Het dorpje Kragle in Polen telt zo’n tachtig inwoners en als je dan met circa vijftig Land Rovers, inclusief een fors ‘inwoner’ aantal, in en om Kragle je kamp opslaat, dan mag je wat ons betreft spreken van een ‘invasie’. Gelukkig zijn de inwoners van Kragle gastvrij en blij met de off-road activiteiten van Offroad Poland. De Land Rover Club Holland (LRCH) biedt dit jaar voor de vijfde keer een leuke en informatieve reis van een week aan voor haar leden. Het initiatief en de organisatie is in handen van Erwin ter Riet en Patrick Duisters. Met vier voorgaande succesvolle ‘buitenland’ reizen is het niet vreemd dat deze jubileum editie al snel nadat de inschrijving open gaat volgeboekt is met 55 deelnemende teams en 110 personen. Dit jaar begint de week met enkele dagen op Duitslands grootste eiland Rügen alwaar ze onder meer een bezoek brengen aan een prijzen winnende bierbrouwerij en Prora, een intrigerend vakantie complex dat Adolf Hitler liet bouwen. Daarna gaan ze naar het off-road paradijs in Kragle, dat inmiddels bij iedereen wel bekend zal zijn. Daar arriveren ze enkele dagen nadat de King of Kragle afgelopen is en zullen ze de komende twee dagen verblijven, hetzij op de camping (de meerderheid) en enkele deelnemers in het ‘gastenverblijf’ van Offroad Poland. Op verzoek van Erwin ter Riet besluit ondergetekende wat langer te blijven om ook dit ‘spektakel’ te verslaan. Waarom? Wellicht omdat het een ‘zo anders’ evenement is en wie weet brengt dat andere off-road liefhebbers op gedachten.
Boven: Woensdag in de loop van de middag stroomt de camping langzaam vol. Deelnemers zoeken een geschikt plekje voor de komende twee a drie dagen. Caravans en tenten en een veelvoud aan daktenten zijn te vinden tussen een veelvoud aan Land Rovers, met twee uitzonderingen, een Ford Ranger pickup en een Nissan Patrol Safari. Tja, als je ingeschreven hebt en daags voor het evenement je Defender 130 het opgeeft, dan breekt nood immers wetten.
De planning. De enkele dagen welke overbrugd moeten worden besteden Steven van Lier en zijn vrijwillige medewerkers John de Leur en Barry Mesman aan het treffen van voorbereidingen voor de naderende LRCH invasie, onder meer door het uitzetten van een rondrit op het circa 1.000 ha. grote terrein dat off-road liefhebbers ondertussen zo weten te waarderen. Ondergetekende besteedt zijn tijd deels aan het verkennen van het terrein en het rijden van de circa 120 km. lange tourrit in de omgeving. Die is onderdeel van het plan voor de LRCH deelnemers. De eerste dag een rondrit over het terrein in Kragle. Die heeft een lengte van circa 15 km. en voor wie wil kunnen ze, waar ze willen, uitstapjes maken voor wat pittiger off-road uitdagingen. De tweede dag is weggelegd voor de tourrit in de omgeving, met ergens tijdens de tour een koffiestop. Bovendien is een qua afstand kort uitstapje in de route opgenomen naar een pittoresk dorpje alwaar je eventueel een lunch kunt nuttigen. Wat tourritten echter het meest aantrekkelijk maakt ons inziens zijn de aaneenschakeling van nieuwe visuele indrukken die je opdoet.
