Met ‘All Quiet on the Western Front’ (alles rustig aan het westerse front) refereren we aan een boek van de Duitse oorlogsveteraan Erich Maria Remarque, getiteld ‘Im Westen nichts Neues’. Zijn boek, voor het eerst gepubliceerd in januari 1929, beschrijft de gruwelen en zinloosheid van de oorlog en wordt twee keer verfilmd (1930 en 1979). Het boek is een bestseller en er worden in de eerste 18 maanden 2,5 miljoen exemplaren verkocht in vijfentwintig talen, waaronder het Nederlands. Als de nazi’s aan het bewind komen wordt het boek in Duitsland verboden en zelfs wordt Remarque in 1938 het Duitse staatsburgerschap ontnomen. Hij woont dan echter al in Zwitserland en vertrekt in 1939 naar de USA, waar hij in 1947 de Amerikaanse nationaliteit verwerft.
Waarom we daar op komen? Niet heel moeilijk als Ad Woolthuis en Jan Houtkoop op 22 september jongstleden terugkeren van het ONK Trial. ‘Eigenlijk is er weinig te melden’ krijgen we van Jan te horen, want er gebeurde niet zo veel. Daar slaat Jan de plank mis, want er gebeurde meer dan genoeg, alleen was dat weinig of niets dat aanleiding gaf ‘buiten de norm’ te vallen. Geen spectaculaire of gekke voorvallen die bij ons mensen nu eenmaal langer in het geheugen blijven hangen, maar daarvoor in de plaats krijgen de deelnemers een wedstrijd voorgeschoteld waarin alles gladjes en soepel verloopt. Geen protesten ook van rijders of officials en dat is des te meer opvallend omdat de trial sport in deze vorm slechts vijf wedstrijden ‘jong’ is. Indirect betekent het dat de deelnemers de trial op deze manier waarderen. Geen discussie omtrent het wel of niet raken van een paaltje bijvoorbeeld. Op de manier van het ONK is discussie vrijwel uitgesloten, want de balletjes op de palen liegen niet… Liggen ze er naast, dan heb je de paal in principe geraakt, of je bent er zo dicht langs gegaan dat de bewegende grond de paal scheef drukt en het balletje er alsnog af kukelt. Dat moet je dan maar voor lief nemen, want andersom gebeurt ook; je ‘strijkt’ met je bolide langs het paaltje. Je ‘aait’ het als het ware met je plaatwerk, maar het balletje blijft doodgemoedereerd liggen. Vroeger collecteerde je daar strafpunten voor, maar tegenwoordig stuur je met een grote, zeer vermoedelijk onverholen, grijns op je postzegeltje naar de volgende hindernis…
Oerwoud taferelen… De wedstrijd speelt zich bovendien af op een heerlijke nazomerdag. De aangenaam warme temperatuur van een achterliggende zomer plus het nodige vocht dat bijna kenmerkend is voor het terrein van Action Planet zorgen voor een uitbundige explosie van groen, dat hier en daar voorzichtig een jas van herfstkleuren aan het passen is. Het voedt onmiskenbaar het ‘jungle gevoel’ bij de deelnemers, vooral als het spul dat we gras en onkruid plachten te noemen tot ruim boven de motorkap uit stijgt. Op enkele plekken is dat het geval en dat zorgt voor een aparte ervaring voor de eerste rijders in de proef. Je ziet namelijk niet direct wat er daar onder je wielen gebeurt. Andere plekken manoeuvreer je niet alleen tussen de paaltjes door, maar ook door het struikgewas en de bescheiden formaat boompjes. Blijft over de modder die hier en daar toch schijnheiliger is dan de eerste oogopslag doet vermoeden.
Boven vier keer: Bennie en Bas Rouwenhorst.
Onder drie keer plus 1: Jeroen Roelofs en Udo Middelkoop.
