Een blik op de agenda van Terrein.nu laat ons zien dat we op de zevende mei opnieuw mogen genieten van twee evenementen. In Nieuwe Pekela gaan de dames en heren met het fluwelen rechtervoetje de strijd aan in de derde trialwedstrijd, uiteraard georganiseerd door de VNTTK. Een verslag daarover heb je al kunnen lezen. Maar wat is dat andere evenement dan?
Agendapunt twee vertelt ons dat de Jeep Club Nederland een veel zuidelijker dagje ‘Jeep Academy’ voor de boeg heeft op het terrein van de Landsard. Oorspronkelijk zou deze ‘Jeep Academy’ plaats vinden in het Duitse Weeze, maar door vergunnings-problematiek kon het daar kort voor de beoogde datum niet doorgaan. Maar gelukkig heeft de organisatie nog snel kunnen ‘omschakelen’ naar een andere locatie zodat het evenement toch plaats kan vinden. Die alternatieve locatie is dus de Landsard geworden.
Onder de terrein.nu radar… Evenement drie, dat weliswaar niet in de Terrein.nu agenda vermeld staat, maar vandaag ook plaats vindt, is het Belgisch Kampioenschap Modderspringen in Wellen (B). Ik hoor jullie alweer denken; waar komt hij nu weer mee aanzetten? Later in het verslag wordt het vanzelf duidelijk. Bij degenen die op de Landsard aanwezig zijn geweest gaat misschien al een voorzichtig belletje rinkelen.
Beroepsmatige scheiding. Meerdere evenementen betekent dus dat de Terrein.nu crew zich opsplitst. Het ‘trial-team’ zet koers naar Nieuwe Pekela en ‘Team-Jeep’ doet dat naar de Landsard. Ruim op tijd meldt uw verslaggever van dienst zich bij de organisatie van de Jeep Club, die druk doende is met de voorbereidingen en ‘de weersvoorspellingen’.
Twijfelachtig. Omdat regen tamelijk zeker is vandaag 7 mei wordt het voorspellende vermogen van diverse weer app’s, buienradar en buienalarm regelmatig geraadpleegd en gecontroleerd. Al deze wijsheid uit de app’s bij elkaar opgeteld laat ons in ieder geval zien dat het tot het middaguur vrijwel zeker droog zal blijven! Misschien….
Uitstel, geen afstel. Zeker is in ieder geval wel dat de overvloedige regenval van de voorgaande dagen de modderpoelen op de Landsard rijkelijk gevuld heeft. Dat wordt genieten dus voor de liefhebbers van modder. Bewijs dat het een flink modderige dag kan worden volgt al snel. De briefing van voorzitter Frank Eijk, voorafgaand aan de start, moet even uitgesteld worden als we via de portofoon horen dat bij het plaatsen van de brandblussers in het terrein iemand van de organisatie zich al heeft vast gereden.
Startklaar. Na dit korte oponthoud worden ‘Academy’ groepen gemaakt voor degene die onder begeleiding van een Marshall de fijne kneepjes van het rijden met een 4×4 willen leren. Degene die deze kneepjes al onder de knie hebben mogen en kunnen meteen het terrein in en zich uitleven op, langs en in de modder. Ook wij trekken de laarzen nog eens extra goed aan, hangen onze camera’s om de nek en gaan aan de slag.
Tijd voor taal vernieuwing? Zodra we de Landsardse paden onder ogen krijgen schiet ons onmiddellijk één woord te binnen, Raspoetitsa. Het is de Russische benaming voor twee periodes in het jaar, de herfst en (vooral) de lente, dat veel wegen in dat land onbegaanbaar worden door een overvloed aan modder, hetzij als gevolg van overvloedige regenval dan wel het buiten de oevers treden van rivieren. Duik het internet op en er valt van alles over te lezen en te zien. Gezien de uitbundige hoeveelheid modder die zich vandaag hier op de Landsard vastzet op ons netvlies denken we dat het niet verkeerd zou zijn om daar een nieuw Nederlands woord voor ‘uit te vinden’. Suggesties daarvoor zijn welkom.
