De derde dag van de Croatia Trophy 2019 breekt aan en de voorspelde regen is gearriveerd. Hoe anders ziet de omgeving er ineens uit. Een wijde wereld met vriendelijk blauwe luchten en fris lentegroen heeft ineens een grauwe, mistroostige sluier aangetrokken die het zicht bovendien niet onaanzienlijk beperkt. Het regent niet hard zoals bij ons in Nederland vaak gebeurt en dat over het algemeen niet heel lang aanhoudt. In plaats daarvan regent het gestaag door, soms wat harder, dan weer iets minder maar het stopt nooit, althans voorlopig. Bovendien is het kil en als we even enkele dagen op de zaken vooruit mogen lopen, dan worden de deelnemers boven op een berg zelfs verrast door een heuse sneeuwbui!
Boven: Frank en Daan Scholten (Legend Klasse).
Overpeinzingen. Op de derde dag van de Croatia Trophy staat de Trophy Day gepland. De locatie ligt circa 15-20 km. verwijderd van het basiskamp. De route er naar toe is mooi maar geeft wel stof tot nadenken. Hemelsbreed maar een klein stukje meer naar het oosten ten opzichte van het voormalige basiskamp in Staro Selo, maar toch duidelijk anders. Nog veel kapotte en/of verlaten huizen in meer dan wel mindere ‘staat van ontbinding’ en dat zagen we rondom Topusko de laatste jaren bijna niet meer. Van lokale insiders horen we ook de reden. Veel van die huizen waren in het verleden van Serven. De oorlog heeft veel kapot gemaakt zoals je wellicht weet en niemand weet of de voormalige eigenaren ooit nog terugkomen. Aangekomen op de locatie parkeren we de auto op zo’n plek met verlaten huizen, geflankeerd door schuren en andere bijgebouwen. Kijk in een van de schuren en er ligt nog van alles, alsof de bewoners in aller ijl hun huis hebben verlaten. Van een in verval geraakt kippenhok hangt een open deur scheef aan de sponning en er is geen kip te bekennen. Dat zegt meer dan genoeg dunkt ons, want mochten er toch mensen wonen, welke bewoner waar op de wereld wil er ’s ochtends nu zijn verse eitje missen?
Onder: Geert Martens (Sand and Stone) en Robbert Janssen (Autobedrijf Robbert Janssen) en eveneens opererend in de Legend Klasse.
‘Zoektochtje’? Een kort stukje lopen via zompige sporen brengt ons naar de off-road arena. Meer eigenlijk het ‘episch centrum’ van waar gestart wordt door alle drie klassen. Met tijd genoeg volgen we een stukje van de route op zoek naar een mooie foto locatie. Een grote parasol van Sven Strobbe (TMM Photography) beschermt ons tegen de regen en het constante druppelen van de talloze bomen. Een twintig minuten lopen brengt ons op een mooie plek. Een ‘zwerm’ her en der tegen de bergwand ‘geplakte’ lokalen vindt dat wat later eveneens, evenals een aantal service mannen van de verschillende teams. En dan is het wachten op de deelnemers in de Legend en Adventure Klasse die als eersten zullen starten en hier zullen passeren. En dat wachten gaat best wel lang duren om eerlijk te zijn.
Boven: Sjoerd Wijnia en Eric Plomp (Adventure Klasse).
De uitdaging voor de Legend en Adventure. Maar eindelijk horen we in de verte het gedempte brullen van de eerste bolides. Gezien dat het Trophy Day is komen verschillende auto’s tegelijk, want de deelnemers strijden deze dag in teamverband, met meerdere auto’s tegelijk dus. Gelijk krijgen we twee Nederlandse teams uit de Legend Klasse in beeld die tussen de bomen door middels een minuscuul stroompje op ons toekomen. Het zijn Geert Martens en Robbert Janssen met Frank en Daan Scholten. Maar waar blijven Ge Hofenk en Roy Steenbergen? Later horen we de reden van hun absentie; de distributieriem van de auto van Ge en Roy heeft het begeven. Het stroompje slingert door een breed dal dat in onze richting snel smaller wordt. Aangekomen bij ons moeten de teams scherp haaks naar links een hoge oever op en direct daarna scherp naar rechts tussen twee bomen door. Makkelijk gezegd, maar vergeet niet dat ze vanuit het stroompje ‘natte banden’ meenemen plus dat de regen al langere tijd door het ‘sponzige bladerdak’ de grond heeft bereikt. Met andere woorden, die steile oever is inmiddels spekglad. En de bomen ter plekke werken niet direct mee als je haaks naar links wilt. Wat ook niet helpt is dat je bij het manoeuvreren om een beetje fatsoenlijk voor die hoge oever uit te komen, je goed moet opletten niet te ver door te steken naar rechts, want onder de afgestorven bladeren van de laatste herfst verschuilt zich modder met moeras neigingen. Je wiel zakt er snel bijna helemaal in weg. De prestaties van de deelnemers wisselen sterk. De een lukt het met flink wat moeite om wel boven te komen; maar anderen rollen al gauw hun lierkabel uit. Dat geldt ook voor Geert Martens en Robbert Janssen. De oever op lukt ze vlot, maar de scherpe draai daarna tussen de bomen door nekt ze. Hier hebben ze duidelijk nadeel van de lengte van hun Defender 130. Het lukt ze uiteraard wel met veel lieren, maar dat kost gewoon tijd.
