We geven toe, een vage introductie die sterk doet denken aan ‘orakel’ taal. Orakeltaal zien we tegenwoordig vooral als dubbelzinnige bewoordingen dan wel voorspellingen. Een orakel is een plek waar de goden met mensen communiceerden of een persoon/wezen dat als doorgeefluik fungeert voor de goden. Vooral in de oudheid komen orakels wereldwijd voor, maar de meest bekende onder ons off-road liefhebbers is ongetwijfeld het orakel van Delphi uit de Griekse mythologie. Tenminste, als je opgelet hebt op school. In het orakel van Delphi, dat zijn oorsprong heeft in de achtste eeuw vóór Christus, is de priesteres Pythia het doorgeefluik van de god Apollo. Deze dame geeft haar woorden en voorspellingen in Delphi tijdens een sessie door aan machthebbers, burgers en filosofen (met vanzelfsprekend ieder hun eigen vragen over bijvoorbeeld de toekomst). Maar dat doet ze pas nadat ze in trance is geraakt. Om in trance te raken daalt ze af naar een ruimte onder de tempel, het zogeheten ‘adytum’, en ademt daar heilige rook in. Dat is tot zover wat onze vaderlandse geschiedenisboekjes je proberen wijs te maken. Wij weten tegenwoordig wel beter natuurlijk. In trance? Amme hoela! De dame in kwestie was vermoedelijk zo stoned als een garnaal op het moment dat ze haar dubbelzinnige woorden en voorspellingen uitspreekt richting haar toehoorders.
Boven: Leuk en creatief die tekst rechts achterop. Autofreaks weten allemaal wat Supercharged betekent (vrij vertaald ‘super lader’ ten teken dat er een attribuut in de auto gemonteerd is dat voor extra drukvulling in de motor zorgt) maar daar heeft deze ‘Suzuki LJ 100’ eigenaar ‘Stupidcharged’ van gemaakt, ofwel ‘Stommerd geladen’. Uhhh, hoe zit het ook al weer met ‘zelfkennis en/of eigendunk’?
Het orakel van Hannibal verklaard. We hebben bewust voor een dubbelzinnige aanhef gekozen, doodgewoon omdat het de laatste jaren wat anders verloopt met Hannibal Offroad dan de jaren daarvoor. Jarenlang is bijvoorbeeld het Pinkstertreffen een evenement geweest dat zo solide als een rots op de Agenda van Hannibal Offroad prijkte. Steevast ook vond het Pinkstertreffen plaats op de bekende crossbaan van de M.S.V.N.O.V. (Motor Sport Vereniging Noord-Oost Veluwe) in Heerde. Onder meer dat vermaledijde Corona virus en een gewijzigd bestuur van de M.S.V.N.O.V. gooiden roet in de planningen. Het Pinkstertreffen van Hannibal Offroad ging wel door, niet door en dan weer wel door, maar ook wordt het Pinkstertreffen zowaar een keer gehouden tijdens de Paasdagen. Plus prijkt dit jaar tijdens de Paasdagen ineens een extra 4×4 evenement op de agenda. Vaag en verwarrend? Mag je gerust zeggen. Vinden we dat heel erg? Beslist niet, want niet alleen wij zijn blij dat er opnieuw regelmatig 4×4 gereden kan worden op die prachtige motorcrossbaan nabij Heerde. Enfin, na enkele vage jaren wordt het Hannibal Pinkstertreffen dit jaar dus voor het eerst weer op 2e Pinksterdag gehouden! En wat die dubbelzinnige orakeltaal in de aanvang betreft: Hannibal is ‘echt niet van het padje’ (betekenis van gek) en gelukkig ook niet ‘de weg kwijt’ in de betekenis van in de war zijn. Een ‘weg’ kan immers ook een verharde rijbaan zijn en we zijn gelukkig geen spoortje asfalt of ander verhard op de crossbaan tegen gekomen.
