Offroad Budel 2019, episode 2

Schrijven we ‘Sjaak’ nu een keer verkeerd in de haast om deel 2 van Offroad Budel op je favoriete site te publiceren of is dat weer eens een duistere, onnavolgbare gedachten kronkel van uw verslaggever? Hou het op die laatste beste lezer, maar het is het gevolg van een levenslange en bovenmatige interesse in geografie van ondergetekende. Onder geografie valt ook de (fysieke en culturele) antropologie (menskunde) en met name de geschiedenis van de vroege mens heeft mijn belangstelling. Mijn onnavolgbare gedachten kronkel komt dan ook niet zo maar uit de lucht vallen. De ‘eerste Sjaak’ ken je vermoedelijk wel als uitdrukking. ‘De Sjaak zijn’ heeft bij ons de betekenis van pech hebben, de pineut zijn. Waar die uitdrukking precies vandaan komt is duister en dus wagen we er een bezoekje aan Wikipedia aan. Die weet het ook niet helemaal zeker, maar vermoedelijk is de uitdrukking gebaseerd op een toneelstuk uit de zeventiende eeuw dat heet ‘Vlaamsche klucht van Sinjoor Jakus Smul’. In dit toneelstuk moet Jakus zich een tijdje schuil houden om zich niet te verraden. Jakus is waarschijnlijk afgeleid van de Franse uitdrukking ‘faire le jacques’ die staat voor onnozel doen of zich van de domme houden.

Sjaak is niet Chaak… Daarmee is de eerste ‘Sjaak’ nu verklaard, maar wie is dan die tweede ‘Chaak’ of ook wel als ‘Chaac’ geschreven? Je spreekt hem weliswaar iets anders uit als ‘Sjaak’ maar deze Chaak is veel en veel ouder. Chaak of Chaac is namelijk de Yucateekse naam van een Mayagod en wel de god van regen en donder, dat hij teweeg brengt door met zijn lichtgevende bijl op de wolken te slaan. Precies, dezelfde jojo die de hele zondag de deelnemers van en op Offroad Budel geplaagd heeft! Een belangrijke godheid, niet alleen bij de Maya’s, maar ook de Azteken hadden een vergelijkbare god, evenals alle andere Meso-amerikaanse volken. Hij was indirect namelijk ook van groot belang voor de landbouw, immers zonder regen groeit er bar weinig. Dat betekende in het eerste millennium (tussen 700 en 920) van onze jaartelling om de zoveel tijd (20 jaar) offeren om hem, Chaak, gunstig te stemmen en dat begon met potten en schalen met de opbrengst van de oogst, maar eindigde helaas ook met mensenoffers van zowel volwassenen als kleine kinderen. Maar of Chaak daar om gevraagd heeft….?

Multiple choice… Genoeg nu over Sjaak en Chaak, want ondanks dat de off-road liefhebbers zondag de Sjaak zijn door Chaak is de stemming onder de aanwezigen ronduit ‘zonnig’. ‘Jammer van het weer’ is de meest ernstige klacht die we horen op zondag, verder niets! Nu is het wel zo dat de meeste deelnemers lekker droog in hun 4×4 bolide zitten, vermoedelijk met de kachel op ‘standje hoog’, en dan deert ‘Chaak’ je niet zo. Toch zien we nog best wel deelnemers ’topless’ rond rijden of zonder ramen en soms deuren. Die zijn overgeleverd aan de ’toorn van Chaak’ en zijn dus de Sjaak. Toch komt ook bij hen geen klacht over de lippen. Maar ho even, we hebben de zaterdag nog niet eens helemaal afgerond. Uw verslaggevers verruilen een groot deel van het feest in de grote feesttent op de zaterdag avond met een etentje in een uitstekend Grieks restaurant, samen met een aantal leden van de Stg. 4×4 Limburg. Dat is beslist geen straf herinnerden we ons nog van vorig jaar en ook dit jaar wanen we ons weer even terug in Griekenland en dan met name in de Griekse keuken. Debet daaraan is een heerlijke (Griekse) maaltijd met een echte Griekse salade en Retsina om het gepast richting de maag te begeleiden… Na afloop krijgen we met een goed gevulde buik nog een staartje mee van de feestvreugde in de feesttent.

Boven: Knippen, plakken, tekenen, vouwen en wat je allemaal kunt verzinnen om kinderen bezig te houden; het grut hoeft zich geen seconde te vervelen, ongeacht hun leeftijd. Een grote berg van strobalen kunnen ze beklimmen of daarin hutten bouwen, met een quad over een parcourtje rijden, tegen een klimtoren klauteren, een wiel wisselen van een Suzuki Jimny, hun radiografische auto besturen of gewoon met papa en/of mama mee in de auto. Of, ook een mogelijkheid……. (scroll een stukje naar beneden) 

…… gewoon een poosje een dutje doen!

