‘Hot’ zomerrit van 4×4 Limburg

Het is redelijk lekker weer die laatste zondag van juni als we het stuur richting Valkenswaard draaien. Tussen 10.00-11.00 uur is daar het vertrek van de zomerrit van 4×4 Limburg. Nog voor de klok van tien arriveren we ter plekke, maar dat we misschien wel de eersten zouden kunnen zijn is een ijdele hoop. Er heerst nu al een gezellige drukte rond de Malpie Hoeve en bij de inschrijving zijn ze druk doende de deelnemers snel ‘weg te werken’. Druk heen en weer rennen doen ook de serveersters van het etablissement die de inzittenden van ruim vijftig deelnemende auto’s van vooral koffie proberen te voorzien, niet zelden vergezeld door een zoete versnapering.

Boven: Geen veel voorkomende verschijning off-the-road, de Nissan X-Trail.

Vaarwel bolletjes en pijltjes? Trouwe lezers weten dat we graag bij 4×4 Limburg op bezoek gaan. De wortels van de spreekwoordelijke gezelligheid moeten wel in Limburg liggen bedenken we meer dan eens, of we moeten ons wel heel sterk vergissen. Het wordt de deelnemers vandaag niet makkelijk gemaakt middels een bolletje/pijltje route. Bolletje/pijltje routeboeken zijn relatief makkelijk en daarom populair bij niet alleen 4×4 verenigingen. Vandaag krijgen de deelnemers echter een paar pagina’s met een flinke verzameling hoofdletters, afgewisseld met enkele cijfers. Zo op het oog zijn die willekeurig op een pagina gedeponeerd en valt er geen touw aan vast te knopen, maar als gewoonlijk bedriegt de schijn. Op de foto hieronder zie je een aantal van die hoofdletters met daarachter hun betekenis. Zet ze achter elkaar en je hebt de aanwijzingen voor de route. Het is zaak om goed op te letten, want rij je ergens verkeerd, dan is het verdraaide moeilijk om snel even terug te rijden naar een situatie waarvan je weet dat je toen nog goed zat. 

Welkome hulp voor fotografen. Gelukkig bezorgt deze alternatieve manier van routebeschrijving het triootje ‘zeer domme’ fotografen (ze kunnen alleen maar op een knopje drukken) van terrein.nu geen hoofdbrekens in de vroege ochtend, want Cor Missler van de organisatie brengt ons rechtstreeks op een fotografisch gezien leuke plek op de route. Van daar zadelen we fotograaf Jan Houtkoop op met het routeboek zodat ook wij de route dan kunnen rijden en stoppen op plekken die voor de fotografie interessant zijn. De route voert met name de Limburgse en Belgische deelnemers ‘over de grens’ door de provincie Noord-Brabant. Meer specifiek vanuit Valkenswaard via Knegsel (tussenstop) naar de eindbestemming Haghorst, dat nabij Tilburg ligt.

Lange voorbereiding van een nieuwe ‘oude’ route… Al snel na vertrek wordt het asfalt onder de wielen verruild voor zanderige bospaden. Heerlijk als je, net als uw scribent, van bossen houdt. We snuiven eens diep die unieke geur welke bossen kenmerkt naar binnen, en nog eens, en vooruit, nog maar een keer. Sporadisch komen we een vleugje modder tegen op het eerste deel van de route, maar dat is van weinig betekenis. ‘Dank’ daarvoor gaat uiteraard naar de droge tijd voorafgaande aan de zomerrit. Die zomerrit is tamelijk ‘oud’ horen we van Cor, want hij heeft deze al dik een jaar op de plank liggen. ‘Schuldige dank’ bij deze gaat natuurlijk uit naar het Corona virus dat niet alleen 4×4 Limburg, maar de hele wereld parten speelt. 

Foto boven en onder: Niet heel lang na vertrek krijgen we te maken met een kort oponthoud als een dik stuk tak zich ergens tussen de bevestiging van de schokdemper en het achterwiel weet te wurmen van de auto van de organisatie. Het heeft zich flink vast gewurmd, want het dode hout geeft zich niet direct gewonnen. 

Boven: Cor Missler.

Boven en onder: Op de tussenstop in Knegsel wacht Patrick met de als vanouds puike catering. Om de weg naar beneden te vergemakkelijken haal je wat te drinken bij de clubtent van 4×4 Limburg. Bijna zeggen we ‘zoals vanouds’, maar dat is niet helemaal waar. Karin Köster laat weten dat de clubleden geen contributie hebben hoeven te betalen tijdens het Corona. “We hebben er als organisatie niets tegenover kunnen zetten, dus dan vinden wij het onbillijk om de leden contributie te laten betalen” is haar nuchtere, maar oh zo ware commentaar. “In plaats van contributie betalen de leden (en andere liefhebbers) per evenement, of dat nu een rit is of een vrij rijden evenement zoals straks (25 juli) in Wamel” vervolgt zij. We kunnen haar niet anders dan gelijk geven voor deze voor de ‘voormalige’ leden nette oplossing. Hoe het ‘na Corona’ wordt ingevuld is vooralsnog een open vraag.