Boven: Ge Hofenk bezig met de distributie van zijn bolide. Met wat kunst en vliegwerk (twee gescheurde stoterstangen te lassen en alle kromme exemplaren recht te tikken) weten ze de auto weer aan de praat te krijgen en mee te rijden. Alleen Trophy Day en Circuit Race hebben ze verstek moeten laten gaan.
Boven: Franck Daurelle en Françoise Hollender (Frankrijk, Adventure Klasse).
Onder: Kevin Pringot en Charly Pochez (Frankrijk Adventure Klasse).
Boven: Urmas Uffert en Kaido Kallavus uit Estland (Adventure Klasse).
Boven en onder: Even daarvoor klauteren ze feilloos tegen de oever op, maar hemelsbreed dertig meter verder, als het parcours ze weer het stroompje instuurt, sturen Kevin Pringot en Charly Pochez wat onbehouwen tegen de hoge, ter plaatse loodrechte oever. Het linker voorwiel van hun Toyota BJ 71 is het duidelijk niet eens met hun actie en bederft als wraak deze dag de off-road pret voor de mannen.
Boven: Eric Plomp.
Boven: Guillaume en Fabien Gaugain (Frankrijk, Adventure Klasse).
Onder: Benjamin Pierre en Nicolas Denis (Frankrijk, Adventure Klasse).
Boven: Stephane Oleksy en Francois Chantier (Frankrijk, Adventure Klasse).
Boven: Sanne van den Born, co-pilote bij Brian de Jong.
‘Shock’… bestendig. Brian de Jong en Sanne van den Born krijgen net voor de steile oever omhoog te maken met een ‘kort oponthoud’. Een oog aan de zuigerstang van de schokdemper rechts achter geeft de strijd op en breekt af. Geluk bij een ongeluk is dat de technische mannen van brian en Sanne, Ton en Jan, aanwezig zijn als toeschouwers, evenals eigenaar John de Leur die enkele dagen vrij gemaakt heeft om te komen kijken. Met vereende krachten wordt de schokdemper gedemonteerd en weinig later kunnen Brian en Sanne hun ‘pad’ vervolgen. Een beetje rekening houdend met het gemis van de schokdemper kunnen ze toch gewoon zonder al te grote problemen uitrijden.
Onder: Drie keer Brian de Jong en Sanne van den Born.
De Trophy uitdaging. De inspanningen van de Legend en Adventure Klassen zijn relatief kort op Trophy Day. Anders is dat voor de deelnemers in de Trophy Klasse. De uitdaging die zij voor hun kiezen krijgen is ook veel groter. Stel je een diep dal voor. Nog net geen ravijn, maar wel met tamelijk steile berghellingen. Bovendien geen echt gladde hellingen. Rijkelijk begroeid met dikke vegetatie en op de bodem nog een stevige ‘pukkel’ van aarde. De bedoeling is om enkele leden van het team aan één zijde het dal in te laten zakken en ze aan de andere kant weer door een van de teamleden uit het dal ’te hijsen’. Juist dat uit het dal omhoog lieren is listig omdat de helling ter plaatse een kort stukje vrijwel loodrecht hemelwaarts ‘wijst’. Plus dat deze door de vegetatie en de almaar door druppende regen spekglad is. Hebben ze deze hindernis eenmaal achter de rug, dan wacht hen een stukje verder nog een lange maar ook gemene schuine helling omhoog. Ook daar ontkomen ze niet aan het onderling samenwerken.
