Samen op weg naar de training dag van Jeebee op het Experience Island in Loon op Zand hebben we ruimschoots de tijd om onze gedachten te laten gaan. Vanaf onze woonplaats is het op de kop af 101 kilometer en volgens de navigatie zou het een uur en zeven minuten vergen om deze afstand (met de auto) te overbruggen. Uit ‘ervaring’ weten we dat de berichtgeving van de navigatie systemen over het algemeen een stuk betrouwbaarder zijn dan de voorspellingen van het weer en dus laten we, afgezien van wat heen en weer geklets over de bekende koetjes en kalfjes tussen collega Jan Houtkoop en ondergetekende, onze gedachten de vrije loop. Het zal geen heel grote verrassing zijn dat die hersenspinsels al gauw het onderwerp kiezen waar we naar toe gaan, de training dag van Jeebee, in combinatie met de perikelen rondom het Covid-19 virus. Onze eerste gedachte is, “ben benieuwd of ze het voortaan blijven zeggen”! Een voorspelbare reactie van onze kant naar aanleiding van de uitspraak van veel verstokte off-roaders die beweren dat het ‘off-road virus’ ze te pakken heeft gekregen als je ze vraagt hoe ze in het off-road terecht zijn gekomen. Wie ons kent weet dat we dan altijd quasi serieus roepen dat een virus zo eng klinkt en dat we het off-roaden liever een gezonde passie noemen. Wie weet zijn er voortaan een aantal off-roaders die het met ons eens zijn…
Gelukkig ongelijk en zowaar gelijk. Met uitzondering van enkele lichte spatjes op de heenreis, althans volgens onze voorruit, blijft de verwachte regen uit. Gelukkig heeft de weersverwachting het een beetje mis over die regen. Bewust schrijven we ‘een beetje’, want de wolken die langs het zwerk trekken, en van tijd tot tijd zelfs jagen, zien er ‘imponerend en bedreigend’ genoeg uit om je hart vast te houden. Het blijft gelukkig bij dreigen en later op de dag loopt de voorspelling van de weersverwachting zelfs synchroon met de werkelijkheid, want inderdaad knapt het weer zienderogen op en zien we zo nu en dan zelfs een voorzichtig zonnetje door het wolkendek breken. Maar zover zijn we nog even niet.
Boven en onder: Charles door de wasstraat. Later op de dag krijgt hij, met zijn hoofd bij wijze van spreken onder de motorkap (in werkelijkheid vóór de motorkap), te kampen met een waterslang die knapt en flink heet water de ether in slingert. We weten nu honderd procent zeker dat er aan zijn reactie vermogen niets mankeert. Het loopt inderdaad goed af.
Aankomst en nog een paar spinsels… Een voorspoedige reis brengt ons even voor de klok van tien op de plaats van bestemming. We worden opgevangen door ‘Jeebee motor’ Pascal Kersten. Al tijdens de gebruikelijke, maar meer uitgebreide, begroetingen over en weer, je hebt elkaar immers maandenlang niet gezien, drukt Pascal ons een papier in handen met het scenario van deze training dag. Geen catering bijvoorbeeld. Vrij logisch in deze tijd en we tillen er niet heel zwaar aan. Lekker primitief is ook wel eens leuk, bedenken we. Onze hersenspinsels waren daar op de heenreis ook al mee bezig. Hoe zullen de off-road liefhebbers er uit zien na zo’n lange ‘lock-down’. Onze verwachtingen zijn hoog gespannen. Bebaarde gezichten, lange haren, verwilderde blikken in de ogen die misschien zelfs grenzen aan waanzin en wie weet tot op de draad versleten kleding? Al dat soort spookbeelden (kappers en kledingzaken zijn immers gesloten) zijn de revue in onze hersenpan gepasseerd. Hopelijk begrijp je dat we nu een tikje overdrijven? Serieuzer zijn we als we Pascal vragen hoeveel off-roaders er komen trainen. Precies weet Pascal het nog niet en zijn ontwijkende antwoord claimt alleen dat het “flink druk” is. Tja, weliswaar heb je alleen mee kunnen doen aan deze training dag als je vooraf hebt laten inschrijven, maar je weet als organisatie natuurlijk nooit hoeveel leden ook daadwerkelijk komen. Later op de dag weet Pascal het exacte cijfer wel, namelijk honderd en twintig stuks. Daarbij heeft hij de mannen en vrouwen van de organisatie niet mee geteld.
Boven en op de openingsfoto: Ramon Appels in een grandioze actie, maar zonder pa Ronald (van Walther Appels Klimaatbeheersing). Die zit vandaag, samen met een vriend, in de enige op de training aanwezige SSV (Side by Side Vehicle). Ramon is een off-road liefhebber in hart en nieren weten we van de laatste pakweg zes a zeven jaar. Tijdens onze eerste kennismaking nog een jonge blaag die zijn vader bijstond in off-road challenge wedstrijden maar nu zelf al achter het stuur. We voorspellen een ‘gezonde toekomst’ voor Ramon, ondanks dat deze actie zorgt voor een ‘black-out’ van de Defender. Verschillende meters in de auto geven er namelijk voor korte tijd de brui aan. Vermoed wordt dat het met vocht te maken heeft….