‘Oude garde’ die herleeft. Een opkomst van zeventien deelnemers mag gerust iets meer zijn maar is zeker niet slecht voor het ONK Trial in deze nieuwe vorm. We maken ons er niet benauwd over, want naast een aantal bekende gezichten zien we ook een aantal nieuwe gezichten. Dat geeft hoop voor de toekomst, net als dat we een oude bekende verwelkomen die terug is van weggeweest, namelijk Willem van Weerdenburg. Willem kennen we ongeveer net zo lang als dat we het off-road als professie beoefenen. We kennen hem als een altijd vrolijke knaap die geen blad voor de mond neemt en het plezier van off-road rijden voorop stelt. Met andere woorden, winnen is niet zijn prioriteit; het plezier van het rijden en daarbij het overwinnen van serieuze uitdagingen liggen hem meer. En rijden kan die! Willem, bij deze, jij hoort vaker te komen….
Onder: Luke en Gertjan Wolf.
Off-road kunde… Draait het off-road rijden inderdaad niet om het plezier van het rijden op zich, het in kunnen spelen op de ondergrond en pogen die met jouw auto en je off-road skills de baas te zijn? En is het niet het allerleukst om je te meten met een collega off-roader? Het geeft veel off-road liefhebbers ontegenzeglijk een kick als ze in soortgelijke omstandigheden net wel een hindernis achter zich weten te laten terwijl een collega terrein rijder het net niet haalt. Andersom wil die andere terrein rijder zich niet laten kennen natuurlijk, want onherroepelijk komt bij hem de gedachte op van “waarom hij wel en ik niet”? Het ONK Trial leent zich daar uitstekend voor. Auto’s in meerdere klassen zijn redelijk gelijk en dan komt het puur aan op je eigen off-road skills (vaardigheden) op de uitgezette proeven. In principe zijn die voor iedere rijder in een klasse gelijk, maar het ONK Trial biedt meer ruimte voor de rijder en eventueel bijrijder om te bepalen hoe een uitdaging te benaderen. Behendigheid, het juist kunnen beoordelen van de ondergrond en weten wat jij met je auto kan zijn de sleutelwoorden binnen het ONK Trial en als dat je lijkt kun je zomaar verliefd worden op deze tak van terreinsport. De sport is ook alleszins betaalbaar. Veel van de deelnemers hebben een zogenaamde ‘dubbelstart’. Je kunt de kosten van de auto dan bijvoorbeeld delen, net als overige kosten. Of je neemt je zoon of dochter mee als co-piloot en dat kan al vanaf hun veertiende jaar. Nog leuker, vanaf hun zestiende mag je ze zelfs achter het stuur zetten (volwassen persoon er naast). Een betere manier om een auto te leren besturen en beheersen is nauwelijks denkbaar en het scheelt je straks een bom duiten aan rijlessen….
Boven twee keer: Martijn Droog en Jona van Roekel. We noemen het lef dat ze mee durven doen in een lange Mitsubishi Pajero. Die moet het qua draaicirkel uiteraard afleggen tegen de veel kortere Suzuki’s (LJ 80, Samurai, Jimny) en Daihatsu’s (Taft). Om die reden zou het leuk zijn als er wat meer lange 4×4 voertuigen mee zouden doen. Een aantal keren is een Range Rover van de partij geweest, alsmede een lange Toyota LandCruiser. Pas dan kun je je meten met gelijkwaardige ‘wapens’ en dat maakt de strijd aanzienlijk leuker. Wie durft?
Boven: Drie keer raden….
Onder: Vooruit, ook drie keer raden… (een leuke hond, maar een krokodil rekenen we ook goed….).
Geboren en getogen optimist. Snelheid is niet aan de orde in het ONK Trial en de kans op schade valt vrijwel te verwaarlozen. Toch kan het voorkomen en vandaag gebeurt het Willem Verhoef en Kevin Blok (foto boven en drie hieronder). Die worden geconfronteerd met pech als ze op een flauwe, scheve helling een misselijk makende knak horen die het voortijdig overlijden van hun voordiff aankondigt. Op zich is dat niet heel erg als dat eind van de dag gebeurt. Maar dat heb je niet voor het uitkiezen blijkt ook vandaag weer, want het gebeurt deze joviale mannen op de eerste proef als ze maar nauwelijks vijf poortjes gepasseerd zijn! Kijk, dan mag je gerust stevig balen. Dat doet Willem ook, al zou je dat niet zeggen gezien zijn bijna ‘angstaanjagend’ optimisme. Onwerkelijk gewoon zoals Willem altijd positief blijft. Die laat zich door niets of niemand uit het veld slaan en we durven er de hele Vaderlandse staatsbegroting onder te verwedden dat hij er de volgende wedstrijd gewoon weer bij is!
