Jeebee ‘verdienstelijk’ in Overloon

Wat dat ‘vroege zondag’ ritueel precies inhoudt? Pyjama uittrekken, nachtmuts afdoen, wassen, een ontbijtje naar binnen slingeren, camera’s checken plus inpakken en als laatste ons in onze ‘werkkledij’ hijsen. Onder het stralende genot van de eerste zonnestralen gaan we in onze eigen 4×4 vervolgens op weg naar het circuit Duivenbos van MSV Overloon.

‘Lekker wakker worden’… Eenmaal aangekomen bij de crossbaan worden we aangenaam geconfronteerd met een zeer volle parkeerplaats. Tientallen auto’s staan al tussen de bomen geparkeerd rechts van de toegangsweg. Ook wij zoeken hier een plekje waar we kunnen staan zonder de deelnemers met aanhanger in de weg te staan bij het laden en lossen.

Boven: Alex Robijn, voormalig trialrijder in een eigen bouw buggy, placht zich tegenwoordig regelmatig recreatief te vermaken in de voormalige trial wedstrijdauto van ‘Opa’ Jan van Loenen.

Boven: Een begenadigd trial rijder in het VNTTK van de ’tegenwoordige tijd’, Martin van der Zouwen in zijn Suzuki X-90. De vrij rijden evenementen dienen bij deze mannen voor het ‘Spitze Gefühl’, vrij vertaald het fijn slijpen van de trial skills (vaardigheden). 

Laag ‘R.A.M.P.’ We melden ons bij de organisatie, maar houden het kort. Aan de inschrijfbalie staat namelijk een behoorlijke groep mensen te popelen, klaar om zich in te schrijven, dus we zullen de dames en heren van de organisatie niet teveel van hun werk afhouden. Uiteraard worden we voorzien van een beker lekkere koffie en bijgepraat over de terrein gesteldheid. Het zal weliswaar een fraaie dag worden, maar helaas met weinig tot geen moddergespetter is de verwachting van de organisatie. De weergoden hebben de laatste tijd veel water voor hen zelf gehouden en het niet aan ons aardbewoners willen schenken, waardoor het droog is in het terrein. Voor de ene off road liefhebber een prettige bijkomstigheid, voor een ander, de liefhebber van modder, een tegenvaller. Tja, het weer hebben we nu eenmaal niet in de hand en met een kleiner aanbod van off-road locaties waar organisaties tegenwoordig mee te kampen hebben, kan lang niet altijd voor een modderig terrein gekozen worden. Vandaag dus een laag R.A.M.P. Voor de nieuwelingen en de off-roaders die het vergeten zijn: R.A.M.P. staat voor Recent Algemeen Modder Peil… 

Boven twee keer: Anne Reijnders als we ons niet vergissen….?

Onder: Robert Graat, als gewoonlijk met zijn heerlijke, indrukwekkende Toyota LC. Zijn bolide is al jaren een soort van off-road maatpak voor hem. Hij kan er mee lezen en schrijven zou je ook kunnen zeggen, maar dat klinkt wat saai.

Uitzonderingen bevestigen de…? Gelukkig zijn er daar nog de 4wd’ers die het helemaal niet uitmaakt of het terrein nat of droog is; zij zoeken de uitdagingen toch wel op. Een fenomeen dat we vooral in de middag zien gebeuren, als de moed flink gestegen is. Niet zelden leidt dat toch weer tot spektakel, het soort spektakel waarover nog tijden nagepraat zal worden met vrienden, kennissen, familie en nageslacht.

Met onze neus in de ‘roomboter’. Afijn, beste vrienden en vriendinnen van Terrein.nu, het zijn van die gedachten die vooraf door ons hoofd spoken; nu is het tijd om aan de slag te gaan… De camera’s gaan om de nek en we trekken het veld in. En dan kom je al snel twee ‘uitdagingen-zoekers’ tegen, zijnde Jeffrey Bussemakers met zijn geprepareerde oranje Toyota LandCruiser en Robert Graat in zijn bekende, hoog op de poten staande gele Toyota LandCruiser. Beide heren hebben er zin in en zijn al vroeg in de morgen bezig met het beslechten van de diepere kuilen en hogere bulten. Met ‘gepast geweld’ gaan deze heren de uitdagingen aan, waarbij we eerlijk moeten bekennen dat het onmiskenbaar diepe gegrom van Jeffrey’s Toyota LC onze oorschelpjes prettig doet kietelen.

