Na Hannibal neemt de ANVT het stokje over op 9 december, gevolgd door de Jeep Club Nederland die op 16 december haar Rebel zal ‘rememberen’ en als laatste club in 2017 de 4×4 Vrienden Wapenveld op 23 december. Inderdaad, op de laatste zaterdag van dit jaar, die van 30 december, is er geen off-road club. In het nieuwe jaar claimt 4×4 Het Noorden de baan als eerste op 6 januari. Een week daarna is het de beurt van de LRCH (13 januari) en de hekkensluiter is Modderpoel op 20 januari. Daarna wordt de baan in orde gemaakt voor de motorcrossers en zullen we moeten wachten tot de Pinksteren voor het jaarlijkse Pinkstertreffen van Hannibal.
Het Heerdense startschot, by Hannibal. Het is een klein wereldje zaterdag 2 december als we richting de motorcrossbaan in Heerde vertrekken. En dat blijft het vrijwel de hele dag. Och, we klagen er niet over. Hooguit moeten we de foto’s ‘op de tast’ maken, maar het worden in ieder geval geen ‘onderwater’ foto’s als gevolg van regen. Koud is het wel en daarom gieten we, nadat we de handen geschud hebben van onze Hannibal vrienden bij de ingang, een hete kop koffie naar binnen, ons aangereikt door de allermooiste en allerliefste kantinejuffrouw van Nederland, Linda van Amersfoort. We geven alleen maar aan dat we graag komen in Heerde. De ontvangst is altijd hartelijk, de baan is prachtig gelegen in de bossen en de kantine is van professionele kwaliteit. En dat is nog niet alles!
De off-road arena voor de komende weken. Nee, het meest belangrijk is dat de baan voor iedere off-road liefhebber wel wat te bieden heeft. Uitdagingen waarop de off-road skills in meerdere gradaties uit de kast gehaald moeten worden. De doorgaande baan is als gewoonlijk voor iedere 4×4 of SUV te doen, mits het vooraf niet teveel geregend heeft. Zelfs in dat geval moet het behoorlijk te keer gegaan zijn, want de bosgrond absorbeert voldoende vocht om de baan lange tijd droog te houden. We hebben het derhalve maar weinig meegemaakt dat de doorgaande route op de baan zo zwaar was geworden dat blauwe richtingpijlen de ‘rode of zwarte off-road waarheid’ volledig verhulden. Naast de baan liggen op tal van plekken zwaardere off-road uitdagingen. En dit jaar zijn de ‘baanverbouwers’ lekker creatief aan de gang gegaan. Meer dan in andere jaren krijgen we de indruk. De uitdagingen langs de baan zijn niet alleen anders dan in voorgaande jaren, maar ook is een enkeling dermate uitdagend dat deze tijdens deze eerste zaterdag van Hannibal maagdelijk is gebleven. Geen enkele off-roader heeft zich bijvoorbeeld in een diep en steil gat gewaagd aan het eind van de baan. We zijn benieuwd of er off-roaders zijn met genoeg masochisme in hun karakter om zich daarin te wagen de komende weken. De enige ‘pleister op de wonde’ is dat de ondergrond van de motorcrossbaan voornamelijk bestaat uit zand. Zand in diverse vormen. Soms spijkerhard, soms boterzacht en heel veel daar tussen in. De overeenkomst is dat het vergevingsgezind is. Schade aan je plaatwerk zal niet snel voorkomen. Aan de techniek wel, want een steekas is gauw aan de beurt in het losse zand als je niet voortdurend op je qui-vive bent. En dan hebben we nog het water dat op enkele plaatsen te vinden is. Schade daar in loop je niet gauw op, hooguit als het bekende vennetje midden op het terrein vol water staat en je met een laag luchtfilter poogt ‘over te steken’. De meest andere plaatsen met water zijn veiliger. We noemen het expliciet omdat de praktijk ons in een ver verleden al geleerd heeft dat water sterk magnetisch is voor off-roaders….
Yep, meerdere hebben we er gespot, leuke honden.
Actueel cijferwerk. Ondanks de mist hebben meer dan voldoende off-roaders de motorcrossbaan kunnen vinden. Meer dan vorig jaar zelfs, want buiten de organisatie, goed voor zo’n vijftien auto’s met bemanning, laat de teller rond het middaguur nummer 91 zien op het laatst uitgegeven schildje. De organisatie is er in ieder geval dik tevreden mee.
