Van veraf al zichtbaar, de 132 meter hoge koeltoren van de voormalige, gasgestookte energiecentrale in Meppen (net even over de grens in Duitsland), want daar hebben we het natuurlijk over. Al een aantal jaren wordt er geen energie meer opgewekt, maar uitsluitend het humeur van autosport liefhebbers, die er heen gaan om ‘fun’ te hebben. Niet gek dat het plezier ook in de naam van het park te vinden/lezen is; Funpark Meppen.
Boven en onder: Anouk Durville heeft het naar haar zin krijgen we de indruk…
Moederziel…? Ondergetekende is deze keer alleen op stap. Collega Ad Woolthuis heeft andere beslommeringen en collega Martin Brink beleeft, naar ik mag hopen, ‘fun’ op de Landsard alwaar Greenlane Tracks deze dag een evenement organiseert. Zoals gewoonlijk worden we hartelijk ontvangen door de LRCH organisatie en wordt er op de auto een ‘gast’ sticker aangebracht, zodat het een stuk makkelijker voor ons wordt om per auto de vier over het park verspreide locaties met een ‘camera bezoek’ te vereren.
Boven: Let op de gezichtsuitdrukking van de dame naast de bestuurder. Uuh, bij thuiskomst vermoedelijk gelijk maar schoon ondergoed?
Boven: Komen we regelmatig tegen op LRCH evenementen, Roy Welsing.
‘Taal verbastering’. De locaties, zijnde twee bosgebieden, een zandvlakte en de koeltoren, zijn vandaag toegankelijk voor de ruim 85 voertuigen met bemanning en/of bevrouwing, niet zelden vergezeld door bekindering. Ja ja, we verzinnen een nieuwe taal waar u bij staat…
Boven: De organisatie is daags daarvoor druk geweest met het uitzetten van routes. Die nemen het er vandaag lekker van.
Zakken en stijgen. De zandvlakte, nou ja vlakte is wellicht een tikje te ambitieus, is tegenover het kampement van de LRCH gelegen. In het midden is een vijftien meter diepe kuil welke een ware uitdaging is voor de rijders. Naar beneden rijden is op zich al een uitdaging; omhoog er uit rijden vergt beduidend meer kennis van de ondergrond, graag aangevuld met een portie voertuigbeheersing. Voor leden met een vrijwel nieuw voertuig bieden de heuvels en diverse, bochtige proeven al meer dan genoeg uitdaging en is het op eigen kracht en ongeschonden daar doorheen rijden al een kunst op zich.
Boven: In de koeltoren vergen de proeven vooral stuurmanskunst.
Onder: We zien niet alleen mooie Land Rover’s.
Kleur nuances. De naast gelegen koeltoren (132 meter hoog) is eveneens met de Land Rover bereikbaar. Binnen de toren is een proef uitgezet die niet echt makkelijk is. We gaan daarvan uit aan de hand van de vele doorslippende wielen die we daar zien. Aan de achterzijde van de zandvlakte zijn enkele poelen gecreëerd, aangeduid met blauwe en rode pijlen. De rode proef mag je wat ons betreft hartstikke rood noemen omdat halverwege de doorwading, rechts onder het troebele wateroppervlak verborgen, een diepe kuil zit. Rijders komen nietsvermoedend aan en zien plots hun geliefde Land Rover vervaarlijk naar rechts overhellen, waarbij de motorkap zomaar onder water kan verdwijnen!
Boven: Oude liefde roest nooit…
Net geen oerwoud… Tegenover de uitgang van het park is aan de andere kant van de weg een parcours in het bos uitgezet. Na een steile afdaling wordt dat goed inzichtelijk. Een kort parcours met kuilen en heuveltjes, niet heel moeilijk, leiden uiteindelijk via een beklimming naar de uitgang.
Korte uitleg. Het grote bos, achter de overdekte kartbaan, heeft meerdere mogelijkheden om de off-road skills aan te scherpen, zowel voor de ervaren als ook de onervaren rijders. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat de paden en afdalingen voorzien zijn van de kenmerkende blauwe en rode bewegwijzering die vrijwel alle off-road clubs hanteren. Toch leggen we het nog een keer uit. Immers, met de nieuwe Defender zien we tevens een nieuwe generatie off-roaders in het veld verschijnen. Weliswaar nog niet massaal, maar ze zijn er ontegenzeglijk. Komt-ie. Blauwe pijlen geven aan dat de route goed te doen is voor standaard 4×4 voertuigen. Kom je een rode pijl tegen, die geeft aan dat de route bedoeld is voor de meer ervaren rijders met al dan niet aangepaste auto’s. OP sommige evenementen kun je dan ook nog zwarte pijlen tegen komen. Dat is voor de die-hard off-roaders. Liefhebbers die niets te gek is en bij wie vermoedelijk een al dan niet latente vorm van masochisme dan wel fatalisme in hun karakter aanwezig is.
Beste optie. Dat iedereen het naar zijn of haar zin heeft zien we aan de vele blije gezichten en van de opwinding blozende konen. Rond de klok van drie uur maken een aantal deelnemers zich gereed de terugweg te aanvaarden. Verplichtingen in onze woonplaats Amersfoort nopen ook ons op tijd de terugreis van ruim 175 km aan te vangen. Wil je meer foto’s en een verslag van Meppen zien en lezen, dan is de beste optie lid te worden van de LRCH (Land Rover Club Holland). Waarom? Simpel, er volgt nog een verslag met foto’s in het clubblad van de LRCH!
Tekst & fotografie: Jan Houtkoop.
