NK Trial in Wamel

Van hemelsblauw tot en met inktzwart, zo zouden we de NK Trial van 27 mei in Wamel willen omschrijven. En nee, we hebben het deze keer niet over de moeilijkheidsgraad van routes, in dit geval proeven, maar over het zwerk boven de arena in Wamel. 

Opkomende nonsens op weg naar het strijdtoneel. Wamel en dan weet iedere rechtgeaarde off-road liefhebber dat we op bezoek gaan bij de leukste en vriendelijkste geitenboer van Nederland, Wim Bernts. Voor het zover is stappen we thuis in de auto met boven ons een ‘hemelsblauw gewelf’, voor mensen zichtbaar omdat de achtergrond, zijnde de sterrenhemel, donker is. Simpeler, maar minder leuk om te schrijven, is dat er ‘geen vuiltje’ aan de lucht te bekennen valt. Veruit het makkelijkst is om gewoon ‘wolkeloze hemel’ neer te pennen zodat iedereen weet wat we bedoelen. De heenreis binnendoor richting Wamel verloopt voorspoedig, inclusief het middels een lokaal pontje de Nederrijn ‘over peddelen’. De oversteek gebeurt bij Wijk bij Duurstede alwaar de Nederrijn de grens vormt tussen de provincies Utrecht en Gelderland. Het veel vlotter kunnen oversteken van de Waal, een stukje verder richting onze eindbestemming, hebben we te danken aan Willem Alexander, toen nog prins, want die heeft daar in zijn jonge jaren vlak bij Wamel een brug over de Waal gebouwd….

De steevaste verrassing van de ondergrond. Genietend van een kop koffie betekent in ons geval dat we gearriveerd zijn op ‘Battlefield Wamel’ voordat de strijd losbarst. Rond de klok van tien neemt Filibert het woord, heet iedereen welkom en neemt de bijzonderheden door, gevolgd door iedereen een prettige wedstrijd te wensen. Op het terrein liggen acht proeven en twee proto proeven op de deelnemers te wachten. Die zijn niet heel moeilijk deze dag en dat heeft alles te maken met het terrein. We hebben dat vaker aangehaald. Wamel ligt in feite in de delta van de rivier de Rijn met daarbij gevoegd de uit Frankrijk afkomstige Maas. De Rijn splitst zich zodra deze goed en wel Nederland binnen is gekomen en wij noemen de noordelijke afsplitsing dan de Nederrijn en de zuidelijke afsplitsing de Waal. In het verleden, toen we nog geen dijken bouwden langs deze rivieren, stroomden het tussenliggende en omringende land telkens over zodra de sneeuw in de bergen in het voorjaar begon te smelten of bij overvloedige regenval. Iedere keer weer werd dan slib afgezet en dat sediment noemen we rivierklei. Dat spul heeft de onhebbelijke gewoonte dat het na een buitje regen gladder wordt dan een paling in een emmer met snot.  Andersom, regent het een poosje niet en de zon kan er haar stralen op loslaten, dan bakten we daar in het verleden potten en vazen van of nog later stenen om huizen te bouwen. 

Boven en onder: Johan Schoonhoven en Henk Zeeboer. Vaak weet Henk Johan net voor te blijven, een fractie nauwkeuriger te rijden zeg maar. Deze keer laat Johan Henk achter zich en dan gelijk maar een ‘straatlengte’. Het verschil zit hem met name in het aantal palen die de mannen plat rijden. Johan doet dat slechts één keer terwijl bij Henk de Official uit pure wanhoop en tijdgebrek de palen is gaan tellen welke hij niet plat gereden had… Uiteraard is dat schromelijk overdreven, maar zeven stuks is veel voor Henk zijn doen. 