Meningen die verschillen? Terug van de Jeep Club Nederland in Zwartemeer en een kort nachtje slapen stappen we 2e Pinksterdag ruim op tijd in onze auto. ‘We’ zijn fotograaf Ad Woolthuis en uw verslaggever, aangevuld met fotograaf en verslaggever Peter Bouwmans die met zijn eigen vervoer komt. De heenreis stemt al vrolijk. Althans, voor fotografen, want het is droog en de zon laat zich veelvuldig zien. Tja, wij lopen nu eenmaal met kostbare camera’s om onze nekken die niet gecharmeerd zijn van overdadig vocht, maar we kunnen ons voorstellen dat er modder minnende off-roaders zijn die maar wat graag regen ambiëren tijdens hun recreatieve off-road uitspattingen. Is het daarom dat het een tikje minder druk is tijdens dit Pinkstertreffen dan in onze herinnering van eerdere jaren voortleeft? Hou ons ten goede; met ruim honderd auto’s (Hannibal organisatie niet meegerekend) valt er weinig te klagen over de off-road deelname, maar we weten uit het verleden dat er nog wel eens meer zijn geweest. Wellicht zijn er modderfreaks geweest die verwachten dat het stofhappen zal worden of het kan natuurlijk ook dat er off-roaders zijn die geen weet hadden van het evenement. Maar dat laatste is eigen schuld. Hadden ze maar in de Agenda van terrein.nu moeten kijken of moeten informeren bij Hannibal Offroad…
Positieve terrein progressie. Stof happen is er maar nauwelijks bij constateren we al snel na het vooraf gebruikelijke genieten van een hete kop koffie. Zodra we wat verder het terrein op lopen zien we dat een klein stukje van de baan, rechts kort na de start, is afgesloten. Deelnemers kunnen rechts van het afgesloten traject, door het bos, een stukje verder de baan weer oppakken. Nog veel leuker is het feit dat het achter op het terrein, en daarmee het parcours, sinds ons laatste bezoek flink veranderd is. Prachtige hoge bulten en brede slingers maken het parcours nog een stuk mooier, aantrekkelijker én uitdagender om te rijden dan het al was. Niet onbelangrijk daarbij is dat de hoge aarden wal, welke van oudsher het einde van het terrein markeert, deels in het parcours is opgenomen. Waarlijk een uitstekend besluit! Bovendien is er achter de kantine nog een stuk terrein ‘bij geplakt’ met wat slinger bochten en bescheiden bulten. Met andere woorden, de crossbaan is een stuk langer geworden! Wat gebleven is, en onze off-road harten maken daarbij een sprongetje, zijn de pittiger off-road uitstapjes welke de Hannibal leden gecreëerd hebben naast de bestaande baan. Die uitstapjes zijn lekker divers. Sommigen met heel diepe gaten en navenant steile, daarnaast opgeworpen bulten zand uit die gaten, andere een soort reuze wasbord van korte bulten en minder diepe gaten en natuurlijk een paar serieuze modderputten. Het siert Hannibal dat ze het terrein iedere keer weer zodanig aanpassen dat iedere off-roader wel iets van zijn gading kan vinden, variërend van simpel en bescheiden tot en met flink pittig. Toegegeven, een klein stukje ‘eigenbelang’ zit daar bij inbegrepen, want binnen de Hannibal organisatie zitten enkele fanatieke off-roaders alias moddervreters.
Graag op bezoek. Niet alleen de prachtige baan met zijn verschillende uitdagingen zijn verantwoordelijk voor ons enthousiasme aangaande het evenement. De verscheidenheid aan voertuigen die we er doorgaans tegenkomen staat op nummer twee. Van oud, bijzonder, al dan niet verregaand geprepareerd tot en met SUV’s die naar het lijkt net de deur van de showroom achter zich dicht getrokken hebben; van alles kom je tegen. Het is tevens de reden dat we, ondanks pogingen om dat serieus in te dammen, iedere keer weer met bakken foto’s thuis komen. Enfin, een zeer kleine selectie kun je bewonderen door verder te scrollen. Mocht je er toevallig niet tussen staan, schroom niet contact met ons op te nemen, want wellicht hebben we je wel gefotografeerd. Nummer drie voor ons ‘ongebreidelde’ enthousiasme aangaande het Pinkstertreffen mogen we ook niet vergeten; de behoorlijke aantallen publiek dat er op afkomt. Dat maakt het ontegenzeglijk leuker. Nog niet in de aantallen welke we in het verleden tegenkwamen hebben we de indruk (soms was het bijna te druk), het evenement heeft immers enkele jaren niet op de agenda gestaan, maar we zijn er van overtuigd dat het in de toekomst weer drukker zal worden in geval het Hannibal Pinkstertreffen weer een vast plaatsje in de agenda krijgt.
Boven en onder: Vaderlandse trots met een frontaal aanzicht en met zicht op een ‘wulpse derrière’. De Nekaf hebben we het natuurlijk over.
Boven: Even onderzoeken waarom de motor zo goed loopt zul je wel begrijpen. Toch?
Verdient navolging! Een gegeven dat we al jaren van harte toejuichen: proeven of secties een naam geven. In plaats van bijvoorbeeld gekleurde pijlen, hetgeen veel off-road clubs en verenigingen doen, vinden we pakkende namen véél leuker. Bij Hannibal Offroad zien we dat veel vaker. We geven toe dat proeven of secties namen geven veelal ondoorzichtig is. De naam geeft namelijk niet direct aan hoe zwaar een proef of sectie is en is dus onderhevig aan de interpretatie van de lezer. Maar wellicht een goed idee om er bijvoorbeeld een gekleurde pijl aan te hangen? Desnoods een verwisselbare pijl? Dus clubleden, laat je creativiteit eens los voor de proeven. Hierboven en onder schotelt Hannibal jullie er vast een tiental voor.
