Net als voorgaande edities van de Extreme Team Trophy vormt het terrein van Action Planet het decor voor deze zesde editie. Twee avond etappes staan de deelnemers te wachten, gevolgd door vijf stuks op de zondag. De aanvang van de Team Trophy is dubieus, ’tweeslachtig’ beter gezegd. Enerzijds grandioos maar aan de andere kant waardeloos. De grandioze kant is de aankomst in de loop van de middag. Een hartverwarmende ontvangst van de vele Land Rover vrienden gevolgd door een uitstekende maaltijd (Babi Pangang op zijn Hollands) van Action Planet laat weinig te wensen over. Ook het welkoms woord van de organisatie en de aansluitende briefing zijn zoals we gewend zijn bij de Land Rover Club Holland: vlekkeloos. Tot zover alles oké, totdat de deelnemers, officials en overige aanwezigen naar buiten gaan om de off-road strijd te beginnen. Net als vorig jaar tijdens de avond etappes gutst het regenwater de deelnemers om de oren! En dat is ook precies het enige dat we bedoelen met ‘waardeloos’….
Negen teams van drie auto’s, allemaal Land Rover’s uiteraard, hebben zich voor deze zesde editie ingeschreven. Helaas wordt één team uit België op het laatste moment door onvoorziene omstandigheden verhinderd. Die balen vreselijk, maar beloven er volgend jaar absoluut bij te zijn. Laten we de teams eerst in numerieke volgorde voorstellen.
- Team 1 SWAD (NL)
- A Sybolt Bruinsma & Ate-Jacob Oenema
- B Tjarko Ockers & Oane Oenema
- C Huub Ockers & Klaas Oenema.
- Team 2 Challenger 4×4 UK
- A Paul Bass & Andy Pearce
- B Jordan Davis & Lewis Darch
- C Darren Ogorman & Seamus Doyle (Ireland)
- Team 3 Drie Provinciën (NL)
- A Jeroen den Teuling & Sander den Teuling
- B Jeroen Kersten & Thijs Kersten
- C Andre Kuijt & Niels Vaandrager
- Team 4 Defenders (NL)
- A Kees Buijs & Jan Hol
- B Harm van Putten & Ronald Neefs
- C Jeroen Heijkoop & Marcel Hilhorst
- Team 5 Roversbende (NL)
- A. Gert Wolters & Ralf Bex
- B Rene van der Burg & Ricardo van der Burg
- C Michael Koopmans & Ine Bex
- Team 6 Luctor et Emergo (NL)
- A Rob Henrion Verpoorten & Chris Nielsen
- B Guus Albregts & Joris Treurniet
- C. Eric de Ruijter & Jisse Staring
- Team 7 Muddog (NL)
- A John de Leur & Lars van Bergen
- B Brian de Jong & Sanne van den Born
- C Martijn den Oude & Martijn de Haas
- Team 8 The Oldies (NL)
- A Peter Arends & Paul van der Linde
- B Simon van der Velde & Tom Thomson
- C John Jongeneel & Bart Doeswijk
Verkeerde tijd? Gewoonlijk is de charme van nacht etappes het lichtspel dat de koplampen van de auto’s spelen met de omgeving. Niet in deze tijd van het jaar en op het terrein van Action Planet. Met name bomen nemen groteske vormen aan en lijken griezelige klauwen met lange dunne vingers te krijgen die zich huiveringwekkend naar je uitstrekken op zoek naar een dodelijke omarming waaruit geen ontsnappen meer mogelijk is. We schrijven ‘huiveringwekkend’ want niet voor niets is het Halloween rond deze tijd. Een beetje griezelen en kippenvel horen daar bij toch?
Boven: Het licht van de koplampen maakt de regen in het donker van de nacht ‘duidelijk zichtbaar’ voor het blote oog. De deelnemers, officials en overige aanwezigen konden er ‘duidelijk voelbaar’ van genieten….
Onophoudelijke misère. Wellicht het meest waardeloos is het gegeven dat de regen de hele avond van zich laat voelen. Hard, zacht, dan weer harder maar er gaat geen moment voorbij dat ze niet van zich laat spreken. Het minst last van de regen schijnen de deelnemers te hebben. Die zijn natuurlijk wel wat gewend. Ook het publiek klaagt niet heel hard, met name de ‘goochemerds’ die gewapend zijn met een paraplu. Minder leuk is het voor de officials en de fotografen, want regen heeft een duivelse uitwerking op papier, pennen en camera’s…
Boven Joris Treurniet, de co-piloot van hieronder Guus Albregts (Team Luctor et Emergo).
In dubio. Als gezegd twee etappes moeten de deelnemers afleggen op deze avond. Twintig minuten per etappe krijgen ze daarvoor. Normaal proberen we dan beide etappes, proeven zo je wilt, in beeld te brengen, maar dat mislukt deze keer. Proef 2 is verreweg de meest zware proef en min of meer toevallig komen we daar als eerste te staan. Op die Proef 2 hebben de deelnemers hun tijd hard nodig. Sterker, bij de meeste teams gaat de klok daar sneller dan ze willen en komen ze tijd te kort. Al snel horen we van teams die proef 1 gereden hebben dat deze ‘goed te doen’ is. Niet heel moeilijk dus in gewone mensen taal en dat terwijl er op Proef 2 juist meer dan voldoende te zien is. We besluiten derhalve op Proef 2 te blijven staan.
