Hannibal Pinkstertreffen 2017!

De theorie van relativiteit… We hebben twee soorten toppers in Nederland. Je hebt de toppers die liedjes ten gehore brengen maar nog wel eens wisselen van samenstelling. ‘Subject to change’ (aan veranderingen onderhevig) zeg maar. Je hebt echter ook Offroad toppers en zonder twijfel valt daar het vermaarde Hannibal Pinkstertreffen onder. Weinig ‘Subject to Change’, want het Hannibal Pinkstertreffen is net zo solide als de Amersfoortse kei. De zingende toppers ’toppen’ nu zo’n twaalf jaar, vanaf 2005. Knap natuurlijk in de altijd snel wisselende showbizzwereld, maar een schijntoppertje in vergelijk met het Hannibal Pinkstertreffen. Het Hannibal Pinkstertreffen topt dit jaar namelijk al voor de 26e keer en steevast komt dit topevenement op het conto van Hannibal Offroad! Wat we er mee willen zeggen: de jaren van ‘zingende toppers’ zijn betrekkelijk…

‘Oben ohne’ weer… Deze 26e editie is er een uit het boekje en verslaat veel van de eerdere jaargangen met gemak. Alles zit dan ook mee afgelopen Tweede Pinksterdag 5 juni. Nou vooruit, voor een enkeling is het wellicht ‘bijna alles’ (komen we dadelijk op terug). Ten eerste het weer. Daags voor het evenement laat ons onvolprezen KNMI al weten dat het een mooie dag belooft te worden. Niet extreem heet, waardoor publiek en een aantal off-roaders hun tijd liever verdoen aan het strand of op een terrasje, maar gewoon een lekkere, aangename temperatuur. Oh ja, en een kleine kans op een bui wordt er terloops nog bij vermeld. Het weer is in de vroege ochtend al zo lekker dat we onze Jeep CJ5 van stal durven halen. Durven heeft alles te maken met het feit dat we er een hekel aan hebben om het dak er op te zetten. Het pakt meer dan uitstekend uit, want de mogelijke buitjes regen zijn we niet tegen gekomen. De pakweg 65 km enkele reis leggen we derhalve twee keer met het allergrootste plezier ‘oben ohne’ af (dakloos). Ronduit genieten en we kunnen er weer maanden tegen in een gesloten auto te moeten rijden.

Boven en twee keer onder: Regelmatig komen we bijzondere teksten tegen op off-road bolides…

Drukke bezetting. Het Hannibal Pinkstertreffen start al om 09.00 uur en pas rond 17.00 uur komt er aan de off-road pret een einde. Een lekker lange dag dus. Later op de dag horen we van de organisatie dat maar liefst 148 deelnemers zich met hun off-road bolide hebben ingeschreven. Voeg daar zeker een stuk of twintig tot dertig auto’s van de organisatie aan toe, zij rijden op de dag zelf ook gaarne een rondje, en onder de streep is het een dikke opkomst. Het aantal van vorig jaar wordt niet gehaald, maar dat is logisch, want toen werd het Hannibal Pinkstertreffen over twee dagen uitgesmeerd. Het Hannibal Pinkstertreffen wordt verder opgeluisterd door een uitstekende catering van gastheer (of is het gastvrouw?) MSV-NOV (Motor Sport Vereniging Noord Oost Veluwe) die, als gevolg van de vele toeschouwers, geconcentreerd is buiten de kantine. Een kraam met alle benodigdheden zorgt daar voor een vlotte doorstroming. De gezellige noot wordt verzorgd door een DJ die de hele dag muziek ten gehore brengt en die ook aan elkaar praat.

Gortdroog. De baan is, net als in voorgaande jaren, lekker verbouwd zodat er voor iedere off-roader wel wat te vinden is. Centraal staat een doorgaande route. Die volgt in zijn geheel de motorcrossbaan en zal voor iedere 4×4 of SUV geen enkel probleem vormen. Kans op schade is er alleen door een eigen stommiteit dan wel blunder. En dit jaar gaat die ‘eigen schuld, dikke bult’ helemaal op. We noemden het al eerder in een verslag; we hebben de laatste tijd in Nederland te maken met een vrij lange, droge periode. Op meerdere off-road terreinen zien we die droogte terug door het ontbreken van water en modder op plekken waar dat voorheen eerder gebruikelijk was. Het maakt het op veel plaatsen makkelijker om te rijden en hier in Heerde vormt geen uitzondering. Een plek midden links op het terrein bijvoorbeeld. De crossbaan vormt daar een lus met als centrum een dertigtal bomen, waarvan een deel in het verleden steevast met de voeten in het water stonden. We hebben het daar nog nimmer droog gezien, tot deze Tweede Pinksterdag. Je kunt nog net zien dat het modderig is, ten teken dat het water nog niet spoorloos verdwenen is, maar zichtbaar water is er niet. En dat bedoelen we met ‘dat voor een enkeling bijna alles vandaag meezit’. Wellicht is er een enkeling geweest die vandaag graag meer modder had gezien. We hebben er geen enkele gesproken, maar we moeten ook bekennen niet met alle 148 deelnemers gesproken te hebben… Als gezegd is de kans op schade door de droogte geheel aan jezelf te wijten, maar voor zover wij weten heeft geen enkele off-roader een stommiteit begaan. Hier en daar ontkomt een enkeling niet aan mechanische pech, maar dat is uiteraard een heel ander verhaal.

