Als we de eerste Pinksterdag, inclusief een déjà-vu, in onze auto stappen draaien we het stuur opnieuw naar Loon op Zand. Het is maar net een goede maand geleden dat we dezelfde bestemming kozen voor een dagje trainen van Jeebee. De ‘geschiedenis herhaalt zich’ (hebben we dat niet eerder gehoord..?), want op deze 1e Pinksterdag staat er eveneens trainen van Jeebee op het menu. Sterker nog, ook de 2e Pinksterdag kan er met Jeebee nog volop getraind worden in Loon op Zand. Achter ons ligt een week met veel regen en je hoeft geen helderziende te zijn om te kunnen voorspellen dat het wel eens flink nat kan zijn daar in Loon op Zand. Alleen kort na ons vertrek van huis moeten de ruitenwissers aan het werk, maar de rest van de dag zal het droog blijven leren we in de toekomst (eind van de dag).
Omleiding. De navigatie vertelt ons dat we klokslag tien uur op het Experience Island aan zouden moeten komen. Een minuutje voor de klok van tien draaien we van de snelweg af en willen we vanaf de rotonde het laatste stukje route inslaan naar de Baan achter de Plakken nummer 1, het adres van Experience Island. Fout. Het laatste stukje weg naar onze bestemming is vanaf onze kant afgesloten wegens werkzaamheden. Even niet opletten zorgt voor een ruime omweg en we arriveren derhalve pas om kwart over tien bij de ingang van het terrein. De organisatie van Jeebee neemt ons onze ietwat late aankomst gelukkig niet kwalijk krijgen we sterk de indruk, want het welkom is even hartelijk als altijd. Bovendien is vriend en collega Peter Bouwmans wel op tijd constateren we als we zijn auto op de parkeerplaats ontwaren. Yep, ook deze training dag heeft terrein.nu het geluk aanwezig te mogen zijn met vier fotografen. Hoe meer (fotografen), hoe liever is ons motto, want met meer fotografen aan de knoppen van de sluiters is de kans groter dat je niet iets moois mist van de training dag. Ben je alleen, dan zal je geheid zien dat je de leukste gebeurtenis net mist…. Althans, dat horen we dan steevast uit monde van deelnemers, het bekende “Oooh, dat had je moeten zien” of “Oooh, daar had je bij moeten zijn”.
Boven: Cas van Heck.
De titel verklaart en ieder voordeel heeft zijn nadeel. Dat voordeel van met vier fotografen op pad gaan weegt ruimschoots op tegen ‘het nadeel’ dat dit onherroepelijk met zich meebrengt. Dat nadeel manifesteert zich na afloop, meestal ’the day after’. Vier ijverige fotografen zadelt uw scribent op met pakweg duizend foto’s. Dat zou op zich nog niet zo erg zijn, ware het niet dat verreweg het gros van die duizend foto’s leuk, erg leuk of hartstikke leuk zijn. Met andere woorden, het is vreselijk moeilijk kiezen. Als er dan ook nog eens een dikke honderd auto’s op een training dag zijn, zoals tijdens de eerste training dag van Jeebee nu ruim een maand geleden en net als op deze 1e Pinksterdag (exclusief organisatie!), dan is het extra moeilijk kiezen. Om die reden hebben we de foto’s van die eerste training dag in twee verslagen gepropt heb je kunnen zien, respectievelijk genoemd het ‘aperitiefje’ en de ‘hoofdmaaltijd’. Wellicht begrijp je nu ook de titel van dit verslag, want na een aperitiefje en hoofdmaaltijd is het in onze Hollandse keuken tijd voor hetgeen we in spreektaal noemen ‘het toetje’ (dessert). Een erg stevig toetje van zo’n tweehonderd foto’s, want die krijg je deze keer in één keer gepresenteerd. Blijft over het feit dat we de 2e Pinksterdag niet aanwezig zijn op de training dag van Jeebee, dus die dik vijftig ingeschreven deelnemers hebben we niet vast gelegd. We hebben die dag namelijk ingevuld met ‘uitbuiken’…
Boven: In de Jeep Wrangler YJ, Jerrod van’t Hof.
Onder: Jeroen en pa Hans Bogerd hebben een van hun pracht ‘Soesjes’ uit de mottenballen opgediept.
Wisselende situaties. Onze voorspelling als dat het flink nat zal zijn komt vreselijk overeen met de werkelijkheid. Op tal van plaatsen waar de grond hard is staan plassen, maar bijvoorbeeld op het zanderige deel van de route rond het kleine ven is het vooral ongehoord zompig. Los zand is sowieso al tricky, maar vermengd met regenwater is het nog een paar strepen geniepiger. Wielen zie je onverwacht tot over de helft in de smurrie zakken en het spul lijkt je uit alle macht in zijn greep te willen houden, alsof ze je naar het centrum van moeder aarde wil trekken. Dat zorgt bij minder ervaren off-roaders voor verbaasde blikken. Dat valt makkelijk te verklaren. Juist minder ervaren off-roaders zijn in minder extreme situaties vaak verbaasd over de prestaties van hun vier wiel aandrijver. “Goh, dat-ie-dat-kan”, hebben we ontelbare keren al gehoord tijdens onze carrière in het off-road. Dat ze dan (tijdelijk) vast komen te zitten op een ogenschijnlijk makkelijk traject zorgt voor de verbazing. Ze rekenen daar gewoon niet op. Desalniettemin zorgt het juist voor de door die-hard off-road liefhebbers zeer gewaardeerde afwisseling. Iedere off-road rit c.q. ervaring kan volkomen anders uitpakken. Juist dat gegeven maakt de sport zo enerverend en aantrekkelijk.