Boven: Nick Dieker, ongeveer vaste klant in Heerde en nooit vies van een beetje spektakel tijdens zijn ‘eeuwige zoektocht’ naar off-road uitdagingen.
HoT (groene) hoed..? Als gewoonlijk komen we een bak die-hard off-road liefhebbers tegen. Boven, en natuurlijk onmiddellijk herkenbaar aan zijn karakteristieke groene hoedje, is dat Harry Fourtrak, alias Harry Loerakker van 4×4 Haarlemmermeer. Of is het Harry Loerakker alias Harry Fourtrak van 4×4 Haarlemmermeer? Voor jou wellicht een vraag, maar voor ons een weet. Veel makkelijker: onthoud gewoon 4×4 Haarlemmermeer, want daarover bestaat geen twijfel. Hieronder zien we Pascal Hanenbergh met zijn briljante en dubbelzinnige HoT logo. HoT staat voor Hanenbergh off-road Techniek hier in Nederland maar betekent ook ‘heet’ of ’trendy’ in het Engels. Over het algemeen kom je Pascal tegen in zijn HoT buggy (voormalige Blitz) waarvan hij de rechten heeft overgenomen. In eerste instantie is hij ook hier in Heerde met zijn buggy aanwezig, maar helaas verspeelt hij een steekas voor. Pascal laat zich daardoor echter niet uit het veld slaan. Met de buggy keert hij huiswaarts (Erica in Drenthe) om enkele uurtjes later doodleuk weer op het toneel te verschijnen met zijn Suzuki Jimny. Kijk, dat is nu passie voor off-road.
Boven: Hieraan herken je de die-hards. Die laten de banden af voordat ze het terrein in gaan.
Boven: Zo ziet nu de motor van een Russische UAZ er uit…
Onder: De prachtige ‘Aerdvrutter Soes’ van nog een bekende, Dick Veldhuis. Levert strijd in het NK Trial, maar niet met zijn Aerdvrutter.
Boven en onder: Eveneens aanwezig, Willem Vellinga met zijn eigen gebouwde off-road bolide. Helemaal af is hij nog niet horen we van hem, maar al wel voldoende om een dagje proef te rijden en de boel te testen. Onder de kap een dieselmotor van BMW dus ontbreekt het hem niet aan de nodige paarden en Newton metertjes. Deze eerste testritten zijn veelbelovend horen we van Willem. Een keer kort vastzitten hoort daar bij, want je wilt uiteraard ook weten of alle lieren naar behoren werken.
Boven en hieronder: Keesjan de With in zijn Arctic Cat welke hij ook regelmatig inzet in het NK Trial. Nemen tamelijk snel toe in populariteit. Ze zijn namelijk nog redelijk betaalbaar en door zijn lichte gewicht, in verhouding pittige motor leveren ze een hoog off-road fun gehalte. En met fun gehalte bedoelen we ook dat de off-road capaciteiten uitstekend zijn. Ze geven het gros van de terreinauto’s dan ook het nakijken.
Boven: Wim van Boven en hieronder zijn vrouw, Harriët van Boven. Je ziet misschien wel dat Wim in een prachtige, solide Suzuki rijdt terwijl vrouwlief Harriët rijdt in iets dat in de verte nog lijkt op een Suzuki. Okay, okay, technisch is de auto nog wel redelijk goed in orde, maar aan het plaatwerk van de carrosserie mankeert wel het een en ander als we het mild uitdrukken. Je kunt dit feit zowel negatief als positief beoordelen. Negatief en dan vraag je je af waar die Wim het lef vandaan haalt om zijn vrouw Harriët in zo’n gebakje te laten rijden. De waarheid is anders en positief. Harriët heeft, in het kader van ‘Echte Liefde is….’ haar man Wim de beste auto meegegeven, zijn eigen wedstrijdauto waarmee hij ook deelneemt aan het NK Trial.
Boven en onder: We schreven het al, de magnetische aantrekkingskracht van water op off-roaders. Dat je zo nu en dan een ’tros’ moet uitgooien om ‘vlot’ getrokken te worden, dat is onderdeel van de pret.
Boven twee keer: Mark van den Oord van de organisatie geniet zelf ook van het off-road. In de regel kom je hem tegen op de zwaardere uitdagingen. Is ook zeer zeker niet ’te beroerd’ om die zelf te creëren als dat zo uitkomt. Maar is wel genoeg door de off-road wol geverfd om uitdagingen met respect voor de techniek te lijf te gaan. Precies, zoals het hoort dus.
