterbleef. We zullen je alle details van de onenigheid besparen maar vermelden alleen dat het flink uit de hand is gelopen. Zodanig ook dat de huidige organisatoren op zoek moesten naar een nieuwe crew van medewerkers en veel nieuw materiaal heeft moeten aanschaffen (vermoedelijk is het hogere inschrijfgeld een gevolg daarvan). Je zou daaruit kunnen concluderen dat de voormalige medewerkers partij hebben gekozen, maar je mag daarover je twijfels uitspreken. Persoonlijk willen we absoluut geen partij trekken in het geschil, vooral omdat we maar één kant van het verhaal gehoord hebben, maar wel proberen we de feiten in het juiste perspectief te zetten. Feit is bijvoorbeeld dat de voormalige medewerkers vooral met uitzetter Andjelko te maken hebben gehad. En volgens een bron zou hij hen als ‘verraders jegens hem’ zien als zij zich bij de nieuwe organisatie aan zouden sluiten. De huidige organisatie moest dus opzoek naar nieuwe maar daarmee onervaren medewerkers voor het uitzetten van de routes. Ook dat heeft best wel wat problemen met zich meegebracht horen we. En als je dan denkt dat je alles voor elkaar hebt voor de Croatia Trophy vallen er tijdens het evenement delen van routes uit, zelfs een keer een uur voor aanvang van de wedstrijd. Of hier de andere partij de hand in heeft gehad valt niet te bewijzen, maar feit is wel dat deze woont in de omgeving terwijl de huidige organisatie vooral uit Zagreb afkomstig is. De huidige organisatie vertrouwt ons verder toe ook veel met corruptie te maken te hebben.

Toekomst? Het uitvallen van een aantal delen van het parcours heeft voor de meeste problemen gezorgd. Routes die uitvallen worden ingekort, een latere route wordt naar voren gezet en een voorgaande route wordt herhaald. En om één dag op te vangen moeten de deelnemers in de Trophy klasse zelf een zware off-road proef uitzetten. Die moeten ze eerst zelf rijden en vervolgens moeten ze de proeven van hun tegenstanders rijden. Het pakt voor de Trophy klasse nog goed uit, maar de Adventure en Legend Klasse rijden die dag een route die ze eerder reden. Feit is ook dat de organisatie al hun problemen trachten te verbergen voor de deelnemers. Co-piloot Eric Plomp merkt in onze ogen terecht op dat het een ander verhaal zou zijn geweest als de organisatie vanaf het begin eerlijk zou zijn geweest over de problemen richting de deelnemers. We hebben sterk de indruk dat dit te maken heeft met de heersende mentaliteit aldaar. Een zekere mate van trots, zelf je problemen oplossen en wraak zijn zaken die ontegenzeglijk zwaarder gaan wegen naarmate je zuidelijker in Europa vertoeft. Tekenend is dat de organisatie zelf claimt dat de grootste overwinning dit jaar het feit is dat de finish uiteindelijk gehaald is. Veel zal naar onze mening afhangen van een volgende Croatia Trophy en dan gaan we er voor het gemak vanuit dat deze zal komen. Laten we niet vergeten dat we maar liefst achttien weergaloze, unieke, fantastisch mooie en onvergetelijke Croatia Trophies hebben mogen beleven. Om een organisatie dan af te rekenen op één minder mooie Trophy is uiteraard ook niet terecht.

Boven: Geert Martens en Robbert Janssen (Legend Klasse) tijdens de proloog.

De proloog in het kort beschreven. De proloog voert de deelnemers door een bosrijk dal. In het diepste deel van het dal slingert zich een riviertje met kristalhelder water richting uiteindelijk de Middellandse Zee. De deelnemers laten het riviertje, zowel letterlijk als figuurlijk, links liggen. Tussen bomen en door gaten komen ze bij een langgerekte moddersectie met diepe sporen. Niet iedere deelnemer komt daar ongeschonden doorheen. Maar eenmaal achter de rug volgt een scherpe draai van 180°. Tussen de bomen door volg je een boomloos traject van voormalige bovengrondse stroom palen over een lengte van pakweg honderd meter. Dan duik je rechtsaf het bos in om kort daarna bij de genoemde rivier uit te komen. De Adventure en Trophy Klasse steken het riviertje, dat zich ter plekke in twee delen heeft gesplitst, over alvorens ze de finish bereiken. De Trophy Klasse bereikt het riviertje ter hoogte van een moddersectie. Lekker vet, met als schrale troost dat het riviertje zich hier weer samengevoegd heeft tot één geheel. Visueel gezien is dit deel voor de finish van de proloog het meest aantrekkelijk. Het gros van de foto’s hebben we dan ook daar gemaakt.  

Boven en onder: Victor Stolyarchuk en Sergei Ivanov uit Rusland (Legend Klasse).

Boven: Vaderlanders Ge Hofenk en Roy Steenbergen (Legend klasse).

Onder drie keer: Stephane Oleksy en Francois Chantier uit Frankrijk in hun fraaie Toyota BJ 42 (Adventure Klasse).

