JCN Startersdag

Daarmee wordt de Startersdag bijna automatisch een kweekvijver voor gepassioneerde liefhebbers, in dit geval van de Jeep. Uiteraard kun je middels deze opzet ook liefhebbers kweken van andere merken met 4×4 auto’s in hun leveringsprogramma. We hebben genoeg merkenclubs in Nederland die het onomstotelijke bewijs leveren van deze bewering. Jan Houtkoop en Peter Bouwmans togen naar Oss om fotografische indrukken van die Startersdag van de JCN vast te leggen en hieronder lees je hun relaas, bevindingen, ervaringen zo je wilt.

Zondagmorgen 24 oktober. ‘Startersdag’ in Oss van de Jeep Club Nederland staat op onze agenda, aanvang 09.00 uur. Oeps, dat wordt een vroegertje met het verlaten van de bedstee! In tegenstelling tot de dagen vooraf, met veel regen en bewolking, worden we vandaag verwelkomd door een stralende zonsopkomst. Die pakken ze ons niet meer af, bedenken we als we in de auto stappen en de weg naar Oss inslaan.

Boven: Stephen Troost is al jaren lid van de Jeep Club Nederland en is een van de (vaste) marchals die beginnende Jeepers de eerste beginselen van het terreinrijden bijbrengt. Het is een sterke troef van de JCN, want aspirant liefhebbers kweek je niet door ze direct in het diepe te gooien, maar door stap voor stap in een gematigde tempo te laten wennen aan de mogelijkheden die vier wiel aandrijving hun auto geeft. Die gecontroleerd leren benutten zonder de techniek geweld aan te doen is de kunst van het off-road rijden.

De uitdagingen beginnen al bij het oprijden van het terrein. Voor degenen die de locatie van het motorcross circuit de Witte Ruysheuvel niet kennen, even een korte beschrijving. Het circuit is een voormalige stortplaats welke in de loop der jaren getransformeerd is naar een heuvelachtig terrein met daarop gedrapeerd een flink slingerend traject. Een traject dat rijkelijk voorzien is van steile en glooiende hellingen, welke met elkaar verbonden zijn middels krappe bochten maar ook middels enkele lange, veel flauwere bochten. De gebruikelijke ingang is vandaag afgesloten, zodat bij het oprijden van het terrein het echte offroad rijden direct begint. Althans, voor de JCN leden die als eersten starten met een mooi uitgezette tour in de omgeving van Oss. Die staan geparkeerd op de parkeerplaats tegenover het circuit zodat zij niet onnodig op het terrein hoeven te parkeren.

Noodzakelijk 4×4. Gezien het feit dat wij als fotograaf tamelijk veel zware spullen bij ons hebben, kies ik er voor om direct het terrein op te rijden. Gelukkig beschikt mijn vervoersmiddel over aandrijving op vier wielen. Zoals later in de praktijk blijkt is het met een twee wiel aangedreven voertuig schier onmogelijk het terrein op te komen. De enigszins glooiende oprit is namelijk ‘kunstig geboetseerd’ met rul zand, modder en diepe sporen.

Boven: Voorzichtig zien we nu ook de Jeep JL pick-up op het onverhard veerschijnen. We kijken er niet van op, want als er één auto symbool staat voor avontuurlijk dan wel utilitair off-road, dan is dat de Jeep. Wat helpt is dat de Jeep nog altijd zijn DNA van de jeepies (niet met hoofdletter, want de naam was toen nog niet officieel vastgelegd) uit de Tweede Wereldoorlog niet verloochent. En werd hij tijdens die WW II niet het symbool van de vrijheid?

Het ochtendprogramma. Bij binnenkomst in de kantine van het clubgebouw wordt er allereerst door middel van de QR code gecontroleerd of leden voldoen aan de wettelijke Corona eisen. Voor de leden die (voor zover wij weten) negatief gescand worden staat er een geurende kop koffie klaar en, hoe kan het ook anders, de traditionele Brabantse lekkernij, een warm worstenbroodje. Veel nieuwe, maar ook de wat ‘oudere’ leden, maken van de gelegenheid gebruik om kennis te maken en bij te praten. Nadat voorzitter Frank Eijk zijn woord van welkom heeft gesproken verzamelen zich de leden buiten het clubgebouw en krijgen ze een Marchal toegewezen om onder zijn leiding het terrein in te gaan. De andere groep gaat de tour rijden. Halverwege de dag herhaalt zich dit ritueel en gaat de groep die in de ochtend de tour gereden heeft het terrein in en de andere groep gaat de tour doen. Gelukkig zie ik dat ook collega Peter Bouwmans gearriveerd is zodat we op verschillende plekken de verrichtingen van de Jeepers kunnen vastleggen.

Aanstormend talent? Yep, ook tamelijk nieuw in het terrein, de Jeep Renegade (foto boven en onder). Kies voor de 4×4 uitvoering en je zult verbaasd zijn over de prestaties van de Renegade. 

Wennen. Enigszins schuchter gaan de nieuwe leden onder leiding van een Marchal de grote heuvel op, om na een bocht vrij steil omhoog te rijden. Aanvankelijk nog wat onwennig zien we ze gedurende de ochtend steeds zelfbewuster de nodige uitdagingen trotseren. Ik moet toegeven dat het steil omhoog rijden, zeker als je dat voor het eerst doet, best eng is. Je ziet als je aan de klim begint alleen de hemel en pas nadat je de top bereikt hebt weer een stuk vlak terrein of een pittige afdaling.

