Dutch Jeep Camp 2018!

Een lang Pinksterweekend boordevol off-road pret ligt voor ons en de aftrap doen we in het Dutch Jeep Camp in Zwartemeer. We zijn niet de enigen…

Heerlijke herinneringen. Persoonlijk bewaart ondergetekende nog altijd goede herinneringen aan een dagje Dutch Jeep Camp enkele jaren geleden. Die worden middels minstens een factor twee aangevuld met nog veel enthousiaster verhalen van terrein.nu medewerkers Ad Woolthuis en Jan Houtkoop die er tijdens de 2017 editie een weekendje hun ‘kostbare vrije tijd’ doorbrachten. Al tijdens het samenstellen van de 2018 Agenda van organisator van het Dutch Jeep Camp, de Jeep Club Nederland (JCN), krijgen we van het bestuur een mondelinge uitnodiging voor de 2018 editie. Tja, als je dan weet dat de liefde voor het 4×4 en alles dat daarmee samenhangt ooit begon met een Jeep, dan kost het de JCN geen enkele moeite om ondergetekende over te halen voor een bezoek. Wat meehelpt is dat de Land Rover Club Holland datzelfde Pinksterweekend haar 30-jarig jubileum op haar agenda heeft staan en dat viert met een feestje niet heel ver van Zwartemeer. Op de weg terug naar huis komen we er bij wijze van spreken langs…

Antidepressiva… Er lijkt geen einde te komen aan het geluk dat ons ten deel valt. De planning om vrijdag halverwege de middag richting het Zwartemeer te vertrekken loopt een uurtje uit. Geen punt, want het KNMI voorspelt schitterend weer voor het hele weekend. Vol goede moed stappen we derhalve in onze Jeep met maar een half dak en gaan we op weg. Met de snelheidsmeter rond de 100 km/u, beslist niet harder, een cd’tje in de speler en de volumeknop flink naar ‘plus’ wordt het een zeer ontspannen en relaxte heenreis. Lang genoeg ook om de stress van vele keren gesloten rijden achter te laten op de saaie snelweg route. Het werd in het verleden nog wel eens met een tikje ongeloof in de stem gevraagd aan ondergetekende: “wat heb je hier in Nederland nu aan een open auto?” Inmiddels vragen ze het niet meer, want ze kennen mijn antwoord, namelijk dat één uurtje open rijden met gemak maanden gesloten rijden verslaat.

Volle bak! We arriveren rond de klok van 19.00 uur en worden hartelijk verwelkomd door, ga even zitten, een fractie meer dan 160 Jeeps! Jeeps die afkomstig zijn uit niet alleen Nederland, maar ook uit Duitsland en België. Het aantal ‘bewoners’ van die iets meer dan 160 Jeeps benadert zelfs de 300! Kijk, nu komen we terug op onze bewering in de aanhef van dit verslag. ‘Populairder dan ooit’ schreven we en dat is geen loze, ongefundeerde bewering maar gebaseerd op de wetenschap dat er vorig jaar tijdens het Dutch Jeep Camp iets minder Jeepers waren. En dat was nota bene nog wel een jubileum jaar! Het is het bekende sneeuwbal effect. Jeepers komen thuis met enthousiaste verhalen en vertellen die vol geuren en kleuren aan hun Jeep vrienden. En dan gaat het balletje rollen… We willen niet op de zaken vooruit lopen, maar verklappen wel vast dat we er niet vreemd van opkijken na afloop. 

‘Faak voute gedachtes’. We hebben nog niet gegeten maar een besteld ‘klein hapje’ is voor uw scribent een flinke hap in het restaurant van Sportlandgoed Zwartemeer. Een uitstekende hap weliswaar, en daarom overleeft het hapje het niet. Tijdens ons smullen praten we wat met Natale Dorigo van de organisatie. We horen over de intensieve voorbereidingen van het Dutch Jeep Camp vooraf. Vele handen maken daarbij licht werk, maar desondanks is hulp van de leden altijd welkom vertelt Natale. “We willen de leden best graag nog wat meer bij het organiseren betrekken als dat mogelijk is” en vervolgt met: “meer handen betekent dat het makkelijker en lichter werk wordt per persoon en het bevordert de saamhorigheid”. Hij heeft volkomen gelijk, maar geldt dat niet voor alle clubs? De club, dat ben je toch zelf? We begrijpen wel wat Natale bedoelt. Het ‘gevaar’ bestaat dat leden, zoals niet alleen bij de JCN gebeurt, een grote groep vrijwilligers zien binnen de organisatie van de club. Al gauw wordt dan gedacht van, oké, dan zullen ze mij wel niet nodig hebben. Bij deze hebben we dat idee hopelijk ontzenuwd; clubs kunnen altijd wel vrijwilligers gebruiken bij het organiseren van evenementen!

