De droge ‘bagger trial’ van het VNTTK

De reden dat we het grootste deel van de heenreis geen luchtje te zien krijgen valt simpel te verklaren; mist! En behoorlijk dichte mist in die vroege uurtjes van de ochtend. Ons humeur moet derhalve even wachten met het nemen van de beslissing vrolijk te zijn of somber, totdat de mist is opgetrokken. Doen we dat niet, dan zou een verkeerd besluit aangaande het weer ‘de mist in kunnen gaan’. Afhankelijk van meerdere factoren en situaties zijn er vele soorten mist, met als overeenkomst dat allen het zicht in min- of meerdere mate beperken. Het duurt even, maar als de reis vordert komen er meer en meer momenten dat de wereld haar oorspronkelijke formaat openbaart. Dan krijgen we ook zicht op het zwerk dat een blauwe lucht laat zien, onregelmatig afgewisseld door witte en grijze wolkenflarden. Helemaal verdwijnen doet de mist pas in de loop van de dag, als we al geruime tijd op het Bagger-Park ‘rond huppelen’.

Onder: Als de trial wedstrijd van het VNTTK begint is de mist op het Bagger-Park nog niet helemaal verdwenen. Het zorgt deze zesde wedstrijd in het Open Nederlandse Kampioenschap Trial het eerste uur voor een welhaast mystiek sfeertje.

De tijd kan leren… Maar niet nadat we genieten van een kop, door de ‘keukencrew’ van het VNTTK, vers gezette koffie, die ons onze stommiteit van het nemen van een verkeerde afslag subiet doet vergeten. Het vergt een pakweg tien minuten latere aankomst dan gepland, maar zoals we al in ons verslag van Jeebee in Ouddorp schreven; tijd is een relatief begrip. Om ter illustratie maar een voorbeeld uit de dierenwereld te noemen; voor Haften (eendagsvliegen) die, na twee jaar als nimf onder water geleefd te hebben, hun hele volwassen leven in pakweg een dag moeten proppen, is een dag gelijk aan een eeuwigheid. Een dag voor een glasspons daarentegen is slechts een fractie van de vele eeuwen van zijn leven. Vele eeuwen? Jazeker. In 1986 werd in de Oost-Chinese Zee een glasspons gevonden van maar liefst twee meter lang. Diens leeftijd konden ze middels zijn skelet, net zoals bij de jaarringen in bomen, bepalen op 11.000 jaar. Dat zijn ruim vier miljoen dagen dat ze Happy Birthday voor hem of haar hebben moeten zingen! Om dat in perspectief te zetten: mocht je als mens de gezegende leeftijd van 82 jaar halen, dan zijn dat nog net geen dertigduizend dagen.

Twee keer boven en onder: Robbert Levinga beleeft in het Bagger-Park zijn trial debuut en hij weet zich daarbij geassisteerd door Kayleigh de Vries. Hij doet het beslist niet verkeerd en verraadt daar indirect mee dat enige ervaring op onverhard hem niet vreemd is. We hebben Robbert na afloop niet meer gesproken, zodat de vraag open blijft of Robbert genoeg genoten heeft van het trial rijden en het bijhorende wedstrijdelement om vaker mee te gaan doen. De volgende wedstrijd 2 oktober zal wellicht uitsluitsel geven.

Off-road cijferwerk. Het aantal deelnemers deze zesde wedstrijd mogen we ‘bescheiden’ noemen. Althans, voor de trial wedstrijden ‘nieuwe stijl’. We zien het aantal deelnemers de laatste tijd gezond stijgen, maar vandaag blijft het aantal steken op ‘slechts’ 24 stuks. Nog altijd een mooi aantal hoor, en niets om ongerust over te worden als je wat dieper graaft naar de oorzaak. Met wisselende redenen moeten sowieso tien vaste rijders het af laten weten. Tel die er bij op en dan ziet het plaatje er zelfs een stukje positiever uit dan de voorbije wedstrijden. Hoe komt het dan dat er toch nog 24 rijders deelnemen is je volgende gedachte. Deels heeft de VNTTK dat te danken aan Hans Nonkes, onder kenners in het off-road wereldje een tamelijk bekende off-road liefhebber. Die heeft besloten mee te gaan doen en neemt, naast zijn vriendin Margo Levinga, en passant nog een horde potentiële trial liefhebbers mee. 