Slim uitgezet! Het off-road terrein van Experience Island is groot, maar omdat het om een meer gedrapeerd ligt zijn er enkele stukken waar de route uit een enkel pad bestaat waar gereden kan worden. Met 120 auto’s plus nog een paar van de organisatie verwacht je op die plekken file. Dat heeft Jeebee handig weten te omzeilen. Niet door slechts één route uit te zetten maar door de deelnemers zowel links van het meer als rechts van het meer te sturen. Op de echte moeilijker stukken terrein hebben ze op de nodige plaatsen wel richting borden geplaatst. Van file leed is dan ook nauwelijks sprake. De enige plek waar het soms een beetje op file rijden lijkt is een stukje route langs het tweede, stuk kleinere meertje dat rechts op het terrein is gelegen. Echter omdat de route daar niet extreem moeilijk is, valt het moeilijk te bepalen of eventueel oponthoud komt door fileleed of dat het gewoon een kwestie is van ‘langzaam’ rijden. Terzijde, wij als fotografen zijn min of meer kritische toeschouwers. We houden het terrein met de omgeving tamelijk nauwlettend in het oog, verzot als we zijn op ‘mooie dan wel spectaculaire plaatjes’. Van de deelnemers zijn ons geen ‘klachten’ ter oren gekomen als dat ze in een file reden.
Vier keer vier variaties. Het leuke van een ‘algemene’ club is dat je een verscheidenheid aan 4×4 voertuigen tegen komt. Van klein tot groot, van standaard tot al dan niet ernstig geprepareerd en van betaalbaar tot flink prijzig. Oh ja, en alles daar tussen in. En passant geeft het ook een redelijk goed beeld van de auto’s welke je off-road tegenkomt. De taaie Suzuki’s zijn het meest talrijk en dat heeft alles te maken met zijn gunstige prijsstelling en uitstekende terrein kwaliteiten. In opkomst van dit merk zijn het voorlaatste model Jimny’s. Jeep’s en Land Rover’s kom je ook ‘plenty’ tegen, gevolgd door Nissans, Toyota’s en MB G’s. Schaarser zien we dan nog Daihatsu’s en Lada’s. De zeldzamere ‘off-road exoten’ laten we voor het gemak maar buiten beschouwing.
Twee keer boven en vier keer onder: Een hilarische en spraakmakende actie die we voor de lens krijgen is van Eric Gijsberts van het jonge bedrijf Offroad & Adventures. Die is helemaal klaar voor het komende seizoen (vooral op de zaterdagen is het bij hen een gezellige boel!), maar dat geldt dan voor de zaak, want met zijn wedstrijd bolide loopt het (ogenschijnlijk) verkeerd af. Wie het terrein van Experience Island kent weet dat er meer dan voldoende gaten en bulten liggen waar je je off-road tanden op kunt slijpen. Voor de gelegenheid heeft Eric compagnon Hanc meegenomen en die zit achter het stuur van Eric’s auto. Hanc is onder meer (off-road) instructeur bij Land Rover Experience dus off-road kennis is ruimschoots aanwezig. De ontbrekende kennis bij Hanc is echter die van het terrein. En als je dan aan het rondrijden bent en de auto met het grootste gemak alles aan lijkt te kunnen, stuur je net zo makkelijk een gat in waar ze je, veilig en schijnheilig vanaf de oever, insturen. Ai, dat had hij beter niet kunnen doen, ook al ziet het er in eerste instantie nog tamelijk onschuldig uit. Met gepaste snelheid, bijna tergend langzaam dus, stuurt Hanc de auto de geul in. De eerste pakweg zeven à acht meter reikt het water ergens tot halverwege de auto. Dan doemt voor de auto een bocht naar rechts op. Het grommen van de motor zwelt aan, ten teken dat de wielen het wat moeilijker krijgen. Het waterpeil lijkt te stijgen, maar in werkelijkheid zakt de auto dieper het water in, veroorzaakt door de aldaar heersende ‘anatomie’ van de bodem. Het vervolgens gorgelende geluid aan de achterzijde is een indicatie die je liever niet hoort. Even na de bocht wordt het al snel nog dieper, totdat de voortgang definitief stopt. Tja, en als dan je lierkabel nog netjes opgerold op de trommel zit krijg je het soort beelden op je netvlies waar off-road fotografen van smullen.
Boven: Een hartstikke leuke hond en om te weten om welk ‘merk’ het gaat trekken we na lange tijd weer eens bij Linda van yourdoggy.nl aan de bel. Luttele seconden later bevestigt zij ons vermoeden dat het om een Beagle gaat. Behalve het ‘merk’ laat Linda weten dat het ‘onwijs leuke hondjes’ zijn.
Onder: Jennifer, de goedlachse co-pilote, alias wederhelft van Erwin.
Boven: Jeroen alias ‘Muddigger’. En nee, het spul onder zijn kin is geen ‘Corona’ baard.