Boven: Christian Wulz en Marius Pop uit Oostenrijk (Trophy Klasse).
Boven: ‘Honderden fotografen’ slaan de verrichtingen van de Trophy Klasse gade….
Boven: Blaz en Joze Drozg (Slovenië, Trophy Klasse).
Onder: Vallo Sassi en Ats Tsupsman (Estland, Trophy Klasse).
Boven: Hardo Mere en Lauri Junkin (Estland, Trophy Klasse).
Onder: Johan Eibensteiner en Harald Deutschmann (Oostenrijk, Trophy Klasse).
Boven en onder: Het laatste stukje van het parcours voor de Trophy Klasse met hieronder Dave en Simon Cameron uit Australië die de laatste meters omhoog lieren.
Boven en onder: Kristian Jensen en Frederik Brinch (Denemarken, Trophy Klasse) eveneens tijdens het afleggen van de laatste meters.
Boven: Fritz Becker en Micha Dick (Duitsland, Trophy Klasse).
Boven: Vladimir Krechitov en Igor Chernenko (Rusland, Legend Klasse).
Boven en onder: Onze ‘vaderlanders’ nog een keer in beeld met boven Geert Martens en Robbert Janssen en onder Sjoerd Wijnia en Eric Plomp.
Boven: Sylvain Bression en Joel Louis (Frankrijk, Adventure Klasse).
Boven: Fritz Becker.
Boven: Organisator Igor tijdens de briefing voor de Circuit Race.
Boven: Jim Marsden met, als we ons niet vergissen, de Estlandse co-piloot Lauri Junkin (bij Hardo Mere). Tijdens de Circuit Race hebben de mannen van co-piloot gewisseld, dus James Ayre stapte in bij Hardo Mere.
De Circuit Race! Na de Trophy Day volgt de Circuit Race. Die is op dezelfde locatie als de Trophy Day, maar uiteraard is er een ander parcours uitgezet. Wat wel eender is gebleven is de regen die nu onophoudelijk uit het zwerk neerdaalt. Tijdens Trophy Day waren er namelijk enkele momenten dat het alleen heel licht spetterde. Voor de Trophy Klasse is het parcours een klein stukje anders dan voor de Legend en Adventure Klasse. De bedoeling is dat de Legend Klasse twee ronden rijdt en de Adventure Klasse drie ronden. De Trophy Klasse krijgt op het iets moeilijkere parcours zelfs vijf ronden voor haar kiezen. De start is op het grote veld alwaar ook Trophy Day van start ging. Die start is het meest spectaculair. Ook op het veld is een 180° bocht met enkele stempelpaaltjes. Heb je alle ronden gereden, dan rest nog een laatste sprintje richting het startpunt dat tevens de finish is. Ook op dat laatste stukje van het parcours staan twee paaltjes waar afgestempeld moet worden.
Boven: Onze ‘vaderlandse vrienden’ Geert Martens en Robbert Janssen en Frank en Daan Scholten krijgen beiden kort na de start te maken met een verontrustend geluid in de aandrijflijn. De oorzaak wordt niet direct gevonden, maar toch wordt besloten de twee rondjes te laten voor wat ze zijn. Vermoedelijk is het een wiellager geweest dat ze gehoord hebben denken ze later zelf, wat ze baseren op het feit dat dit later in de week vervangen moet worden.
Boven en onder: Steven Giusti en Mirko Alba uit Italië, Legend Klasse.
Boven en onder: Arthur Toumanov en Uladzimir Rudnitski uit Belarus (Wit Rusland) en uitkomend in de Legend Klasse.
Boven: Victor Stolyarchuk en Sergei Ivanov (Rusland, Legend Klasse).