Boven en onder: Mannen bij wie ieder commentaar in feite overbodig is; Ronald en Nick van Loenen. Zijn intussen enorm aan elkaar gewaagd en iedere wedstrijd opnieuw is er geen peil op te trekken wie van de twee het minste aantal strafpunten scoort. Behalve tegen de overige deelnemers in het veld strijden deze mannen een graadje (of meer) fanatieker tegen elkaar. Van Loenen senior denkt daarbij “ik zal die snotneus wel eens mores leren en dat hij terdege rekening moeten houden met de oude garde omdat deze nog lang niet afgeschreven mag worden”. Van Loenen junior denkt daarentegen “het oude brood moet eerst op en ik zal die ouwe wel eens een poepje laten ruiken, hem eens leren hoe het moet”. Of gedachten in die strekking, die natuurlijk een door ons verzonnen illustratie zijn van een gezonde, onderlinge competitiegeest. Vandaag is het de junior Nick die pa Ronald in het stof laat bijten. Als beiden alle acht proeven gereden hebben is het onderlinge verschil…? Slechts één puntje (77 om 78). Nog even en de VNTTK organisatie moet bij deze mannen met komma’s gaan werken.

Boven: We noemden Hans Nonkes al, die samen met zijn vriendin Margo Levinga de trialsport verrijkt. Het betekent dat ze beiden hun kunnen aan de tand voelen middels een dubbelstart. De strijd onderling gaat wisselend gelijk op, met uitzondering van Proef 7 waar Hans ‘de mist in gaat’. Dat wreekt zich in de einduitslag in het voordeel van Margo. Gelukkig kan Hans wel tegen ‘die eerste klap’, ook al is deze een daalder waard.

Boven en onder: Filibert van Otten en Bennie Rouwenhorst, eveneens in een dubbelstart dachten we, totdat official Rene Sijtsma ons inlicht. De wedstrijd verloopt in ieder geval vrijwel vlekkeloos. Vrijwel, schrijven we niet voor niets, want in de allerlaatste proef, als ze inmiddels alle overige proeven gereden hebben, geeft hun groene, high-tech RR bolide er de brui aan. Met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. Filibert vermoedt dat de BDP sensor (krukaspositiesensor) opnieuw de boosdoener is. Dat kan altijd natuurlijk, maar wel vreemd dat deze, kort na elkaar, voor een tweede keer de geest geeft. Dat schreeuwt in ieder geval om nader onderzoek. Wordt vervolgd dus.

Boven en onder: Zowel op de foto boven als onder zien we dubbelstarters. Op de foto boven zijn dat Sybrand van der Haring en Tjalling Nobel. Op de foto onder pa Henk en zoon Lars Habers waarbij de strijd in de cockpit net zo fel is als bij het duo van Loenen. Henk verprutst het op Proef 3 als de voortgang tijdelijk belemmerd wordt en dat levert hem een pak strafpunten op die ‘niet meer verbeterd’ kunnen worden, of je moet alle paaltjes bewust plat rijden. Verderop kun je een fragment zien tijdens de belemmering van zijn voortgang.

Boven: Je kon deze twee vrolijke mannen al op de openingsfoto zien waar ze de tegenwoordigheid van geest hebben gauw een terrein.nu sticker omhoog te steken, samen met hun duim, als ze zien dat de fotograaf zijn camera op hen richt. Yep, Johan van der Maas en nog niet zo heel lang Kevin Sijtsma. Kevin groeide ongeveer op in het terrein en niet vreemd dus dat ze beiden hun off-road skills middels een dubbelstart op de proeven los laten. Vooralsnog is Johan superieur. Logisch ook, want die kent de Jeep CJ-5 waarmee ze strijd leveren als zijn broekzak.

Onder: Willem van Weerdenburg zien we tegenwoordig gelukkig weer iedere wedstrijd verschijnen. Het trial rijden beheerst hij nog altijd meesterlijk en je zult van heel goede huize moeten komen om hem te kunnen verslaan. Maar het kan als je goed bent. Hebben we het over zijn altijd opgeruimde karakter, dan moeten we je teleurstellen. Dat is onverslaanbaar. 

