LRCH 4D Challenge, 4th Edition, de Next Level (deel 2)

Twee dagen verblijven de deelnemers aan de 4D Challenge op dat unieke terrein ergens in België. Op het gebied van 4×4 is het Adventure Experience onder leiding van Raphael die er off-road avonturen organiseert voor vooral bedrijven maar ook particulieren, waaronder het rijden met verschillende Land Rover’s (nieuwe en oude modellen). In hun eigen woorden kun je bij hen terecht voor ‘exclusieve (team) events, professionele rijtraining & offroad demonstraties’. Het best kijk je voor alle mogelijkheden die Adventure Experience biedt op: https://www.adventureexperience.nl/

Een lust voor de ogen. Het terrein biedt enorm veel mogelijkheden daartoe en bestaat voornamelijk uit uitgestrekte bossen met plaatselijk eeuwenoude bomen, afgewisseld met waterpartijen (stroompjes en meertjes) en een voormalige steengroeve welke haar commerciële exploitatie al jaren achter zich heeft liggen. In de tegenwoordige tijd herovert de natuur de groeve langzaam maar zeker opnieuw en getuigen alleen de ogenschijnlijk achteloos neergesmeten rotspartijen van haar ‘verleden tijd’.

Openingsfoto: Ellen (Team 7) tijdens het bouwen van de houten brug.

Flexibel en snel. Vroeg in de morgen van de tweede dag de eerste briefing. We noemden al in ons eerste deel dat terreinrijden iets meer aandacht krijgt dan in voorgaande edities. Het betekent beslist niet dat de andere, sportieve disciplines ‘verwaarloosd’ worden. Verre van dat. De 4D Challenge is een voortdurende aaneenschakeling van fysieke proeven en ‘hersenkrakers’ zodat een ‘aanslag’ gepleegd wordt op je conditie in zijn geheel, zowel lichamelijk als geestelijk.

De Land Rover in de ‘hoofdrol’. Er wordt op diverse plaatsen op het terrein trial gereden. In de bossen maar ook in bijvoorbeeld de steengroeve. Zo nu en dan een lichte doorwading zorgt voor de afwisseling. Vrijwel alle proeven zijn zodanig uitgezet dat de bijrijder zijn chauffeur door de listige passages moet dirigeren. Aan de hand van de foto’s kun je zien wat de deelnemers, naast het trial rijden, nog meer voor hun kiezen krijgen. Toch krijgen we deze 4D Challenge ook te maken met een fenomeen dat zich niet heeft voorgedaan tijdens eerdere edities van de 4D Challenge. In de loop van de tweede dag ziet het er naar uit dat de teams vroeger klaar zijn dan verwacht. ‘De schuld’, als je daar van spreken mag, ligt bij Raphael en Peter van Adventure Experience. Die hebben de rijproeven uitgezet maar geven eerlijk toe dat ze het niveau van de deelnemers een tikje onderschat hebben. Met andere woorden, ze hebben de proeven zodanig uitgezet dat in principe ook de volslagen onervaren rijders de proeven de baas kunnen en dat mogelijke schade alleen door eigen stommiteiten mogelijk is. Het probleem wordt in samenspraak met Niels Steigstra van de LRCH adequaat opgelost. In no-time is een extra proef uitgezet zodat de deelnemers alsnog hun tijd hard nodig hebben.

Boven en onder: Een brug welke Adventure Experience gebruikt bij haar trainingen is nu onderdeel van een proef. Moeilijk te zien is dat de brug niet een gesloten geheel vormt, maar bestaat uit twee aluminium ‘balken’ van rijplaten breedte met een bescheiden, opstaande rand. Anne moet dus pa Ernst over de brug ‘sturen’. Okay, het is weliswaar geen ravijn dat aan weerskanten gaapt, maar te hoog om als prettig te ervaren in geval je onverhoopt ‘naar beneden stort’.

Boven: Youri en Menno (Team 19) suizen in een duizelingwekkende vaart een helling af…

Boven en 11 keer onder: Fragmenten van de trial in de steengroeve. Hier en daar liggen rotsblokken die de bekende Amersfoortse kei een minderwaardigheidscomplex bezorgen. 

