De 2024 carmen cygni van de oudste…

Het meest onduidelijke in de titel zul je ongetwijfeld ‘carmen cygni’ vinden. Het is de Latijnse benaming van een zwanenzang, hetgeen een metaforische uitdrukking is voor het laatste werk (of daad) van iemand (vaak een kunstenaar) in het aanschijn van de dood. Meer algemeen is het voor de laatste uiting van iemand vóór zijn of haar vertrek. Het is een oude uitdrukking en verwijst naar de mythe dat een zwaan, als hij zijn sterven voelt aankomen, nog eenmaal een wonderschoon gezang laat horen. Die mythe komt het eerst voor in de door de Griek Plato (filosoof en schrijver, leerling van Socrates en leraar van Aristoteles) omschreven dialogen in zijn ‘Phaedo’ en dat wordt nog wel eens gezien als de belangrijkste bron van informatie over het leven en de filosofie van de eveneens Griekse filosoof Socrates. Socrates zou op de avond voor zijn terechtstelling gezegd hebben dat zwanen, voordat ze sterven, niet uit droefheid mooier zingen dan ooit tevoren, maar uit blijdschap over de weldaden die hen van Apollo (belangrijke God uit de Griekse mythologie) na de dood te wachten staan. Er zijn in de geschiedenis ontelbare voorbeelden te vinden van de ‘zwanenzang’ van personen maar ook in de tegenwoordige tijd zijn die te vinden. Ongetwijfeld herinner je je de videoclip nog wel van David Bowie welke hij vlak voor zijn overlijden op 10 januari 2016 uitbrengt bij het nummer Lazarus.

Maar we zijn er nog niet. Je weet nu dat het gaat om een zwanenzang van de oudste, maar over welke oudste hebben we het? Niet zo heel moeilijk als je in het achterhoofd houdt dat je in beginsel op een site zit die het off-road in de schijnwerpers zet en probeert te houden. En wat is nu de oudste club? We vierden in mei nog een feestje met ze ter gelegenheid van hun vijfenveertigste verjaardag! “Oooh”, horen we nu massaal via talloze digitale lijntjes op ons af komen, “je hebt het over de ANVT”. Juist beste lezers, we hebben het over het laatste ANVT evenement van 2024 en hoe we op dit verhaal komen? Simpel omdat de ANVT op de bekende crossbaan in Heerde een heerlijk en goed georganiseerd ‘off-road kunststukje’ op de wereld heeft losgelaten. En weliswaar mag je dat volgens ons zien als een zwanenzang, maar gelukkig alleen maar voor 2024, want we nemen aan dat ze in 2025 nog altijd van de partij zullen zijn. En laten we eerlijk zijn, met deze introductie hebben we hopelijk je kennis over wat beschouwd wordt als de drie meest invloedrijke klassieke filosofen (Socrates, Plato en Aristoteles) in de westerse traditie weer een beetje opgefrist.

Boven: Het zand van Havelterberg tijdens de laatste dag van november 2024 zit er nog op en op deze eerste dag van december 2024 komen we deze Volvo XC 90 opnieuw tegen. Het lijkt er op dat eigenaar Richard Flierman, tevens lid van ‘Martin’s fanclub’ (Martin van der Zouwen), de smaak van het onverharde off-road te pakken heeft. Velen zullen het aanmerken als een virus, maar dat klinkt ons te kwaadaardig en bedreigend in de oren. Liever noemen wij het als dat de ‘liefdevolle armen van de off-road passie’ Richard in haar tentakels heeft gesloten. We gaan daarbij gemakshalve uit van de steevast gelukzalige glimlach welke we op het gezicht van Richard zien telkens als hij ons passeert. En we hebben hem zeker 835 rondjes voorbij zien komen….

Genoeg gezwetst. We stappen deze eerste dag van december ruim op tijd in onze bolide en vangen in opperbeste stemming de reis naar Heerde aan. Mooi weer met een prominent aanwezig zonnetje zijn voor de helft verantwoordelijk voor die opperbeste stemming. De andere helft komt zonder twijfel op het conto van de prachtige heenreis, welke door de Veluwe en landgoed De Dellen voert, plus de wetenschap dat het ANVT evenement plaats vindt op de prachtige motorcrossbaan van de M.S.V.N.O.V. We arriveren ruim op tijd, maar alleen om te constateren dat we niet de eersten zijn, maar gelukkig ook zeker niet de laatsten. Het evenement begint voor ons al bij de ‘poort’, alwaar enkele leden van de ANVT organisatie controleren of de dames en heren die zich aanmelden zich ook daadwerkelijk hebben ingeschreven. Wij benutten de tijd die dat vergt om even lekker bij te kletsen met de dames en heren van de organisatie en te horen hoe druk het gaat worden. Ronald weet te melden dat honderd en tien (110) leden en ‘gastrijders’ zich hebben ingeschreven voor een dag off-road pret hier in Heerde. Nog niet meegeteld zijn dan de auto’s van de organisatie. Uit ervaring weten we dat dit er zeker een tiental zijn. Slik, dat wordt hard werken. Enfin, de modderschoenen aangetrokken en de camera’s om onze nekken gezwiept slaan we ‘onopvallend’ de route naar de goed voorziene kantine op het motorcrossterrein in. Yep, eerst een kop koffie alvorens we de baan opduiken.