Natjes en droogjes. We vertellen geen nieuws als we schrijven dat het, net als in vele delen van Europa, tamelijk droog is in het Bagger-Park. Op slechts enkele plekken is nog water te vinden met sporadisch een vleugje modder, puur omdat de zon het vele water dat er eerder op die plekken stond nog niet allemaal heeft weten te verdampen. De acht proeven kenmerken zich daarom vooral door goed sturen en het juist inschatten van de verheffingen en kuilen in de ondergrond, met andere woorden, handig tussen de paaltjes door weten te manoeuvreren. Deze keer geen nadenk proef zoals de proef genoemd wordt waarbij je zelf de beste route moet zien uit te vogelen. Het terrein leent zich daar helaas niet overal voor. Tijdens een vorige wedstrijd in het Bagger-Park was dat voor een eerste keer nog geen probleem, maar om op dezelfde plek opnieuw een soortgelijke proef uit te zetten is natuurlijk minder leuk.

Boven en onder: Respectievelijk Johan van der Maas en Kevin Sijtsma achter het stuur in dezelfde proef op dezelfde plaats.

Boven: Wilfred Bogerd, samen met zijn ‘weekend co-pilote’ en ‘door-de-week’ levenspartner Ilona Neijs. Tot voor kort het team dat de toon zet en vrijwel iedere wedstrijd winnend afsluit. Maar een kentering lijkt op komst in de vorm van onder meer Peter Zondag. Die weet het vuur na aan de schenen te leggen bij Wilfred en met zijn hete adem diens nekharen te verschroeien blijkt vandaag. Wilfred wint, maar slechts met één strafpuntje minder dan Peter. 

Boven en onder: Dubbelstarters weten de trouwe volgers van de VNTTK trials, maar wel rijden ze ieder in een andere klasse, Gonzo en Tasha van den Bogerd. Commentaar over Gonzo laten we achterwege; die rijdt namelijk al hééél lang off-the-road. Dochter Tasha is een ander verhaal, want die rijdt nog niet zo heel lang. Maar we noemden en voorspelden het al in een eerder verslag; off-road moet in haar genen zitten en inderdaad gaat ze aanspraak maken op de podiumplaatsen. Vandaag moet ze alleen Willem van Weerdenburg voor laten gaan, maar of dat zo blijft zal de toekomst leren. We baseren dat op de kortstondige pech die vader en dochter ondervinden met hun Taft. De koppeling geeft het op. Met een beetje strakker afstellen hebben ze de wedstrijd uit kunnen rijden, maar reparatie ligt onherroepelijk in het verschiet. En als de boel dan toch uit elkaar moet, dan overweegt Gonzo om de benzinemotor gelijk maar te vervangen door een originele dieselmotor welke hij nog heeft liggen. De Daihatsu Taftjes zijn destijds ook geleverd met eerst een 2,5 dieselmotor en later een versie met 2,8 liter inhoud. Met het extra koppel dat een dieselmotor nu eenmaal levert is de Taft in het terrein schier onverslaanbaar. We zijn benieuwd of Willem daartegen opgewassen is.

Onder: Een indicatie van het kunnen van de Daihatsu Taft zien we in de prestaties van Jeroen Roelofs. Al jaren opereert hij in de top. Tuurlijk moeten we de ‘driving skills’ van Jeroen daarbij niet uitvlakken, want hij weet zijn Taft met een welhaast dodelijke precisie op de centimeter te sturen waar hij deze hebben wil, maar luidt het spreekwoord niet ‘goed gereedschap is het halve werk’?

Boven en onder: Sander en Peter Zondag. Vandaag moet Sander zijn meerdere erkennen in pa Peter. Niet van harte natuurlijk, want ook onder hen ‘overheerst’ het fenomeen ‘competitiedrang’. Die wordt bij Sander nog wat extra aangewakkerd door de wetenschap dat die ouwe niet onverslaanbaar is, ondanks diens jarenlange ervaring. Enkele keren is het hem al gelukt en als je met die kennis dan een keer verliest, dan knaagt dat onwillekeurig….. Of je wilt of niet. 

Boven en onder: Reinier Schoonhoven en Gijs Kos. Die gaan lekker vandaag: brons…

Boven en onder: Varbian Heijne.

Eigenbelang. Op de foto’s is duidelijk te zien dat het terrein tamelijk droog is. Als er geen wolken voorbij de zon trekken is het zelfs warm voor de tijd van het jaar, drukkend warm zelfs. Toch hebben we dat liever dan regen, maar dat heeft alles te maken met de camera’s die om onze nekken hangen.

