Niet alleen ‘Adje’, zoals hij door velen ‘liefkozend’ wordt genoemd, beleeft een heerlijke dag off-road bij 4×4 Limburg op de Landsard. Zeker 65 deelnemers, zonder de organisatie mee te tellen, zullen het volmondig met Adje eens zijn, alhoewel één deelnemer die mening wellicht niet deelt. Daarover later meer. Als gezegd is het somber weer die zondag 16 april en die wetenschap doet het leed van schrijver dezes, die niet aanwezig kan zijn bij 4×4 Limburg op de Landsard, enigszins verzachten. Ook al ben je het grootste deel van je leven hartgrondig anti-verjaardag, inclusief die van jezelf, er zijn nu eenmaal enkele verjaardagen waar je niet onderuit kunt. Dat is bijvoorbeeld de verjaardag van je eigen vrouw, zoals deze dag het geval is. En verrassend genoeg, hij wordt zowaar reuze gezellig.
Geen punt. Zelf zijnde verhinderd proberen we medewerker Jan Houtkoop te porren om met Ad mee te gaan naar 4×4 Limburg. Helaas ligt terrein.nu medewerker Jan Houtkoop deze dag bij voorbaat ‘buiten het westen’ als gevolg van een week zeer noeste arbeid. Nu wordt het toch wat krapper. Het volgende berichtje aangaande gezelschap voor Adje is gericht aan terrein.nu medewerker Peter Bouwmans. Ook hij valt direct af omdat hij deze dag een bezoek brengt aan de Crazy Cross in Bergeijk. Yep, binnenkort komen ook daarvan twee verslagen op terrein.nu. Blijft over dat Ad zelf besluit alleen naar de Landsard te gaan. Schrijver dezes treft vervolgens blaam door het bezoek van Ad pas laat aan 4×4 Limburg door te geven. Het is de reden dat Ad deze dag genoegen moet nemen met alleen koffie hoort hij van Cor Missler van de organisatie, “want als ik had geweten dat je komt had ik vlaai meegenomen”. Tja, we noemden ze in onze titel niet voor niets de ‘vlaaienbakkers’. We beweerden eerder al eens dat de ‘haute cuisine’ vlaai van de Limburgers voor ons mannen het beste en meest smakelijke alternatief is voor ‘borstvoeding’. In deze roerige tijden beloven we dat alternatief nooit meer aan te halen, maar dat Ad die vandaag moet missen vinden we stiekem ‘net goed’. Zijn we vandaag tenminste niet de enigen die moeten ‘lijden’…
Boven: Als gewoonlijk kunnen de dames van de organisatie (Karin Köster rechts en Carmen Nelissen links op de foto voor zover wij weten) zich in de vroege ochtend lekker bezig houden met de inschrijvingen.
Boven: Zodra je de ingang van het terrein de Landsard passeert kom je het nodige water tegen.
Onwetend. Opvallend als Ad tegen de klok van tien op het ‘plaats delict’ arriveert is het gebrek aan auto’s langs de weg. Weliswaar werd het in het verleden oogluikend gedoogd, maar het schijnt, althans volgens Ad, dat dit al langere tijd verboden is. Om die reden staan de auto’s van deelnemers bij aankomst op het strand van het bekende meertje, het paradijs ook voor jet-skiërs en liefhebbers van op afstand bestuurbare model racebootjes.
Geen alarmerend nieuws van het zuidelijke modder front… Als gewoonlijk is er altijd wel modder en water te vinden op de ‘Dutch Everglades’ van de Landsard. De vraag is altijd hoe hoog het ‘G.A.M.P.’ is. Dat kan per dag verschillen, maar vandaag doet het Gemiddeld Algemeen Modder Peil haar naam eer aan; het is inderdaad van een gemiddeld niveau. Voeg dat bij de vele gaten en bulten op het terrein en onder de streep kan iedere off-roader wel een passende uitdaging vinden die tegemoet komt aan zijn off-road passie c.q. gezonde verslaving. Meestal begint de dag rustig bij off-road liefhebbers. Een beetje rondrijden, voorzichtig de wat tammere uitdagingen ’tackelen’ en in ieder geval proberen het hele terrein een keertje te ‘verkennen’. Allengs zie je in de loop van de dag de moed van de off-roaders stijgen. Tactisch natuurlijk een goede zet, want als je vroeg op de dag direct begint met de ‘wildste off-road avonturen’, dan stijgt navenant de kans dat een stukje techniek van je auto er de brui aan geeft. En dat wil je koste wat kost vermijden.
Boven: Regelmatige bezoeker van de evenementen van 4×4 Limburg is off-road veteraan René Leyten in zijn Suzuki Blitz.
Logische ontwikkeling. Naarmate de dag vordert ziet Ad de modder hoger de lucht in spatten en ziet hij vaker een sleepje of lieractie voor de lens van zijn camera verschijnen. Dat is ook de tijd dat zijn camera ‘warm’ begint te lopen, met name de ontspanknop. Het resultaat is dat hij eind van de dag zo’n vijfhonderd foto’s mee naar huis neemt.
Afwisseling troef. Blijft leuk voor verslaggevers annex fotografen om ook bijzondere vierwiel aandrijvers tegen te komen. Die zien we genoeg op de 4×4 evenementen van 4×4 Limburg. Vandaag bijvoorbeeld twee TGB’s van Volvo en een Ford Raptor. Verder kun je ook een Mitsubishi Pajero tegenkomen, een Opel Frontera, een Land Rover Freelander en een Hummer H1. Stuk voor stuk zijn dat best terreinwaardige auto’s, maar we komen ze off-the-road ‘wat’ minder vaak tegen dan bijvoorbeeld Suzuki’s, Jeep’s en Land Rover’s.