Onder: Ellen heeft een glaasje op en laat zich rijden. In het ‘glaasje’ een enorm sterk drankje, namelijk koffie!
‘Het beest los in de Homo Sapiens’. We worden vandaag ‘gestraft’ met alleen maar grote grijnzen en blije gezichten. Ongelooflijk. We lijken haast op koeien die na de winter voor het eerst de wei in mogen. Die maken de meest malle ‘bokkesprongen’ en dat al na pakweg een maand of vier op stal staan. Wij off-roaders staan door het Corona al ruim een jaar ‘op stal’.
Boven: Mocht je het vergeten of wie weet willen vergeten, Jeebee zorgt er voor dat je bij de les blijft.
Boven: Een nieuwe aandrijfas en dan bij het eerste off-road avontuur al naar de gallemiesen is natuurlijk wrang. Maar deze die-hard off-roader, we zullen zijn naam niet noemen, zingt er ondanks deze misère geen ‘Toontje’ lager door.
Boven: Investeren in de toekomst heet dit. Deze vrolijke knaap is pas 11 jaar oud maar stuurt de MB G van pa als een volleerd off-roader door het terrein. Die haalt straks fluitend zijn rijbewijs, ondanks dat het halen daarvan in de nabije toekomst moeilijker zal gaan worden. Althans, dat zijn de plannen van onze regering. Hoe het ook zij, pa bespaart er in ieder geval héél veel euro’s mee…
Boven en onder: Op het terrein naast het paviljoen heeft Jeebee een slingerende route uitgezet die maximaal gebruik maakt van het strandje.
Boven: Dit is nu een echte ‘Barn Find’ (schuur vondst). De ‘eerlijke vinder’, alias geluksvogel, is Martin van de Abbeelen. De auto heeft vele jaren gestald gestaan in het onderkomen van een carnavals vereniging. Slechts één keer per jaar werd de auto ‘van stal’ gehaald om mee te rijden in de carnavals optocht.
Boven: Herkenbaar uit duizenden, de bolide van Gerrit van Os. In dit geval zit de ‘junior’ uitvoering achter het stuur.
Boven: De familie Robijn achter het stuur van de voor schrijver dezes meest begerenswaardige MB G uitvoering, de korte cabrio.
Boven: Jeebee sponsor Leo test zijn bolide het liefst in de meest onmogelijke gaten.
Boven: Een ingespannen turende Erwin, de wederhelft van de goedlachse co-pilote Jennifer…
Uuh, alles goed daar beneden?
Boven: Kijk, daar heb je Ronald Appels.
Onder: De Volvo C303 met zijn onder die-hard off-roaders enorm populaire en begerenswaardige portaalassen.
Boven en onder: Een kleurrijk stel komt over de brug…
Boven: Johan Droog in en met zijn ‘Sammy’….
Boven: Het kan soms maar net.
Boven en onder: De training dag is een daverend succes mag je gerust claimen. De regen die uitblijft heeft zich de voorgaande dagen geenszins ingehouden. Het is overal lekker blubberig en dat zorgt voor een uitstekende stemming onder de deelnemers.
Boven: Oeps, neemt een ‘afslagje’ verkeerd omdat hij de uitgang daar verwacht. De blubber is daar echter ‘onvergeeflijk’ en prompt wordt zijn voortgang dan ook tijdelijk belemmerd. Gelukkig is daar Erwin die de beste man in veiligheid liert zodat we hem niet veel later richting de echte uitgang zien vertrekken.
Boven: Wilfred heeft een Jimny met een rugzak…
Boven: Jennifer, de goedlachse wederhelft, alias co-pilote van Erwin, laat zien dat ook zij niet voor een off-road kleintje vervaard is. Ze stapt net zo makkelijk achter het stuur als Erwin. Dit modderige gat, waar menig off-roader zijn lier moet aanspreken of anders een sleepje, rijdt ze in één vloeiende actie doorheen.
Boven: Eind van de dag babbelen we nog even met Willem Jooren. Met zijn auto mogen ze ons ‘straffen’…
Het onvermijdelijke en onverbiddelijke einde. Rond de klok van drie is het helaas over met de off-road pret. Moe maar voldaan maken de deelnemers zich druppelsgewijs op om huiswaarts te keren, waaronder uw fotografen en scribent. Jeebee steken we een knoeperd van een veer op een plek waar de zon nooit schijnt. Zij hebben deze training dag voortreffelijk ingevuld voor de off-road liefhebbers. Zelf hebben we het geluk dat we komend weekend opnieuw op pad mogen, dit keer naar de eerste training voor het Open Nederlandse Trial Kampioenschap van de VNTTK (Vereniging Nederlands Terreinwagen Trial Kampioenschap). Je kunt je daarvoor nog inschrijven, maar een waarschuwing is op zijn plaats: het belooft vreselijk leuk te worden…. We hebben een beetje medelijden met alle overige off-road liefhebbers. Die moeten namelijk maar afwachten wanneer ze weer ‘van de weg’ af kunnen.
Tekst & fotografie: Jan Houtkoop & Martin Brink.
