Het Achterhoekweekend. Jazeker, het is een weekend dat de Recreatieve eigenlijk wilde cancelen. De volgens hen ‘steekhoudende’ redenen zijn op dat moment de absurd hoge brandstofprijzen en de lengte van de ritten die bij het weekend horen. Maar ze slaan de plank mis. Niet faliekant mis, maar er ploffen toch ruim voldoende mailtjes op de digitale deurmat van de Recreatieve waaruit blijkt dat er serieus interesse is in het Achterhoekweekend.
Welles… Oeps, nu krabt meneer Peter Mastenbroek zich toch even achter de oren. Niet heel lang hoor, want Peter en zijn vrouw Margriet hebben tijdens een weekend uitje de rit kort daarvoor voorgereden en grondig gecontroleerd. Ze komen al snel tot de slotsom dat het werkelijk doodzonde zou zijn voor alle geïnteresseerden als die een prachtige rit en hopelijk leuk (kampeer)weekend moeten missen. Dat het een goede beslissing is geweest weten ze natuurlijk pas achteraf, maar om maar met de deur in huis te vallen: het is een heel leuk en geslaagd evenement geworden!
Onverwacht veel onverhard. Op zaterdag melden zich zeven deelnemers aan die op elke gewenste tijd kunnen en mogen starten. Bij de start ontvangen ze het routeboek met een bescheiden lengte van 39 km. De Recreatieve heeft de deelnemers het routeboek in PDF toegezonden en alleen de uiterste aankomsttijd op de camping vermeld. Als gezegd een korte route, maar wel met heel veel onverharde zandpaden. Exact hebben ze dat niet uitgerekend maar met een gerust hart mogen ze toch zeker een 75- tot 80% onverhard claimen. Over het algemeen zijn het geen heel zware negenendertig kilometers, met uitzondering van twee best wel pittige uitdagingen. Lekker toch, want dat houdt de altijd welkome spanning er een beetje in. Het Recreatieve team heeft de rit in de morgen op haar gemak voorgereden en kan de rest van de dag op ‘haar lauweren rusten’. Om mogelijke verveling tegen te gaan wachten ze ’tevens op hun dooie gemak’ op de deelnemers. Tjonge, wat word je lui van die twee samen…
Onder: Self-made daktent! Oordeel zelf, maar wij vinden hem er verdraaid goed uitzien!
Gewapende plaaggeesten. Het is al wat later in de middag als de deelnemers binnen druppelen. Heel even lijkt het of het geen Achterhoekweekend van de Recreatieve is, maar een Suzuki evenement. Twee keer een Suzuki Vitara, één keer een Suzuki Samurai, één keer het oude type Suzuki Jimny en één keer een nieuwe Suzuki Jimny. Stuk voor stuk zijn ze voorzien van een daktent waarbij één een zelfgemaakt stukje huisvlijt betreft. Gelukkig arriveert er ook een mooie Toyota Hilux die een lang weekend op de camping in een Tiny house verblijft. Helaas is door de droogte het kampvuur in de avond niet toegestaan. Wel blijkt het nieuws op radio en tv deze keer waar te zijn. Er zou een wespenplaag in het oosten van het land zijn volgens genoemde media. Dat klopt als een bus weten de deelnemers al snel. Wat een kolerebeesten. Peter Mastenbroek van de Recreatieve denkt dat er op die boerderij zeker zo’n 100.000 rond vlogen. Minus een paar die door de schuld van de deelnemers overleden zijn.
Boven: We hebben onze bedenkingen bij deze foto waarop Margriet chili-con-carne maakt voor de medewerkers. Chili-con-carne is vreselijk lekker spul, maar twee van de Recreatieve medewerkers daarna samen slapen in één tent…? Dat vraagt niet om problemen, dat schreeuwt er om. Vier mogelijke uitkomsten. Slaper A haalt de volgende morgen niet. Slaper B haalt de volgende morgen niet. Beiden, A en B worden nooit meer wakker of A en B worden samen vrolijk wakker in de quarantaine afdeling van de ongediertebestrijding.
‘La grande finale’. Op zondag zijn er dertien deelnemers die aan de 85 km lange rit van deze dag beginnen. Onderweg worden ze ‘geteisterd’ door enkele buitjes regen voor het stof, maar die zijn deze keer zeer welkom. Ook deze rit herbergt nog veel onverharde paden en wegen, afgewisseld met wat asfalt op de plekken waar teveel ‘pannenkoekborden’ zijn gekomen. Wat wordt er toch veel onnodig afgesloten in dit land. Voor een bedoeld afgelast weekend is deze rit toch weer enorm geslaagd. Die conclusie mag de Recreatieve trekken als ze stiekem de commentaren van de deelnemers afluisteren. Dermate positief dat ze besluiten dat, mocht het niet meer mogelijk zijn om volgend jaar mei de SUV Veluwerit te organiseren, ze dit Achterhoekweekend als volwaardig alternatief gaan organiseren!
Fotografie: Andre en Margriet. Tekst: Peter Mastenbroek m.m.v. Martin Brink.
