We kennen Jeroen Kielen, alias de Muddigger, al tamelijk lang. In eerste instantie tijdens 4×4 ritten van diverse clubs en verenigingen, maar in een latere fase tijdens ritten welke hij zelf organiseert onder de naam Greenlane Tracks. En dat doet hij verdraaide goed kunnen we gerust beweren en ook hard maken, want het groeiende aantal deelnemers op zijn ritten is daar het onomstotelijke bewijs van. Regelmatig organiseert hij de laatste tijd ook ritten in samenwerking met Offroad & Adventures. Sterk punt (vinden wij) van de ritten van Greenlane Tracks is dat het verdienmodel zeker geen prioriteit heeft. De kosten er uit is in principe al voldoende, zodat de rest geschonken kan worden aan een goed doel. Als dierenvriend zal het geen verbazing wekken dat het goede doel bij Jeroen vaak een organisatie is voor het welzijn van dieren. De laatste tijd begint zijn organiseren van ritten toch op werken te lijken en de reden dat Jeroen de stoute schoenen aantrekt en officieel van start gaat met Greenlane Tracks. Met handhaving van zijn principes constateren we, als we arriveren bij het eerste evenement dat Greenlane Tracks organiseert op een vaste locatie, de Landsard in Veldhoven.
Boven: Leuke 4×4 bus. Zal er in de toekomst ongetwijfeld anders uit zien, want hij zal uitgerust gaan worden door Offroad & Adventures. Ze hebben vandaag ook een klein standje met accessoires die je al gauw nodig hebt off-the-road.
Boven rechts: Een enthousiaste Eefje Mediator van Old Boys go to Gambia.
Ze verdienen het! We vallen met onze neus in de boter van het goede doel zodra we onze auto op de Landsard parkeren. ‘Old Boys go to Gambia’ is een non-profit organisatie die een röntgenapparaat op zonnepanelen willen schenken aan het Lamin Health Centrum (LHC) in Gambia dat onder Nederlandse leiding staat. Dat doen ze door met (4×4) auto’s vanuit Zwijndrecht naar Gambia te rijden onder de naam XRay-Challenge (een 24-daagse tocht door negen landen van 7.000 km), daar de auto’s middels een veiling te verkopen in het voetbalstadion van Bakau en de opbrengst te gebruiken voor de aankoop van de röntgenapparatuur (kost € 150.000 inclusief transport en training!) en vervolgens te schenken aan genoemde organisatie. En, niet geheel onbelangrijk, niet alleen de leiding van het LHC met zijn 42 medewerkers is in Nederlandse handen, het hele traject is in de handen van Nederlandse organisaties zodat de schenking rechtstreeks op de juiste plek belandt.
Wil je meer weten, dan surf je naar: www.oldboysgotogambia.eu
De Greenlane Tracks invulling. Naast de schenking welke Greenlane Tracks al doet, doneren zij ook nog het inschrijfgeld van drie ingeschreven auto’s die ‘helaas’ niet op komen dagen. Althans, niet met de auto omdat die door omstandigheden nog niet klaar blijkt te zijn. Blijven over maar liefst dik zeventig 4×4 auto’s (73 om precies te zijn, maar dat schrijft zo rottig) die op dit eerste, ‘stationaire’ evenement van Greenlane Tracks afkomen. Niet mis natuurlijk en daarom heeft Jeroen er alles aan gedaan om het de off-road minnende dames en heren naar de zin te maken. Daar is niet heel veel voor nodig om eerlijk te zijn, want het meest belangrijke ligt er al een poosje, namelijk het 4×4 terrein van de Landsard zelf. Maar zoals gewoonlijk gaat iedere liefde volgens het spreekwoord door de maag en daarom heeft Jeroen de hulp ingeroepen van de catering van Eric Gijsberts van Offroad & Adventures. Eric is ooit zijn werkzame leven begonnen als kok (jaren lang!) en dan is het eigenlijk overbodig te zeggen dat de catering uitstekend is. Meer is er echt niet nodig om het off-roaders naar de zin te maken, want voor een goed humeur moeten ze uiteraard bij zichzelf aankloppen. Oordeel zelf aan de hand van de foto’s of ze het naar hun zin gehad hebben…
Boven twee keer: Misschien wel handig om te weten is dat er voortaan ook een taxi rijdt op de Landsard…. Of je op tijd op je bestemming komt blijft, iedere keer weer, een open vraag. De tweede vraag die bij ons opkomt is of de meter door blijft lopen als de chauffeur zijn auto weer eens in een moddergat gejaagd heeft?
