Jeebee in Ouddorp

Die gedachten over tijd en afstand komen niet zomaar uit de lucht vallen. Vanuit onze woonplaats is de afstand naar het dorpje Ouddorp, gelegen op het eiland Goeree-Overflakkee en op de grens van de provincies Zuid-Holland en Zeeland, zo’n 150 km. en duurt deze richting twee uur. Hebben we geen probleem mee in ruil voor een dag off-road plezier, maar deze zaterdagmorgen wel. Dat heeft alles te maken met de dreigende luchten die boven ons voorbij ijlen en zo nu en dan zelfs regenspetters op ons los laten. Weliswaar zitten we vooralsnog lekker droog in de auto, maar we zien, niet letterlijk maar wel figuurlijk, de bui al hangen. Het weer heeft ontegenzeglijk een negatief ‘onder nul’ effect op het humeur van off-the-road fotografen. Om terug te komen op genoemde begrippen tijd en afstand in relatie tot uw verslaggevers; de heenreis lijkt veel langer te duren dan twee uur en Ouddorp ligt voor ons gevoel aan de andere kant van de wereld. En dat is nog optimistisch gedacht… 

Weeromstuit? Net als het weer kan ook het humeur van fotografen in een oogwenk omslaan. En dat gebeurt zodra we het strand oprijden. De dreigende, inktzwarte luchten zijn er nog altijd, maar zien we voor het merendeel landinwaarts hangen. De helft van het strand baadt al in zonlicht en boven zee zien we een blauwe lucht welke op bijna speelse wijze wordt afgewisseld door veel frivole, pluizig witte wolken. Nauwkeurig observeren van die wolken recht boven ons stemmen hoopvol; de donkere bewolking wordt op het oog verder landinwaarts ‘gejaagd door de wind’ (sorry voor deze woordspeling Margaret Mitchell) om plaats te maken voor droog en aangenaam weer. Onze hoop wordt eind van de dag bevestigd. Het blijft de hele dag droog en veelal zonnig. Die claim kan het binnenland niet leggen horen we bij thuiskomst, want daar heeft het enkele keren flink geregend.  

Een klein beetje gekheid op een stokje… Geert Martens van Sand & Stone. Heeft zijn RAM TRX verruild voor een zescilinder Nissan Patrol Safari met een alternatieve vorm van ‘jarretel’ aandrijving. Ongetwijfeld bekruipt je nu het gevoel dat Geert niet erg snugger is? Begrijpelijk, tenzij je Geert beter kent, zoals schrijver dezes. Wat te doen als je een dikke prijs geboden wordt voor je RAM TRX welke boven je aanschafprijs ligt? Niet moeilijk te bedenken en het wordt dan nog leuker als je tegen deze Nissan Patrol Safari 4800 VTC aanloopt met zijn dikke, fameuze zescilinder. Een auto die hier in Nederland helaas niet meer in de prijslijsten voorkomt. Is van een Nederlandse diplomaat geweest en voor diplomaten geldt de regel dat ze, als ze teruggaan naar Nederland, één auto mee mogen nemen. De auto komt op een gegeven moment te koop en Geert is er in ieder geval blij mee, want de auto past veel beter in zijn Sand & Stone reisbureautje dan de pick-up RAM TRX. En de letters VTC zijn natuurlijk geen alternatieve volgorde van de vermaarde CVT (Continu Variabele Transmissie) van onze meneer Hub van Doorne, gekscherend wel jarretel aandrijving genoemd, maar van Variable Timing Control.

Onder: Pascal Kersten en Maria Sijtsma van Kooten; links een onmisbaar schakeltje in de Jeebee organisatie en rechts een gezellige kletser die Pascal wakker houdt.

Off-road cijferwerk. Een stuk vrolijker dan bij vertrek melden we ons eerst bij de Jeebee organisatie. Even bijpraten onder het genot van een kop koffie en horen hoe de stand van zaken er uitziet voor het weekend. Jeebee zit na een dipje enkele jaren geleden lekker in de lift. Omhoog wel te verstaan en dat valt op te maken uit de iets meer dan zeventig leden die zich vooraf hebben ingeschreven. Voeg daar nog de organisatie zelf aan toe, plus de deelnemers die op het strandevenement afkomen zonder zich vooraf ingeschreven te hebben, en we kijken er niet van op dat er deze zaterdag een dikke honderd tot honderd en tien 4WD auto’s van het rijden op het strand genieten. En voor de BBQ eind van de dag zijn er sowieso zeventig gegadigden. De zondag is het wat minder druk met vijftig vooraf ingeschreven deelnemers horen we van Pascal Kersten. Tamelijk logisch, want net als voorgaande jaren mag er van de gemeente voor de lokale zondagsrust pas na 12.00 uur gereden worden (tot 16.00 uur).

