Jazeker, de Vakantiebeurs trok natuurlijk de meeste bezoekers, maar op het 4×4 terrein van Experience Island vindt die dag tevens een clubtrial plaats. En behalve deze off-roaders kunnen liefhebbers van het onverhard ook lekker vrij rondrijden als ze dat willen. Samen op een hoop gevoegd mag het off-road terrein van het Experience Island zich eveneens verheugen in een aangename bezetting.
Boven: Je denkt vast: deze hindernis heb ik niet gezien! Kan kloppen, want het is een tijdelijke bult voor de mannen met de model Laro’s.
De meedogenloze binaire code van het trial. Bij een Trial wordt je behendigheid met je, in dit geval Land Rover product, op de proef gesteld. Snelheid komt er niet aan te pas, want de LRCH organisatie heeft verschillende proeven in het bos van het Experience Island uitgezet en hard rijden in een bos met al zijn rond wandelende bomen loopt in de regel niet goed af. Alsof er niet genoeg bomen staan hebben zij parcoursjes uitgezet welke gemarkeerd worden door paaltjes. Dat zijn niet zomaar paaltjes, maar paaltjes van elektriciteitsbuis, want daar past een heel schijnheilig rond balletje op. We zien dat als een soort binaire code; de balletjes zijn de nullen en de paaltjes de enen. En er is maar één mogelijkheid; je moet er tussendoor. Ogenschijnlijk ligt dat balletje daar op dat paaltje in alle rust een dutje te doen, maar schijn bedriegt. Oh wee als je dat paaltje namelijk aantikt met je Land Rover. Dan blijkt dat verrekte balletje absoluut geen evenwichtskunstenaar en tuimelt het geheid naar beneden. De LRCH heren trial uitzetters hebben met hun jarenlange ervaring dat natuurlijk voorzien. Zij hebben met vooruitziende blik en voortkomend uit eigenbelang, namelijk om veelvuldig bukken te voorkomen, dat balletje geketend aan een touwtje. Dat touwtje op zijn beurt is aan het betreffende paaltje geketend. Raak je de paal dus met je auto, en het balletje valt er af, dan zijn de rapen gaar. Strafpunten! Je kunt natuurlijk proberen het balletje stiekem terug te leggen, maar helaas loopt er een official met je mee tijdens het rijden van de proef. En die houdt je nauwlettend in de gaten, is gewapend met een pen en jouw scorelijst en kijkt met ware argusogen naar iedere verdachte beweging die je maakt. En knikkert er een balletje van het paaltje af door jouw toedoen, dan wordt dat onherroepelijk en zonder mededogen genoteerd.
Koude soep. Hebben we u bang gemaakt? We worden er zelf bijna bang van als we het terug lezen, maar natuurlijk is het op geen stukken na zo dramatisch als wij het zojuist hebben omschreven. Nee, soep wordt toch nooit zo heet gegeten als dat ze opgediend wordt en in dit geval is ze zelfs bijna koud. Trial rijden is een kwestie van behendigheid op het onverhard dat verpakt is in proeven. Het vereist vooral nauwkeurig sturen, aangevuld met een portie inzicht in de vorm en soort van ondergrond. Een bijrijder is in de meeste gevallen reuze handig om de rechterkant voor je in de gaten te houden en het allerleukst is wellicht dat er geen enkel verschil bestaat tussen de prestaties van mannen of die van vrouwen. Fysieke kracht komt er niet aan te pas en dus komt het louter aan op stuurmanskunst, inzicht en, verplicht op trial wedstrijden, een opgewekt humeur.
Klimaat overeenkomst. Als geschreven in ons verslag van de Vakantiebeurs is het tamelijk koud deze 18e maart. We melden het voor de zekerheid in geval je aan de hand van de zonnige foto’s in de veronderstelling verkeert dat het off-road terrein geteisterd werd door een verdwaalde, zeer lokale hittegolf. In tegendeel. Op kleine plasjes water heeft zich een dun laagje ijs gevormd en de grond daar omheen is door de kou tamelijk hard. Het is überhaupt al een prestatie dat de LRCH proeven uitzetters de paaltjes de grond in hebben weten te meppen. Dat ze door die harde grond niet allemaal even loodrecht staan zij ze vergeven, zo lang de balletjes maar blijven liggen. In de meeste gevallen is het een betrouwbare methode. Ligt het balletje er af, dan is geen discussie mogelijk, want dan heb je het paaltje geraakt. In de meeste gevallen schrijven we bewust, want bij de LRCH hebben we één jeer meegemaakt dat die vlieger niet op ging. Het was tijdens de 4D Challenge dat er een aantal proeven uitgezet waren boven op de top van een berg in Duitsland. Stralend weer maar met een behoorlijk straf windje en dan drukken we ons mild uit. Te straf voor de balletjes, want die woeien er om de haverklap af. Je hoefde er niet eens naar te kijken… Hilariteit bij de toeschouwers, bij tijd en wijlen stomverbaasde blikken bij rijders en co-piloten, maar de officials werden er moedeloos van. Uit pure ‘wanhoop’ zijn ze maar snel over gegaan op de visuele methode: gewoon kijken met je eigen ogen of ze het paaltje raakten.