Bestaan er ook aardige Aliens? De Jeepers krijgen dit weekend tijdens het Dutch Jeep Camp een bomvol programma voorgeschoteld. Dat begint dezelfde vrijdagavond al met een nachtrit. Niet heel lang en voor het grootste deel over het terrein van het Sportlandgoed. Qua off-road zijn we geen heel grote fan van nachtritten maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de sfeer. Het liefst kan het voor ons niet donker genoeg zijn. Hoe minder ‘lichtvervuiling’ door kunstmatige lichtbronnen, hoe magischer die sfeer wordt krijgen we wel eens de indruk. Het Sportlandgoed leent zich daar uitstekend voor. Lichtbundels van koplampen die spookachtig tussen bomen door priemen, begeleid door diep ronkende geluiden die in de verte lijken op het onheilspellende rochelen van een buitenaardse invasie van, uiteraard, kwaadwillende en kwijlende monsters, ons voorgeschoteld en min of meer opgedrongen door de science-fiction films uit de filmindustrie. We verbazen ons daar al heel lang over. We kunnen ons zo voorstellen dat als wij mensen ruimtereizen gaan ondernemen, en we komen een intelligente beschaving op een andere planeet tegen, dat we graag kennis willen maken met de bewoners en wie weet een potje bier of een glaasje wijn met ze drinken. We geven grif toe dat dit minder spannend is…. Na afloop van de nachtrit kunnen we nog even nagenieten in het restaurant, je weet wel, om al het opgedane stof weg te spoelen.

Boven: We zullen maar niet refereren aan een bekende reclameslogan van Jeep, “it’s a Jeep thing”. Hier wordt even ’tussen neus en lippen door’ een tussenbakje gewisseld.

Onzichtbare Jeeps? De volgende dag, zaterdag dus, wacht een prima ontbijt. Daarna is het min of meer een kwestie van ‘multiple choice’. Wat wil je als Jeeper gaan doen? Volop keus, zoals een rit in de prachtige omgeving. We hebben vaker een rit gereden en die was meer dan de moeite waard. Bossen, hunebedden, prachtige natuur en een oude grafheuvel staan ons nog levendig voor de geest. En de JNC heeft er niet één voor haar leden, maar vijf! Je leest het goed, keus uit vijf verschillende ritten. Als je dan bedenkt dat circa 100 Jeeps die dag een van de vijf ritten gaat rijden, dan snap je ook dat er later op de dag enkele Jeepers terugkomen en een tikje verbaasd te horen geven dat ze de hele route geen Jeep gezien hebben! En ze wisten toch zeker dat ze goed reden… Kijk, dat wordt nu bedoeld met ‘opgaan in de omgeving’.

Het resterende deel van het multiple-choice. De resterende pakweg zestig Jeeps kunnen zich onder meer vermaken op het ‘strandje’ van het Sportlandgoed. Voor de gelegenheid zijn daar enkele hindernissen gecreëerd. Over het algemeen niet heel moeilijk, maar een bult welke gevolgd wordt door een watergat zorgt toch regelmatig voor stomverbaasde gezichten van onverwacht even vast komen te zitten. Stephen Troost heeft een kort maar slinks parcours uitgezet waar de Jeepers tussen poortjes door moeten zien te manoeuvreren. Een beetje trial-achtig, alleen moet je op dit parcours zo ongeveer overal ogen hebben, inclusief een stuk of vijf in je achterhoofd. Op de paaltjes liggen namelijk balletjes en knikkeren die door verkeerd sturen er af, dan wordt dat onverbiddelijk door Stephen genoteerd. Vooruit gaat het nog redelijk bij de Jeepers, maar op enkele delen van het parcours kun je met geen mogelijkheid de draai maken zodat er niets anders op zit dan achteruit rijden. Ineens lijken balletjes nu een eigen leven te gaan leiden en laz…en ze bij de minste of geringste aanraking van het paaltje af. Hilariteit bij vooral de omstanders maar ook deert het de meeste Jeepers niet; plezier staat voorop. Nieuw is een off-road speelterrein bij een voetbalveld. Daar liggen veel meer uitdagingen. Als gebruikelijk bij de JCN zijn die voorzien van een kleurmarkering (groen, blauw, rood en zwart) die oplopend de zwaarte aangeven. En ja, iedere kleur is vertegenwoordigd op de uitdagingen aldaar, tot en met een diep watergat dat aangeduid wordt met een dreigend zwarte pijl. We zijn niet verbaasd dat dit gat met water tijdens ons verblijf maagdelijk is gebleven.