Boven: We hebben er een vast kunnen leggen, een leuke hond. En zowaar beginnen we ‘enkele modellen’ te herkennen denken we, zoals deze (vermoedelijk) ruwharige teckel (we horen later via een reactie dat we het inderdaad goed hebben). Desondanks hebben we Linda Zantingh van lzga.nl (Linda Zantingh Graphics & Arts) te hulp geroepen. Maar goed ook, want zover zij de foto kan beoordelen is het een meer ‘hoogbenig’ ras. Helaas hebben we maar één foto van deze blaffende vriend en dus oriënteert Linda zich op de beharing en verhouding van het gezicht. Ze denkt dan met een Duitse Staander draadhaar te maken te hebben, maar heel misschien zou het ook een Cesky Fousek kunnen zijn. Die laatste ligt echter wat minder voor de hand omdat die vrij zeldzaam zijn. Kijk, nu begrijp je wellicht waarom we bij iedere foto van een leuke hond het ras liever aan Linda vragen, want als we denken het te weten, dan zitten we er geheid naast…

Kleurrijk. Het zijn vooral onverharde paden door bossen en langs weilanden die aan onze ogen voorbij trekken. Beslist geen straf, want het groen in zijn vele tinten wordt afgewisseld door wilde bloemen met niet zelden een welhaast explosieve schakering van kleuren. Heel af en toe laat bebouwing zien dat we niet alleen op de wereld zijn.

Boven: Een gevelde boom over het pad laat zien dat er met stormen niet te spotten valt.

Boven: Ook ‘off-the-road op pad’, een ‘ganse’ familie…

Boven: Ziet er uit als een ‘eeneiige’ 4×4 tweeling…

Gewielde variaties. Het leuke van tourritten is de verscheidenheid aan voertuigen. Je komt niet alleen verregaand geprepareerde off-road voertuigen tegen, maar ook 4×4’s die dagelijks ingezet worden voor het woon-werk verkeer en alle andere noodzakelijke doeleinden. Logisch dat je die niet tot aan het dak in de modder wilt rijden.

Boven: We komen enkele amazones tegen, uiteraard met ‘vier been’ aandrijving.

Onder twee keer: Eveneens van de partij, Edwin van der Maas van jeepparts.nl met een aantal Jeep vrienden.

Boven: Hoe bedoel je ‘kleurenpracht’? Meer dan eens komen we dit soort prachtige, kleurrijke tafereeltjes tegen.

Boven: Tamelijk duidelijk, niet dan?

Onder: Even in de relax modus tijdens de tussenstop.

Boven: Geel, wit, groen, blauw, rood; we hebben kunnen genieten van het hele kleurenpalet van de natuur.

Boven en twee keer onder: Den ouwe tôrre, ofwel de oude toren siert de route. Op het bord valt meer info te lezen. Peter Bouwmans hebben we naast den ouwe tôrre ‘gepoot’ om de verhoudingen een beetje weer te geven.

Boven: Jeroen Kielen, alias de Muddigger, organiseert zo nu en dan tourritten onder de naam Green Lane Tracks.

Boven: We vragen ons serieus af waarom we in het verleden kapitalen hebben uitgegeven aan foto apparatuur, want hier in Noord-Brabant groeien die camera’s ‘in het wild’… 

Boven en onder: Het is goed toeven op het eindpunt bij Eetcafé Partycentrum Den Horst in Haghorst. Althans, de tijd voordat een dreigende, zwarte lucht zich aandient.

Boven en onder: Twee prachtige, ‘iconische snoepjes’ uit het verleden sluiten de zomerrit van 4×4 Limburg af in het dorpje Haghorst, ook al is één van die snoepjes geen 4×4 maar een in nieuw staat verkerende Mini 1100 Special uit 1977. Het icoon boordevol patina op de foto hieronder is natuurlijk een Land Rover 88 uit 1957 en staat in pick-up uitvoering al jaren in ons persoonlijke lijstje van favoriete 4×4’s. We drinken er een glaasje en babbelen een poosje na met de organisatie van 4×4 Limburg, totdat de eerder genoemde, donkere, dreigende lucht in combinatie met een meedogenloos ‘lopend uurwerk’ ons noopt richting huis te vertrekken. We nemen de bui regen op sleeptouw, want pas thuis barst deze in alle hevigheid los. Dat komt mooi uit, want ze spoelt lekker het stof van onze wagen. Het lukt de bui echter met geen mogelijkheid om de herinneringen van die heerlijke zomerrit van 4×4 Limburg weg te spoelen. Wil je ook genieten van de Limburgse gastvrijheid, dan schrijf je je in voor het vrij rijden evenement in Wamel (8 augustus). Op de site van de club vind je alle info!

Fotografie: Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.