Boven: Smaakmakers Rene en Mike.

Vochtige redding voor modderliefhebbers. Toch is niet alle water weg. Het vennetje midden op het terrein vrij voorin zit nog boordevol water. Eerder teveel zelfs, want het water reikt ‘bij de gemiddelde, licht verhoogde off-road bolide’ toch al gauw tot aan de motorkap. Het zorgt er voor dat maar weinig off-roaders zich er in wagen. Weinig is niet allemaal en (gelukkig) zijn er een paar die-hard off-roaders die daar bij wijze van spreken voor de kersen op de off-road taart zorgen.

Creatieve coderingen. Als om de droogte te compenseren heeft de Hannibal organisatie de gebruikelijke off-road uitstapjes aan de zijkanten of naast de baan een stukje uitdagender gemaakt. Anders dan tijdens vorige jaren zijn die uitstapjes niet gemarkeerd met kleurpijlen die de zwaarte van de uitdagingen aangeven. Eerlijk is eerlijk, ook die kleurpijlen zijn natuurlijk onderhevig aan relativiteit (betrekkelijkheid). Waar ervaren off-roader Pietje de rode of wie weet zelfs zwarte route kwalificeert als peanuts, twee vingers in de neus en is dat nu alles, zal aspirant off-roader Jantje daar peentjes zweten, het hart in zijn keel voelen kloppen en moet hij na afloop wellicht zijn ondergoed verschonen. Daarom hebben de Hanniballers een heerlijk alternatief verzonnen; ze plaatsen creatief zelfgemaakte borden met waarschuwende teksten op de meer uitdagende uitstapjes. Grandioos vinden we het. Als je goed door de foto’s scrolt kom je een stuk of vier van die borden tegen.

Boven: Michel Beeftink, alias ‘de beul’. Die bijnaam heeft hij van ons gekregen wegens zijn onnavolgbare inzet als co-piloot bij challenge wedstrijden, waar hij samen met zijn broer Eddie aan deelneemt.

Russisch Steel (UAZ), een variant op Detroit Steel…

Hoe kun je nu boos kijken op zo’n mooie dag…?

Boven: Hans Nonkes. Onder: René Bargeman. De overeenkomst? Beiden zijn doorgewinterde off-roaders.

Boven: Dat schept verwarring. Is het Autobedrijfje Lleblom of zou het dan toch Autobedrijf Jelle Blom zijn….?

Trialgoeroe Filibert van Otten beleeft met zijn wedstrijdauto de off-road pret.

Boven: Een imposante Daihatsu welke vroeger in zijn originele staat Rocky genoemd werd. Intussen heeft de pa van Johan Bosman, die al jaren luistert naar de naam Jan, deze/zijn Rocky danig aangepast met zo’n beetje alles er op en er aan dat je kunt bedenken, tot en met portaalassen aan toe.

Boven: Onderdeel van de organisatie, Hayco van Ketten. Je kunt geen peil op hem trekken, want je ziet hem van tijd tot tijd in een grote verscheidenheid aan voertuigen passeren.

Boven: Harald van der Vrugt.

Harald, Rene en Mike, en dan heb je een trio moddervreters dat zijn weerga niet kent. Onvoorwaardelijk gaan ze met hun Nissan Patrol of Volvo TGB de zwaarste uitdagingen aan op het terrein in Heerde. Dat is ook deze keer het grote vennetje voor in het terrein. Water dat tot aan de motorkap reikt en een vette, modderige bodem zorgen er voor dat vrijwel iedere poging om in de lengte door het vennetje te komen bij voorbaat is gedoemd te mislukken. Toch blijven ze het proberen en zo nu en dan lukt het ook. En daar ligt bij deze mannen de uitdagingen: toch pogen er door te komen. En lukt het links niet, dan proberen we het de volgende keer rechts. Lukt het rechts ook niet? Dan proberen we het de volgende keer door het midden. Zinderende actie met hoog opspattende modder zijn het gevolg, met als vervolg prachtige lieracties. Vooropgesteld dat ze uitstekend geprepareerd zijn voor hun off-road avonturen. Dat ze met hun spetterende acties al snel de lieveling van het publiek zijn is niet moeilijk te voorspellen. En van fotografen niet te vergeten!