Moeilijk om terreinen te vinden? Amme-hoela! Vooraf weet je nooit wat je te wachten staat schreven we hierboven al. Is het droog daar in Wamel of juist nat? Deze keer is het tamelijk droog en dat betekent tevens dat de acht proeven en twee protoproeven niet heel moeilijk zullen zijn. Duidelijk te zien tussen de tientallen populieren op het terrein is dat rivierklei, net als alle klei overigens, erg vruchtbaar is. Er is al een poosje geen 4×4 club geweest horen we van Wim, maar zou hij dat niet verteld hebben, dan hadden we het wel kunnen zien aan de hoogte van het gras, want dat is overduidelijk meer dan twee kontjes hoog. Dat betekent ook goed uitkijken waar je loopt of rijdt, want hoe de ondergrond er onder het gras uitziet valt moeilijk te zien. Het verbaast niet alleen ons dat er al een poosje geen 4×4 club op bezoek is geweest in Wamel, maar ook Wim zelf. We komen op tal van evenementen weten off-roaders en meer dan incidenteel horen we van organisaties van clubs en verenigingen dat het zo moeilijk is om terreinen te vinden. Zijn ze Wamel zeker vergeten. Het terrein is groot genoeg om een 50-60 off-road voertuigen met hun ‘inwoners’ een leuke en uitdagende off-road dag te bezorgen. De zwaarte is, zoals je hierboven hebt kunnen lezen, sterk afhankelijk van het weer vooraf, maar ook al is het langdurig droog geweest, dan nog liggen er een paar gaten waar je vrijwel zeker kunt, nee zelfs moet controleren of je lier nog wel werkt. Bovendien heeft Wim het terrein nog wat aantrekkelijker gemaakt door voor in het terrein een aantal serieuze bulten zand te laten deponeren. En dan zwijgen we maar als het terrein vochtig is… 

Boven en onder: Wim van Boven en Dick Veldhuis.

Boven: Let op de ‘verbeten’ gezichtsuitdrukking van Wim. Heerlijk toch?

Boven en onder: Tim en Peter Dieks rijden een wedstrijdje mee. Gezien het feit dat zij hun auto te koop hebben zullen we vermoedelijk niet heel lang van hen kunnen genieten. Of ze moeten de smaak te pakken hebben gekregen natuurlijk… 

Boven: Willem Verhoef met deze keer naast zich Kevin Blok. Willem is de grote pechvogel deze dag. Hij worstelt met een opspelende vooras. Het is niet de eerste keer dus is hij serieus op zoek naar een blijvende oplossing. Het is een steekas die de pret bederft al vrij vroeg in de wedstrijd. Laat hij nu net niet de goede bij zich hebben. Tekenend voor zijn positieve instelling is echter dat hij als een speer naar huis (in Rotterdam!) gaat om een ander exemplaar te halen. Anderhalf uur later is hij terug en wisselt hij snel de steekas. Maar ook het nieuwe exemplaar brengt hen weinig geluk, want prompt geeft ook deze de geest! En dan heeft hij nog maar vier proeven gereden. Helaas is het dan inmiddels te laat om opnieuw het probleem op te lossen. Laten we duimen dat hij de volgende wedstrijd een afdoende oplossing heeft gevonden.

Boven: Wim en Irma Braker.

De foto hier boven en onder de tekst: Dit is nu een voorbeeld van ‘wisselwerking’, uitgevoerd op Proef 6 door Keesjan de With en Tamara Jaspers. Opkomende zeeziekte is dan ook een serieuze bedreiging…

Met voorsprong de geniepigste. We schreven al dat de proeven niet heel moeilijk zijn deze wedstrijd. ‘Gemiddeld’ is hiervan de beste omschrijving. De meest pittige van het stel is, maar pin ons niet vast op het nummer, Proef 6. Die proef lig links achter in de hoek van het terrein. Kenmerkend zijn enkele diepere sporen en uiteraard zijn de paaltjes dusdanig door de heren uitzetters de rivierklei in gemept dat je ‘niet precies’ in die sporen rijdt. Nee, dat zou veel te makkelijk zijn. Heel lang is hij ook niet. Hij begint met een behoorlijk stukje rechtuit, licht slingerend. dan volgt een 180° draai en door de ongelijkheid van de sporen wordt daar al menig wieltje gelicht. Eenmaal met de neus in de goede richting zak je met twee wielen aan een zijde in het spoor. En dat wordt behoorlijk dieper. Ergens op het diepste punt staat natuurlijk een poortje. Bijna dreigend priemen de paaltjes de langzaam maar zeker betrekkende lucht in. Voertuigen komen her dermate scheef te hangen dat je een van de twee paaltjes wel moet raken. Geen ontkomen aan. Nu wordt het vooral een kwestie van bekijken en rekenen. Rij je het linker paaltje plat zodat je het rechter exemplaar kunt ontwijken of probeer je er door te komen door het rechter paaltje één, of hooguit twee keer te raken.  