Boven: Brian de Jong en Sanne van den Born. Ze moeten tijdens de proloog wachten op een vastzittende voorganger. Dat gebeurt in een lange moddersectie met diepe sporen met geen mogelijkheid om te passeren. 

Boven: Blaz en Joze (met accent circonflexe op de ‘z’ van de mannen) Drozg uit Slovenië en het zal niet verbazen dat deze mannen in de Trophy Klasse opereren.

Onder: Kristian Jensen en Frederik Brinch uit Denemarken en eveneens actief in de Trophy Klasse.

Boven: De enige deelnemer die alle Croatia Trophies beleefd heeft is Fritz Becker uit Duitsland. Dit jaar wordt hij terzijde gestaan door Micha Dick.

Boven: Als we het goed hebben zijn dit Hardo Mere en Lauri Junkin uit Estland en ook hen zie je hier tijdens de proloog.

Onder: Voor het eerst in de geschiedenis van de Croatia Trophy dingen er ook twee Australische teams mee in de Trophy Klasse. Dit is een van hen, met als bezetting Adrian Parker en Alan McGilvray. Mocht enige twijfel omtrent hun voertuig ‘je gemoed dan wel grijze massa beroeren’, ze leveren inderdaad strijd in een Nissan Patrol. Toyota LandCruiser en Nissan Patrol zijn razend populair in Down Under. Terzijde, de overtocht van hun voertuigen naar Europa nam vijftig dagen in beslag!

Boven: Steven Giusti en Mirko Alba uit Italië binden de strijd aan met hun Suzuki SJ 413 in de Legend Klasse.

Onder: Arthur Toumanov en Uladzimir Rudnitski uit Belarus (Wit Rusland) in een Jeep Wrangler Rubico en eveneens in de Legend Klasse.

Boven: Vladimir Krechitov en Igor Chernenko in een Toyota LandCruiser 72 (Legend Klasse). Inderdaad komen ze uit Rusland…

Boven en onder: De lange Land Rover Defender 130 oogt bewondering van veel toeschouwers en wordt uitgebreid op de foto gezet. Robbert Janssen (Autobedrijf Robbert Janssen) steekt na afloop van de proloog twee duimen op en dan mag je aannemen dat het goed is gegaan…. 

Boven: Ge Hofenk en Roy Steenbergen nog een keer.

Boven: Het derde team uit Nederland dat deelneemt in de Legend Klasse, Frank en Daan Scholten. Knap ook, want de L.R. Defender 90 is niet heel dramatisch verbouwd.  

Boven: Franck Daurelle en Françoise Hollender (Frankrijk) in hun Land Rover Defender. Françoise is met haar Euro 4×4 Parts één van de sponsoren van de Croatia Trophy.

Onder twee keer: Silvain Bression en Joel Louis, eveneens uit Frankrijk, met onder hun zitvlees een Suzuki Samurai.

Boven en onder: Kevin Pringot en Charly Pochez (Frankrijk, Adventure Klasse).

 

Boven: Brian de Jong en Sanne van den Born.

Boven: Urmas Uffert en Kaido Kallavus (Estland, Adventure Klasse).

Boven: Benjamain Pierre en Nicolas Denis (Frankrijk, Adventure Klasse).

Boven: Sjoerd Wijnia en Eric Plomp in hun doordachte Suzuki Samurai TDi (Adventure Klasse).

Boven: Nogmaals de Denen Kristian Jensen en Frederik Brinch. 

Twee keer boven en hieronder: Micha Dick, co-pilote van Fritz Becker.

Boven: Daniel Mühlbacher en Joseph Reinisch (Oostenrijk, Trophy Klasse).

Boven: Het Australische team Dave en Simon Cameron leggen hun Nissan Patrol GQ even op zijn kant tijdens de proloog.

Boven en onder: ‘Dubbel James’ en dan hebben we het over James (Jim) Marsden en zijn co-piloot James Ayre.

Boven: James (Jim) Marsden (strijdt samen met de hier buiten beeld zijnde co-piloot James Ayre) rijdt zijn bolide na afloop van de proloog even door de ‘wasstraat’. Die is echter dieper dan hij vermoedde.

Boven: Het Australische team Dave en Simon Cameron, maar nu rijdend.

Boven: Szilard Magyar en Pippo Krisztian (Hongarije, Trophy Klasse).

Onder: Vallo Sassi en Ats Tsupsman (Estland, Trophy Klasse). 

Boven: Sybolt Bruinsma komt de eerste dagen een kijkje nemen bij de Trophy.

Binnenkort meer over de Croatia Trophy 2019! 

Gelukkig mocht ondergetekende in verschillende vormen ook een stukje persoonlijke sponsoring ontvangen van een aantal rasechte 4×4 liefhebbers. Die noemen we graag, want zonder hen had je dit verslag niet kunnen lezen. We noemen ze in willekeurige volgorde.

Rob en Ellen Vogelzang.

Van Esch Metaalreclycling.

Jan Houtkoop (Steephilltracks).

Wolters Advies.

Sand and Stone en Autobedrijf Robbert Janssen in Etten-Leur.

Tekst & fotografie: Martin Brink.