Opvallende verschillen. Grotere tegenpolen dan de strijd om de King of Kragle en de Rügen-Kragle tour van de LRCH zijn er ons inziens niet. Daar waar in de King of Kragle om het hardst gestreden wordt in één van de meest zware wedstrijden van het moment, is de Rügen-Kragle tour vooral een ‘joie de vivre’ evenement, gecombineerd wellicht met een ‘laissez faire’ instelling. Genieten van hetgeen aangeboden wordt en onderlinge gezelligheid in een relaxte, gemoedelijke sfeer vieren de boventoon, en dan sla je de spijker aardig accuraat op zijn kop. Daar waar deelnemers van de King of Kragle ‘s-avonds nog druk in de weer zijn om hun bolide weer ‘in vorm’ (figuurlijk maar soms letterlijk) te krijgen voor de volgende dag, zitten de LRCH deelnemers gezamenlijk rond het kampvuur en genieten ze, al keuvelend over van alles en nog wat, van een vers geperst glaasje ‘wortelsap’. Maar ik kan me over de inhoud vergissen….
Boven: Enige korte uitleg van Steven voorafgaand aan de twee dagen is wenselijk en noodzakelijk.
Boven: Jan Willem Cleijpool heft het glas met daarin een biertje van de brouwerij uit Rügen.
Bekende culinaire grootheden… Net als bij de King of Kragle genieten ook de dames en heren van de Land Rover Club Holland een avond van de culinaire lekkernijen van ‘Zlota Rybka’ (vrij vertaald Golden Fish) van Dick en Kaska Kornet. Dick is afkomstig uit Spakenburg en ontmoette daar jaren geleden zijn huidige vrouw Kaska. Ze zijn verhuisd naar Polen waar Kaska haar eigen Golden Fish is begonnen met visserij producten, je raadt het al, uit Spakenburg. Dick is werkzaam in de off-shore industrie maar helpt Kaska zo nodig als hij vrij is en het nodig is. Op het menu staan een puike, niet te versmaden hamburger met friet en salade, maar ook kibbeling met friet en salade. Die laatste is nog minder te versmaden, maar dat is onze mening…
Dag 1. De volgende morgen, als iedereen zijn ontbijt genuttigd heeft, kan begonnen worden met de rondrit over het terrein. Uw scribent heeft het geluk dat hij mee kan rijden met Guido, die zijn partner ‘uit voorzorg’ thuis heeft moeten laten. We rijden daarom mee in een prachtig gerestaureerde Defender 110 welke uitgerust is met alle, slim verborgen attributen die nodig zijn voor een langer verblijf ver van de bewoonde wereld. Op de foto hieronder kun je Guido zijn bolide zien. Guido blijkt een aangename en bedaarde reisgezel en we zijn hem erg dankbaar dat hij ons belangeloos meegenomen heeft. Het heeft ons enorm geholpen bij de fotografie, bijvoorbeeld door het vlot de auto uit kunnen springen voor het maken van foto’s.
Voorbereidingen. Tijdens onze ‘vrije’ dagen vooraf hebben we enkele landschappelijk fraaie plekjes proberen vast te leggen. Plekjes waar je in de auto zomaar aan voorbij zou kunnen rijden. Maar ook hebben we wat foto’s gemaakt die je hopelijk een indruk geven van hoe mooi en uitgestrekt het terrein rondom Kragle is. Zo uitgestrekt dat je als beginneling en zonder de hulp van navigatie of een gids zomaar zou kunnen verdwalen.
Vroege vogels. Ben je iemand die vroeg uit de veren stapt met als motto de morgenstond heeft goud in de mond, dan treft het. Steven van Lier organiseert in alle vroegte een wandeltocht voor een gelimiteerd aantal mensen (tussen de vijf en tien mensen). Het gebied is rijk aan wild maar met te grote groepen slinkt de kans dat je het te zien krijgt.
Boven: Even de hond de benen laten strekken, gelijk je eigen benen ook maar even, relaxen en genieten van de ‘oorverdovende’ stilte op het terrein. Ontgiften van de veelal gebruikelijke herrie in ons metropool Nederland.
Boven en onder: De deelnemers die een uitstapje wagen ontdekken al snel dat het slinkser kan zijn dan een eerste oogopslag doet vermoeden. Het geeft indirect een indicatie hoe het de deelnemers aan de King of Kragle vergaan is een week eerder.