Boven en onder: Egon en Edmond, waarbij Egon een poging doet een ‘gewonde’ berk eerste hulp te bieden. Wanneer je een ontgonnen terrein, zonder enige vorm van begroeiing aan de natuur over laat, zijn meestal, na de grassen en andere (on)kruiden, berkenbomen de eerste ‘bewoners’. Vaak zijn ze daarna ook als eerste weer verdwenen, want berkenbomen worden in de regel niet ouder dan pakweg tachtig jaar.

Boven: Tilman en Paul (Team 8) langs een prachtige en indrukwekkende rotswand.

Boven en twee keer onder: Ezra en Pepijn (Team 14).

Boven en twee keer onder: Antio en Danny (Team 13).

Boven en vier keer onder: Een van de fysieke onderdelen; abseilen, maar pas nadat instructie gegeven is door twee experts op dat gebied.  

Boven: Een leuke hond en in dit geval is deze Mechelse Herder van Raphael en zijn partner Miriam.

Boven: We kunnen niet laten een foto te schieten vanuit een oude, vervallen vissershut op het terrein.

Boven: Opnieuw Antio en Danny (Team 13). Onwillekeurig hebben we hen vaker op de foto. De vermoedelijke reden is de ‘afwijkende’ kleur van hun Defender 110. 

Boven en onder: De Britten Tom en Barney (Team 21). Wie goed kijkt ziet op de foto hieronder een stukje van de oude, vervallen muur welke het landgoed deels omringt. Het geeft het domein een authentieke sfeer zodat je je al gauw enkele eeuwen terug in de tijd waant. Ruilen we voor het gemak de Land Rover in voor een ridder te paard….

Het bijltje er bij neer gooien? Een van de fysiek zware proeven is het door midden hakken van een flink stuk boomstam. Om de beurt slaan de deelnemers of hun leven er van afhangt. Heb je de boom eenmaal doormidden, dan mag je het bijltje er voorzichtig bij neer gooien en moet je beiden, met ieder een afgehakte helft van de stam,  een parcours afleggen door het bos. De lengte is circa 600 meter hebben we ons laten vertellen. Dat lijkt kort, maar als je je net een ongeluk hebt staan te hakken en je moet ook nog een lomp en zwaar stuk boomstam mee sjouwen, dan lijkt er geen eind aan die 600 meter te komen. Iedere meter lijken er wel tien en honderd nabij de finish. Wat niet direct meehelpt is de temperatuur. Het is warm, bijna drukkend warm zelfs, wat gelukkig een beetje teniet wordt gedaan door het verkoelende effect van de bomen op de route door het bos. Vergeet bij dat alles ook niet dat de tijd die je voor dit alles nodig hebt ‘genadeloos met je mee loopt’…

Boven: Ernst (Team 4).

Boven: Koen en Robert-Jan (Team 20). Onder: Kees en Joost (Team 22).

Boven: Stephan en Wim (Team 15).

Boven en onder: Ezra en Pepijn (Team 14).

Boven: Anne en Ernst (Team 4). Onder: De Britten Tom en Barney (Team 21).

Boven: Een heel ’trosje’ deelnemers, zijnde Jaco en André (Team 9) en Willem en Marc (Team 18).

Boven: En, hebben we gelogen over ‘eeuwenoude’ bomen? We komen dit soort indrukwekkende woudreuzen op meerdere plekken tegen.

Boven: Links Peter Arends in gesprek met de eigenaar van het terrein.

Boven en onder: De ‘meester’ koks binnen de LRCH. De mannen ook bij wie Gordon Ramsey verbleekt. De mannen zelfs zonder wie de LRCH organisatie de 4D Challenge niet overleefd zou hebben zijn we heilig van overtuigd, Erwin op de foto boven en onder samen met Herman.