Simply Red in actie. Op de foto hierboven en hieronder een heleboel M’s. Pa Michael Meijer , precies, die van MM montage, is hier samen met zijn zoon Mike Meijer ‘van het pad af’. Beide mannen zijn van het kaliber dat weinig uitdagingen uit de weg gaat.

Boven: Behalve houten ‘cabins’ welke te huur zijn is er een forse camping op het Sportlandgoed Zwartemeer. 

Bos-vreugde… Het is nog lang niet alles voor de ’thuisblijvers’. Er is ook nog een leuke route over het terrein met als smaakmaker een pittige route op een deel van het terrein dat ‘het bos’ wordt genoemd. Het bos wordt gelardeerd met enkele geulen en sloten die zorgen voor pittige passages. Kom je daar doorheen, dan blijft over vooral behendig sturen tussen de vele boompjes door. Het zal duidelijk zijn dat de korte Jeeps hier in het voordeel zijn. 

Boven: ‘Stoer wijf’ Kristine Nuyens besluit deze keer op aarde te blijven met haar Jeep… Vriend Bart Versteeg wil haar namelijk nog niet missen. Die kijkt niet voor niets ‘angstvallig’ toe….

Boven: Aaah, een leuke hond welke we nog niet eerder voor de camera mochten tegen komen. De eigenaresse vertelt ons het merk, maar bij thuiskomst zijn we die prompt weer vergeten. Gelukkig hebben we Linda Zantingh van yourdoggy.nl en die weet, zelfs al voordat alle eentjes en nulletjes van de foto zich goed en wel in de juiste volgorde gepositioneerd hebben, te vertellen dat we te maken hebben met een Labradoodle.

Boven: Onze Duitse vriend Alex is het weekend in de war met ‘Hemelvaart’.

Onder twee keer: Een zeer fraai exemplaar van een van de weinige Jeep JL’s in ons land.

Boven en onder: Olaf Wildenburg is voor even en bij uitzondering ‘de reddende engel’… Andersom komt namelijk vaker voor omdat Olaf graag de pittige off-road uitdagingen opzoekt.

Boven: Joost Fokken heeft weinig moeite met de waterbak.

Boven: Die-hard off-road liefhebber Sander van Mourik met zijn vriendin rijden op verzoek van uw fotograaf nog een rondje over het korte parcours in Funpark Meppen. We vragen het hem omdat er op dat moment geen Jeeper te bekennen valt. Prompt ‘loopt’ het daarna bijna storm…  

Nog meer ‘Fun’. Nog altijd hebben we niet alle mogelijkheden genoemd aangaande de activiteiten die voor de Jeepers georganiseerd zijn. Niet ver van Sportlandgoed Zwartemeer ligt in buurland Duitsland het Funpark Meppen en ook daar kunnen de Jeepers onbeperkt gebruik van maken deze Pinksterdagen. Het is lang geleden dat we daar geweest zijn en daarom vragen we doorgewinterde Jeeper Pepijn Schreurs van de organisatie of hij met ons mee wil op ‘foto tournee’. “Ik kijk wel linker uit” is het antwoord van Pepijn zodat we hem vervolgens min of meer moeten dwingen mee te gaan. Voor straf laten we hem daarom in onze Jeep rijden richting het Funpark en omdat hij halsstarrig blijft weigeren, ook de weg terug. Heus, toen was hij wel genezen en beloofde hij ons nooit meer te zullen tegenstribbelen.. De koeltoren, het bos, een grappig parcours voor het restaurant zorgen er voor dat je gerust een paar uur kunt doorbrengen in het Funpark Meppen.