Boven: Marcel Korendijk gaat er tijdens een actie even bij zitten…
Boven: Zowaar zien we een ‘grondanker’ in actie dat we lange tijd niet hebben gezien. Een zestal lange pennen en twee platte ijzeren profielen met gaten redden je als er geen bomen in de buurt zijn en de ondergrond geen rotsbodem is. Los daarvan, meestal wordt de voortgang op een rotsbodem ook niet belemmerd. De profielen leg je in een V-vorm op de grond, je mept de pennen door de gaten de grond in en vervolgens je lierkabel aan de punt van de V. En lieren maar….
Boven en onder: Op het terrein staat een grote, verlaten boerderij. Steven geeft uitleg over de voormalige bewoners en de leefomstandigheden in die tijd, niet eens zo heel lang geleden.
Boven en onder: Potjandorie, hij (Marcel Korendijk) doet het opnieuw, hij gaat er weer bij zitten.
Boven: Albert en Marcel.
Boven: Ook wij hebben hem op moeten zoeken hoor, de Grote Parasolzwam. Is goed eetbaar, maar dat wisten we toen nog niet. Dat is zijn geluk geweest. Zo nu en dan kom je in deze tijd lokalen op het terrein tegen die (eetbare) paddenstoelen aan het zoeken zijn.
De tourrit. Na een vreselijk gezellige avond en een voor sommigen te korte nacht is het vrijdag tijd voor de rit in de omgeving. Tachtig procent is onverhard heeft Steven de deelnemers beloofd en op enkele plekken rijd je over privé terrein dat alleen voor deze gelegenheid toegankelijk is. Als gezegd hebben we de route zelf vooraf al een keer gereden en hij is, in twee woorden gezegd, bijzonder fraai. Uitgestrekte vergezichten, prachtige bossen, hetzij productiebossen of oude natuurlijke bossen, idyllische meertjes, moerasachtige vennetjes en dat allemaal in de beginnende, uitbundige kleuren van de herfst. De route krijgen de deelnemers op Wikiloc plus bij de start een kort lijstje met enkele punten op de route waar enige uitleg ter verduidelijking gewenst is. Na het verlaten van Kragle verlaat je na enkele kilometers de doorgaande weg. Even kom je op verharde weg nog wat huizen tegen, een kerkje en als laatste een begraafplaats voordat de route onverhard door de eerste bossen voert. Guido en ondergetekende zijn een van de eerste auto’s die vertrekken. Met opzet voor de fotografie, want dan heb je tevens de kans om de vroegste deelnemers op de digitale plaat vast te leggen. Kort na het verlaten van de bewoonde wereld wordt de voortgang kort belemmerd door een truck. De chauffeur is bezig met de laatste op lengte gezaagde stammen op zijn truck te laden en het oponthoud is daarom van korte duur.
Boven: Op veel plaatsen zijn er geen tekenen van beschaving. Dat doet je denken aan het beroemde boek van de Franse schrijver Hector Malot, ‘Alleen op de wereld’ uit 1878. Totdat je ‘in the middle of nowhere’ onverwacht iemand ziet staan. Vermoedelijk is dat terug te vinden in het nooit uitgebrachte deel twee van meneer Hector, ‘Er bestaan ook andere mensen’.
Weer…bericht… Het is doorlopend genieten op de route, vooral als je van de natuur houdt. We zijn voor zover we weten de eersten of anders één van de eersten die vertrokken zijn en het duurt zelfs even voor we de vroege deelnemers in het vizier krijgen. Alles okay zou je zeggen, maar fotografen hebben altijd wel wat te zeuren zal genoegzaam bekend zijn. Inderdaad en dat is het weer. Somber, soms een tikje grauw en een enkele keer zelfs mistig. Gelukkig wel de langste tijd droog, maar ook aan een poosje gestaag vallende regen ontkomen we niet.
Boven en onder: Flink heiig en dat kun je op de bovenste en onderste foto’s zien aan de windmolens op de achtergrond. Als de wieken boven staan verdwijnen ze in de wolken. Twee herten zal het een zorg zijn.