Boven: Nick van Gendt en we kunnen ons vergissen, maar naast hem vermoedelijk Willem-Dennis van Gendt. Nick lijkt ons een man van ‘stille waters hebben diepe gronden’ maar als we dat verkeerd hebben is het een man die eerst de kat uit de boom kijkt. Intrigerend en we gaan in de toekomst proberen meer relevante off-road gegevens uit hem te peuteren.

Boven: Willem van Weerdenburg in close-up. Uhhh, moeten we beloven dat nooooit meer te doen?

Boven: Tjalling Nobel achter het stuur. 

Boven: Kaleigh de Vries.

Boven en onder: Henk Habers is met het rechter achterwiel even het contact met de ondergrond kwijt, direct na een haakse afdaling in een langwerpige geul. Reinier Schoonhoven schiet te hulp en gooit zijn gewicht in de strijd. Het mag niet baten en dan rest alleen nog een sleepje om bevrijd te kunnen worden uit deze benarde situatie. Hoe je het ook wendt of keert, in beide gevallen is er sprake van hulp van buitenaf en dat levert flink strafpunten op. In tegenstelling tot vroeger, dan betekende het einde proef voor je, mag je de proef in de trial nieuwe stijl wel verder uitrijden. Behalve dat de voortgang tijdelijk hier belemmerd wordt, ondervinden Henk en Lars problemen met de koeling, met name in de ochtend. Toch zijn die gelukkig niet voldoende om uit te vallen.

Boven: Altijd prachtig om te zien hoe de kolossale Range Rover met Filibert van Otten en Bennie Rouwenhorst zich door de proeven weet te manoeuvreren. Natuurlijk vierwiel aandrijving, maar ook vierwiel besturing, afzonderlijk remmen van de vier wielen en het links en rechts kunnen nivelleren van de auto zorgen voor de uitzonderlijke prestaties van de kolos. Het enige probleem dat de mannen hebben is dat ze weinig tegenstand in hun klasse ondervinden. Het deelnemen van een paar grotere auto’s zou welkom zijn bij de mannen.

Boven en onder: Op het Bagger-Park kan de jeugd kennis maken met een graafmachine. En daar beginnen sommigen al heel vroeg mee zoals je op de foto hieronder kunt zien.

Boven en onder: Eric Kesselaers en Jan Jansen. Nog niet heel lang actief in de trialsport, maar ze doen het met veel plezier.

Boven: Reinier Schoonhoven even op verzoek voor de foto door het midden van een plas. De beste route, want wijk je daar vanaf, dan wordt het snel een stuk dieper.

Onder: Margo Levinga wordt scherp in de gaten gehouden door Gert-Jan Wolf.

Boven: Sponsor van het VNTTK is Harry Loerakker, alias Fourtrak van 4×4 Haarlemmermeer. Hij laat zien dat ook hij behendig tussen de paaltjes door weet te manoeuvreren. Sterker nog, hij raakt daarbij geen enkel paaltje, op geen enkele proef! En dat nota bene met een lange Land Rover Defender! Trouwens ook leuk dat een sponsor zich laat zien en belangstelling toont in de club of vereniging welke hij sponsort. 

Onder: Filibert van Otten achter het stuur en Bennie Rouwenhorst als co-piloot. Maar goed dat de mannen niet uit de voorruit kijken, want met zo’n dreigende lucht wordt het je al gauw bang te moede. Het blijft overigens bij dreigen.

Vacatures. De volgende wedstrijd van het VNTTK is 2 oktober. De gestage groei van het aantal deelnemers aan het Open Nederlands Kampioenschap Trial zorgt indirect ook voor luxe probleempjes. Omdat op iedere proef twee officials staan heb je al gauw een flink aantal officials nodig. Zeker met de plannen die het VNTTK voor ogen heeft, de deelnemers zoveel mogelijk laten rijden tijdens wedstrijden. Je begrijpt daarom vast wel dat ze ten alle tijden officials of helpers kunnen gebruiken. Een hapje en drankje tijdens wedstrijden zijn daarbij vanzelfsprekend. En wat is er nu leuker om met je neus bijna midden in de actie te staan? Dus wat let je? Meld je aan bij het VNTTK en je wordt direct met liefde opgenomen in een reuze gezellige crew medewerkers c.q. vrienden. Het vak van official wordt je door ervaren officials in no-time bijgebracht, dus daar hoef je je geen zorgen over te maken.

Plaatjesschieters: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.