‘Vrijwillig personeel vacatures’. Altijd leuk om te horen dat het goed gaat met een club of vereniging, maar het heeft ook zijn ‘nadelen’. Beter kun je het omschrijven als een ‘luxe probleem’. Meer leden en deelnemers op evenementen betekent namelijk ook meer werk en dat komt neer op de schouders van hetzelfde aantal mensen. Yep, daarom is ook Jeebee naarstig op zoek naar een aantal vrijwilligers om de organisatie te versterken. Veel is bij Jeebee mogelijk in de organisatie en niets is verplicht. Correctie, er geldt wel één ‘verplichting’, namelijk een opgeruimd en hulpvaardig ‘off-road’ karakter dat tevens initiatief durft te nemen. Kun je jezelf daarin vinden, schroom niet Jeebee te contacten. Maar let wel op, je wordt zonder pardon opgenomen in een gezellige groep vrienden! Daar moet je uiteraard wel tegen kunnen…

Hard nodig! Het siert de Stichting Jeebee in niet geringe mate dat ze met hun evenement op het strand van Ouddorp tevens een goed doel steunen. Dit weekend is dat de Stichting Jarige Job die de 61.000 kinderen, bij wiens ouders geen geld is voor cadeautjes, een onvergetelijke dag proberen te geven. Onder het motto dat ieder kind een verjaardag verdient geven ze die kinderen, indien mogelijk, een complete verjaardag box ter waarde van € 35,-, met daarin allerlei leuke verjaardag gerelateerde dingen plus natuurlijk een cadeautje. Geld bijeen sprokkelen voor die verjaardag boxen doet Jeebee op twee manieren. Een is rondlopen met een speciale doos met ronde uitsparingen (foto boven) en de strandgasten vragen voor een donatie van één euro (meer mag natuurlijk ook) welke in de uitsparingen past. Is de doos vol, dan maak je al één kind blij. De tweede manier is kinderen en/of ouders een rondje mee laten rijden in een 4×4 auto en daar twee euro voor vragen. Dat geld is onvoorwaardelijk bestemd voor de Stichting Jarige Job. Terzijde, mocht je je geroepen voelen voor een donatie aan deze stichting, dan kan dat op NL26 RABO 0108 7482 27 ten name van de Stichting Jarige Job. Je mag van ons onvoorwaardelijk aannemen dat Jeebee na afloop van het strandevenement een heel leuk bedrag naar de Stichting Jarige Job heeft kunnen overmaken. 

Boven: Prachtig om te zien hoe die kereltjes, bijna ademloos en keurig achter het lintje, genieten van al dat moois op het strand. Je wilt toch niet dat er kinderen zijn die dat node moeten missen omdat er geen geld is voor cadeautjes of dagjes uit?

Boven: Een Can-Am SSV (Side-by-Side Vehicle) 1000 met alles er op en er aan. Ze doen menig off-roader versteld staan van de prestaties dankzij onder meer een bescheiden gewicht in combinatie met een pittige motor. Ongeëvenaarde off-road fun voor een betaalbare prijs is tevens de reden van de sterke opkomst van dit soort voertuigen in nationale en internationale off-road wedstrijden. Klik op de advertentie van Quad-Wise op deze site (links in de rubriek Off-road Report) en je komt veel meer te weten over de mogelijkheden.

Boven: We komen haar regelmatig off-the-road tegen, deze heerlijk spontane en goedlachse dame Anne Reijnders. En ze rijdt ook nog eens verdraaide goed…

Boven, zeegezicht: Alles voor de foto… Met gevaar voor eigen leven heeft fotograaf Jan Houtkoop de branding getrotseerd en een gevaarlijke mui overleefd. Met de camera boven zijn hoofd en met één been watertrappelend heeft hij deze foto genomen, onderwijl koelbloedig met zijn andere been drie haaien van zich af trappend. 

De ‘standaard’ voorgeschotelde off-road pret. Met behulp van shovels heeft Jeebee een pracht van een parcours op het strand uit laten zetten. Redelijk conform voorgaande jaren en dat houdt in een redelijk makkelijk parcours door het rulle strandzand dat voor iedere terreinauto en SUV met vierwiel aandrijving te doen is. Deze route is vlak gehouden en dat minimaliseert de kans op een tijdelijke belemmering van de voortgang. Desondanks is het op enkele plaatsen best wel oppassen. Val je stil, of dat nu per ongeluk gaat of je stopt even voor een praatje met een bekende, dan is het best tricky om vanuit stilstand weer op gang te komen, met name als je bolide een handgeschakelde versnellingsbak heeft. Onwillekeurig geef je al snel teveel gas en dan zak je zonder pardon of waarschuwing tot de assen in het mulle zand. 