Boven en onder: Gerrit van Os junior en we krijgen sterk de indruk dat hij een soort van ‘off-road strippenkaart’ heeft bij de clubs. We komen hem namelijk op meerdere club evenementen tegen. Dat geldt in vrijwel dezelfde mate voor de heren hieronder, Charles van Hemert en Sander Zondag. Van deze mannen weten we dat ze ook in het bestuur van Jeebee zitten. Zo’n evenement bij een collega club geeft hen de gelegenheid om ook eens te genieten van het off-road rijden. Dat verklaart tevens die brede grijnzen op hun postzegeltjes.

Boven: Drie of vier bolides van ‘Club Kansloos (uit de provincie Groningen hoor!) komen we tegen en dan weten we op voorhand dat we serieus en visueel mooi off-road werk te zien krijgen. Toffe en spontane mannen ook, laten we dat niet vergeten te schrijven.

Rood en dubbel rood. Een forse plas water midden op het terrein is lange tijd afgesloten geweest. Althans, wellicht was het open maar durfde niemand zich daar in te wagen. Hoe het ook zij, vandaag zien we na lange tijd dat ter plekke weer een route is uitgezet door de ANVT. Heen is min of meer afgelint, maar eenmaal aan het eind, na een tamelijk scherpe, bijna 180° draai, mag je zelf de route terug bepalen. Middendoor is het flink pittig, met name pal voor de plek waar je weer veilig op het drogere deel staat. Net daarvoor is het tamelijk diep en bovendien is de oever van de plas daar verticaal recht en uiteraard spekglad. Moeilijk om daar tegenop te klauteren met je auto en we zien hier dan ook menig kabeltje of sleeplintje uitgerold worden. Veel veiliger is de iets langere route langs de oever. Dan kost het hooguit aan het eind wat moeite als je, in een vlaag van overmoed, iets teveel naar links stuurt, want dan krijgen twee wielen van je bolide te maken met dat diepe gat van die middendoor route. Weet je dat te ontwijken, dan overheerst euforie.

Boven: Hij probeert stiekem incognito deel te nemen aan evenementen en vandaar de zeer bescheiden reclame op de achterruit van zijn Jimny. Maar helaas, Arno Baauw van Suzi’s Place is al jaren een zogeheten ‘off-road BN’er’.

Boven: De voortgang van een Toyota LandCruiser is behoorlijk belemmerd en het kost dan ook twee voertuigen met een lier om de LandCruiser te bergen. Wel goed bezig die bergers, want één lierkabel hebben ze alvast gedubbeld (gesnatched).

Onder drie keer: Fraaie Subaru’s en we durven gerust te schrijven dat deze auto’s ons inziens ‘ondergewaardeerd’ worden.

Boven: We vermoeden een kansloze waterslag in een ongebruikelijke plek…

Boven en onder: Bellen achter het stuur (Jeroen van Gemert) maar in dit geval ‘een wellicht lelijke kreet om hulp’ in een stilstaande auto. Mag dat of betekent het een onvoorwaardelijke ’taakstraf’? Onder een gestruikelde Jan Hol en die zit duidelijk buiten zijn auto. Benieuwd naar die foto…

Verandering van spijs… Het leuke van de baan in Heerde is dat er voor iedere off-roader wel wat te vinden is. Een doorgaande route welke, afhankelijk van het weer voorafgaand aan het evenement, best wel eens pittig kan zijn ook al bestaat deze voornamelijk uit losse bosgrond. Maar zo niet, dan zijn er behoorlijk wat afwisselende uitdagingen naast de baan te vinden en die variëren van mild tot zwaar.

Boven: Even een reddingslijntje uitgooien.

Boven twee keer: Voormalig challenge deelnemer Bart Hems met zijn zoon. De off-road challenge sport in wedstrijdverband ligt in Nederland helaas op zijn gat.