Boven: Heerlijke en sympathieke vent, die Cor Missler, altijd bereid een handje te helpen als dat binnen zijn mogelijkheden ligt.
Boven: Kijken we al lang niet meer van op. Het leukste is altijd als je ze later weer gerepareerd tegenkomt in het terrein.
Boven: Een ’trosje’ fotografen alias ‘de telefoon maffia’…
Onder en boven. De geul links na de splitsing op het terrein blijft vooralsnog een pittige uitdaging. Juist omdat deze min of meer op een doorgaande route ligt, en hij er op het eerste oog niet al te moeilijk uitziet, zien we hier de meeste lierkabels uitgerold worden.
Boven: Bijna kenmerkend voor 4×4 Limburg is dat ze op een evenement, middels poortjes met daarop een balletje, een leuke proef uitzetten om te rijden. Zo mogelijk ook een proef waar het niet aan komt op het rijden, maar op een alternatieve, fysieke vaardigheid. Dat voorkomt dat altijd dezelfde, zijnde de beste rijders, zouden winnen. Die alternatieve proef kan bijvoorbeeld zijn ringsteken, boogschieten of bedenk maar iets ‘outdoors’. Grote kans dat het wel eens een proefje is geweest bij 4×4 Limburg.
Boven: Drie keer een verschillend model van Land Rover, respectievelijk van boven naar benden een Freelander, een Range Rover en een Defender 130.
Onder: Behoort tot schrijver dezes tot één van zijn favoriete off-road auto’s, de MB G-klasse en dan bij voorkeur de korte cabrio versie.
Boven: Charles van Hemert van Hemimex B.V. heeft vandaag zijn paarse Jeep TJ uit de voorraadkast getrokken. Door de week hard aan het werk en dan het weekend heerlijk ontspannen. Niet zelden zien we Charles ook in zijn SSV, maar dat is vooral afhankelijk van het soort terrein. Op de crossbaan in Oss bijvoorbeeld, zie je hem in zijn SSV omdat je daar het gaspedaal wat makkelijker naar de bodem kan drukken. Hier op de Landsard met zijn vele modderige gaten komt zijn TJ veel beter tot zijn recht, vooral gezien de veel grotere bodemvrijheid.
Boven en onder: Het kan zijn dat ze op zoek zijn naar een plekje om een touw of lierkabel aan te bevestigen dan wel uit te rollen in geval ze een achter lier gemonteerd hebben. Zo niet, dan zijn ze overduidelijk ‘hun kluts’ kwijt. Och, ze leven toch maar één keer?
Boven: Prachtige leuke hond…
Boven en onder: Met geen storende elementen op de voor- of achtergrond bekruipt je al gauw ‘het jungle gevoel’ op de Landsard. Je voelt je al snel een soort ‘Indiana Jones’, niet als archeoloog op zoek naar schatten uit het verleden, maar als off-roader die hoopt de ultieme off-road uitdaging te ontdekken.
Boven: Koud water op een hete uitlaat en een actie door het water ziet er al gauw spectaculair uit.
Boven: Twee maal een Volvo en op het oog aardig identiek. Toch is de Volvo rechts op de foto het model dat als Laplander (L3315) door het leven zal gaan. Op de foto rechts is het zijn opvolger, de TGB 11 met als begerenswaardige verschil de portaalassen waarmee deze is uitgerust.
Boven en onder: Beiden afkomstig uit de United States of America en beiden bijzonder op hun eigen gebied.
Boven: Ik dacht toch echt iets geks te horen…
Boven en drie keer onder: We eindigen dit heerlijke dagje off-road met de ‘koekenbakker’ in onze titel. Een koekenbakker met voorsprong mogen we wel stellen. Een koekenbakker ook bij wie een lesje ‘voertuig recovery’ van Peter Mastenbroek van de Recoveryshop beslist geen weggegooid geld zou zijn. Hoe haal je het anders in je hoofd om bij het lostrekken van je off-road voertuig de sleepkabel aan de bovenzijde van je pushbar/lierbumper te bevestigen? Toegegeven, het ding ziet er op het oog stevig uit, maar door het bevestigen van het sleeptouw aan de bovenste ‘bar’ (buis) creëer je een pracht van een hefboom, bevestigt aan een flink gewicht waarvan bovendien de voortgang tijdelijk belemmerd is. De bevestiging van de lierbumper moet dan wel héél sterk zijn om de krachten die er op vrijkomen te kunnen weerstaan. Bij lange na niet, bewijzen de foto’s en de koekenbakker in kwestie mag zijn handen dicht knijpen dat de schade niet groter is.
Eind goed, al goed… Later op de middag, zo tegen de klok van vier uur, is de off-road pret over. Ad keert huiswaarts, maar maakt eerst nog even een kort ommetje om de gemaakte foto’s bij uw scribent te deponeren en te genieten van een welverdiende verjaardagborrel. We krijgen zijn belevenissen bij 4×4 Limburg in geuren en kleuren te horen en we hebben geprobeerd zijn enthousiasme aangaande dit evenement van 4×4 Limburg in dit verslag vast te leggen. Gelukkig hebben we hem niet horen klagen over ‘gemiste vlaai’ bij onze ‘Limburgse Vlaaienbakkers’…
Fotografie: Ad Woolthuis. Tekst: Martin Brink m.m.v. Ad Woolthuis.