Boven: Fileleed door een vastzitter? Am-me-hoe-la! Veel te leuk om te zien toch hoe de ‘bevrijdingspoging’ verloopt?

Boven: Een HoT Blitz op basis van de Suzuki Vitara.

Boven: Kijk, dat doet de organisatie goed; eerst de auto’s inspecteren alvorens ze het terrein op mogen. Een speeltje op het afgesloten terrein van Offroad Budel is oké, maar hij moet wel veilig zijn en bijvoorbeeld geen olie lekken. 

Boven: Valt niet mee op die ronde en gladde stammetjes kunnen we verklappen. Zo met het zand gaat het nog, maar als het eenmaal een poosje regent…

Twee keer boven en twee keer onder: En hopla, daar gaat weer een caravan. Onherroepelijk krijg je ‘medelijden’ met die caravans. Ze worden keer op keer ernstig mishandeld, gemarteld zelfs. Hoeveel caravans dit weekend het leven gelaten hebben durven we niet te zeggen. Sterker, ook al zouden we het weten, dan vertellen we het nog niet, net zo min als dat we vertellen waar ze ‘begraven’ liggen. Dit om te voorkomen dat hun laatste rustplaats een soort van bedevaartoord wordt.

 

 

Boven: Offroad Budel is internationaal. Behalve uiteraard Nederlanders komen we Belgische, Duitse en Luxemburgse deelnemers tegen het weekend. Als Europa één moet worden is Offroad Budel een goed voorbeeld hoe het zou moeten; eensgezind. Dat is in Brussel en/of Straatsburg nog niet bij iedereen doorgedrongen krijgen we de indruk… 

Boven: Ho, ho, er zijn ook toiletten….

Onder: Daar is-ie nog een keer, de imposante Borgward B 2000 A/O.

Boven: Frank Daams op zoek naar brandhout voor de open haard.

Onder: De Subaru Forrester kom je off-the-road niet heel uitbundig tegen.

Boven: De puik geprepareerde 4×4 bolide van off-road die-hard Hans Turksma (hij is Anti-Lopen), maar we moeten het antwoord schuldig blijven aan wie hij hem even uitgeleend heeft. 

Boven en onder: Enkele beelden van de feestavond om te laten zien dat de stemming er goed in zat.

 

Boven: Een korte MB G-klasse cabrio…… Welk been moeten we voor hem missen? 

Boven en onder: Aan de situatie op de foto’s kun je zien dat deze vroeg op zaterdag genomen moeten zijn. Waarom? De bak met dikke ‘zand emulsie’ is nog door te komen. In de loop van de dag zie je de zwaarte van die modderbak zienderogen toenemen. En dat is ook precies de bedoeling. Als er geen of nauwelijks nog een doorkomen aan is, wordt aan het eind een stok de grond ingestoken met daaraan een scheepsbel. Zo ver mogelijk zien te komen en dan als de 4×4 bolide uiteindelijk tot stilstand is gekomen door de dikke drek, hopsakee, de auto uit en aan die bel hangen! Verderop magnifieke beelden van een aantal pogingen van evenzoveel deelnemers!

 

Boven: In deel 1 kon je de neus van de International (Harvester) Scout van Joris van Gansewinkel bewonderen. Daarom nu de ‘kont’ van zijn Scout met nog de originele dieselmotor (!) onder de motorkap. Dat is best wel bijzonder, want International heeft in de productiejaren van haar Scout geen dieselmotor die klein genoeg is voor de auto. Ze wijken daarom uit naar Nissan en leveren vanaf 1976 de SD33 dieselmotor als optie. In 1980 wordt deze motor vervangen door de SD33T turbodiesel motor, maar dat is ook het laatste jaar van de Scout, want op 21 oktober van dat jaar rolt de laatste van de band. Ooit ontworpen en geproduceerd als concurrent van de Jeep is de auto dan in meerdere uitvoeringen 19 jaar in productie geweest.

Boven: Hier wordt het ultieme, overtuigende bewijs geleverd dat ook MB Unimogs tegen een boom kunnen plassen… 

 

Boven: Aaah, daar-is-ie-dan, de ‘beruchte’ scheepsbel. Geniet van de beelden en pogingen van de deelnemers om te proberen die bel zo snel mogelijk te luiden. De actie spettert er vanaf en niet voor niets ziet het langs de kant zwart van het publiek zodra er weer pogingen ondernomen worden. In de begin jaren negentig deden we precies hetzelfde op het 4WD festival van Captain en nog altijd verveelt het spektakel geen seconde. Fotografen smullen er van, want actie met navenante beelden zijn een garantie.

Boven: Het is nu lunchtijd dus ga ik nu eten…..