Boven vier keer: Tim Dieks en Dion van Welie.
Onder maar liefst vijf keer: Willem en Renate van Weerdenburg.
Boven en twee keer onder: Martin van der Zouwen en Ricardo de Groot.
Boven en onder: Doorgewinterde off-roaders Ronald en Nick van Loenen.
Boven en onder: Eric Bakker en Eric Steenmeijer.
Boven en onder: Het beroep van official is niet van gevaar ontbloot en kan onverwachte momenten opleveren. Het kan zomaar gebeuren dat niet een rijder met auto vastzit in een proef, maar jij als official!
Boven en vier keer onder: Teus Berkhof (je weet wel, van Teus Bedrijfswageninrichting uit Zwartebroek) en zijn vrouw Alexandra profiteren optimaal van de trial wedstrijden. Om de beurt zitten ze achter het stuur en gaan ze de proeven te lijf. Alexandra rijdt dit jaar voor het eerst in de competitie en doet dat in de Basic 2 Klasse. Teus rijdt al veel langer mee in de competitie en opereert in de Extra 2 klasse. Het leuke is dat beiden zoon Leen als bijrijder ‘gekozen hebben’. En Leen vindt het prachtig natuurlijk en kan haast niet wachten tot hij oud genoeg is om zelf achter het stuur te kruipen.
Spontaan enthousiasme. Conform voorgaande ONK Trial wedstrijden zijn er een achttal proeven uitgezet. Iedere proef herbergt daarbij een aparte route voor iedere klasse. Extra zijn een of twee proeven waarbij de rijders zelf hun route moeten bepalen. De kleur van de balletjes op de paaltjes geeft aan welke poorten voor hun klasse gepasseerd dienen te worden, maar hoe bepalen ze zelf. De proeven zijn van een gemiddeld zwaarte niveau. Iedere proef herbergt in ieder geval tenminste één slinkse uitdaging waar dubbel opletten het devies is. Eigenlijk mogen de rijders de organisatie daar dankbaar voor zijn, want op het Action Planet terrein liggen een paar uitdagingen die zelfs het uiterste, of meer, vergen van de meest ervaren en geharde off-roaders. Niet voor niets worden er ook zware challenges gehouden door Roan 4×4 en de Land Rover Club Holland. En passant levert Action Planet ook nog eens twee officials. Die zijn bij clubs en verenigingen vrijwel altijd zeer welkom en de Stg. 4×4 Sport vormt daar geen uitzondering op. Een van die mannen is dermate enthousiast over het ONK Trial dat hij zich tevens aanbiedt als hulp bij het uitzetten van proeven.
Boven en onder: Nick Wassing en Luka Boersbroek.
Legerkreet ‘We want you!’ Begin november (om precies te zijn 3 november) wordt de laatste wedstrijd ONK Trial in Bant gehouden. Bijna twintig deelnemers, waaronder opnieuw een paar debutanten, hebben zich al ingeschreven. Maar hoe meer off-road zielen, hoe meer off-road vreugd toch? Wat is er nu leuker om je te kunnen meten met gelijk gestemden en ook nog eens op een leuke, ontspannen en relaxte manier? Gezelligheid is troef in het ONK Trial en de kosten zijn te overzien, want een licentie is niet nodig en je kunt al deelnemen in een standaard auto. Dat scheelt direct in de kosten en de grijns die dat op je gezicht tovert kun je als investering zien in de enige ‘verplichting’ die het ONK Trial stelt, namelijk je mag alleen komen en deelnemen met een zonnig en opgeruimd humeur! De uitslagen kun je vinden op de site van de Stg 4×4 Sport.
Onder: Fotograaf Jan Houtkoop kan eind van de dag de verleiding van een Texel’s Skuumkopje niet weerstaan.
Fotografie: Ad Woolthuis & Jan Houtkoop. Tekst: Martin Brink.