Boven en velen hieronder: Met lichte voorsprong het mooiste onderdeel tijdens de twee dagen op de niet nader genoemde locatie, is de mening van uw verslaggever, het bouwen van een brug. We hebben niet voor honderd procent, maar voor tweehonderd procent genoten van de verrichtingen van de deelnemers. Een heel zware opdracht kunnen we je verzekeren, en het moet een stevige en solide brug worden, want het is de bedoeling dat deze permanent gaat worden. De afwerking zal Adventure Experience nadien voor haar rekening nemen. Vier bomen met ieder een lengte van circa 17 meter en een gewicht van circa 1.200 kg. (per stuk!) moeten de basis gaan vormen voor de brug. Het is een team opdracht. De deelnemers worden verdeeld in twee groepen waarvan iedere groep twee bomen van de oever naar het eiland moet zien te ‘overbruggen’. En dat met de uitrusting die voorhanden is in de auto’s, de eventuele hulp van een lier en een aantal palen. Wat het kost aan de nodige man- en/of vrouwkracht noemen we voor het gemak maar niet.

Boven en onder: De brug wordt officieel onthuld door Raphael, die er dolblij mee is. Een spontane speech richting de deelnemers wordt met applaus afgesloten. Raphael is de motor achter Adventure Experience en een rasechte natuurliefhebber. Van hem leren we bijvoorbeeld dat het gehamer van een specht niet altijd betekent dat meneer of mevrouw een nieuwe villa aan het uithollen is. Oh nee, het gehamer van een mannetjes specht kan ook betekenen dat meneer ernstig op zoek is naar sex, tevens om zich voort te planten…. Tja, het is ook altijd hetzelfde met die mannen…

Boven en onder: Bijna zijn we te laat wakker, maar de tweede dag begint voor de teams in alle vroegte met een stevig ‘rondje’ mountainbiken. De spieren die je kent en een paar die je nog niet kent zijn gelijk ‘lekker wakker’ horen we van de deelnemers. Anne en Ernst (Team 4) komen hier zojuist binnen.

Boven en onder: Een listige passage op een trialproef, zijwaarts op een helling. Hoog je Land Rover ophalen is een absolute noodzaak, maar wat als de bosgrond tamelijk glad is? Onherroepelijk glijdt je bolide dan dreigend richting het paaltje dat ‘bergafwaarts’ in de grond gemept is door de ‘doortrapte’ heren uitzetters. Als je een naam aan de proef zou moeten geven, dan is de ‘nachtmerrieproef’ een serieuze kandidaat.

Boven: Nog een aantal indrukken van verschillende trial proeven.

Onder: De laatste van de proeven op dag 2 is snel in het leven geroepen. In de proef een sectie waar de teams hun auto middels een sleeplint van een steile helling moeten laten zakken. Het is een ‘kunstje’ dat ervaren off-roaders natuurlijk kennen, maar als gezegd zijn er teams die weinig of geen ervaring hebben met de off-road sport. Je kan het zien aan hun ogen. Eerst lees je daarin verbazing, zo van, “kan dat echt?”. Daarna twijfel om tenslotte te eindigen met ongeloof. “Ja, het kan echt”.

Boven: Menno (Team 19) en ‘uitmuntende regelneef’ Niels van de LRCH.

Boven: Trouwe LRCH medewerker Petra Boogerd.

Boven twee keer en onder: Frank en Alex (Team 17).

Boven Menno en onder Youri (Team 19). 

Boven en onder: Robin en Arjan (Team 16).

Boven: Stephan en Wim (Team 15) onder het toeziend oog van official Fulco.

Onder: Willem en Marc (Team 18) door de wasstraat…

Fase 2 afgerond… Einde van de middag zijn de proeven achter de rug. De teams moeten hun kamp opbreken en zich opmaken om naar de eindlocatie in Nederland te rijden. Een  rit van een dikke tweehonderd kilometer. Daar in  Oisterwijk wacht het nog een dag afzien in verschillende disciplines. Binnenkort daarom hier op terrein.nu deel 3, het slot van de 4D Challenge.

Tekst & fotografie: Martin Brink.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.