Achtergrond muziek. Dit keer is er geen sprake van wind en dus verloopt de trial in een rustige en gemoedelijke sfeer. Hier klinkt niet het geroezemoes van vele honderden stemmen zoals op de Vakantiebeurs, maar het karakteristieke, ietwat bedeesde en rustgevende nagelen van dieselmotoren, zo nu en dan afgewisseld door het onderdrukte, maar nog altijd imponerende, aanzwellende geluid van een V8 als die tot wat extra prestaties wordt gedwongen. De gezichten van de rijders en bijrijders zijn bijna voortdurend gespannen van het turen naar de balletjes. Topsport op het hoogste niveau, ware het niet dat er zo nu en dan een lach of schaterlach tussen de bomen heen en weer kaatst. Gelukkig, ze hebben er toch plezier in en wij melden het voor de onwetenden, want wij weten al jaren dat de trialsport vooral een relaxte sport is waar de gezelligheid voorop staat. Dat is bij het NK Trial zo en is bij de LRCH niet anders.
Klasse verschillen? Je kunt je voorstellen dat je in deze tak van off-road sport beter uit de voeten kunt met een korte auto dan met een lang exemplaar. Immers, met een korte Land Rover kun je beter tussen paaltjes manoeuvreren dan met een lang model. Dat klopt en daarom heeft de LRCH meerdere klassen in het leven geroepen zoals de 90 klasse en de 110 klasse. Afhankelijk van je bolide lever je dus strijd met gelijkwaardige auto’s zodat het puur aankomt op je eigen prestaties. Nu we ook dat bezwaar van je afgewimpeld hebben de volgende vraag. Wordt het niet eens tijd om mee te gaan doen?
Boven: Bijna vaste prik op 4×4 evenementen, dus ook op die van Land Rovers. Altijd is er wel ergens een geopende motorkap te vinden. Zeker als je een aanpassing hebt gedaan die tot verbetering van de prestaties leidt trekt dat nieuwsgierige mede club leden.
Boven: Maar wat nu? Is er iemand over de kop geslagen met zijn Land Rover. Soms angstige gezichten bij hen die het terrein niet kennen en zich zojuist hebben ingeschreven voor de Trial. Enkele andere Land Rover rijders die op het terrein debuteren barsten spontaan in huilen uit, ontroostbaar tot ze de waarheid horen. Wees dus gerust beste Land Rover liefhebbers, deze Laro is onderdeel van het decor en staat al jaren in deze toestand op het terrein. We geven onmiddellijk toe dat we zelf een andere keus gemaakt zouden hebben, maar toen deze er neer gezet werd hadden ze nog geen Priussen…
Wezenlijke verschillen. Het vrij rijden terrein is lekker vochtig en dus ligt er op tal van plaatsen ‘magnetische’ modder. Voeg daarbij een aantal flinke bulten in de achterste hoek van het terrein en iedereen kan zijn hart ophalen. Opvallend is een aantrekkelijke put met modder, gelegen aan de voet van een flinke bult. Opvallend omdat de prestaties daar zo verschillend zijn tussen gelijkwaardige auto’s. Je ziet er die niet ontkomen aan hulp van buitenaf, hetzij middels een sleepje of anders door het uitlopen van een lierkabel. Maar de volgende rijdt er probleemloos doorheen zonder maar met zijn ogen te hoeven knipperen. En dat gaat echt niet omdat deze bijvoorbeeld met enorm veel geweld probeert door te komen. Nee hoor, niet dramatisch veel gas en hopla, er doorheen voordat je er erg in hebt. Omdat de vastzitter de zelfde benadering volgt moet het dus haast een kwestie zijn van de banden. Tja, we waren te druk met de fotografie om te vragen of meneer A zijn bandenspanning af heeft laten lopen of om te kijken of hij uitgerust was met een grof modderprofiel. Daar kan je als je meneer B bent en banden hebt met een wegprofiel en de volle spanning niet tegenop.
