Plaats van handeling: de Landsard nabij Eindhoven Airport. Bij voorbaat weet je dan dat aan modder geen gebrek zal zijn. We hebben weliswaar te maken met droogte in ons lage landje, maar een droge Landsard is in onze ruim dertigjarige off-road loopbaan nimmer voorgevallen. Het weer is fraai en een voorspoedige heenreis brengt ons rond de klok van tien op de plaats van bestemming. We worden opgewacht door de ‘notabelen’ van Hannibal Off Road. We kennen ze al een poosje en we weten dat de kern absolute off-road liefhebbers zijn, met name de vrolijke kant daarvan. Lang leve de lol zeg maar. Neemt niet weg dat meerdere leden ook actief zijn in ‘serieuze’ off-road wedstrijden en dan mag je dat ‘serieus’ zowel letterlijk als figuurlijk opvatten.
Instelling. De off-road opstelling van de Hannibal kern kun je min of meer al opmaken bij aankomst. Het staat buiten de hekken al vol met serieuze terreinauto’s. Auto’s die een stevige kar mogen trekken met daarop het ‘off-road speeltje’ van de betreffende eigenaar. Auto’s die een APK meester zijn balpen doet leegschrijven op zijn inmiddels tweede blocnote. Gelukkig wel veilig en dat is het belangrijkste voor deze mannen. Ergens tussen de 35-40 voertuigen weten de weg naar de Landsard te vinden. Een prima aantal voor de mannen van Hannibal Offroad en beslist meer dan waar ze op gerekend hebben.
Modderverwachting. Dat de droogte ook de Landsard niet geheel onopgemerkt voorbij is gegaan constateren we al snel zodra we het terrein op lopen. De paden bij de in- en uitgang, meestal rijkelijk gevuld met modderig water, zijn gortdroog. En dat geldt voor alle paden vandaag. Gelukkig niet voor de ‘vermaarde’ Dutch Everglades, rechts op het terrein gelegen. Ook daar is minder water en modder te vinden dan gebruikelijk, maar nog altijd ligt er meer dan voldoende om als modderfreak lekker aan je trekken te komen. Het is nog vroeg in de morgen, maar we krijgen zowaar te maken met een uniek fenomeen. Een fenomeen dat we bij ons weten nog niet eerder zijn tegen gekomen. Is dat wel zo, dan is het dermate lang geleden dat we het vergeten zijn.
Omgekeerde volgorde? We schrijven zo nu en dan zelfs over dat fenomeen. We noemen dan dat de moed van off-road liefhebbers toeneemt naarmate de dag vordert. Je ziet het vooral bij club evenementen, deelnemers die voorzichtig beginnen en pas in de loop van de dag de wat zwaardere uitdagingen aangaan. Er valt ook veel voor te zeggen. Tart je de techniek van je auto al in de vroege ochtend, dan is de kans reëel aanwezig dat er iets stuk gaat en je voor de rest van de dag maar weinig plezier kunt beleven aan je inschrijfgeld. Vandaag is dat anders. Al in de vroege ochtend zien we meerdere deelnemers zich al vol overgave in de diepste modderbakken storten! Ongelooflijk, maar wat een ongelooflijke pret beleven we de hele dag. We komen ogen tekort en de camera’s van de terrein.nu fotografen staan al gauw roodgloeiend!
Meest ‘oorlogszuchtige’ modderfreaks. Het is vandaag dan ook vooral een ‘kijkfeest’ waarvan deze pakweg honderd en vijftig geplaatste foto’s een indruk pogen te geven. Ongetwijfeld zullen die-hard off-roaders een aantal modderfreaks kennen. Anthoon de Kamper bijvoorbeeld, die vandaag zijn nieuwe aanwinst uitprobeert, een buggy welke hij van ‘Master Milo’ heeft gekocht. Een buggy compleet met een ‘klopgeest’, maar dat weerhoudt Anthoon niet om de buggy stevig door de diepste modderbakken tee jagen. Kapot is de motor toch al, dus doorgaan tot hij volledig de geest geeft. Dan pas is het ‘hoog tijd’ om hem te vervangen. Verder zien we Siem Aaldering door de modder jakkeren en niet te vergeten Jaap de Kamper. Nog een modderfreak in hart en nieren is Gijskapzeis Wals die later op de dag alleen nog herkenbaar is aan het wit van zijn ogen. Leuk ook is dat hij meerdere aanwezigen als co-piloot meeneemt voor een ritje. Op de openingsfoto heb je daar al een voorbeeldje van kunnen zien. En dan zijn er natuurlijk Jesse en Roan Burgmeier die het als organisatie een tikje rustiger aandoen. Net als Robin Flier, die wel rustig aan moet doen omdat zijn bolide problemen heeft (tussenbak als we het goed onthouden hebben).
Boven: Commentaar overbodig…
Onder: Niet vreemd toch dat we soms denken van, ‘waar zijn we in hemelsnaam nu tussen terecht gekomen’? Roan Burgmeier, op zijn meest serieuze moment van de dag, met oren van de paashaas? Hij is niet de enige die we ‘verdenken van’ kun je verderop zien.
Boven: Anthoon de Kamper in zijn buggy. Opvallend genoeg houdt de motor het vrijwel de hele dag nog vol, ondanks dat het carter voor de helft gevuld is met water.
Boven en twee keer onder: Vast een klein voorproefje van Gijskapzeis Wals. Verderop nog meer modderpret met hem.
Boven: Nog een wedstrijdkoppel, Edie Beeftink met zijn dochter Cecil. Eddie is al jaren Challenge deelnemer, samen met zijn broer Michel. De laatste tijd zien we Eddie ook aan de trial wedstrijden deelnemen. Hij doet dat middels een dubbelstart samen met zijn dochter Cecil.
Boven en twee keer onder: Siem Aaldering, samen met Fabiënne Dickhoff.
Boven: Roan Burgmeier en onder Anthoon de Kamper.
Boven: Jesse Burgmeier.
Boven en onder: Reinier Schoonhoven.
Kijkplezier! We zullen je deze keer niet vervelen met ellenlange lappen tekst, slechts hier en daar waar nodig. Beter geniet je van de fotografische indrukken die we gedrieën maakten deze dag. Geloof ons, we hebben ons geen seconde hoeven vervelen vandaag. Sterker nog, liever wilden we dat de dag nooit op zou houden.
Boven: Het voordeel van de droogte, je ligt niet in de natte modder te sleutelen.
Boven: Jaap de Kamper.
Boven: Onze tweecilinder compressor, afkomstig van Offroad & Adventures in Son, komt opnieuw goed van pas. Ook deze keer niet voor onszelf, maar voor een ‘straatarme’ off-roader die zo’n ding niet als gereedschap bij zich heeft…. We zijn blij met het apparaat, want met 300 liter per minuut pompt hij ook tamelijk snel grote (tubeless) terreinbanden op. Bovendien is hij niet heel luidruchtig.
Boven: Roan Burgmeier is niet de enige die vreemd uitgedost is voor de tijd van het jaar… Heerlijk toch om te zien dat de humor niet alleen op straat hoeft te liggen.
Boven: Cecil Beeftink.
Onder: Anthoon de Kamper, een ‘beetje’ verstopt achter de modder.
Boven: Fotograaf Jan Houtkoop in het drijfzand. Alles voor het ultieme plaatje…
Boven en onder: Grandioos dit soort beelden. Anthoon de Kamper die de inhoud van zijn laars leeg kiept.
Boven: Fabiënne Dickhoff.
Boven: Rara wie komt daar aan? Voor ons een weet.
Boven: Even wat modder ‘naar huis’ spuwen…
Boven: Let vooral op de bijrijder….
Onder: Worstjes, hamburgers en kipburgers op het menu. Van die laatste hebben we mogen genieten en eerlijk is eerlijk. Waar ze die vandaan hebben gehaald weten we niet, maar het is de lekkerste kipburger die tot op heden hebben gegeten.
Het ‘wat jammer nu’ einde. Het evenement is afgelopen en dan heeft de organisatie van Hannibal even tijd om te relaxen. Wij van terrein.nu zijn de Hannibal mannen (en dames) enorm dankbaar voor een werkelijk onvergetelijke dag off-road plezier. En uhhh, waarschuwen jullie ons alstublieft wel als jullie weer zo’n dag organiseren?
Fotografie: Jan Houtkoop, Peter Bouwmans & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.