Moorddadige start. Op die Proef 2 worden de deelnemers direct na de start geconfronteerd met een vreselijk rottig gat. Tamelijk diep en smal met steile flanken en rijkelijk gevuld met spul dat Simon van der Velde (Team The Oldies) betiteld als ‘vloeibaar beton’. Geen dun modderig water derhalve, maar dikke modder vermengd met een klein beetje water. Je weet als rijder en bijrijder dat je er onherroepelijk vast komt te zitten zodra je er in rijdt. Visioenen van ‘kamikaze’ piloten zien we dan ook boven de hoofden van zowel chauffeurs als bijrijders zweven. Niet geheel zonder gevaar ook om er in te rijden, want de afloop kan dodelijk zijn. Althans voor je auto en dat belemmert de voortgang niet onaanzienlijk om het ‘vriendelijk’ te omschrijven. Minder vriendelijke omschrijvingen horen we ter plekke van de deelnemers als het hen overkomt. Gert Wolters (Team Roversbende) is een voorbeeld, want die verspeelt er helaas een steekas.
Boven twee keer Jeroen en Thijs Kersten en hieronder twee keer Jeroen en Sander den Teuling, beiden opererend in het Team Drie Provinciën.
Het uitdagende vervolg. Direct na het moordende gat van proef 2 volgt een lichte beklimming. Die is op zich niet heel zwaar, maar wordt ernstig bemoeilijkt door een scherpe draai naar links eenmaal boven. Dicht struikgewas ontneemt de deelnemers het meeste zicht op het vervolg van het parcours en het gezoem en geratel (afhankelijk van het merk) van lieren geeft aan dat deze uitdaging zich niet zonder slag of stoot gewonnen geeft. Bovendien heb je achter je nog een mede teamlid dat staat te tobben in dat rottige gat. Toch slaan deze mannen en vrouwen zich er zonder veel drama heldhaftig doorheen. Om niet veel later nogmaals te worden geconfronteerd met een pittige uitdaging. Dreigend ligt daar namelijk voor de wielen van hun Land Rover’s een nog dieper gat dan eerstgenoemde. En maar nauwelijks in dat gat moet je vrijwel haaks naar rechts. Het bijna te verwaarlozen voordeel van dit gat is dat het gevuld is met modderig, bruin/grijs gekleurd water. Geen dikke brij met vloeibare beton aspiraties, maar gewoon gekleurd dun water dat door je vingers kan glippen. Grappig om te zien is dat alle teams de uitdaging tamelijk ‘eensgezind’ aanpakken. In de praktijk is dat de lier naar rechts uitlopen en een stuk voorbij de uitdaging deze aan een boom ‘vastknopen’. Vervolgens de auto voorzichtig met de neus in het gat laten zakken, dan gas geven en tegelijkertijd het stuur naar rechts gooien in een poging zo ver mogelijk te komen. De co-piloot houdt ondertussen het liertouw zo lang mogelijk strak. Slechts weinigen weten rijdend door de hindernis te komen, dus zodra de auto stopt is het een kwestie van de resterende meters zo snel mogelijk door te lieren. Daarna volgt nog een rottige klim haaks naar rechts op de route, maar de meeste teams komen niet zo ver.
Boven: Kees Buijs en Jan Hol (Team Defenders). Hieronder twee maal hun teamgenoot Harm van Putten en Ronald Neefs.
Onder: Het derde lid van Team Defenders, Jeroen Heijkoop en Marcel Hilhorst.
Boven en onder: Darren Ogorman & Seamus Doyle uit Ierland (Team Challenger 4×4).
Boven twee maal en vier keer onder: Het gemengde Brits/Ierse Team Challenger 4×4 laten de omstanders een weergaloos, fenomenaal stukje off-road skills zien op Proef 2. Inderdaad weergaloos, want ze klauwen zich met ware doodsverachting door de proef, daarbij geholpen door hun uitstekend geprepareerde bolides. Twee van de drie auto’s zijn bijvoorbeeld uitgerust met portaalassen terwijl het in de derde bolide niet bepaald behelpen is met de (fameuze) assen van een Nissan Patrol. Niet heel verrassend dat zij de eindstreep halen binnen de tijd.
Boven: Paul Bass en Andy Pearce.
Onder: Jordan Davis & Lewis Darch
Boven twee keer en onder vier keer: Team Muddog met boven twee keer Brian de Jong en Sanne van den Born in de wedstrijdauto van John de Leur (Applitech) die je hieronder drie keer met zijn ‘gewone bolide’ in actie ziet op Proef 2, samen met zijn co-piloot Lars van Bergen. Daaronder het derde teamlid, Martijn den Oude & Martijn de Haas.
Boven Simon van der Velde, hieronder Paul van de Linde en daar onder Peter Arends (Team The Oldies). De off-roaders die hen nog niet kennen komen van een andere planeet.
Boven: De bolide van Peter Arends en Paul van der Linde. Technisch doet de auto wat hij moet doen en verder zit de auto ‘boordevol karakter’. Vele zware wedstrijden, waaronder meerdere Croatia Trophies, hebben ‘hier en daar’ hun sporen nagelaten op de auto.
Binnenkort hier op terrein.nu het verslag van de dag etappes. Stay tuned zeggen we.
Tekst & fotografie: Martin Brink.