Boven: Yep, Gijs Kapzeis is er ook en die heeft een bijzonder talent én patent…
Boven en onder: Twee keer groen met zwart op dezelfde plek. Ken je ze nog? Mini en Maxi?
Boven: Mike, maar zijn achternaam zijn we ff kwijt.
Boven en onder: Op zoek naar…?
Boven: De Peugeot P4, het Franse broertje van de Mercedes G. Motor (2,0 liter benzine of 2,5 liter diesel) en versnellingsbak zijn van Peugeot zelf, alsmede het elektrische systeem. Peugeot levert begin 1983 de eerste exemplaren aan het leger. Vanaf 1985 neemt Panhard de productie over.
Boven: Ronald Rozeboom. Je ziet hem ook in een spetterende actie op de openingsfoto. Verderop nog een paar actiefoto’s van hem. Weet je gelijk waarom het niet gek is dat hij de eerste (van de drie) King of Kragle titels wist binnen te slepen, het evenement van Offroad Poland (Steven van Lier) dat te vergelijken was met de Croatia Trophies uit het verleden.
Boven: Even gek doen naar fotograaf Ad.
Boven: Marlissa Vos komen we vandaag zowaar achter het stuur tegen. Meestal is ze namelijk de grote, moordende concurrentie qua fotografie…
Boven en onder: Wouter Kamerling in actie. Alhoewel, zijn actie is net achter de rug. Hij heeft zojuist, zonder te remmen (gniffel, gniffel, onderonsje), een Nissan rijder laten zien hoe het moet.
Boven: Reinier Schoonhoven. Normaal actief in het Open Nederlands Kampioenschap van het VNTTK, maar nu recreatief in de modder.
Boven: Komt inmiddels voor op de lijst van zeldzame exoten, de Daihatsu Taft. Nog niet direct dreigt uitsterven, want zijn baasjes koesteren haar met onvoorwaardelijke liefde.
Boven en onder: Eddie Beeftink, vandaag met zijn puike Blitz overwegend in de ‘relax’ modus. En ja, onder is bij hem nog steeds ‘relax’ modus.
Boven en onder: Prijsvraag. Hoeveel vertegenwoordigers van de Homo Sapiens passen er in een Suzuki Jimny? In ieder geval iets minder dan het aantal bonen in die grote glazen pot op de toonbank bij de slager.
Boven twee keer: Jesse Burgmeijer, onderdeel van het Hannibal ‘meubilair’.
Boven en onder: Martin. Een andere Martin dan schrijver dezes zoals je ziet.
Boven en onder: Harald van der Vrugt, boven in zijn bolide zoals we hem meestal zien en onder waar hij de taak van ondergetekende voor kort ‘verlicht’, het sjouwen van die zware camera.
Boven en onder: We hebben een stukje mee mogen rijden in deze Zweedse ‘bijna alleskunner’ uit de beginjaren zestig, de met rupsen uitgevoerde Volvo BM Bv (Bandvagn) 202, geproduceerd door Bolinder-Munktell (dochtermaatschappij van Volvo) in haar fabriek in Arvika. Het exemplaar op de foto is letterlijk ook nog eens uniek horen we van zijn eigenaar. Tot die ontdekking komt hij als hij enkele onderdelen nodig heeft en die bij een specialist in Zweden besteld. Echter ontvangt hij verkeerde onderdelen en dat zou volgens dezelfde leverancier niet kunnen. Een andere kenner vraagt hem of hij een Bv 202 heeft met dat en dat ‘chassisnummer’. Dat blijkt exact te kloppen, waarna de beste man weet te vertellen dat hij het enige gebouwde prototype in zijn bezit heeft!
Boven twee keer en onder: De enige echte Gijs Kapzeis (Wals) in actie, alias de Sigaar. Hoe hij aan al die ‘geuzenamen’ komt? Vul dat zelf maar in en weet je het echt niet, dan vraagje het hem volgende keer! Veel leuker om te weten is dat hij een V-8 motor in zijn Suzuki heeft weten te lepelen. En het allerleukst: hij weet zijn bolide heel flink de sporen te geven en dat angst nergens in zijn vocabulaire voorkomt. Hij behoort met die ‘handicap’ vaak bij de favorieten van fotografen. Een en een is twee en met die wetenschap wordt dat invullen een stuk makkelijker toch?