Strijd op het scherpst van de snede. Bloedstollend spannend is de Circuit Race niet, althans niet voor het publiek. Een deel van het parcours speelt zich namelijk af in het bos. Sta je in het bos, dan zie je de gladiatoren even voorbij komen en weg zijn ze weer. Op het veld heb je ze het langst in beeld, maar dan moet je genoegen nemen met het feit dat je ze niet in het bos voorbij ziet komen. Met voorsprong het meest spannend in de Circuit Race komt op conto van Sjoerd Wijnia en Eric Plomp die in een felle maar sportieve strijd gewikkeld raken met de Estlanders Urmas Uffert en Kaido Kallavus. En dat begint al met de start. Beiden schieten van meet af als pijlen uit de boog weg. Urmas en Kaido liggen meters voor maar al snel komen Sjoerd en Eric langszij. Volkomen gelijk denderen ze dan op de eerste bocht naar rechts af. Volkomen gelijk stieren ze vervolgens af op de 180° bocht. De Estlanders duiken in de buitenbocht en Sjoerd en Eric nemen de binnenbocht. De Estlanders in de wijde buitenbocht kunnen daarbij wat sneller en bij het uitkomen van de bocht liggen ze dan ook een haartje voor (zie foto boven). Slechts centimeters naar het lijkt, maar even verderop moeten ze rechtsaf naar beneden het dal in. Daar is slechts ruimte voor één auto en kun je niet passeren. Wie het eerst komt spint ook goed garen (heerlijk om een uitdrukking en een spreekwoord te combineren). De Estlanders lijken dus in het voordeel. Maar dat is slechts voor een kort moment. De kont van hun Samurai zwiept even door naar buiten maar van dat korte moment van hapering maken Sjoerd en Eric gretig gebruik. Hun Samurai schiet naar voren en pakt de leiding. Die minuscule voorsprong geven ze alle drie de ronden niet meer af, ondanks dat ze zeer verbeten strijd moeten leveren geeft Sjoerd na afloop grif toe. Geen moment konden ze hun aandacht laten verslappen, want in iedere ronde zaten de Estlanders slechts fracties van seconden achter hen!
Onder: Achter Sjoerd Wijnia/Eric Plomp en de Estlanders volgt de rest van de meute uit de Adventure Klasse. Even is de lucht bezwangerd van rook en het geluid van getergde motoren die hoog in de toeren om de voorrang strijden.
Boven en onder: Drie ronden wurgende spanning tussen Sjoerd/Eric en de Estlanders Urmas/Kaido.
Boven: Franck Daurelle en Françoise Hollender van Euro 4×4 Parts (Frankrijk, Adventure Klasse).
Onder: Guillaume en Fabien Gaugain (Frankrijk, Adventure Klasse).
Boven Brian de Jong Sanne van den Born; onder Sjoerd Wijnia en Eric Plomp, beiden in de Adventure Klasse.
Boven: Nikola en Dejan Savic uit Servië.
Boven en twee keer onder: Brian de Jong en Sanne van den Born tijdens de Circuit Race.
Boven: Nog altijd zeer kort op elkaar…
Boven: Uhhh, blij dat het goed is gegaan….?
Boven: Brian de Jong en Sanne van den Born arriveert bij de finish.
Boven en verder naar onder. De Trophy Klasse sluit de Circuit Race af met vijf ronden. Zij doen de modder het hoogst opspatten met hun multi paardenkrachten motoren. Spektakel om te zien, maar als gezegd niet bloedstollend spannend als het veld eenmaal uiteen getrokken is. Veel aandacht gaat uit naar de kemphanen Johan Eibensteiner, Jim Marsden en Hardo Mere, maar ook de overige deelnemers als Szilard magyar, Christian Wulz, Helder da Rocha en alle anderen laten geducht van zich spreken. Geniet van de modderige beelden die we schoten van de Trophy Klasse.
Boven: Uni-forme regenkledij…. Te koop bij iedere lokale supermarkt….
Boven en onder: Helder da Rocha en Flavio Gomes Touças (Portugal, Trophy Klasse).
Boven: Jim Marsden (van Gigglepin) maar voor de verandering dus met Lauri Junkin.
Boven en onder: Daniel Mühlbacher en Josef Reinisch (Oostenrijk, Trophy Klasse).
Boven: Een enkeling bereikt een ’tikje kreupel’ de finish…
Binnenkort het voorlaatste deel 4 van de Croatia Trophy 2019! Het verloop van de wedstrijd, daarna de finish met uiteindelijk de prijsuitreiking zitten nog in de pen. Hou deze site in de gaten!
Mocht je het nog niet gelezen hebben in onze vorige twee verslagen van de Croatia Trophy 2019, dan bij deze de verschillende vormen van persoonlijke sponsoring welke ondergetekende heeft mogen ontvangen van een aantal rasechte 4×4 liefhebbers. We zijn er dankbaar voor, want zonder hen had je dit verslag niet kunnen lezen. We noteren ze in willekeurige volgorde.
Wolters Advies.
Sand and Stone en Autobedrijf Robbert Janssen in Etten-Leur.
Jan Houtkoop (Steephilltracks).
Rob en Ellen Vogelzang.
Van Esch Metaalreclycling.
Tekst & fotografie: Martin Brink.