Oplopende moeilijkheid. De dames en heren van de uitzetploeg hebben aan de kant van de rijksweg, ter hoogte van het tankstation, een rode en een blauwe route uitgezet. (blauw, goed te doen met een SUV of terreinauto, rood liever met een 4×4 terreinauto, is wat moeilijker). Op de splitsing van rood en blauw, net na een doorwading, is een pijl naar rechts gezet. Voor de eerste twee auto’s prima te doen, maar moeilijk tot zeer moeilijk voor diegenen die na hen komen. Het wordt namelijk almaar pittiger omdat de sporen welke gereden worden dieper en dieper uitgesleten raken.

Boven de inschrijving door de ‘Jeep dames’ en onder voorzitter Frank Eijk die de ‘aspirant Jeepers’ welkom heet.

In navolging van…? Meer dan genoeg ‘leuke honden’ zijn er die we vast kunnen leggen. Dat riekt naar afkijken van de LRCH (Land Rover Club Holland), want op hun evenementen komen we steevast veel leuke honden tegen. Maar zoals het gezegde luidt: beter goed gejat dan slecht bedacht.

Boven: Een sterke indicatie dat Hans Weder van Interflame (Brandweer opleidingen, BHV cursussen etc.) lid is van de club en in een Jeep rijdt. Hans geeft ieder jaar (althans voordat Corona toesloeg) de marchals van de Jeep Club Nederland een cursus in brandbestrijding, eerste hulp etc. Vergis je daar niet in, want off-the-road is dat wezenlijk anders dan op het verhard, al dan niet in stedelijke gebieden. Wat denk je, kun je met een ziekenauto of brandweerauto op ieder terrein komen? Bij de brandweer zien we nog wel redelijk wat voertuigen met vier wiel aandrijving, maar ziekenauto’s vrijwel nooit. En daar lig je dan met je gebroken rug (om als voorbeeld maar even een heel dramatisch scenario te schetsen). Mag je hopen dat je collega off-roader weet wat hij doet en je niet klakkeloos onder de armen grijpt om je op de been te willen helpen.

Een benauwd en tevens hilarisch momentje. Het einde van de blauwe route komt, niet geheel toevallig, uit naast de voormalige modderput. We komen daar Mike Meijer (van M.M. Montage) tegen die verwoede pogingen doet om op het einde van het uitgesleten modderpad, op de droge oever uit te komen. Naar het zich laat aanzien zal dat niet gaan lukken. Bijna ten einde raad wordt de hulp van ‘papa’ Michael ingeroepen. Of hij kans ziet zoonlief met de op zijn auto gemonteerde lier uit diens benarde situatie te bevrijden? Net voordat de lierkabel wordt aangehaakt lukt het Mike echter om met ‘gepast geweld’ zijn Cherokee op het ‘droge’ te krijgen.

Wissel-werking. Na de lunch, uitstekend verzorgd door de medewerkers van de Witte Ruijsheuvel, gaan de leden die vanmorgen de tour hebben gereden het terrein in en de leden die vanmorgen het terrein hebben gereden gaan de tour rijden. Deze wissel voorkomt dat de te veel auto’s tegelijk op het offroad terrein vertoeven. Daarnaast kunnen de marchals op deze manier de kleinere groepen ‘starters’ veel makkelijker begeleiden. En last but not least, de starter zelf kan naar hartenlust op eigen tempo zijn voertuigbeheersing oefenen.

Boven en onder: Nog een paar ‘leuke honden’.

Excuses… Van de tour hebben we geen foto’s en derhalve vind je hier van ons ook geen beschrijving. We moeten afgaan op de bevindingen van de deelnemers. Die zijn positief, dus we nemen aan dat het wel snor zit met die tour. Door het grote aantal van verschillende (club) evenementen zijn wij van terrein.nu vandaag alle vier op pad en is het niet doenlijk om alleen een tour te rijden en daar ook nog verslag van te doen.

Boven: Michael Meijer (M.M. Montage) past zo nodig het parcours aan…

Betrapt (door Peter Bouwmans)… Jan alias ’the Hunter’ Houtkoop. Een beetje argeloos leunend tegen een boom staat hij daar. Dat ‘argeloos’ denken we althans. Ondertussen loert hij geconcentreerd met zijn arendsogen naar zijn prooi, een ‘Jeeper’. Komt de ‘Jeeper’ onwetend door een modderpoel gereden en in zijn schootsveld, dan trekt Jan, sneller dan zijn schaduw, z’n Nikon en schiet hij er op los…

Teksten te over op Jeeps….

Boven: Wordt uitgebreid onderzocht en beoordeeld door de leden van de JCN, een Brute uitvoering van de Jeep Wrangler.

Boven: Dat moet een kleinzoon zijn die trots is op zijn opa. 

Het onvermijdelijke einde. Rond drie uur ben ik genoodzaakt de terugreis te aanvaarden daar er nog meer verplichtingen mijn aanwezigheid eisen. We kunnen terugkijken op een geslaagde Startersdag met veel vrolijke en blije gezichten. Top georganiseerd JCN!

Tekst & fotografie: Jan Houtkoop en Peter Bouwmans.