Boven en onder: Het onomstotelijke en (allerliefste) vrouwelijke bewijs dat de liefde voor modder en off-road ‘onvoorwaardelijk in de genenbank van een familie’ zit. Yep, Mercedes Wals, de zus van Gijs Kapzeis. Het mannelijke bewijs zie je hier onder op de foto: Jimny Wals.
Boven: We zijn bijna door onze voorraad stickers heen. Voor de nieuwe uitvoering broeden we op een meer functioneel ontwerp.
Boven en twee keer onder: Een ’trosje’ kekke Unimogs.
Boven: Fervent Jeep eigenaar en liefhebber Charles van Hemert (Hemimex B.V.), tegenwoordig ook flink actief in de organisatie van Jeebee.
Boven: Yep, ook de voortgang van een Volvo BM Bv 202 kan tijdelijk belemmerd worden. Maar de modder is dan ook extreem diep en we hebben niemand gezien die rijdend door deze uitdaging is gekomen.
Boven: Wordt binnenkort niet meer Rockyman maar ‘papa’ genoemd…
Boven: ‘King of Kragle’ Ronald Rozeboom in close-up.
Boven: ‘Madammeke’ op pad…
Boven: Renaldo Elderkamp wurmt zich over een parcours tussen de bomen.
Boven: Even aanmoedigen.
Onder: We kennen een wit voetje halen als bij iemand in de gunst proberen te komen. Slijmen mag je ook zeggen, maar dat klinkt minder leuk. Maar van een zwarte hand halen hebben we nog niet gehoord. Of wacht even schiet ons te binnen, hij hoort natuurlijk bij Pietje Bell en de ‘Bende van de Zwarte Hand’! Zijn er nog lezers die Pietje Bell kennen vragen we ons daarna af?
Boven en onder: De familie van Gendt aan het oefenen voor de eerstvolgende trial wedstrijd van het VNTTK.
Boven en onder: Casper Wolf in actie. Het wordt weer eens tijd dat hij vaker mee gaat doen in het Open Nederlands Kampioenschap Trial van de VNTTK…
Boven twee keer: De VW Iltis zoals je hem niet vaak ziet. Eerlijk is eerlijk, best fraai en weer eens wat anders dan het legergroen.
Boven: Heerlijk functioneel deze Kawasaki pick-up. We hebben er dan ook een zwak voor.
Boven: Een typisch gevalletje van ‘de vuile was buiten hangen’…
Boven links: Nog zo’n ‘jojo’ die we de laatste tijd enkele keren hebben moeten missen op de trial wedstrijden van het VNTTK, Scott Wesselink.
Boven: Roan Burgmeijer, net als zijn broer Jesse onderdeel van het Hannibal meubilair.
Boven en onder: Dezelfde modder, recht van voren en opzij…
Boven en onder: Ondanks de spraakmakende en indrukwekkende off-road capaciteiten van de SSV kan ook bij hen de voortgang wel eens tijdelijk belemmerd worden. Maar het zorgt wel voor vreselijk veel lol.
Boven en onder: ‘Ergens’ klopt hier iets niet zoals je duidelijk kunt zien. Dat ‘ergens’ is dat de Jeep chauffeur tevens het beroep van co-piloot uitoefent en dat terwijl er overduidelijk een co-piloot in de auto zit. De enige plausibele reden om niet als bijrijder te moeten fungeren is dat de ‘ervaren’ co-piloot in spe de chauffeur vooraf gewaarschuwd heeft. Iets in de trant van “Ga niet dat moddergat in, want onze voortgang wordt onherroepelijk tijdelijk belemmerd. En ik vertik het om die auto uit te stappen, want ik trek met Pinksteren altijd mijn zondagse kleren aan! Het is maar dat je het weet”.
Boven en onder: Beloofd is beloofd; nog twee keer spetterende acties van Ronald Rozeboom.
Boven en onder: Michel Beeftink en onder broer Eddie nog een keer in actie nadat hij zijn broer ‘vlot’ getrokken heeft.
Boven: Hans Nonkes in actie, totdat helaas de voorwiel aandrijving het opgeeft. Mark van den Oord kijkt stoïcijns toe.
Orakel slotsom? Eind van de middag is de off-road pret helaas over. Met het fraaie weer en de prachtige en uitdagende locatie in ons achterhoofd mag het van ons ieder weekend wel Pinksteren zijn. Bovendien niet te ver van huis en steevast prachtig rijden door de bossen van natuurgebied de Dellen. We zijn er tamelijk zeker van dat dit vermoedelijk nooit zal gebeuren. Alhoewel, misschien toch wel als Pasen en Pinksteren op één dag vallen…
Fotografie: Ad Woolthuis, Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