Boven: Theo Kersten, onderdeel van de organisatie.
Boven: Dit ‘groene gevaar’ zorgt voor uitbundige euforie bij vriend en collega Jan Houtkoop. Die heeft namelijk ook een Subaru Forrester en inderdaad, die van hem is eveneens groen. Jan is aardig verguld van zijn Forrester, dus plagen we hem zoveel mogelijk…
Boven: Een Jeep CJ-5 met onder de kap een dieselmotor. De motor draait werkelijk als een naaimachientje en dat maakt de auto begerenswaardig. Jammer alleen van dat ’tuinhekje’ voor op de neus….
Koortsachtige bedrijvigheid. Heel anders is de situatie in het min of meer centraal gelegen bos. De aldaar aanwezige gaten met water, modder en waterige modder zijn nog een paar strepen dieper geworden. Voeg dat bij het gegeven dat alle routes tussen die gaten flink nat zijn en je ziet de deelnemers zo ongeveer van moddergat naar modderput glijden. Hier zien we de lierkabel of het liertouw veelvuldig uitgelopen worden, om maar te zwijgen over de vele sleeplinten en sleepkabels die opgediept worden.
Boven: Frans en Aga van Esch rijden ook even een rondje in hun Toyota LandCruiser.
Boven: Johan van der Maas stuurt zijn prachtige Jeep Scrambler om een gestrande Toyota LandCruiser. Nee echt, zonder een spoortje leedvermaak…
Onder: Uw fotograaf krijgt een zwaaiende groet van Alex Boele in zijn ‘Trekker’. Vergis je niet, wel een Euro 8 trekker staat op zijn motorkap te lezen…
Boven: Wat bedoel je precies met ‘zompig’? Nou…
Boven: Behalve terreinrijden zijn off-road liefhebbers verzot op ‘handballen’…
Boven: Tja, dat hoort bij de standaard uitrusting als je off-the-road gaat. “Maar ik zit nooit vast” horen we hem bijna denken. Ja, ja….
Boven: Prachtige Jeep, alleen jammer van dat ’tuinhekje’ op de neus… Het is natuurlijk persoonlijk, maar dan heb je een auto met een prachtige, unieke en ‘uit duizenden herkenbare neus’, ga je er een tuinhekje voor zetten. Ik stel me zo voor dat Doutzen Kroes er ook niet uitziet met een burka (boerka) voor haar bevallige gelaat. Het zou nog een ander verhaal zijn als het functioneel is, maar de kans dat je hier in conflict komt met ‘een bull’ is vrijwel nihil. En mocht je die in het onwaarschijnlijke geval toch tegenkomen, dan weten we zeker dat het tuinhekje het onderspit delft. We hebben een aanvaring met een vrouwelijke (lichter van gewicht) variant van de bull een keer mogen aanschouwen in Australië, en heus, het tuinhekje restte alleen nog een laatste, roemloze gang naar de oud ijzer boer, samen met de (hagelnieuwe) Toyota LandCruiser waar hij op zat.
Boven: Gerrit van Os junior en we hebben hem uitgedaagd om komende zondag mee te doen aan de trial training dag van het VNTTK in Wamel. Waarom? Gerrit senior gooide jarenlang hoge ogen in het voormalige NK Trial en ook junior heeft daarin zijn eerste voorzichtige sporen verdiend. We zijn razend nieuwsgierig hoe hij, en wellicht pa senior, de trial nieuwe stijl ervaren.
Boven en onder: Komen uit dezelfde stal hebben we de indruk…
Boven en twee keer onder: De concurrentie onder fotografen is ‘moordend’.
Boven: Johan Droog en is het niet Johan achter het stuur, dan is het zijn wederhelft Samantha (Sam) van Hoorn.
Onder: We hebben een poosje aangenaam gebabbeld met het ‘Opperhoofd’ van Experience Island, Gerard Rond.
Boven: Hebben we een tijd niet gezien, Erwin van Bussel. Ligt aan hem, want Erwin vertoeft vaak voor zijn werk in het buitenland.
Boven en onder: Ja, ja, blijf maar rustig zitten. Komt allemaal goed als je een dame bent, want dan zijn er altijd wel een paar ‘uitslovers’ die je te hulp schieten… (hihihi). Overigens terecht hoor, want als het helpt om de dames in en bij de off-road sport te betrekken juichen we het alleen maar toe.
Boven: Een ’trosje’ Jeeps. Of is het een ‘klontje’ Jeeps? Gelukkig houden zij zich keurig aan de Corona regels, anderhalve meter of meer uit elkaar. Je moet er toch niet aan denken dat het virus ook overslaat op Jeep’s? Je lacht er wel om, maar het slaat toch ook over van mens op dier en vice versa?