‘Off-road drama’ ‘Onherstelbare’ schade voor Rene Leyten. Gelukkig niet aan zijn HoT Blitz, maar zijn ego ontkomt er niet aan. Alhoewel… Proberen zo scheef mogelijk te rijden en zeker je je dan niet met een lint aan de graafmachine, dan loert een ‘omkiepertje’. Rene kennende durven we te garanderen dat hij er geen seconde van wakker gelegen heeft. Er zit namelijk een dikke, schier ondoordringbare laag eelt op zijn ego. 

 

Boven: De in de off-road wereld inmiddels internationaal geldende aanduiding van de off-road moeilijkheidsgraad in beeld, ofwel wat kun je op een route verwachten. Blauw voor de off-roaders die de auto graag schoon en heel willen houden, laat staan deze tot het dak in de modder parkeren. Rood voor de off-roaders die wat meer off-road skills (vaardigheden) hebben of denken te hebben… Tja, en dan zwart. Voor de off-road fanatici. Voor de mannen (en vrouwen) bij wie het niet gek genoeg kan zijn. Denk aan de rode route, maar dan dubbel of anders in het kwadraat. Is de modder of de doorwading op de rode route een meter diep? Dan willen de zwarte route rijders dat die op hun route twee meter diep zijn. Is de helling op de rode route 45°? Bij ons op de zwarte route graag 90°! We overdrijven een tikje, maar je begrijpt dat dit de mannen (en vrouwen) zijn bij wie een lier op de auto geen accessoire is, maar puur een stukje extra gereedschap om verder te komen dan ieder andere off-roader.

Boven twee keer: Dubbel lucht en dubbel lucht in actie…

Onder maar ‘boven 4Low’: Het hele Offroad Budel evenement wordt aan elkaar gepraat door een aantal omroepers. Petje af! Pardon, hoedje af!

 

Boven: Karin mag een en ander over Offroad Budel uitleggen aan de lokale omroep.

 

Boven: Al doende leert men. In deel 1 van ons verslag nog zonder sleeplintje over de motorkap gedrapeerd….  

Boven: En nog altijd kan er geen lachje af….

Boven en onder: Jerred van ’t Hof op zoek naar de bel.

Boven: Uiteraard wordt de tijd tussen het vertrek en het ‘klokgelui’ nauwlettend bij gehouden en genoteerd.

 

Boven: Rene is de klap al weer te boven….

Boven in het midden met groene jas, Miriam Moonen, de leukste en de liefste dame van Offroad Budel…. (schrijven we bij alle dames).

Boven: Terrein.nu fotograaf Ad Woolthuis in een poging een Caterpillar omver te leunen….  Voor ons als leek is iedere graafmachine een Caterpillar, maar gelukkig worden we door ‘de machinist’ deze keer ‘op de vingers getikt’. Achter de rug van fotograaf Ad zie je ook staan dat het hier een L60G van Volvo betreft. Inderdaad wat de machinist ons ook laat weten.

Boven en onder: Sommige deelnemers geven de bel een enorme zwieper. Op de foto boven hangt de bel nog stil, verticaal naar beneden. Op de foto onder is dat ‘iets’ anders…

Boven en onder: Duidelijk ‘zondagse’ foto’s…

Boven: Johan Droog tijdens zijn record brekende caravan race…

Boven: Druk in de tent tijdens de regen op zondag.

Onder twee keer: Twee Daihatsu Taftjes. Een uitstervend ras en hebben daarom inmiddels bijna een cult-status verworven.

Boven en onder: Fanatiek dat ze soms zijn! Let op de verbeten gezichtjes! Heerlijk!

 

‘Eén laatste wens’… Offroad Budel zit er helaas weer op. De data voor de volgende, achtste editie zijn ook al bekend gemaakt en kun je vinden in de Agenda van terrein.nu. Wij fotografen en verslaggevers zijn die regenachtige zondag een uurtje eerder naar moeders thuis gegaan. Foto’s hebben we dan al meer dan genoeg maar het belangrijkste is dat onze camera’s niet bijzonder gecharmeerd zijn van water. En die moeten langer mee, bij voorkeur ook nog operationeel zijn tijdens de Offroad Budel van 2020. We gokken er op dat die 2020 editie dezelfde ingrediënten biedt als deze 2019 editie. Oké, met uitzondering van die regen op zondag hopen we dan. Kopieer dan de editie van 2018, 2017, 2016, 2015, 2014 of 2013 maar. Die zijn immers van hetzelfde hoge niveau maar ontbeerden het bezoek van ‘Chaak’. Die mag van de off-road liefhebbers enkele dagen voordat Offroad Budel losbarst langs komen durven we te wedden, maar moet van de fotografen zorgen dat hij terug is in Zuid-Amerika als het feest begint…. Wij kijken er nu al vast naar uit.

 

Fotografie: Jan Houtkoop (Steep Hill Tracks), Peter Bouwmans (Peerke’s 4×4 uitjes) & Martin Brink. Tekst: Martin Brink.