Boven en onder: Twee grote ‘off-road liefdes’ van fotograaf Jan. Boven een DAF YA 126 en onder een Opel Frontera.

Boven en twee keer onder: De voortgang van Jarrod van’t Hof is een pietsje langer dan tijdelijk belemmerd. Een lier en een schepje moeten uitkomst bieden.

De ‘pittiger’ voorgeschotelde off-road pret. Evenwijdig aan het standaard parcours is er een pittiger parcours. Daar hebben de heren shovel machinisten zich mogen uitleven. Bulten en gaten en aan het einde van het parcours een soort van corridor met een bocht van 180 graden. Zeker in de ochtend zijn de bulten nog steil en scherp en daardoor best wel pittig. Als de vingers van onze twee handen op zijn stoppen we met tellen van de deelnemers die zijn losgetrokken met behulp van een sleeplint of sleepkabel, hetzij uit eigen voorraad of anders die van een collega terreinrijder. Dan hebben we nog niet genoemd de vele schepjes die uit auto’s opgediept worden of bijrijders die aan auto’s hangen in een poging de hulpeloos ronddraaiende wielen van hun bolide vaste grond te laten voelen. Maar geloof ons, die is in de regel niet aanwezig, zodat tenslotte de hulp wordt ingeroepen van een collega rijder.   

Boven: Jeroen Robijn met aanhang en inderdaad in de voormalige wedstrijd bolide van ‘opa’ Jan van Loenen.

Boven die-hard off-roader Anthoon de Kamper en onder zijn broer Jaap, ook de Kamper. Bijna steevast komen we de broers samen tegen op off-road evenementen en leveren dan ‘instant’ actie foto’s. Regelmatig ook nemen ze kids mee. Ze beschikken over een wisselend arsenaal off-road ‘wapentuig’, vaak gebaseerd op Suzuki.

Boven: Velen zullen ons niet geloven als we zeggen dat ook bij een Unimog de voortgang tijdelijk belemmerd kan worden. “Nee, een Unimog kan echt niet vast zitten”, beweren ze dan vol overtuiging. Bij deze het onomstotelijke bewijs.

Boven: Kersverse vader Erwin van de Ven. Meestal zit partner Jennifer naast hem of stuurt zelf, maar die is vandaag vooral druk met de kleine.

Populariteit verklaard. Het leuke van een strandevenement is dat je een bonte verscheidenheid aan auto’s voorbij ziet komen. Natuurlijk vallen daar een aantal die-hard off-roaders onder die je op tal van evenementen tegenkomt, maar daarnaast kom je een groter aantal deelnemers tegen die je zelden of nooit ziet op andere evenementen. Tourritten kom je ze ook zo nu en dan wel tegen. Waarom het strand zo populair is bij deze liefhebbers van bescheiden off-road valt niet moeilijk te verklaren. Strand in Nederland bestaat vooral uit zand weet je en zodra je enkele meters van de waterlijn vandaan bent is het los zand. Los zand is zacht en dat is vergevingsgezind. Met andere woorden, kans op schade is maar nauwelijks aanwezig. En wat wellicht ook meetelt is dat je niet zo gauw voor schut staat als je voortgang een of meerdere keren tijdelijk belemmerd wordt. Immers, het gebeurt vrijwel iedere deelnemer wel een keer.  

Boven: Yep, nu weet je ook vast waarom je Willem Verhoef in ons komende verslag van de VNTTK trial wedstrijd in het Baggerpark niet tegen zult komen.

Boven en onder: Twee prachtige ‘vintage’ Toyota LandCruiser’s.

Off-road hotspot? We noemden al het einde van het parcours, maar nog niet noemden we het begin. Dat ligt ter hoogte van het Strandcafé De Zeester. In voorgaande edities lag daar de ‘hotspot’ van het parcours. Dat zorgde echter voor opstoppingen op onder meer het terras van het paviljoen. Het is de reden dat Jeebee het ter plekke wat subtieler heeft aangepakt. Nog wel pittig, maar niet zo pittig dat strandgangers daar niet meer vandaan te slaan zijn. Nog altijd ligt er een diepe sleuf en de hoogst opgeworpen bult zand. En die laatste bedwing je niet zomaar. Sommige deelnemers hebben meerdere pogingen nodig en uiteraard stokt de rij met wachtende bolides dan even achter die betreffende deelnemer. Weer naar beneden van de bult af is het mooist, want ondanks dat deze steiler is dan de opgang word je hier op weg naar beneden geholpen door de zwaartekracht.