Boven en onder: Jeroen Roelofs en Nick Wassing. Let op het paaltje rechts achter op beide foto’s. Het komt zelden voor bij terreinauto’s dat een puike wieluitslag van je off-roader nadelig uitvalt!

Op een hoger niveau… De auto’s met instelbare hoogteregeling, zoals de Jeep bolide van Kris Segers/Jos Godschalk en de appelgroene Range Rover van Filibert van Otten/Bennie Rouwenhorst, zijn in het voordeel op Proef 6. 

Boven en onder: Senior Jan van Loenen in actie.

Boven en onder: Johan Schoonhoven achter het stuur.

Boven en drie keer onder: Eveneens een dubbelstart, Wilfred en Hans Bogerd. En we zien het niet vaak bij hen, maar ook hun felgele Soes LJ 80 laat herhaaldelijk zien dat deze tegen een boom kan plassen…

Boven en onder: Wim van Boven achter het stuur en ook hij ontkomt niet aan tijdelijke drie-wiel aandrijving.

Boven: Tussen de middag even relaxen. 

Boven en onder: Teus Berkhof valt niet heel erg op tussen de boterbloemen, paardenbloemen en narcissen. Gelukkig staan die er niet heel veel tussen de populieren in Wamel zodat we hem hebben kunnen spotten in het hoge gras. Het plezier van het rijden staat bij Teus voorop en daarbij gaat hij geen enkele uitdaging uit de weg. Als er één ding is dat je Teus namelijk niet kunt verwijten is dat hij bang is uitgevallen. We krijgen zelfs wel eens de indruk dat hij zich juist ‘lekker uitleeft’ in de sport. Wellicht is dat een gevolg van het feit dat hij een ‘pietje precies’ is in zijn werk (Bedrijfswageninrichting Teus). Om te zien wat we bedoelen zou je hem gewoon eens op moeten zoeken in zijn nieuwe bedrijfshal in Zwartebroek. Helemaal een aanrader in geval je op zoek bent naar een inrichting voor je bedrijfswagen. 

Boven: Thera van der Maas met naast zich haar vrijwel onzichtbare broer Edwin. Later op de dag worden de rollen omgedraaid en vind je Edwin achter het stuur. Niet met Thera naast zich, want die is dan al druk met het verwerken van de uitslagen van ‘snelle rakkers’, maar met Goris voor den Dag.

Twee keer boven en hieronder: Filibert van Otten en Bennie Rouwenhorst in actie op een van de twee protoproeven. Deze wedstrijd vallen die in de categorie redelijk makkelijk. Ze vereisen wel flink stuurwerk en zo nu en dan een stevige dot gas op het juiste moment, maar meestal zien we ze een stuk moeilijker.

Boven: Patrick Velthorst en Robert Menkhorst zijn nog niet heel lang actief in het NK Trial maar de voortekenen zijn oké. De juiste instelling bijvoorbeeld en een gezonde competitiegeest en aan die twee ontbreekt het de mannen allerminst.

Boven en onder: Nog voor de wedstrijd is afgelopen blijft het aan het zwerk niet alleen bij een donkergrijze dreiging, maar laat het grijs zijn vochtige lading los op Wamel en omgeving. Official Henk is voorbereid, maar Edwin van der Maas (van Jeepparts.nl) hieronder heeft, letterlijk en figuurlijk, ‘vette pech’. Ineens laat de rivierklei zijn ‘dodelijke’ karakter zien op het staartje van zijn proeven. Edwin als ervaren rot weet de schade zeer beperkt te houden zodat hij alleen Johan Schoonhoven de hoogste podiumplaats moet gunnen.

Boven en onder: Keesjan de With en Tamara Jaspers en nu zichtbaar in beeld omdat ze hier alle vier de wielen van de ArcticCat Wildcat aan de grond weten te houden. Onverslaanbaar zijn ze deze wedstrijd. De wat meer beperkte stuur- en wieluitslag (wieluitslag door de onafhankelijke ophanging van de wielen) die onlosmakelijk een SSV (Side-by-Side Vehicle) kenmerken compenseren ze ruimschoots met de uitstekende terrein eigenschappen van de SSV, een bescheiden breedte en uiteraard puik stuurwerk. 

Boven en onder: De hoofden steken uit de auto en hierboven is dat van Thera van der Maas en hieronder van co-piloot Bennie Rouwenhorst.

