Niet alleen bewaren we beelden en het geschreven woord als back-up om het verleden nooit meer te hoeven vergeten, maar ook om toekomst verwachtingen ‘vers’ te houden. Daar hebben we onder meer de agenda voor uitgevonden, opdat je bijvoorbeeld je trouwdag niet vergeet. Yep, ook al zijn er lieden die deze dag liever wel vergeten. Zijdelings daarmee te maken zijn de zogeheten ‘cliffhangers’. Ook al heb je geen flauw idee wat dit is, dan heb je er wel ongemerkt mee te maken en vermoedelijk vaker dan je beseft. Het is een (oude) techniek welke vooral in TV series gebruikt wordt, maar ook in voorbeschouwingen van films of ‘wordt vervolgd’ verhalen. Het is het creëren van spanning in een verhaal of film en als dat op een beslissend hoogtepunt is, en je als lezer of kijker op het puntje van je stoel zit, het verhaal of de film af te breken of te onderbreken. Op die manier wil je als lezer of kijker natuurlijk het vervolg lezen of zien.
Boven: Martijn van Alphen maakt even een ‘inspectierondje’ over het terrein van de Landsard. Dat alleen getuigt al van lef.
Omgekeerde wereld? Ondergetekende is behept met aangeboren nieuwsgierigheid in combinatie met een passie voor off-road sport en avontuur. Dat heeft als significant ‘nadeel’ dat hij ieder off-road evenement ziet als een regelrechte cliffhanger, ongeacht de club of vereniging die het organiseert. Met andere woorden, ieder off-road evenement dat we bezoeken maakt ons razend nieuwsgierig naar het volgende off-road evenement, waar we dan ook steevast met spanning naar uitkijken. In de Agenda van jouw favoriete site terrein.nu prijkt voor 24 november 2024 Off-Road Challenge, kortweg ORC, met een evenement op hun ’thuisterrein’ de Landsard. Meer dan genoeg reden om onze camera’s in orde te maken en in de auto te stappen en het stuur in voor ons zuidelijke richting te draaien. Nadere uitleg voor off-roaders is voor het terrein de Landsard niet direct nodig schatten we in, want voor vandaag is het melden van ‘serieus’ voldoende. Maar voor degenen met een zojuist aangeschafte off-roader dan wel SUV die nog nooit van de Landsard gehoord hebben; het is een specifiek voor off-road rijden terrein dat gelegen is in Veldhoven, pal naast Eindhoven Airport. In de loop der tijd en het veelvuldig bezoek van off-road liefhebbers is het terrein getransformeerd tot een waar off-road paradijs voor de die-hard off-road liefhebbers. Het terrein is bezaaid met stevige uitdagingen. Overvloedige waterpartijen, modder in al zijn facetten, variërend van flinterdun tot en met moddervet en ondiepe tot en met heel diepe sporen vormen de hoofdmoot. Voeg daar aan toe dat het in een bos is gelegen, en de off-road liefhebber is verzekerd van meer dan voldoende ankerpunten voor zijn lier of andere slimme methode om los te komen (en die zijn er!). Eén van de beste omschrijvingen komt van onze oosterburen die de Landsard omschrijven als de ‘Dutch Everglades’. Standaard 4×4 auto’s kunnen hier overigens een nieuwe uitdaging te lijf gaan; proberen op het terrein een route te vinden waar je redelijk doorheen komt.
Boven: Anthoon de Kamper met in zijn kielzog broer Jaap. Altijd top als deze mannen er bij zijn, want dan is ‘spetterende’ actie een garantie.
Ambiance. We arriveren wat later dan gebruikelijk op het ‘plaats delict’. ‘We’ zijn ondergetekende en opnieuw goede vriendin Brenda welke in Well bij Jeebee de verrichtingen van off-roaders voor de eerste keer meemaakte. Ze heeft het in Well dermate naar haar zin gehad dat ze het veel zwaardere terrein de Landsard ook wel eens van dichtbij wilde meemaken. We komen graag bij ORC op de Landsard en niet alleen voor de gratis koffie of thee, meestal nog aangevuld met een plak cake. Mooi meegenomen, maar de gebruikelijke sfeer van zuidelijke gastvrijheid en jovialiteit doen daar veel sterker aan mee. Niet vreemd ook dat evenementen van ORC een ongedwongen karakter hebben. Je leeft de hele week al in een keurslijf is daarbij de gedachte en om dat in het weekend ook nog eens te moeten is teveel van het goede volgens ORC. Leef je lekker uit is het motto, zolang de veiligheid maar niet in het gedrang komt. Zelf je uitdagingen zoeken dus, en die zijn er op de Landsard volop heb je al kunnen lezen. Zo rond de dertig auto’s komen we in de ochtend tegen, hetgeen in de middag aangevuld wordt door nog een goede handvol off-road liefhebbers
Geen uitschieters. Het is voor ons altijd oppassen geblazen bij ORC. Na de koffie moeten we ons er toe zetten om de camera’s om onze nek te hangen en ‘aan het werk’ te gaan. Het gevaar dat je bij ORC blijft zitten kletsen is namelijk niet onaanzienlijk, eerder onherroepelijk. We hebben het weer mee. De zon laat zich helaas maar enkele momenten kortstondig zien, maar de mogelijke regen gelukkig ook maar één keer en heel even. Enkele niet noemenswaardige spetters in de loop van de middag, maar het blijft verder vooral droog. Het is zo’n typische grauwe najaarsdag die we maar al te vaak hebben in ons landje. Op het terrein ligt als gebruikelijk water genoeg, met dank aangevuld door de nodige regen in de afgelopen periode. Kortom, een dag zoals zovelen.