Boven: Links Willem Verhoef, niet alleen actief te zien bij Jeebee, maar ook in het VNTTK.

Boven: Samantha (Sam) van Hoorn. Is dermate verzot op modder dat ze regelmatig ook actief is in het Mudracen (in Nederland vooral bekend als Autoblubbering). 

Verkeerde naamgeving? Ook vandaag is er weer ‘gezellige’ groepsvorming in Overloon. We spotten een groep 4×4 liefhebbers met enkele fel gekleurde Suzuki’s, vooral de typen Samurai en Jimny, die zich blijkbaar kansloos vinden. Nou dames en heren van ‘Club Kansloos’, dat kansloze valt in de praktijk reuze mee. Voor zover we hebben kunnen zien zijn er van jullie geen wagens en of onderdelen achter gebleven in het terrein, zijn er geen gewonden of slachtoffers gevallen, hebben we geen bloed zien vloeien en is er veel plezier beleefd met, in, op, onder of naast de geboden uitdagingen. Dan is het zeker geen kansloze dag geweest volgens ons.

Groeiende groep Offroad friends. Nog meer ‘gezellige’ groepsvorming vinden we bij de ‘Offroad friends’. Ook in deze groep, bovendien nog gehuld in uniforme teamkleding, is het vooral de Suzuki die dienst doet als trouwe 4×4 strijdmakker. Het kan aan ons liggen, en dan met name aan onze ogen of ons geheugen, maar het lijkt erop dat deze offroad vriendengroep stapsgewijs groter wordt. Gezien de uitdrukkingen op de gezichten van de dames en heren uit deze groep hebben ze in ieder geval een gezellige dag.

Boven: Anthoon de Kamper (links op de foto) laat Willem Verhoef een rondje rijden in zijn Suzuki bolide welke hij in het verleden over heeft genomen van Teus Berkhof. Yep, dé Teus Berkhof van Teus Bedrijfswageninrichting en tegenwoordige voorzitter van de VNTTK. En zo is het balletje weer rond. 

Boven een leuke hond in gezelschap van een leuke dame en onder een leuke jeugdige off-road liefhebber.

Gevoelige off-road voelsprieten… Ondertussen zijn we aan de achterzijde van de crossbaan aangekomen, alwaar de nodige toeschouwers te vinden zijn. Dat betekent maar één ding: dat daar iets gaande is met een tamelijk grote kans van spektakel. En jawel! Een bult zand en een kuil zorgen hier voor een leuke uitdaging. Echter is het voor sommigen niet spannend genoeg en die zoeken natuurlijk de meest steile kant van de bult op om vandaar af te zakken richting de kuil. Goed voorbeeld doet volgen zullen we maar zeggen en al snel rijden de deelnemers, naar gelang kunnen en of lef, vanuit en vanaf drie verschillende richtingen de kuil in.

Boven: Alternatief off-road zonder wielen, lekker in een stoel genieten van het najaar zonnetje en je telefoon.

Vruchteloze pogingen. Een nagenoeg zelfde tafereel herhaalt zich ongeveer in het midden van het terrein. Enkele SSV’s (Side by Side vehicles) proberen vanuit een diepe kuil de steile zijwand op te rijden. Na enkele vergeefse pogingen lukt het met deze lichtgewichte buggy’s uiteindelijk. We kijken er niet van op om eerlijk te zijn, want de prestaties van deze voertuigen hebben ons al vaker verbaasd. Dit ziet een enkeling natuurlijk als een regelrechte uitdaging om dit met een 4×4 ook te moeten doen of in ieder te proberen. Dat blijkt echter niet mee te vallen en na herhaalde pogingen wordt de strijd gestaakt. Toch blijft het bij sommigen een beetje knagen krijgen we de indruk….