Boven: We hebben toch even smakelijk gelachen bij de zithouding van deze leuke hond, kijkend naar de verrichtingen van die ‘gekke offroaders’. Een soort ‘His Master’s Voice’ voor wie oud genoeg is om zich dat te herinneren.
Boven: Bijna vaste prik op de Landsard is het ‘internationale’ deelnemersveld. Bijna vaste prik kom je behalve natuurlijk de Nederlandse kentekenplaten ook Belgische kentekens tegen en Duitse exemplaren.
Onder: De eerste ’tijdelijke vastzitter’ die wij al in de vroege ochtend tegenkomen is Leo Spierenburg. We kijken er niet van op: Leo doet het er bewust om… Steevast op zoek gaan naar de meest pittige uitdagingen.
Boven: Hij weigert consequent voor ons te lachen zodat we opgezadeld worden met ‘een heel rolletje film’ zonder dat de blaag een spier vertrekt. Hij blijft vreselijk nors kijken, totdat een bekende even heel gek doet met zijn gezicht. Dat is dit moment…
Baas ‘BOVEN’ Baas. De meeste 4×4’s die we in het veld tegenkomen hebben geen voorziening bij zich om de banden op te pompen. Zeer vermoedelijk is dat dezelfde categorie die de spanning van hun banden niet laat zakken als ze het onverhard op zoeken. We gaan de discussie niet aan hoe enorm veel de off-road capaciteit verbeterd met een lagere bandenspanning; laten ze dat maar vragen aan iedere rechtgeaarde off-road liefhebber. Zij die beter weten hebben meestal een mobiele compressor aan boord. Een eencilinder in geval je niet iedere week de modder opzoekt en de tijd hebt om je band of banden terug op spanning te brengen. De top is een mobiele twee cilinder. Dat zijn de off-road die-hards. Tot voor kort zijn we die mening toegedaan. Vandaag leren we dat je altijd een baas boven een baas hebt. Die hebben een grote twee cilinder compressor aan boord, samen met een aggregaat en compleet met het nodige luchtgereedschap!
Peilloze diepte? Modder is een garantie op de Landsard. De hoeveelheid hangt echter af van de regen vooraf. Die heeft de afgelopen tijd redelijk zijn best gedaan zodat er meer dan voldoende water en modder aanwezig is. Meer zelfs dan menig off-road liefhebber lief is, zoals op grote delen van ‘The Dutch Everglades’. Op de Landsard spreek je dan ook niet van N.A.P. (Normaal Amsterdams Peil dat ongeveer gelijk is aan de gemiddelde hoogte van het water in de Noordzee) waar je in den lande boven of onder kunt zitten. Op de Landsard wordt echter niet gemeten met N.A.P., maar met het voor ons landje unieke N.L.M.P. Dat staat voor Normaal Landsards Modder Peil en de overeenkomst met het N.A.P. is dat je ook boven N.L.M.P. kunt zitten, maar vooral ‘onder de Landsardse modder’ kunt zitten. “Als je begrijpt wat ik bedoel” zou heer Bommel van Marten Toonder zeggen…
Boven twee keer: Als senior hebben we een lekker poosje ‘ouderwetse off-road koeien’ uit de sloot getrokken met Herman Slaats.
Boven twee keer: Charles van Hemert is deze keer niet alleen…
Boven: Herfst en dan laten de paddenstoelen hun kopjes zien. Achter in het terrein is het vergeven van de paddenstoelen ‘rood met witte stippen’ (Amanita muscaria, maar beter bekend als de vliegenzwam). Ondanks het grote aantal zitplaatsen hebben we kabouter Spillebeen nergens zien zitten.
Boven: Niels Hoogendoorn heeft zijn grote liefde, de Mitsubishi Pajero, al enige tijd verruilt voor een Suzuki Vitara. Daarmee beleeft hij vandaag min of meer zijn debuut, want hij is twee jaar bezig geweest om de Vitara stap voor stap aan te passen aan het serieuzere off-road werk.
Boven: Prachtig gerestaureerde Jeep CJ-7 met V8.
Boven en onder: Een kantelmoment en dan ben je blij dat je een paar ‘gewichtige’ vrienden in de buurt hebt.
Camera misère. Weliswaar is het flink nat vandaag op de Landsard, maar vanuit het zwerk worden we niet gestraft door vocht in druppelvorm. Dat blijft de achilleshiel van de terrein.nu fotografen, regen. De (veel te kostbare) apparatuur kan weliswaar een klein stootje hebben, maar voor een wat groter stootje bestaan er onderwater camera’s. Heeft het camerahuis een hekel aan vocht; de lenzen die we er op plachten te schroeven hebben er ronduit de schurft aan. Condens in de lens zijn niet bevorderlijk voor de kwaliteit van de foto’s en alleen met veel geluk en veel tijd krijg je dat er uit.