Magisch be’grip’… In het deel tegenover de Dutch Everglades wordt ondertussen de eerste lier al aangesproken. Net even geen grip hebben in de gladde emulsie en je komt geen centimeter meer voor of achteruit. Wielen draaien doelloos en hulpeloos in het rond, wanhopig op zoek naar iets of dat kleine beetje dat er niet is, grip. Maar het is onderdeel van ‘de fun’ en klachten blijven dan ook achterwege. In het achterste deel van de Everglades zoeken enkele vrij rijders al snel de uitdagingen op in de grote plassen water.
Twee keer boven en twee keer onder: Helaas treffen we hier ook de eerste pechvogel van vandaag. Sporen in het zand laten zien dat minstens één Jeep te kampen heeft met een loshangend, zogeheten ‘UHO’ aan de onderzijde. UHO staat in dit geval voor een ‘Unidentified Hanging Object’, waarbij dat laatste ‘Object’ betrekking heeft op een voorwerp of onderdeel van de Jeep. De bestuurder merkt zelf ook dat er iets mis is en een blik aan de onderzijde leert hem en ons dat het UHO een stuurdemper betreft welke los hangt. Na wat ‘MacGyver-en’ met een spanband kan de Jeep gelukkig even later richting het droge gestuurd worden om daar het betere sleutelwerk te verrichten.
The Continuing Story of… Maar dan is het de beurt aan pechvogel twee, namelijk uw schrijver van dienst. Na jaren zonder problemen op, langs, tussen en door de Landsardse plassen te hebben gedarteld, verlies ook ik vandaag in een onbewaakt ogenblik grip langs een plas vette modder. Een fractie van een seconde later maak ik met mijn linkerzijde ‘degelijk en intens contact met moeder aarde en de daarop heersende modder’. Alles links van mijn lijf zit dik onder de smurrie, maar mijn camera’s kan ik gelukkig redelijk goed schoonmaken, dus trek ik kort daarna opnieuw vol goede moed ten strijde.
Ongewenste afwisseling. Helaas wacht er nog een plas vette modder met mijn naam daar op. Al lopend proberen om mijn camera niet tegen de met modder bedekte broek te laten hangen verlies ik opnieuw grip en hoppa, nog een keer ‘degelijk en intens contact met moedertje aarde en de nog altijd daarop heersende modder’, echter nu aan de rechterzijde!
‘Doordringend’. Weer terug naar de auto. Langzaam maar zeker trekt het water inmiddels door mijn hooguit een klein beetje spatwaterdichte broek. Barrière nummer twee, de onderbroek moet er ook aan geloven. Het water komt ondertussen tot aan mijn velletje. Ons prachtige blauwe Terrein.nu hesje blijkt ook niet waterdicht te zijn… (hahaha). Afijn, de natte kleren is niet zo erg, maar om verdere schade aan de camera’s te voorkomen besluit ik toch maar om een keer voortijdig te stoppen met het verslaan van een 4×4 evenement en richting huis te vertrekken.
Kwestie van locatie? Eenmaal thuis ben ik druk doende met het schoonmaken van de camera’s als daar op het Belgische journaal ineens een item voorbij komt over het Belgisch Kampioenschap ‘modderspringen’ in Wellen. Potverdorie, zou ik daar geweest zijn, dan had ik me nu misschien Belgisch Kampioen mogen noemen… (hahahaa).
Zelfspot? Rest nog een verontschuldiging van onze kant voor dit ‘te korte’ verslag van een evenement waarop de Jeepers en de JCN ongetwijfeld hebben genoten van de Landsardse modder. Belangrijker vinden we echter dat onze camera’s op het moment van dit schrijven weer zuiver en werkend zijn, klaar voor een volgend evenement. Hopelijk zijn dan de kleren grondig gewassen en hebben we de modder voldoende uit onze oren weten te peuteren. Enfin, is het op de Landsard, kijk dan uit naar een verslaggever met vermoedelijk een ‘4×4 rollator of 4×4 rolstoel’…
Tekst & fotografie: Peter Bouwmans.