Boven: Pepijn staat in de koeltoren van Funpark Meppen ‘zijn straf uit’ bij onze Jeep… Verder kun je zien dat zelfs licht fotonen gecharmeerd zijn van de Jeep en er onweerstaanbaar door worden aangetrokken. Einstein bewees het al: licht is buigzaam. Knap van hem, want toen hadden ze nog geen Jeep….

Boven: Richard van Helvoort op ons verzoek bereidwillig een tandje harder door een moddersectie op het terrein van Funpark Meppen. 

Boven: Tekenend voor de relaxte sfeer dunkt ons.

‘Avon(dt)-uurtjes’… Later in de middag keren de meeste Jeepers ’tijdelijk huiswaarts’ richting het Sportlandgoed. Was het ’s morgens nog rustig op het strand omdat het gros van de Jeepers onderweg was, nu is er volop activiteit. Een uitloper van het meertje is razend populair en zorgt voor leuke plaatjes zoals die hierboven en onder van challenge rijder Hans Turksma en Edwin Stegeman. Weer wat later barst het feest in de tenten op het strand pas echt los. Live muziek, meerdere soorten culinaire hoogstandjes van verschillende cateringbedrijven (onder andere BBQ hamburgers, garnalen, pizza en nog veel meer lekkere snacks). Een Concours d’Elegance passeert nog de revue, evenals het zo snel mogelijk vooruit trekken van een Jeep. Langzaam maar zeker begint ook de bierpomp op toeren te komen. Op een enkele plaats laait een kampvuur op, er wordt gedanst en verder gekletst over van alles en nog wat, inclusief slap geklets, maar ook vriendschappen gesloten. Kortom, feest zoals een feest hoort te zijn.  

Boven: Hoort bijna bij de inventaris van de JCN, de altijd vrolijke Tamara van Ramselaar. Het bewijs: een brede lach op haar gezicht ondanks dat ze niet in haar eigen Jeepie zit…

Boven en onder: Edwin Stegeman staat er ‘gekleurd’ op…

 

Boven: Op 4×4 Beach liet hij zijn Jeep thuis en kwam in de buggy. Dit weekend heeft Siert de rollen omgedraaid en heeft hij zijn buggy thuis gelaten en is met zijn Jeep gekomen. We vragen ons bij Siert niet af waarom….

Boven: Reikhalzend wordt uitgekeken naar de deelnemers in het Concours d’Elegance.

Boven: Het thema van het Concours d’Elegance is dit jaar ‘Avontuur’. Op de twee foto’s boven is dat een onverhoopt bloedig avontuurtje dat ‘ogenschijnlijk’ uit de hand is gelopen…. Onder: Ze bestaan echt! Laten we nu altijd gedacht hebben dat Jansen en Jansen in de Jeep uit de stripreeks van Kuifje fictieve figuren waren. Deze avond hebben we gezien dat ze echt uit vlees en bloed bestaan! 

Boven: De jury van het Concours d’Elegance in druk overleg. 

Boven: De familie Maas (Edwin van jeepparts.nl, Johan en Thera) ontbreekt natuurlijk niet met onder meer hun fraaie Jeep Commando links op de foto.

Nog meer feest. De eerste Pinksterdag barst opnieuw van de activiteiten voor de Jeepers. Hoogtepunt is ongetwijfeld de strijd om de Moddercup. Wij maken het niet mee omdat we beloofd hebben het feest van de Land Rover Club Holland te bezoeken. Die vieren het weekend uitbundig feest naar aanleiding van het dertigjarige bestaan van de club. Gelukkig heeft Pascal Hanenbergh van HoT de tijd voor terrein.nu genomen om een flink deel van zijn spaarzame vrije tijd aanwezig te zijn. Pascal is verantwoordelijk voor onder meer alle fotografie vanuit de lucht en we zijn hem zeer dankbaar voor zijn prachtige beelden. 

Fotografie: Pascal Hanenbergh (HoT) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.