Het spits afgebeten. Tom Swennen verschijnt intussen ten tonele en draait de zaken voor de verandering eens om. Hij positioneert zich boven bij het steilste stuk op de bult en laat zich dan afzakken richting de diepe kuil. En dat het ter plekke echt steil is kan ik jullie garanderen. Lopend op twee benen zou je je al snel op je achterste laten zakken om zo een stuk veiliger naar beneden te glijden. En glijden is wat er ook gebeurd. Vol in de remmen glijdt Tom’s Toyota met stilstaande wielen naar beneden. ‘Bescheiden verguld’ van euforie kijkt Tom ons vanuit de kuil aan met de vraag, “is dit nou alles”? We vermoeden, nee weten vrijwel zeker, dat hij zojuist tijdens die afdaling een flinke adrenaline kick heeft gekregen. Goed gedaan Tom!

Boven: Anne Reijnders bewijst dat ook haar Suzuki weet hoe een pootje op te tillen om tegen een boom te kunnen plassen…

Boven: Een vertrouwd beeld op 4×4 evenementen…

Boven en onder: Hè, nu zit Jaap de Kamper weer achter het stuur van de buggy en zien we Anthoon de Kamper in zijn ‘Esscher Vitara’. Die mannen lijken sneller van 4×4 bolides te wisselen dan de gemiddelde mens van ondergoed…

 

Boven: Gerrit van Os, de ‘junior editie’.

Boven: En nu is het weer Offroad friend Anthoon die achter het stuur van de buggy zit. We kunnen en zullen er maar geen touw aan vast knopen…

Boven en onder: Sterke troeven in het terrein, de SSV’s. Op de openingsfoto heb je Charles van Hemert in actie kunnen zien met zijn SSV. Thuis in de schuur heeft hij nog enkele Jeeps staan….

Boven twee keer en onder: Vrijwel altijd samen met Robert Graat op pad, eerst als co-piloot maar tegenwoordig in zijn eigen Toyota LandCruiser, Jeffrey Bussemakers.

 

De magische snelheid van licht en tijd… Nu er eenmaal een pad is op het steile gedeelte volgen er meer durfals, hetzij om naar beneden te glijden of dan wel naar boven te rijden. Ondertussen blijft het klokje onverstoorbaar door tikken en gaan de wijzers richting het standje dat drie uur aangeeft, mits je klok kunt kijken natuurlijk. Yep, het onherroepelijke einde van het evenement. Een uur eerder dan normaal, zodat de organisatie nog voldoende tijd heeft om het terrein op te ruimen bij daglicht.

Boven: Om de linten op te ruimen heeft Jeebee een slimme manier ontwikkeld. De foto boven spreekt voor zich. Linten opruimen gaat daarmee niet alleen sneller, maar is zelfs heel leuk geworden!

Boven en onder: De zon zorgt regelmatig voor fraai tegenlicht. Het is aan de fotograaf om dat vakkundig vast te leggen. 

Onder: Je moet wel hééél goed kijken, maar verborgen achter de linker achteruitkijkspiegel van zijn ‘Euro 6 tractor’ zit Alex Boele. 

Onder: Wellicht ben je in de veronderstelling dat de verslaggevers van terrein.nu alleen oog hebben voor vierwiel aangedreven, gemotoriseerde kracht, maar dan overtuigt deze foto dat je er faliekant naast zit.

Algemene terugblik. Gezien de grote opkomst en het prachtige weer kunnen we terugblikken op een zeer geslaagde dag terrein rijden. Een dag met voor iedereen wat wils, inclusief degenen die het rustig aan willen doen of hun auto heel willen houden. Ook zij hebben leuk en plezierig met de terrein sport kennis kunnen maken dan wel zich bezig kunnen houden. En ja, voor degene die een pietsje meer uitdaging willen; zij hebben zich eveneens uit kunnen leven op de verschillende bulten en kuilen. Last but not least: voor de liefhebber van het nog een tikje ruigere werk was er links en rechts de mogelijkheid om zelf nog iets op te zoeken. Helaas voor sommige rijders geen modder, maar ja, dat ligt nu eenmaal in de handen van de weergoden.

Tekst & fotografie: Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes).