Miles for Smiles 2019.

In alle vroegte zijn Jac Mens, zijn vrouw Diana en een dozijn medewerkers doende met de voorbereiding van de derde editie van Miles for Smiles. Locatie van het voor deze dag geplande evenement is zorgboerderij ‘de Leemberg’ in het Brabantse Woensdrecht. De Leemberg biedt dagactiviteiten aan minder bedeelde, jong volwassenen. Bij de zorgboerderij is ook een kinderboerderij en een kleine camping, plus een heuse kampwinkel. De deelnemers aan deze vorm van dagopvang vervullen, indien zij dat willen, hand en spandiensten in de vorm van dieren verzorging en werkzaamheden in de kampwinkel, alles onder het motto “niets moet, alles kan”. De Leemberg is een initiatief van Jacqueline en Patrick Sommeling. Voor meer informatie bezoek je de website (zorgboerderij de Leemberg).

Boven: De indrukwekkende ‘lijst’ met daarop de sponsoren.

De aanleiding. Jac Mens, secretaris van de Stg. 4×4 Fun, organiseert ieder jaar, sinds 2017, een rit voor mensen die het wat minder hebben getroffen qua geestelijk functioneren. Het idee hiervoor ontstond enkele jaren geleden nadat de stichting werd gevraagd een middagprogramma te realiseren. De positieve ervaring hiermee heeft de stichting ertoe bewogen om naast de ritten, waarvan er jaarlijks meerdere gereden worden, één maal per jaar een Miles for Smiles dag te organiseren. Dat dit alles allemaal gerealiseerd kan worden is niet alleen te danken aan een aantal verstokte 4×4 rijders maar ook, en niet op de laatste plaats, een indrukwekkende lijst van sponsoren.

Boven: En natuurlijk krijgen alle ‘passagiers’ een cadeautje. Bovendien worden ze door fotograaf en schrijver dezes op de foto gezet met de auto waarin ze meerijden. Kunnen ze later thuis laten zien als bewijs dat ze in die ‘coole’ auto mee hebben mogen rijden.

Boven: Eveneens van de partij, Frank Eijk, voorzitter van de Jeep Club Nederland (JCN).

Boven: Best wel een aantal Jeeps doen mee aan Miles for Smiles en dat is niet zo verbazingwekkend, want mede organisator Jac Mens, in volle glorie op de foto hieronder, heeft een Jeep en is niet alleen ‘vast secretaris onderdeel’ van de Stg. 4×4 Fun, maar is ook lid van de Jeep Club Nederland (JCN).

Boven: Linda Meier met haar ‘vaste passagiere’ Karin. Voordat ze vertrokken zit Karin al in de auto van Linda en is er daarna bij wijze van spreken niet meer uit te slaan.

Onder: De assisterende motorrijders tijdens de tour Miles for Smiles.

Boven: Jac Mens met zijn passagier voor de tour.

Het startschot valt. Rond half tien, intussen zijn er al ruim vijftien 4×4 voertuigen gearriveerd, komen de eerste deelnemers aan op de zorgboerderij. Met een blos op de wangen, in afwachting van een spannende dag, is er voor iedereen een lekkere beker koffie of fris, met zelfgebakken muffin of roomboterkoek. Rond tien uur is iedereen present en opent Jac de dag met een welkom aan iedereen en noemt de sponsoren die deze dag mede mogelijk hebben gemaakt. Eén van de deelneemsters, Karin, is op slag verliefd op de Jeep van Linda Meijer en heeft om die reden al ver voor tijd een zitplaats bemachtigd om verzekerd te zijn van een voor haar onvergetelijke rit. De deelnemers worden verdeeld over de ruim dertig terreinauto’s. Voor aanvang van de eerste rit van vandaag gaan alle deelnemers nog even ‘op de kiek’ Kunnen ze thuis de verhalen van de prachtige rit in die toffe terreinauto waarin ze meegereden hebben, kracht bij zetten.

Boven: Frank Eijk met zijn passagier voor de dag.

Overduidelijk. De ochtendrit voert over mooie wegen met hier en daar een stukje onverharde ondergrond. Zo nu en dan hoor je een kreet of gilletje, maar in de voertuigen zijn de deelnemers duidelijk en boven iedere twijfel verheven in hun nopjes. We nemen ook alleen maar vrolijke gezichten waar en er wordt veel en uitbundig gezwaaid en gelachen. Rond half een rijdt de colonne, vooraf gegaan door een vijftal motorrijders, terug het terrein van de zorgboerderij op.

Verrassingslunch! Tot grote verrassing van rijders en hun ‘bemanning’ (horen ook dames bij…) staat op de binnenplaats een levensgrote truck van medesponsor ’t Frietkarreke’ geparkeerd. Met de uitgereikte consumptiebonnen kan iedereen een heerlijk vers patatje mèt en een snack naar keuze in de wacht slepen. Of dat smaakte? Gezien de glunderende gezichten en later de schoon lege frietbakjes in de afvalton mogen we dat wel met een gerust hart aannemen!

Deel 2 van Miles for Smiles. Na de lunch maakt iedereen zich gereed voor de middag rit. Hier en daar wisselen deelnemers van auto… Alhoewel, dat geldt niet voor iedereen! Karin blijft strak zitten in de Jeep ‘My Blue Man’ van Linda Meijer en gaat op de middag rit verder met waar ze gebleven is en dat is met een hoop gezellig gekeuvel. En hoor ik die twee ook niet luidkeels zingen ergens onderweg? Voorafgegaan door motorrijders vertrekt de middag rit rond de klok van twee uur voor een rit rondom Woensdrecht. Met gids Fred rijden we het dorp uit als ik vanuit mijn ooghoek een Sherman M4 tank zie staan. Omdat we geen tijd hebben om uit te stappen zoek ik, om mijn aangeboren nieuwsgierigheid tevreden te stellen, later uit waarom die tank daar staat. We leren dat in oktober 1944 hier verbeten strijd is geleverd tussen de bezetter en Canadese geallieerde troepen die door hadden willen stoten naar Walcheren om de havenstad Antwerpen veilig te stellen.

Boven: Charles Corbee met zijn ‘crew’.

Onder: Linda Meijer en John Renne samen met ‘gezellig keuvelende Karin’.

Boven: Michael Meijer (van MM Montage) met zijn ‘meerij personeel’.

Onder: Marieke Koppenaal met ‘haar mannelijke bevolking van deze dag’. 

Gladjes verloop. De middag rit voert ons opnieuw over kleine en veelal onverharde wegen door bos en heidelandschap. Door de aanhoudende droogte van de laatste weken is het voor iedereen die achter de eerste auto rijdt stof happen geblazen. Stof of niet, de pret lijdt er beslist niet onder. Zo wordt vaste prik door de inzittenden vriendelijk gezwaaid en getoeterd zodra er een fotograaf of motorrijder gesignaleerd wordt. De motorrijders rijden niet enkel voor het eigen plezier mee; zij dragen zorg voor het volgen van de juiste route en fungeren als verkeersregelaar bij het veranderen van rijrichting of oversteken van een verharde weg. Omdat er constant voor de deelnemende voertuigen uit gereden moet worden, komen hun offroad skills maar al te goed van pas. Het is namelijk niet echt makkelijk om met een tweewieler met veel vermogen en aandrijving op slechts één wiel door het mulle zand te rijden!

Boven: De lunch is een feestmaal voor de deelnemers en daar rekenen we de chauffeurs ook bij…

Boven: Op de openingsfoto kon je hem ook al bewonderen, inclusief zijn trouwe ‘hond passagier’ Troy, Pepijn Schreurs in zijn Willys CJ3A.

Onder: Linda Meijer in haar ‘Blue Man’ met naast haar, dat kan haast niet anders, Karin.

Boven: Pepijn Schreurs met zijn twee passagiers…

 

Boven: De catering crew van ’t Frietkarreke’.

Boven: Initiatiefnemers van de Leemberg, Jacqueline en Patrick Sommeling.

‘Wordt ongetwijfeld vervolgd’…! Na het laatste stuk offroad over de heide gaat het weer richting de zorgboerderij. Er wordt afscheid genomen van de rijders en na de groepsfoto staat er wederom een verrassing te wachten, een heerlijk ijsje én popcorn. Rond half vijf is de dag echt ten einde en keren deelnemers en rijders huiswaarts. We weten het niet helemaal zeker, maar volgens ons kijken ze al uit naar de vierde editie!

Onder: Verplichte kost tijdens de afsluiting natuurlijk; met zijn allen op de foto!

Tekst & fotografie: Jan Houtkoop.