Nee, niet Filibert van Otten achter het stuur, maar zijn zoon Mark.

Boven: Jesse Burgmeijer. Nu al een flinke techneut en als alles volgens zijn en onze planning verloopt gaan we in de toekomst meer horen van deze jeugdige knaap. Onder: Eddie en Michel Beeftink tijdens een vrolijke reddingsoperatie.

Boven: En wie komen we ook nog tegen in Heerde? Twee ‘broeders in het kwaad’ die we heel goed kennen: Hans Diesel (links) en Ottho van der Lely. Al jarenlang trouwe officials bij verschillende off-road wedstrijden.

Boven: Renaldo Elderkamp in zijn prachtige Jeep CJ7. Ondanks dat hij deze dag jarig is kan hij het niet laten om in Heerde te komen rijden.

Boven: Charon Kooiker en hieronder zijn ‘betere wederhelft’ Saskia Oost. Durven we met een gerust hart te zeggen omdat we recent hebben gelezen dat vrouwen het echt sterke geslacht zijn. Niet aangaande spierkracht, maar voor de rest verslaan ze ons mannen op alle fronten.

Boven: Henriette, de partner van Wim van Boven en wiens naam we telkens weer vergeten.

Boven en onder: Mark van den Oord in actie in zijn, mag wel gezegd worden, bijzondere CJ5. Verderop meer.

Boven: Wat doet ‘Aerdvrutter’ Dick Veldhuis in hemelsnaam boven in een boom…?

Soepel verloop. Ondanks de drukte stroomt het de hele dag behoorlijk goed door. Slechts één keer zien we het echt stuiken in de vroege ochtend als een stuurstang van een Mercedes G het begeeft. Als gevolg willen zijn voorwielen eigenwijs ieder hun eigen weg gaan en dan duurt het even voor deze geborgen is. Later op de dag lijkt het enkele keren op een begin van filevorming, maar dan zijn het gewoon een paar auto’s waarvan de inzittenden stil staan om naar de verrichtingen van collega off-roaders te kijken.

Boven: Komen we ook nog een poosje tegen in Heerde; Harry Fourtrak met hieronder in close-up zijn ‘zeer jonge en leuke hond’ Rowan. De meeste off-roaders zullen Harry uiteraard kennen van zijn kenmerkende groene hoedje maar ook als de helft van 4×4 Sint Annaland. Dat is sinds begin deze maand echter ‘voltooid verleden tijd’. Harry en Pascal van Maarsseveen hebben in goede harmonie besloten ieder hun eigen weg te gaan. Pascal blijft opereren onder de bestaande naam 4×4 Sint Annaland maar Harry zul je voortaan moeten zoeken onder zijn nieuwe bedrijfsnaam: 4×4 Haarlemmermeer (In Nieuw-Vennep).

Prachtige jeep FC 170 van Herman Krabbenbos. Beginnen mateloos populair te worden in de US of A.

De achterzijde van de Daihatsu Rocky van pa Jan (van Johan Bosman) is minstens zo imposant als de voorzijde.

Prachtige Suzuki LJ 80 maar nog opvallender, en daarom leuker, vonden we de fel oranje zonnebrillen van de ‘bewoners’ van het Soesje.

Boven: Wim van Boven rijdt heel wat rondjes met passagiers.

Boven en onder: Een stukje huisvlijt van Mark van den Oord. Heeft er zelf creatief en met wat kunst en vliegwerk een blower opgebouwd… We vertellen er nog even niet al teveel over, want Mark heeft meer leuke, creatieve ideeën uitgevogeld voor op zijn Jeep CJ5. Zoals hieronder die serieuze beschermplaat…. En, had je gezien dat dit een plaat is van een kachelradiateur?

Je zag moeders denken bij de modderplas. Als hij later groot is en dit wordt zijn hobby, dan neem ik ontslag als moeder…

Boven: Toeval of….? Een Russische route doet onmiddellijk denken aan ‘Russische Roulette’. De UAZ waagt zich er aan. Enkele van de waarschuwingsborden op de baan.