Boven en onder: Je zag hem al op de openingsfoto met zijn blote voeten; Jarno Bastiaan. Gaat steevast voor de zware uitdagingen met zijn Russische GAZ 66 truck. We komen hem eind van de ochtend, als hij zojuist gearriveerd is, achter op de baan tegen, alwaar hij twijfelt of hij een steil en enorm diep gat in zal sturen. We raden het hem af, want naar onze mening komt hij dan zo hopeloos vast te zitten dat alleen serieuze hijskranen nog uitkomst zouden kunnen bieden. “Eerst maar eens een rondje rijden dan” is het antwoord van Jarno en stuurt zijn GAZ 66 weer de baan op. Hij haalt het rondje niet, ontdekken we niet veel later. Nog voordat hij de helft van de baan bereikt heeft zit hij muurvast in een langgerekt gat dat zijn taaie modder geniepig met waterige modder camoufleert. Op de foto hier onder zie je dat twee Unimogs uiteindelijk nodig zijn om Jarno en zijn GAZ uit de penarie te bevrijden. Dat het bekijks en dolle pret oplevert laat zich vanzelfsprekend raden.
Hannibal Off-Road werkt nauw samen op het gebied van off-road evenementen met Suzuki 4×4 Friesland.
Boven: Voor de kantine staat tegenwoordig een grote omgebouwde oliedrum waar hout in gestookt wordt. Even tussendoor de koude ledematen opwarmen mocht dat nodig zijn.
Boven: Let eens op de wielen van de HoT Suzuki Jimny; die lijken vastgelijmd aan de ondergrond. En hoe langer ze aan de ondergrond blijven ‘kleven’, des te langer ook heb je tractie.
Boven: Tja, wat zien ze daar beneden? Gewoon, wat jij op de foto hier onder ook kunt zien, hoe deze zwarte Suzuki Jimny uit zijn benarde positie gelierd wordt.
Boven: Aaaah, eindelijk, we hebben Jose Bosman duidelijk op de foto. Mocht je soms twijfelen, het is het ‘meisje met de rode haren’ en Arne Jansen heeft in 1972 zelfs een liedje geschreven over wat deze meisjes goed kunnen… Het juiste antwoord is? Het ontwijken van fotografen! Jose wil namelijk nooit op de foto en we hebben het sterke vermoeden dat ze het ruikt wanneer een camera op haar gericht wordt. Juist daarom wordt het voor fotografen een sport om te pogen haar vast te leggen.
Boven: Ooooh, kijk eens wat we doen! Er wordt door sommigen beweerd dat je er zelfs mee kunt bellen…
Boven: Challenge liefhebber en soms ook deelnemer Michiel van Ketten komt met kroost een kijkje nemen.
Boven: Harriët van Boven. Onder: Wim van Boven haalt op weg naar boven met boven menselijke inspanning het onderste uit zijn Suzuki. Uhhh, begrijpt u het nog?
Boven: Uniek embleem op de motorkap van 4×4 Haarlemmermeer Harry Fourtrak. Wie herkent het en weet waar je het, buiten de auto van Harry, op tegen komt?
Boven: Sommigen hanteren het buitenleven gevoel. Hamburgers en erwtensoep mee en wedden dat je er weer een poosje tegen kunt?
Boven: Groeide min of meer in het terrein op: Jesse Burgmeijer. Vermoedelijk ga je hem zien deelnemen aan de Roan 4×4 Challenge met een HoT/Blitz. We duimen derhalve al een poosje in de hoop dat hij volgend seizoen de challenge sport komt versterken. Met zijn off-road capaciteiten zit het wel snor, dus daarover hoeven we geen discussie te voeren. Doet ook veel voor Hannibal Off-road en het zou ons niet verbazen als hij binnen afzienbare tijd in het bestuur zit. In de organisatie zit hij al.
Boven: De altijd vrolijke Marlissa Vos met een wat somberder hoed dan we van haar gewend zijn…
Onder: Bij Harry 4×4 Haarlemmermeer Fourtrak stuikt zowaar de voortgang voor een kort moment. Gelukkig maar, want sportieve off-roaders hanteren de slogan dat ‘als je de hele dag gereden hebt, en je hebt geen enkele keer vast gezeten, dan moet je je schamen’.
Onder: Kijk, dat is nu een peuter die een uitstekende opvoeding geniet…
Fotografie: Ad Woolthuis & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