Boven: Patrick Velthorst. Hieronder zeer trouwe (hij is official op alle disciplines binnen de terreinsport) en behulpzame official Arjaan (van Someren) die een hamburger verorbert met extra vlees. Extra vlees afkomstig van zijn pink. We schrijven niet voor niets ‘behulpzaam’, want Arjaan is druk doende de keukencrew te helpen met uien snijden als de uiensnijder een onverwachte aanval opent op zijn pink. Gelukkig overleeft hij de aanval, want de terreinsport kan absoluut niet overleven zonder hem…. (zo Arjaan, die veer zal wel kriebelen op een plek waar de zon nooit schijnt). 

Boven: De ‘support-crew’ Rouwenhorst. En nee, ze zijn niet aan het bellen…

Boven: Kitty.

Boven: Het laatste nieuws van het Johan van der Maas front is dat het nog altijd vooruit gaat met hem. Weliswaar wat langzamer nu maar dat is volkomen logisch, want dat lijkt alleen maar zo. Als je al een heel eind ‘opgeknapt’ bent wordt ieder volgend stapje verbetering minder merkbaar omdat je steeds dichter komt bij het punt van volledige genezing.

Boven: Gelukkig blijft Willem Verhoef altijd positief en lachen, ook al is de pech zuur deze keer.

Boven: Kris Segers natuurlijk.

Op de hoofdfoto en de vijf foto’s hierboven: We krijgen deze wedstrijd ook te maken met een ‘omkiepertje’ Die komt op naam van Wim en Irma Braker en, het kan haast niet anders, het gebeurt hen op Proef 6. Wim hangt al flink schuin voor de poortjes als hij blijft steken in het meest diepe deel van het spoor. Een flinke dot gas is niet voldoende om los te komen, dus wordt het nogmaals een extra stevige en zware voet op het pedaal. Dan ineens wil de Suzuki er van door maar dat gaat te snel en de auto hangt te schuin. Aangaande de wetten van de zwaartekracht is dat een foute combinatie en eerst nog langzaam maar vervolgens iets sneller zie ze het perspectief van de horizon veranderen naar verticaal. De schade is vrijwel nihil en blijft beperkt tot een kunststof spatbord verbredertje voor zover we konden zien en een iets ontzet raam dat met wat spierballen wel weer in zijn oorspronkelijke positie te manoeuvreren valt krijgen we de indruk. En nee, we maken ons sterk of ook het ego van zowel Wim als Irma heeft geen noemenswaardige knauw gekregen, want beiden klauteren breed lachend uit hun bolide. 

Boven: Jos Godschalk.

Uitslagen NK Trial 27 mei 2018 Wamel. We vermelden hooguit de eerste drie plaatsen. Wil je de volledige uitslag weten, dan verwijzen we je naar: http://4x4sport.nl/

Verbeterd 1

1. Wilfred Bogerd/Hans Bogerd                         Suzuki

2. Wim van Boven/Dick Veldhuis                       Suzuki

3. Hans Bogerd/Wilfred Bogerd                         Suzuki

 Verbeterd 2

1. Johan Schoonhoven/Henk Zeeboer/             Suzuki

2. Edwin van der Maas/Goris voor den Dag      Jeep

3. Thera van der Maas/Edwin van der Maas     Jeep 

Proto 1

1. Keesjan de With/Tamara Jaspers                  ArcticCat Wildcat

2. Nick Wassing/Jeroen Roelofs                        Daihatsu

3. Jan van Loenen                                             Suzuki

Proto 2

1. Kris Segers/Jos Godschalk                           Jeep

2. Filibert van Otten/Bennie Rouwenhorst         Range Rover

3. Patrick Velthorst/Robert Menkhorst               Range Rover

Belangrijke mededeling van de Stg. 4×4 Sport! Niet lang na de wedstrijd krijgen we de onthutsende mededeling van Filibert van Otten dat zijn Stg. 4×4 Sport met onmiddellijke ingang stopt met het organiseren van het NK Trial. Kort daarna het bericht van Thera van der Maas dat dit niet direct betekent dat het Nederlands Kampioenschap daarmee van de baan zou zijn, want de volgende wedstrijd van 17 juni (ook in Wamel) zal doorgaan onder de vlag van de NTA, welke in het verleden ook altijd de organisator is geweest van het NK Trial.

Fotografie: Ad Woolthuis, Jan Houtkoop & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.