Boven: En daar lig je dan in alle vroegte al te sleutelen. Hieronder zie je ‘Jan de uitslover’ die dat heeft vast gelegd. Uit privacy overwegingen zullen we alleen zijn achternaam, Houtkoop, noemen….
Boven en onder: Smullen voor Jan…
Boven: Jeroen ‘Muddigger’ Kielen van Greenlane Tracks.
Boven: Een Belgische Daihatsu Rocky die op de voorruit ‘reclame’ maakt voor Ford. Maar er zit nog een automerk verborgen op de auto. Wie het weet mag het zeggen…
Boven: Modderfreak Anthoon de Kamper is vandaag met zijn potentiële opvolger in spé…
Boven: De gebroeders Robijn (Alex en Jeroen).
Onder: Nog een Jeroen, maar nu Bogerd van achteren en samen met zijn pa Hans.
Boven: Pascal Kersten, onmisbaar radertje in de organisatie.
Boven en onder: Je hebt Charles ook al op de openingsfoto kunnen bewonderen. Hij stuurt zijn Jeep feilloos door een lastige en tamelijk diepe doorwading. Een enkeling doet hem dat na, maar een Nissan Patrol met een rijke bezetting komt daar vreselijk vast te zitten. Verderop wat meer foto’s van deze ‘Patrol actie’.
Boven: Kees Peeters van Jeepee Center, enkele jaren terug heel actief in de Challenge sport, hebben we een tijd niet gezien. Logisch ook, want hij zit tegenwoordig vooral achter de geraniums horen we uit onbetrouwbare bron.
Boven en een keer of zeven onder: Het heeft de nodige voeten in de aarde voordat deze Nissan Patrol met zijn bemanning weer ‘veilig’ op het droge zijn. Reddingsoperaties komen op gang maar de Patrol blijft onverstoorbaar vastgezogen in het waterrijke gat. De eerlijkheid gebied te zeggen dat de reddingsacties niet altijd uitblonken qua efficiëntie om het maar voorzichtig te omschrijven. Lieren op een (te) korte afstand bijvoorbeeld en het achterwege laten van een snatchblock (klapblok). Het lukt ze na flink verloop van tijd achteruit uit het gemene gat te komen. Feit is wel dat omstanders genoten hebben van de reddingsactie.
Boven: Hij blijft vriendelijk zwaaien hè, die Alex. Als we ooit een nieuwe koning of paus nodig hebben, nomineren we Alex…
Boven: Kijk, we hadden het logo van Offroad & Adventures alleen nog in klein formaat mogen aanschouwen, maar hier op de auto van Jeroen ‘Muddigger’ Kielen staat het in ‘King Size’ formaat.
Boven: Geeft toch een veilig gevoel, de wetenschap dat er reddingsboeien hangen. Naar ons weten zijn er nergens op de wereld reddingsvesten voor auto’s, behalve hier op Experience Island.
Boven: Leo Spierenburg. Halen we op terrein.nu binnen afzienbare tijd voor het voetlicht, want hij gaat deelnemen aan de strijd voor de King of Kragle titel. Yep, dit is zijn imponerende strijdwapen en niet alleen daarom kunnen medestrijders wel eens een zware dobber krijgen om de ‘Leo Spierenburg noot te kraken’, want Leo heeft het terrein in Kragle al een keer of zweven ‘verkend’.
Boven: Kijk nu uit, ongeveer net als het klontje of trosje Jeep’s dat we eerder ontwaarden, hebben we hier te maken met een ‘school’ Suzuki Vitara’s.
Boven: Gerrit van Os junior bewijst hier dat zijn Suzuki SJ 413 ook tegen een boom kan plassen.
Toekomst overpeinzingen. Rond de klok van drie begint de organisatie aanstalten te maken om te stoppen. Ze kunnen terugkijken op een puik georganiseerde training dag, een feit dat boven iedere twijfel is verheven. Tijdens deze training dag hebben ze de Corona regels goed in acht genomen hebben we een aantal keren kunnen zien. Aan de andere kant hebben we ook kunnen zien dat de deelnemers die maatregelen in acht nemen. De anderhalve meter regel is een voorbeeld dat bovendien nog wel eens verwarring schept. Diverse keren zien we mensen terug deinzen als we tijdens het fotograferen onbewust te dicht bij ze in de buurt komen. Het doet je soms afvragen of je aan een besmettelijke ziekte lijdt, totdat je je realiseert dat dit inderdaad zomaar zou kunnen (ook al heb je het gehad; dat weten anderen niet). Rond de tijd van schrijven kondigt de regering aan dat de maatregelen rondom het Corona virus over enkele dagen versoepeld zullen gaan worden. Dat stemt hoopvol omdat we straks dan eindelijk weer ‘gewoon’ kunnen gaan off-roaden. Haal het dak er maar vast af…..
Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
Bedankt heren, voor de toch wel erg leuke en hartstikke leuke foto’s 😉 altijd nagenieten met jullie verslag!