Amsterdamse roots. Weldra zijn we in het terrein. We slaan rechtsaf, richting het deel van het terrein dat het meest weg heeft van de Dutch Everglades. Het brede, doorgaande pad is doortrokken van lange, diepe sporen. Verschillende delen daarvan werken min of meer magnetisch op onderstellen van 4×4 voertuigen welke behept zijn met een niet al te grote bodemvrijheid, vaak in combinatie met niet al te grote en grove banden. Tentakelarmen met enorme zuignappen die jouw geliefde off-roader uit alle macht naar het middelpunt van de aarde willen zuigen. In veel simpeler woorden: die zitten zomaar vast als je niet oplet, met name op twee plekken in het traject. Gelukkig hebben de meeste deelnemers vandaag behoorlijk geprepareerde bolides onder de billen en dat vertaalt zich naar flink hoog opspattende modder door onderdrukt grommende voertuigen met indrukwekkend klauwende banden die de modderige ondergrond geen schijn van kans geven. Het doet onze vriendin Brenda met haar roots in Amsterdam, die het spektakel natuurlijk voor het eerst ziet, met een bescheiden schaterlach de ‘gevleugelde en ongecensureerde uitspraak’ ontlokken welke je voor een deel ook in onze titel tegen bent gekomen: “wat een mafklappers”. Nu hebben we al heel wat vreemd omschreven namen voor off-roaders gehoord in de loop van ons ‘onverharde leven’, maar die van ‘mafklappers’ is nieuw voor ons. Best wel eens goed om de mening van een buitenstaander over ons geliefde 4×4 sport te horen toch?
Boven en onder: Op evenementen van ORC is er tevens ruimte voor off-road speeltjes. Auto’s welke niet direct door de APK rollen, maar die zwaar werken in extreme off-road situaties niet ‘uit de weg’ hoeven te gaan. In welke APK waardige auto voor op de weg kom je bijvoorbeeld een roll-over-bar tegen? En denk je dat zo’n bolide het onderspit delft als de vaderlandse wegen bedekt zijn met een laag sneeuw of laagje ijzel en vrijwel het hele Nederlandse wagenpark op de wegen stil staat? Zeker weten dat je in zo’n bolide, en gehuld in een dikke jas, wel ’s avonds achter de pappot van moeder zit.
Boven en onder: Bart Hems probeert, samen met zijn jeugdige co-piloot, de zuigers en tandwielen van zijn ‘challenge’ Toyota soepel te houden.
Boven en onder: Boven actie en onder een stil leven… Voor eventjes maar, want volgens de regels van de recovery kunst is hij even later weer ‘op pad’.
Boven: Gelukkig is ook ‘D’n Cookerd’ Rejo de Roos aanwezig. We hebben voor de gelegenheid een leukere foto van zijn inspanningen uit ons archief opgeduikeld. Geloof ons, deze man heeft hamburgers roosteren op locatie tot regelrechte kunst verheven. En dat is niet zomaar een bewering van ons alleen, want vriendin Brenda roemt uit zichzelf zijn broodje hamburger en zij is een fijnproever. Helaas is ORC lid Rejo een druk baasje, maar op http://www.kookstudiobest.nl kun je meer over hem vinden. Je weet als club natuurlijk nooit of hij een plekje vrij heeft in zijn agenda…
Boven twee keer en onder: We hebben hem een poosje gemist, deze voormalig Challenge deelnemer. Te lang niet gereden en dat wreekt zich in de vroege ochtend als de startmotor van zijn bolide dienst weigert. Een kort sleepje en het leed is geleden.
Boven en onder: Verschillende zuiderburen maken het evenement ‘internationaal’.
Droevig slot? Later in de middag gaat de pret langzaam maar zeker over. De eerste deelnemers zien we moe maar voldaan vertrekken. Niet moeilijk te raden dat de deelnemers hebben genoten. Helaas is niet alles koek en ei horen we van de organisatie en dat brengt ons min of meer tot een soort van tweede cliffhanger. Er is namelijk al langer sprake dat het terrein van de Landsard dicht gaat. We weten het, er is al jaren sprake van, dus velen zullen denken dat het wel mee zal vallen. Niet deze keer dus. Het aantal vergunningen voor volgend jaar is namelijk al gehalveerd. Omdat er meerdere clubs vergunningen wordt verleend, waaronder ook enkele merkenclubs, betekent het concreet dat ORC volgend jaar nog maar twee evenementen op de Landsard kan houden. Wil je derhalve met ORC genieten van een dag onvervalst en ongedwongen off-road plezier, dan zorg je dat je er bij bent als zij een evenement organiseren. De data voor in de Agenda van terrein.nu hebben we nog niet, maar kun je vinden zodra ze bekend worden. Kwestie van deze site in de gaten blijven houden dus…
Tekst & fotografie: Martin Brink.
Was een mooie ouderwetse dag landsard.
Tja ook met een Vitara heb ik me er prima vermaakt hahaha
Dochterlief eveneens ✌🏼