Boven: Anthoon de Kamper nogmaals in zijn ‘creatieve Escher’ Vitara…

Boven: Een Ssang-Yong Korando tweeling.

Boven: Die durft. Kom je off-the-road niet vaak tegen, de Sprinter van Mercedes. We hebben enkele jaren geleden het genoegen gesmaakt bij de introductie te zijn van de Sprinter en Vito. Waar de Sprinter met zijn 4×4 aandrijving excelleert is op slechte wegen en paden, bij voorkeur bedekt met een dikke laag modder, sneeuw of ijzel. Zouden we een bestelling moeten afleveren op afgelegen, slecht bereikbare plekken en we hebben de keus, dan geheid zouden we de sleutels pakken van de Sprinter of Vito. Dit soort stevig geaccidenteerd terrein zoals de pittige route op het strand is de auto minder gecharmeerd van omdat de bodemvrijheid al gauw in het geding komt.

Boven: Ja, ja, Stef Robijn achter het stuur van de Unimog van zoon Alex.

Boven: De Can-Am tilt een wieltje hoog de lucht in.

Boven: Op de achtergrond Bjorn van Kasteren in zijn ‘Green Beast’.

Onder: Stephen Troost, hoort tot de vaste organisatie crew van de Jeep Club Nederland.

Boven: Het uiterlijk van de auto van Jeroen ‘Muddigger’ Kielen van Greenlane Tracks (organiseert avontuurlijke en landschappelijk fraaie, onverharde ritten in den lande) begint ‘vaste vormen’ aan te nemen. Dat wil zeggen, de bestikkering komt op orde laat Jeroen weten. Nu de flanken nog…

Boven: Hebben we nog maar weinig gezien off-the-road, een Porsche. Laat hier voorzichtig zien dat ook hij tegen een boom kan plassen….

Boven: He kijk, daar hebben we Stephen Troost weer, nu in gezelschap van een charmante dame…

Boven en twee keer onder: Drie stuks met dezelfde bestikkering en dan denk je al gauw aan een bedrijfsuitje.

Het eind in zicht…? We hebben genoeg geschreven dunkt ons. Geniet nog even van de foto’s en ben je op zoek naar jezelf, en je vindt daar geen foto van, neem contact op met terrein.nu en we kijken in ons archief of we je niet per ongeluk vergeten zijn.

Boven en onder: Toeval of bewust? Beiden hebben dezelfde sticker op de deur.

Boven en onder: Je kunt er een puzzeltje van maken: zoek de zeven verschillen (het aantal dat wij er hebben kunnen vinden).

Onder: Yep, onze vrolijke vriend Eddy Willen.

Ons kent ons. Dat de deelnemers genieten op het strand kunnen we vooral zien. Tenminste, als we de tijd van vertrek als maatstaf mogen nemen. Rond de klok van vier in de middag is het nog altijd flink druk op het parcours. Dat zie je niet gauw op evenementen, want dan zie je dat de eerste deelnemers zich na de klok van drie op beginnen te maken om te vertrekken. Hier in Ouddorp zijn ze bij wijze van spreken niet van het parcours af te slaan. Wat meehelpt om nog even lekker te genieten van het off-road noemden we al, de B.B.Q. die voor tenminste zeventig deelnemers in het verschiet ligt. Wij fotografen slaan de B.B.Q. over. Ons wacht nog een lange reis naar huis, eenmaal thuis de fotorolletjes leeg maken en het in orde maken van de camera’s en op tijd de koffer in, want morgen is het weer vroeg dag. Dan wacht ons de reis naar het Baggerpark in Duitsland alwaar de VNTTK een trial wedstrijd organiseert. Zouden we blijven voor de altijd gezellige B.B.Q., dan weten we zeker dat we pas eind van de middag in het Baggerpark aan zouden komen… Wil je met Jeebee van off-road genieten, dan schrijf je je vlug in voor 2 oktober aanstaande (voorinschrijven verplicht vanwege het beperkte aantal plaatsen). Die dag zijn ze in Bilstain.

Onder: We sluiten deze keer af met een leuke hond in de gedaante van een African of Rhodesian Ridgeback.

Fotografie: Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.