Boven: Drie verschillende vlaggen in zijn auto. Een deelnemer aan de Bikkelweekenden soms….?
Drie keer speelt leeftijd geen rol. Een keur aan verschillende Land Rover modellen vermaakt zich opperbest op het off-road terrein. Bejaarde modellen die hun sporen al lang verdiend hebben, maar ook de nieuwkomers met hun high-technologie. Precies hetzelfde geldt voor de inzittenden. Ouwe rotten in het vak dat off-road sport heet, zowel als debutanten voor wie het off-road spel nog allemaal nieuw is. En dan hebben we nog de leeftijd van de inzittenden, zowel jong als oud. Dat kan in een Land Rover. Word je als ouwe knar (m/v) een beetje meewarig nagekeken als je langs komt rijden in een sportwagen; dezelfde man of vrouw in een Land Rover krijgt een opgestoken duim als hij of zij passeert. Op de foto’s hieronder zie je een aantal jong en oud uit de Land Rover familie.
Boven en twee keer onder: Egon Kooi brengt een cameraploeg voor de lokale TV (omroep Brabant) het off-road terrein in. Die filmen niet alleen de verrichtingen van de rijders maar nemen ook een interviewtje af. En natuurlijk pikken ze daar de leukste, liefste en knapste Land Rover dame (tevens lid van de LRCH) van Nederland voor uit, Romunda. Mannen blijven mannen…
Boven: Ook lekker off-the-road bezig…
Boven: Egon Kooi in zijn Defender in Wolf uitvoering.
Onder: Viaducten zijn een pietsje lager dan op het verhard. Goed in de gaten houden dus.
Boven en onder: We schreven al over de onderlinge verschillen. Hier hebben we het school voorbeeld. Onderaan de helling, in de blubberbak, vast…. Een gesnatchte lier brengt, samen met twee (zand)ladders, uitkomst. Onder begeleiding van een koor kinderstemmen, dat dan weer wel…
Boven: En de volgende dient zich aan. Zo te zien is hij al blij de top gehaald te hebben…..
….langzaam daalt hij de helling af….
….. om vervolgens zonder problemen in één keer door de smurrie te rijden!
Boven: De altijd joviale Eric de Ruijter met kroost.
Boven: Leuke honden genoeg en dan vatten we steevast Linda Zantingh van yourdoggy.nl in de kraag. Meestal omdat we het niet weten, maar soms als bevestiging. Linda bevestigt ons vermoeden met een ruwharige Jack Russell te maken te hebben. Maar daar hangt wel een ‘maar’ aan vast. We hebben de foto niet genomen dus we hebben de poten van dit ‘fotomodel’ niet gezien. Zou hij wat hoger op de poten staan dan een Jack Russell, dan hebben we te maken met een Parson Russell Terriër. Dat heb je te danken aan dominee John (Jack) Parson die uit een soort Working Fox Terriërs de Jack Russell fokte en de Parson Russell. De laatste staat hoger op de poten zodat hij beter mee kon komen met de overige jachthonden en paarden.
Boven en onder: Nog enkele indrukken van de trial. Geniet verder van de foto’s. We krijgen zo nu en dan commentaar dat we veel tekst schrijven. Het is even aftasten voor ons wat nu daadwerkelijk teveel is. Wat hopelijk duidelijk wordt is dat we ten alle tijde willen luisteren naar onze lezers/bezoekers. Daarom stellen we nu een raadgevend referendum in over de hoeveelheid tekst. Wil je dat het blijft zoals het is, dan stem je ‘plus’. Wil je minder tekst (welke je overigens ook over kunt slaan als je het teveel vindt), dan stem je ‘min’. Net als de regering beloven we naar ‘de stem van het volk’ te luisteren, in dit geval die van off-road liefhebbers wereldwijd….
Boven: Och wat een verdriet….
Fotografie: Ad Woolthuis & Jan Houtkoop. Tekst: Martin Brink.
Tekst zo houden aub…het is elke keer weer een genot on jullie teksten te lezen doorspekt met humor ! Vooral doorgaan zou Barry Stevens gezegd hebben