Al eerder heeft Gemma Kivits voor terrein.nu geschreven en precies daarom laten we haar graag opnieuw aan het (geschreven) woord!
Hoe later op de avond… Mijn kerstmutsen avontuur begint op zaterdagavond 22.00 uur wanneer ik een bericht van Martin krijg met de vraag of ik morgen iets te doen heb. “De kerstmutsen tour van St.4×4 Fun is morgen (17 december) en ik vier de verjaardag van mijn dochter” vertelt Martin me. Het staat niet in onze planning om te gaan maar zo’n buitenkansje wil ik natuurlijk niet laten lopen. Ik kijk daarom vriend Jurgen van Gils lief aan en die valt als een blok voor mijn charme offensief. De volgende morgen gaan we dus gezamenlijk op weg naar de Leeuw van Vlaanderen te Zandvliet in BE, waar het startpunt is van de ‘Kerstmutsen tour’. Het zonnetje schijnt en het belooft een mooie foto dag te worden.
Boven: Jac Mens heet de deelnemers welkom.
De morgenstond heeft goud in de mond. We zijn er als een van de eersten natuurlijk, want we moeten nog het een en ander bespreken met organisatoren Jac, Peter en Harm van de Stg. 4×4 Fun omdat we uiteraard niet bekend zijn in deze omgeving. Die weten drie mooie punten in de route aan te wijzen waar we weldra met Jac en Diana heen rijden om (hopelijk) leuke foto’s te kunnen maken.
Boven: Peter. Onder: Harm (voor de duidelijkheid: met kerstmuts) tijdens de inschrijving.
Boven: Het routebook is uiteraard in de kerstsfeer.
Boven: Sommigen gaan wel heel vroeg van start met ‘heftig off-road’.
Boven en onder: De Kerstman heeft deze keer zijn vrouw meegenomen (Rob van Berkel en Angelique Van Berkel-Heussen). Het allermooiste voor terrein.nu is dat ze op de foto gaat met een leuke hond! Een Beagle wordt ons bevestigd door hondenkenner Linda Zantingh van www.yourdoggy.nl
Zekerheid… Langzaamaan beginnen we compleet te raken op het afgesproken startpunt van de tour. Er rijden zo’n twintig deelnemers de tour waarvan de meesten hun auto leuk hebben aangekleed en sommigen zelfs een hele kerstboom op de auto hebben. Ook gaat de hardnekkige roddel dat de ‘Kerstman en zijn vrouw’ meerijden! Leuk, dus ik hou de lucht goed in de gaten want hij zal toch zeker wel met zijn arrenslee met rendieren er voor komen, toch..? Niets is echter minder waar. Maar wat dan? Hohoho, ‘Santa got some great taste’, want hij komt aan rijden in zijn….? Land Rover Discovery! Tja, je moet iets als er geen sneeuw ligt en zijn eerste keus is blijkbaar een Land Rover Discovery. Deze Kerstman is goed bezig dus.
Boven: Een eeuwige herinnering die tevens duidelijk laat zien wie de rit sponsort; www.kerstmutsen.nl Onder: Jurgen van Gils op onderzoek naar de veiligheid van het traject…
Boven: Kou met een zonnetje en dan kun je off-the-road op dit soort fraaie tafereeltjes getrakteerd worden.
De start van de tour. Als alle deelnemers gearriveerd zijn neemt Jac het woord. Hij verwelkomt ons allen en dankt natuurlijk de Kerstman en zijn vrouw. Bij Harm mag iedereen zich inschrijven en daarna gaan rijden. Wij stappen in de auto want het eerste mooie punt is niet zo ver, dus een beetje haast is geboden. Daar aangekomen is Jurgen het ‘een en ander’ (een stukje route) even aan het testen onder het mom van ‘safety first’. Die berg mag natuurlijk niet te glad zijn dus test hij hem meerdere malen grondig.
Boven: Edwin van der Maas van jeepparts.nl in zijn heerlijke Jeepster Commando en met zijn heerlijke vriendin Yvonne..
Twee keer oeps! Na enige tijd wachten wordt het toch wel een beetje fris zo langs de snelweg. Het duurt ook wel erg lang. Maar ik word beloond door Raymon Meerbeek en Ronald Lapaer in hun Freelanders. Alleen komen ze wel vanaf de verkeerde kant! Oeps, even terug en de 1e links. En ook daar komt de eerste vanaf de goede kant de berg over. Aan de andere kant van de berg is het even razend spannend horen we, omdat een deelnemer niet helemaal goed de berg oprijdt en, oeps, bijna omvalt. De actiefoto daarvan zullen jullie erbij moeten denken want aan mijn kant van de berg is daar helaas niets van te zien. Gek, want mijn kant van de berg is toch ook best pittig, zeker op je regenlaarzen. Ik twijfel zelfs wat spannender is; in de auto of lopend? Wat ik wel weet is dat Joepie, het hondje achterin, niet heel vrolijk wordt van de berg.