De koffiestop onderweg en terwijl de koffiepot staat te pruttelen genieten John, Steven en Barry (v.l.n.r. op de foto) even van een welverdiende pauze.
Boven: Enorm enthousiaste hond die bij de koffie stopplaats veelvuldig achter zijn speeltje aan duikt.
Onder: Eveneens bij de koffie stopplaats ligt een bunker uit de Tweede Wereldoorlog. Overwoekerd door gras en struikgewas is hij onvindbaar voor het blote oog zodat je moet weten dat hij er ligt.
Boven: Erwin ter Riet in zijn G4 Discovery.
Boven: De uitbundige hond van Erwin ter Riet moet even zijn energie kwijt.
Boven: Op enkele plaatsen kom je midden in de bossen ineens een bord tegen met de P van parkeerplaats. De (onverharde) plaats zelf stelt weinig voor en op tal van plaatsen vind je dezelfde of meer ruimte om je auto even te parkeren. Het waarom is ons derhalve een raadsel of misschien is het voor mogelijke drukte in de weekenden? Hoe het ook zij, we zien de lol er wel van in.
Boven drie keer: Ook in ons Nederland kennen we een flink aantal zogeheten Natura 2000 gebieden. Er valt genoeg over Natura 2000 te vinden op het internet, maar als we een verkort stukje uitleg op Wikipedia mogen citeren, dan is Natura 2000 een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden op het grondgebied van de lidstaten van de Europese Unie. Hett netwerk vormt de hoeksteen van het beleid van de EU voor behoud en herstel van de biodiversiteit. Natura 2000 is niet enkel ter bescherming van gebieden (biotopen), maar draagt ook bij aan bescherming van soorten (en hun leefgebied). De soortenrijkdom (biodiversiteit) in Europa gaat al decennia achteruit en de bescherming van flora en fauna is daarom voor veel Europese regeringen onderdeel van beleid. Het weggetje dat uit de tijd van de Romeinen lijkt te stammen voert je door een woest aantrekkelijk gebied met dikke, eeuwenoude bomen die tot in de hemel reiken.
Boven: Opnieuw komen we een ‘grote zwam’ tegen, maar nu is het een Grote Sponszwam. Het is duidelijk hoe hij of zij aan deze naam komt, maar net als de Grote Parasolzwam is ze eetbaar.
Boven en onder: We schreven het toch al: woest aantrekkelijk en waar de natuur onbelemmerd haar gang kan gaan.
Boven: Onderweg in het dorpje komen we deze muurschildering tegen. Het zou herinneren aan de ‘Slag bij Khotyn op 11 november 1673 tussen het Pools-Litouwse Gemenebest en het Ottomaanse Rijk. Opnieuw een dankjewel aan Wikipedia.
Boven: Guido geniet even van een korte lunch.
Slotavond. De laatste avond wordt ingevuld met een perfect verzorgde BBQ. Tevens heeft Steven gezorgd voor een tweetal standjes waar inwoners lokale producten aanbieden als verschillende soorten drank en honing. Steven zelf heeft eveneens een kraampje met jachttrofeeën, off-road en outdoor producten en merchandise van Offroad Poland zoals bijvoorbeeld kleding.
Boven: Prijzen zijn nog in Zloty. Eén euro is circa 4,45 Zloty, dus de vermelde prijzen hierboven van 40 Zloty zijn omgerekend minder dan tien euro (net geen negen euro bij genoemde koers).
Boven: We hebben twee potten met honing aangeschaft en genieten er vrijwel dagelijks van. Stom dat we er niet meer meegenomen hebben…
Boven en onder: We schreven al: een uitstekend verzorgde BBQ, inclusief schalen met smakelijke salades. Steven heeft daarvoor de hulp van lokalen ingeschakeld.
Boven en onder: Ook de laatste avond komen de deelnemers met gemak door, ook al duurt die tot in de kleine uurtjes…
Tekst & fotografie: Martin Brink.