Boven: Ai, staat in ons favoriete 4×4 voertuigen lijstje, de korte MB-G cabrio. Kom je helaas niet zo veel meer tegen ‘in het wild’. Als ’troost’ mogen ze ons ook straffen met een lange MB-G hoor, want die is een stuk praktischer in het dagelijkse gebruik.

Boven: Ook deze meneer komen we gisteren tegen in Havelterberg. Kan niet genoeg krijgen van hoog opspattende modder.

Boven: ‘Mazzelmuts’ Anne Reijnders.

Boven: Zo zie je ze zelden tot nooit, en dan zie je ineens twee verschillende VW Touareg’s twee dagen achtereen.

Onder: Tijdloze schoonheid. Let ook eens op de (PTO) lier.

Boven: Jeroen van Gemert, even vreselijk leunen voor de gezelligheid.

Boven: Een ‘blitse’ actie met een Blitz.

Onder: Ziet er onheilspellend uit, niet dan? Lijkt sterk op fileleed, maar is dat absoluut niet. Kijken naar een puike actie is namelijk ook vreselijk leuk en bovendien kun je er, wie weet, nog wat van opsteken. Jazeker, ook hoe het niet moet kan heel nuttig zijn.

Boven: Pracht actie van Gerard Mellies!

Onder: Kijk eens wat vaker in de spiegel en dan weet je hier ook wie achter het stuur zit.

Boven: Lisa Alblas en Jan Hol.

Boven en onder: De Russische UAZ Hunter, en is de Hunter gepimpt zoals het exemplaar op de foto boven, dan wordt hij Hulk genoemd.

Boven en onder: Zo verzekert en voorziet Suzi’s Place in Buuren de toekomst van en met ‘verse’ off-road liefhebbers.

Boven: Jeroen Roelofs, wie kent hem niet?

Boven twee keer: Off-road broeders. Pascal Kersten in de Suzuki Samurai en Charles van Hemert en Sander Zondag in de Suzuki LJ-80.

Onder: Albert Posthumus in zijn VW Iltis.

Boven en onder: Een listig gaatje iets te ver naar rechts en dan mag de bijrijder ‘aan het werk’.

Boven: Gerard Mellies nog een keer en ook een ‘pietsje’ teveel naar rechts. Het verschil is dat niemand de auto uit hoeft, want hij weet zijn bolide achterwaarts weer op het veilige te rijden. Iets teveel naar rechts gebeurt hem geen tweede keer.

Boven en vijf keer onder: We schreven al dat de challenge sport in wedstrijd verband in ons landje op zijn gat ligt. Drie challenge deelnemers uit het verleden, uitgegroeid tot een bescheiden vriendengroep, zoeken op evenementen daarom hun eigen zware challenge secties. Bewust creëren ze zware uitdagingen daar waar mogelijk. Zie het als het scherp houden van hun off-road skills. Het zijn Germon Kamperman op de foto boven en verder Gert Wolters en Rene van der Burg. Rene doet het vandaag wat rustiger aan omdat hij nog aan het werk gaat aan zijn auto, maar Gert en Rene tarten hier de zwaartekracht. Ze zijn daardoor wel de oorzaak van de tijdelijke opstopping welke je eerder hebt kunnen zien.

Boven Germon Kamperman, onder Gert Wolters met René van der Burg voor hem uitlopend. Als we één discipline aan moeten wijzen waar de bijrijder bijna belangrijk is dan de chauffeur, dan is het de challenge sport. Okay, zul je opwerpen, een navigator is ook belangrijk in de off-road snelheidsport en dat is ook zo. Maar in een challenge zijn, naast navigeren, ook nog verschillende andere skills een noodzaak. Conditie, vindingrijkheid, snelheid, inzicht zijn er zoal een paar.

Boven Gert Wolters en onder René van der Burg die zijn auto ‘schoon’ poogt te houden.

Boven en onder: Jan Hol in actie met zijn prachtig doordachte en geprepareerde bolide.

Boven: Leuk met een flinke snelheid door het water (wij fotografen zijn er gek op), maar de ontsteking heeft er een hekel aan, ook al heb je acht cilinders en het wat langer duurt voordat je stilstaat en de boel droog moet zien te krijgen.

Vol verwachting… Of het een geslaagd evenement is geweest kun je het best aan de deelnemers vragen die er geweest zijn. Of je vinkt de ingrediënten af die volgens jou een evenement doen slagen. Elke poging die wij doen om het te omschrijven is gedoemd te mislukken, maar wedden dat voor al jouw ingrediënten een vinkje staat? Wij kijken vast uit naar de laatste zondag van 2024, want dan is Hannibal Offroad met haar winter evenement op de baan in Heerde. We zijn benieuwd of ook zij een geslaagd evenement weten neer te zetten.