Slinkse helling. Meer en meer auto’s volgen maar wat me opvalt is dat veel dames bovenaan de berg uitstappen. Zo zijn ook de Freelanders vrouwloos, maar de bijhorende dames zijn bij nader inzien toch maar gauw bij Daniel Stikkel ingestapt. Lopend blijkt toch echt ‘spannender’ te zijn dan met de auto en dan bedoelen we met spannender ‘uitdagender’ als we in off-road termen willen blijven.
Op het verkeerde been. Als alle auto’s voorbij zijn is het vlug naar het tweede punt in de route. Op het moment dat we daar aankomen: Wauw dat belooft spektakel! Een lange modderweg met kuilen waar je ‘U’ tegen zegt. Tof, dus ik stel me op, samen met Peter, Bjorn en Diana. Jurgen en Jac rijden via deze weg naar Harm die aan de andere kant staat te wachten. Na enige tijd wachten in het weiland komen er twee auto’s aan, maar wel vanaf de verkeerde kant… Oké, die zijn verkeerd gereden en we vertellen de inzittenden, twee mannen, dat ze rechtdoor moeten zodat ze vanzelf weer op de route komen. Als reactie krijgen we in eerste instantie een heel vreemde, verbaasde blik. ‘Hoezo dat dan?’, vragen wij ons af. Al snel wordt duidelijk waarom. Deze twee mannen blijken helemaal niet mee te rijden en zijn gewoon zelf hun eigen tour aan het rijden! Maar ja, in een terreinauto en op onze route is het niet heel gek dat we op het verkeerde been zijn gezet.
Tijd is rekbaar. Na nog een tijd wachten beginnen we ons toch serieus af te vragen waar ze blijven… Uiteindelijk wordt mijn lange wachten toch nog beloond met een vierbenige ‘1 pk’, een Shetlander. Heel leuk natuurlijk, maar waar blijft de actie, het spektakel, de opspattende modder etc? Peter krijgt telefoon van een deelnemer die uiteindelijk met twee anderen van de route afgaat en naar ons toe komt zodat we toch nog de beloofde modderfoto’s kunnen maken. Na overleg zijn we in de auto gestapt en het resterende deel van de tour gaan rijden. Jurgen en ik onder begeleiding van Jac, Peter en Harm, want de deelnemers zouden hier al lang langs moeten zijn gekomen. Ze moeten ergens verkeerd zijn gereden en ze moeten elkaar allemaal gevolgd zijn is onze mening, want we hebben verder niemand gezien.
Boven: Onze dag kan al niet meer stuk bij het zien van deze vierbenige 1 pk.
Boven en onder: Edwin van der Maas ontziet zijn Jeepster Commando niet zoals je ziet…
Genieten van de tour! Vanuit een rijdende auto foto’s maken is natuurlijk niet zo handig, dus ik kan achterover gaan zitten en genieten van de laatste helft van de tour. Eerlijk is eerlijk, het was een prachtige tour. Door de bossen, lekker veel modder, langs weilanden en dat betekent dat we weinig asfalt zien in dit gedeelte. Top uitgezet. Eenmaal bij het eindpunt staan er al heel wat auto’s op de parkeerplaats. Hoe is dat mogelijk? En wij maar wachten in het bevroren en mistige weiland. We komen binnen en ik krijg direct de vraag waarom ze mij niet gezien hebben. Misschien omdat jullie allemaal verkeerd zijn gereden? Maar nee, dat is natuurlijk “niet mogelijk, want we rijden nooit allemaal verkeerd”. Het zal wel een fout in het roadbook zijn. Onder een hapje en drankje vertelt iedereen me dat ze een hele mooie en vooral leuke route hebben gereden, met veel diversiteit erin en complimenten aan de organisatie. Van onze kant gezien: “Ondanks dat we jullie gemist hebben in de route heb ik een hele leuke dag gehad, veel gelachen en van onze ‘privé tour’ genoten”!
Boven: Zelf de tour rijden is ook heel leuk!
Achteraf hebben we de fout gevonden, en nee, deze vonden we niet in het roadbook…!
Tekst & fotografie: Gemma Kivits. Gemma’s privé chauffeur: Jurgen van Gils.
De Stg. 4×4 Fun werd gesponsord door: www.kerstmutsen.nl
Leuk verslag Gemma! Was een topdag voor het goede doel.
Gr, Evelyne Freelander