Boven: Een Nissan X-Trail komen we niet vaak tegen op de Landsard.
Onder: De mannen van Jeebee ontkomen niet aan een sleutelmoment. Het oponthoud is niet heel lang, want kort daarna komen ze weer rijdend onze camera voorbij.
Boven: “Opperhoofd’ Jeroen ‘Muddigger’ Kielen in hoogst eigen persoon. Is zelf zeker niet bang om de modder op te zoeken. Vandaag kan zijn dag niet stuk dankzij de geweldige opkomst. Had hij vooraf niet kunnen dromen krijgen we de indruk.
Boven en onder: Die-hard off-roaders die we regelmatig tegenkomen, meestal ‘onder het Landsardse modder peil’ en zo nu en dan bij de VNTTK om te oefenen in het trial rijden. Als je van boven naar beneden naar de foto’s kijkt zijn het respectievelijk Anthoon en Jaap, beiden de Kamper.
Boven: Collega en vriend Jan Houtkoop is vandaag naar Meppen voor een vrij rijden evenement van de LRCH. Als hij zou geweten hebben dat hier een Subaru staat… Alleen al bij het zien van deze foto weten we zeker dat hij in euforie ontsteekt.
Boven: Voor een kort moment denken we aan een binnenbrandje, maar het valt gelukkig mee. De grote rookwolk die via het rechter voorraam de wijde wereld opzoekt is het gevolg van stevig lurken aan zo’n relatief onschuldig ‘surrogaat sigaretje’.
Boven en onder: Leo Spierenburg eind van de dag en zoals je ziet tovert hij pas een grijns op zijn postzegeltje als dat onder de modder zit.
Boven en onder: Onder de 73 deelnemers een groepje Jeep vrienden.
Groeiend vertrouwen. Naarmate de dag vordert zien we het lef van de off-road liefhebbers stijgen. Nooit anders zo geweest zo lang we al actief zijn in de off-road sport en volkomen begrijpelijk. Gelijk alles verlangen en aanspreken van je bolide verhoogt de kans dat je brokken oploopt. In de vroege ochtend, als de off-road pret in feite nog moet beginnen, wil je dat niet. Je wil eerst plezier maken, veel uitdagingen aangaan en pas later op de dag de zwaardere uitdagingen zien te tackelen. Als er dan wat stuk gaat heb je in ieder geval al van een flinke dosis off-road plezier kunnen genieten. Uitzonderingen op die ‘fictieve off-road wet’ zijn er altijd. De die-hard off-road liefhebbers die een grenzeloos vertrouwen hebben in hun bolide bijvoorbeeld. Vandaag hebben we er enkele voorbij zien komen. Je kunt zelf wel raden wie.
Boven: Prachtige en imponerende actie van deze Range Rover later in de middag en die de sticker ’the best 4×4 so far’ daarmee absoluut waardig is. Hij verslaat een flink stuk van de Dutch Everglades op een plaats waar menig serieuze off-road bolide het onderspit delft.
Boven: Tweelingbroers, de Duitse VW Iltis en de Canadese Bombardier. Tweelingbroers maar dan van twee verschillende moeders… Waarom? De Bombardier mag je wat ons betreft als de ‘betere’ broer bestempelen, bovendien van de mooiste moeder. De betere broer omdat hij in zowel de voor- als in de achteras een sperdifferentieel heeft. De VW Iltis moet zich zien te ‘behelpen’ met alleen een sper in de achteras. Van een mooiere moeder is door ons ook niet gelogen, want ze zien er weliswaar identiek uit, maar het logo op de neus dat Bombardier van de ‘moeder fabriek’ meekrijgt is veel mooier dan het logo dat moedertje VW op de neus van de Iltis schroeft. Als dat geen klinkklare onzin schrijver dezes is….
De altijd duistere glazen bol. Tegen de klok van vier zijn enkele off-roaders al richting huis vertrokken. Een ander, kleiner deel kan er geen genoeg van krijgen en die moeten ‘uit het veld’ gehaald worden en weer anderen keuvelen nog even gezellig na. Greenlane Tracks kan met opgeheven hoofd vertrekken wat ons betreft, want we hebben geen enkele klacht gehoord over haar eerste ‘stationaire’ evenement. We zijn benieuwd of er een ‘wordt vervolgd’ komt. Zo niet, dan zal je je ‘aangenaam moeten zien te behelpen’ op zijn prachtige Greenlane Tracks. Steun je tenminste ook nog eens een goed doel…
Onder: Robert van Asseldonk in de hoedanigheid van ‘honden uitlaat service’.
Tekst & fotografie: Martin Brink.
Dank je voor je mooie verhaal.